Από άκρη σε άκρη - Η Μαύρη Θάλασσα και η Κασπία Θάλασσα δεν χωρίζουν, αλλά συνδέουν

Οι εντάσεις αυξάνονται κατά μήκος του τόξου της αστάθειας από το Σινγιάνγκ στην Αδριατική. Ειδικά στο μετασοβιετικό τμήμα του Τόξου.

Sergey Gorbachev

Σχεδόν εβδομαδιαίες ειδήσεις από την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας (Κριμαία, ο στόλος της Μαύρης Θάλασσας, Σεβαστούπολη κ.λπ.) ΣΣ). έρχονται στο προσκήνιο. Αυτό το μοτίβο προκαλείται από τη μεταμόρφωση της παγκόσμιας τάξης του πρώτου τετάρτου του 21ου αιώνα.

Η έννοια της «Ευρύτερης Μέσης Ανατολής» έχει εισέλθει στην πολιτική στροφή, καλύπτοντας χώρες που σχετίζονται με το «Μέτωπο», τη «Μικρά Ασία» και τη «Μέση» Ανατολή. Ταυτόχρονα, η Μέση Ανατολή και το ανατολικό τμήμα του Μαγκρέμπ, το οποίο περιλαμβάνει τα εδάφη της Λιβύης, η οποία, όπως η Αίγυπτος (Mashriek), είναι επίσης αφρικανική χώρα, λαμβάνουν χώρα

Σήμερα, η Μαύρη Θάλασσα, η Αζοφική , ο Δούναβης, ο Καύκασος και η υπερκαυκασία -μαζί και χωριστά- γίνονται αντιληπτά με διαφορετικό τρόπο από ό,τι πριν από τριάντα χρόνια, στη γραμμή της εξαφάνισης της ΕΣΣΔ. Σήμερα μπορούμε να μιλήσουμε με βεβαιότητα για την ύπαρξη και την ανάπτυξη ενός ενιαίου γεωστρατηγικού χώρου - της Μαύρης Θάλασσας-Κασπίας.

Στοιχεία της μεταβαλλόμενης εικόνας του κόσμου ήταν η διάβρωση και η διάλυση του μοντέλου διεθνών σχέσεων Γιάλτα-Πότσνταμ, η αδυναμία των αρχών του Ελσίνκι, η απόρριψη των ιδεών της δυτικοποίησης-παγκοσμιοποίησης που επέβαλαν οι Ηνωμένες Πολιτείες και, τελικά, η κατάρρευση του μονοπολικού συστήματος της παγκόσμιας τάξης.

Είναι απαραίτητο να μιλήσουμε, καταρχάς, για την ευθυγράμμιση των στρατιωτικών και πολιτικών δυνάμεων. Είναι η στρατιωτική (κυρίως το ναυτικό) συνιστώσα που καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την ουσία των πολιτικών αποφάσεων που λαμβάνονται τώρα. Ας σημειώσουμε μια σειρά από τους πιο σημαντικούς παράγοντες.

ΠΡΏΤΟ. Αυξημένες εντάσεις σε όλο το "τόξο της αστάθειας" από το Xinjiang στην Αδριατική, ειδικά στο μετασοβιετικό "τόξο" - από την Υπερδνειστερία και Gagauzia έως την  Novorossiya (συμπεριλαμβανομένων των σύγχρονων DNR και LPR), το Βόρειο Καύκασο και Ναγκόρνο-Καραμπάχ (Δημοκρατία της Artsah). Η εμφάνιση και η εξάλειψη της "εμπόλεμης ζώνης" στην πρώην Σοβιετική αυτονομία του Βόρειου Καυκάσου και ο "κατευνασμός" της Τσετσενίας. Ανεξαρτησία της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας. Η απώλεια εδαφών της μη αναγνωρισμένης Δημοκρατίας του Ναγκόρνο-Καραμπάχ ως αποτέλεσμα του δεύτερου πολέμου του Καραμπάχ, διάρκειας 44 ημερών. Η Επιστροφή της Ρωσίας στον Καύκασο με τη μορφή ανθρωπιστικής και ειρηνευτικής αποστολής. Η αποφασιστική προσπάθεια της Τουρκίας για στρατιωτική και πολιτική παρουσία στον μετασοβιετικό Καύκασο και όχι μόνο εκεί.

Φωτογραφία:@military_arm

Ειρηνευτική αποστολή στη Ρωσία στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ

Ο σχηματισμός μιας ζώνης συνεχούς αστάθειας με την ένταξη ενός μόνιμα ταραχώδους εδάφους της νοτιοανατολικής Τουρκίας, που κατοικείται από «αμετανόητους» Κούρδους. Ταυτόχρονα, βεβαίως, είναι απαραίτητο να ληφθεί υπόψη η γεωγραφική εγγύτητα της περιοχής με την Κύπρο (στο βόρειο τμήμα της οποίας επισκέφθηκε ο Ερντογάν τις προάλλες), καθώς και με το Ιράν, το Ιράκ, τη Συρία και την Παλαιστίνη. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τα προβλήματα της Ρουμανικής Τρανσυλβανίας, των Βουλγάρων της Βόρειας Μακεδονίας και των Τούρκων της Βουλγαρίας στο Καρντζάλι, και να παραμελούμε την ιστορική μνήμη του Αραράτ, το οποίο έγινε Τουρκικό πριν από εκατό χρόνια - το ιερό και η εθνική υπερηφάνεια των Αρμενίων, που επίσης πέρασαν πριν έναν αιώνα στους Τούρκους του Αρντάγκαν και σε άλλους λαούς ...

ΔΕΎΤΕΡΟ. Διατήρηση του Ρωσικού Στόλου της Μαύρης Θάλασσας της πρώην Σοβιετικής Ένωσης λόγω του "φαινομένου του Ναυάρχου Kasatonov": Ναύτες της Μαύρης Θάλασσας, που υποστηρίζονταν από τους κατοίκους της Σεβαστούπολης, της Κριμαίας, Ρώσους πατριώτες και συμπατριώτες, με επικεφαλής τον διοικητή του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας (1991-1992) Ναυάρχου Igor Kasatoonov αρνήθηκαν να λάβουν τον Ουκρανικό όρκο μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Οι δυνάμεις του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, μιας επιχειρησιακής και στρατηγικής σύνδεσης με πυρηνικά όπλα, παρέμειναν στις ιστορικές βάσεις τους στην Κριμαία.

Η Σεβαστούπολη διατήρησε το καθεστώς της κύριας βάσης του στόλου, ενός αναντικατάστατου ναυτικού φρουρίου της Νότιας Ρωσίας. Έτσι, ενισχύθηκε η ίδρυση της ναυτικής δεσπόζουσας θέσης της Ρωσικής Ομοσπονδίας στη λεκάνη του Εύξεινου Πόντου· το εθνικό πρόσωπο των κατοίκων της χερσονήσου, που συνέδεαν πάντα το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον τους μόνο με τη Ρωσία, διατηρήθηκε. Με την επιστροφή της Σεβαστούπολης και της Κριμαίας "στο λιμάνι τους" στη Ρωσία, δημιουργήθηκε ένα στήριγμα της Ρωσικής Άνοιξης. Και ας σημειώσουμε: ο στόλος δεν έφυγε ποτέ από το λιμάνι.

Χάρη στη θέση των ναυτικών της Μαύρης Θάλασσας, η Ρωσική Ομοσπονδία όχι μόνο διατήρησε τη δυνατότητα επιρροής στην πιο σημαντική γεωστρατηγική περιοχή, αλλά εξασφάλισε επίσης τα νότια σύνορά της, πιέζοντας τη γραμμή άμεσης επαφής με τους επικριτές για τουλάχιστον 350 χιλιόμετρα - από το Στενό του Κερτς μέχρι τα θαλάσσια σύνορα στο δυτικό τμήμα της Μαύρης Θάλασσας. Το Ναυτικό συνέβαλε στην επιτυχία των προσπαθειών της Ρωσίας να φέρει ειρήνη στον Καύκασο.

Ειρηνική Σεβαστούπολη μετά την επανένωση με τη Ρωσία. 2014

Λέξεις-κλειδιά: "Σε όποιον ανήκει η Σεβαστούπολη, ανήκει και η Κριμαία. Αυτός που κατέχει την Κριμαία, του ανήκει η Μαύρη Θάλασσα." Αυτά τα λόγια αποδίδονται τόσο στον κόμη Potyemkin όσο και στον Ναύαρχο Akhimov. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, δεν υπάρχει αμφιβολία για την αλήθεια αυτών των λέξεων. Δεν υπάρχει αμφιβολία ποιος κυριαρχεί σήμερα στον Εύξεινο Πόντο.

Η Ρωσία έχει καταφέρει να διατηρήσει τις δυνατότητες και τις υποδομές για τις δράσεις του στόλου στην μακρινή θαλάσσια και Ωκεάνια ζώνη και για την επανέναρξη της πολεμικής υπηρεσίας στην περιοχή. Με την πάροδο του χρόνου, ο στόλος της Μαύρης Θάλασσας επέστρεψε στην Ανατολική Μεσόγειο και δημιούργησε μια πλήρη ναυτική βάση στο Ταρτούς της Συρίας, με βάση το σταθμό υλικοτεχνικής υποστήριξης του Σοβιετικού / Ρωσικού Ναυτικού που υπήρχε από τη δεκαετία του 1970 και διατηρήθηκε κατά τη διάρκεια των δύσκολων ετών 1990 και 2000.  Το Ναυτικό συνέβαλε στην επιτυχία της εκστρατείας της Συρίας πολύ πριν από τη γέννηση των σχεδίων της.

ΤΡΊΤΟ. Η απόφαση της Ουάσιγκτον (1996) να διακηρύξει την Μαύρη Θάλασσα  ως «ζωτικής σημασίας περιοχή ενδιαφέροντος των ΗΠΑ» που οδήγησε στην ανάπτυξη της ναυτικής δραστηριότητας του 6ου Αμερικανικού Ναυτικού, ο οποίος έχει τοποθετηθεί μόνιμα στη Μεσόγειο από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο (η μοίρα που παρέμεινε σε αυτά τα ύδατα από τις αμερικανικές εκφορτώσεις στη βόρεια Αφρική το 1942, μετατράπηκε σε 6ο Επιχειρησιακό Στόλο του Αμερικανικού Ναυτικού το 1950).

Μετά το 1991, οι Αμερικανοί έγιναν συχνοί επισκέπτες στη Μαύρη Θάλασσα, εφαρμόζοντας σταδιακά για μια μόνιμη παρουσία εδώ, πρώτα ως "φτωχοί συγγενείς" και στη συνέχεια ως πλήρεις πλοίαρχοι. Λίγα χρόνια αργότερα, η ετήσια συνολική παραμονή των πλοίων του Αμερικανικού Ναυτικού στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας άρχισε να φθάνει τον αριθμό των ημερών ανά έτος.

Το 2019, τα Αμερικανικά πλοία παρέμειναν στη Μαύρη Θάλασσα για 240 ημέρες. "Φέτος είναι παρόντες στη Μαύρη Θάλασσα περισσότερο από ποτέ. Το 2019, οκτώ πολεμικά πλοία λειτουργούσαν στη Μαύρη Θάλασσα. Αν το συνδυάσετε με τις δυνάμεις των συμμάχων μας στο Ναυτικό, οι κοινές φιλικές δυνάμεις του ναυτικού είναι παρούσες στη θάλασσα για τα δύο τρίτα του έτους. Είναι 240 ημέρες παρουσίας», δήλωσε ο Ναύαρχος Τζέιμς Βόγκο, διοικητής του Αμερικανικού Ναυτικού στην Ευρώπη και την Αφρική. Το 2018, τα Αμερικανικά πλοία εισήλθαν στη Μαύρη Θάλασσα οκτώ φορές.

Φωτογραφία:NATO.int
 

Πλοία του ΝΑΤΟ στη Μαύρη Θάλασσα.

Τα Αμερικανικά αντιτορπιλικά τύπου Arley Burke εμφανίζονται τακτικά στη Μαύρη Θάλασσα (συνολικά υπάρχουν 84, 7 υπό κατασκευή και 67 σε λειτουργία), εξοπλισμένα με το σύστημα πληροφοριών και ελέγχου πολλών λειτουργιών Aegis. Αυτά τα πλοία, μαζί με τις βάσεις επίγειας πυραυλικής άμυνας στην Πολωνία και τη Ρουμανία, αποτελούν μέρος του ευρωπαϊκού προγράμματος του συστήματος προσαρμοστικής πυραυλικής άμυνας.

Τα τελευταία χρόνια, η αυξημένη δραστηριότητα των ναυτικών δυνάμεων των ΗΠΑ και άλλων χωρών εταίρων έχει προστεθεί στην αεροπορική τους δραστηριότητα. Η ένταση των πτήσεων είναι υψηλή: το 2019, οι μονάδες αεράμυνας βρήκαν περισσότερες από 78.000 αεροπορικά αντικείμενα μερικά από τα οποία ανήκουν στον στρατό.

Η δραστηριότητα των μυστικών υπηρεσιών εδώ αυξήθηκε σημαντικά μετά την επανένωση της Κριμαίας με τη Ρωσία. Ο μέσος αριθμός των αναγνωριστικών αεροσκαφών που εντοπίστηκαν από τις δυνάμεις αεράμυνας κοντά στα νότια σύνορα της Ρωσικής Ομοσπονδίας για το έτος είναι έως και 250 αεροπορικοί στόχοι, ο αριθμός αυτός ήταν πολύ χαμηλότερος μέχρι το 2014. Μετά το 2014, το αμερικανικό στρατηγικό αναγνωριστικό συγκρότημα RQ-4B ("παγκόσμιο γεράκι") εντοπίστηκε για πρώτη φορά από τον στρατό που είχε καθήκον πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα »), το οποίο μπορεί να πραγματοποιήσει πτήση αναγνώρισης διάρκειας έως 10 ωρών. Αμερικανικά αναγνωριστικά αεροσκάφη EP-SE ("Κριός"), R-8A ("Ποσειδώνας") και άλλα άρχισαν να εμφανίζονται τακτικά. Πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα και την Ουκρανία, τα Αμερικανικά "στρατηγικά" B-52 κάνουν προσομοιώσεις πυρηνικών πληγμάτων στο έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας. Υπάρχουν Βρετανοί εδώ, υπάρχουν Γάλλοι και Ισπανοί που συγκεντρώνονται...

Είναι σημαντικό: το αεροσκάφος « supostat » τακτικά «λειτουργεί» στον εναέριο χώρο της Ουκρανίας, πετά μέχρι τα σύνορα της περιοχής Belgorod, κατά μήκος της οριοθέτησης στο Donbass. Ο εξοπλισμός των "αντιπάλων" τους επιτρέπει να "εξετάζουν" σε βάθος την Ρωσική επικράτεια.

ΤΈΤΑΡΤΟ. Η αμείλικτη στρατιωτικοποίηση της περιοχής με τη συμμετοχή νέων κρατών, εδαφών και υδάτων. Για παράδειγμα, η Θάλασσα του Αζόφ, η οποία ήταν σχεδόν εξ ολοκλήρου αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη πριν από δέκα χρόνια. Πρέπει να θυμόμαστε ότι και οι δύο "πλευρές" της Μαύρης Θάλασσας είναι η αρένα μιας σειράς πολέμων, συμπεριλαμβανομένων των ρωσοτουρκικών. Είναι ένα κερδοφόρο εφαλτήριο για την ανάπτυξη ομάδων χερσαίων στρατευμάτων, αεροπορίας και ναυτικού. Σημειώστε ότι τα σχέδια του ΝΑΤΟ για μεταπολεμικές επιθέσεις από τα Βαλκάνια στην "κοιλιά" της ΕΣΣΔ είχαν αρκετά συγκεκριμένη περιοχή.

Ήδη στις μέρες μας, η Μαύρη Θάλασσα και το έδαφος των κρατών της Μαύρης Θάλασσας μετατρέπονται σε αρένα για προγραμματισμένες μεγάλης κλίμακας ασκήσεις δυτικών δυνάμεων. Οι Ένοπλες Δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών και οι σύμμαχοί τους δημιουργούν ένα σύστημα βάσεων, εγκαταστάσεων υποδομής στη Βουλγαρία (περισσότερες από 10), τη Ρουμανία (περίπου 20) και τις χώρες εταίρους του ΝΑΤΟ στη Γεωργία και την Ουκρανία.

Η επέκταση των δυνάμεων της συμμαχίας προς την Ανατολή έρχεται σε αντίθεση με προηγούμενες εγγυήσεις από δυτικούς ηγέτες. Και η Ρωσία θα ανταποκριθεί αναλογικά στα επιθετικά βήματα του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένων των προσπαθειών να συμπεριλάβουν  την Ουκρανία ή/και τη Γεωργία στο μπλοκ. Η ένταξη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στο ΝΑΤΟ (2004) ήταν θέμα αρχής και στην Ευρωπαϊκή Ένωση (2007). Το αποτέλεσμα ήταν η μετατροπή της Μαύρης Θάλασσας σε μια μεγάλη "λίμνη του Ατλαντικού" με επίκεντρο τα "ζωτικά συμφέροντα" της "συλλογικής Δύσης", συμπεριλαμβανομένων των υπερπόντιων Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά, οι οποίες βρίσκονται στα περίχωρα της Ευρώπης, της Πορτογαλίας και της άοπλης μικροσκοπικής Ισλανδίας. Η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και προώθηση του ΝΑΤΟ στην Ανατολή είναι ένα διπλό καθήκον, και η περιοχή της Μαύρης Θάλασσας-Κασπίας έχει γίνει η πλατφόρμα για αυτό το έργο.

Η πρακτική αυτή συμβάλλει στην αύξηση του βαθμού ναυτικής δραστηριότητας στο ναυτικό της Μαύρης Θάλασσας των χωρών του ΝΑΤΟ που δεν ανήκουν στη Μαύρη Θάλασσα, τόσο ανεξάρτητα όσο και ως μέρος των ομάδων συμμαχίας (διμοιρίες πλοίων - ναυτικές ομάδες, εξειδικευμένες μονάδες δράσης τοποθέτησης ναρκών).

 Фото: REUTERS Handout

Αμερικανικό σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας "Aegis".

Εδώ και αρκετά χρόνια υπάρχει προγραμματισμένη τοποθέτηση στρατηγικών εγκαταστάσεων, στον ίδιο χώρο. συμπεριλαμβανομένης της αντιπυραυλικής άμυνας, σε κοντινή απόσταση από τα νότια σύνορα της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Σημειώνουμε τη Ρουμανική αεροπορική βάση Deveselu λειτουργεί  ως αναπόσπαστο μέρος της ευρωπαϊκής πυραυλικής άμυνας, συμπεριλαμβανομένου του αμερικανικού συστήματος αντιαεροπορικών πυραύλων Aegis Ashore. Σύμφωνα με κάποιες αναφορές, έχουν ήδη αναπτυχθεί πυρηνικά όπλα, τα οποία έχουν μεταφερθεί εν μέρει από την Τουρκική βάση του  Incirlik. Κατά συνέπεια, η υποδομή των ναυτικών βάσεων - της Ρουμανικής Constanta και της Βουλγαρικής Βάρνας - βελτιώνεται. Η Βουλγαρία σκοπεύει να αυξήσει τις αμυντικές δαπάνες στο 2% του ΑΕΠ μέχρι το 2024, στο πλαίσιο των δεσμεύσεων που εγκρίθηκαν στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ το 2014. Πιάνοντας, ωστόσο, τις τρέχουσες αλλαγές στη γεωπολιτική ισορροπία δυνάμεων στον κόσμο, η βουλγαρική ηγεσία διακινδυνεύει να εγκαταλείψει τις πλήρεις  βάσεις του ΝΑΤΟ στην επικράτεια της

Συνεχίζεται 

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΕΠΌΜΕΝΟ

https://www.fondsk.ru/news/2020/11/19/ot-kraya-do-kraya-chernoe-more-i-kaspij-ne-razedinjajut-a-soedinjaut-52291.html