Εσείς
κι εγώ ζούμε σε μια καταπληκτική,
επικίνδυνη και πολύ ενδιαφέρουσα εποχή.
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για τη
ρήξη των εποχών. Φαίνεται ότι ο ΧΧ αιώνας
με τους παγκόσμιους πολέμους του και
τη μεγαλύτερη ιδεολογική και γεωπολιτική
αντιπαράθεση ανάγκασε όλη την προοδευτική
ανθρωπότητα να θεσπίσει οικουμενικούς
κανόνες για τις διεθνείς σχέσεις.
Βασίστηκε
στον αμοιβαίο σεβασμό για τα συμφέροντα
του άλλου και στην επιθυμία να συμμετάσχουν
σε διάλογο, ακόμη και σε εποχές ανυπέρβλητων
συγκρούσεων. Αυτό συνέβη επειδή η
εναλλακτική λύση σε αυτήν την τάξη ήταν
το χάος στο οποίο ο πληθυσμός του πλανήτη
μας αντιμετώπισε την απειλή της αμοιβαίας
καταστροφής σε πλήρη ανάπτυξη.
Τριάντα
χρόνια μετά τη διάλυση της Σοβιετικής
Ένωσης και την απομάκρυνση του βάρους
του δεύτερου πόλου της παγκόσμιας
γεωπολιτικής, γινόμαστε μάρτυρες της
διάλυσης ολόκληρης της κληρονομιάς της
διεθνούς διπλωματίας στο δεύτερο μισό
του εικοστού αιώνα. Ένα από τα συμπτώματα
της ανακατανομής των σφαιρών επιρροής
είναι οι λεγόμενοι πόλεμοι θεωρήσεων
που εξαπολύθηκαν από τις ΗΠΑ ως κράτος
που αυτοανακηρύχθηκε αυθαίρετα ο
μοναδικός παγκόσμιος ηγεμόνας
Μόνο
τους τελευταίους έξι μήνες το έργο της
Ρωσικής διπλωματικής αντιπροσωπείας
στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ διαταράχθηκε
από την άρνηση έκδοσης θεωρήσεων, μετά
την ανάθεση της αντιπροσωπείας του
ομοσπονδιακού Υπουργείου Οικονομικών,
η οποία επρόκειτο να συμμετάσχει στη
διάσκεψη του Διεθνούς Ινστιτούτου για
την Ρύθμιση της εργασίας του λογιστικού
ελέγχου, και τελικά αρνήθηκε την είσοδο
στον Όλεγκ Μαλγκάνοφ, διευθυντή του
Υπουργείου Εξωτερικών για εργασία με
συμπατριώτες στο εξωτερικό.
Όχι,
φυσικά, κατανοώ ότι η Αμερικανική
διπλωματία είναι σχετικά νέα και δεν
μπορεί να συγκριθεί με τη δική μας. Όταν
η πρώτη Ρωσική πρεσβεία έφτασε στην
Κωνσταντινούπολη το 838, και ένα χρόνο
αργότερα στο Ingelheim στο Louis το Pious, ακόμη
και πριν από την αποικιοκρατία της
Βόρειας Αμερικής, όπου απόμεναν ακόμη επτά
αιώνες. Μπορεί όμως αυτό να δικαιολογήσει
έναν τέτοιο διπλωματικό μηδενισμό; Αν
δεν θέλετε να επιτρέψετε την είσοδο
διπλωματών, είναι η θέλησή σας. Ας
μετακινήσουμε το αρχηγείο του ΟΗΕ κάπου
στο Σερπούχοφ. Εμείς δεν έχουμε τέτοια
προβλήματα με τη φιλοξενία.
Κατανοώ
ότι είναι δύσκολο για τους Αμερικανούς
τώρα. Κατά λάθος επέλεξαν το λάθος άτομο
ως πρόεδρο, και δεν είχε χρόνο να αναλάβει
τα καθήκοντα του , ενώ ολόκληρο το
κατεστημένο άρχισε να κατηγορεί τη
Ρωσία και τον Trump για
συνωμοσία για την κατάληψη της εξουσίας
στις ΗΠΑ – όχι διαφορετικά.
Ο
φοβισμένος Donald άρχισε να
υπογράφει όλα τα έγγραφα κυρώσεων
αδιακρίτως,καθώς δεν είχε άλλη επιλογή.
Το Κογκρέσο, ωστόσο, ακόμα και μετά την
αποκάλυψη ότι δεν υπήρχε αθέμιτη σύμπραξη
και ότι η "παρέμβαση" ήταν μια
δημοσίευση στο Facebook, συνέχισε να εκδίδει
τρομερές πράξεις με έναν κατάλογο νέων
περιορισμών όπως ο νόμος DASKA και ο νόμος
DETER.
Στο
πλαίσιο αυτό, η ειρηνική ρητορική του
Trump δεν αξίζει ούτε μια
δεκάρα. Θα έλεγε ειλικρινά: "Θα κάνω
την Αμερική μεγάλη και πάλι εις βάρος
όλων των άλλων εθνών. Ωστόσο, δεν έχει
απομείνει τίποτα από την διπλωματία.
Ίσως η απλοποιημένη διατύπωση που
χρησιμοποιεί η κυβέρνηση του 45ου προέδρου
είναι για να καλύψει τη γεωπολιτική
ληστεία. Παρεμπιπτόντως, οι φωτογραφίες
στο Twitter του Τραμπ, όπου φωτογράφισε το
73χρονο κεφάλι του σε ένα νεαρό, μυϊκό
σώμα, δεν είναι αρκετό για να φωνάξει:
Αυτή είναι η Σπάρτη!
Ελπίζω
ειλικρινά ότι η Δυτικοευρωπαϊκή και η Αμερικανική διπλωματία θα επιβιώσουν
από την κωφή τους περίοδο και δεν θα
υπάρξουν σοβαρές συνέπειες. Αργά ή
γρήγορα, οι διπλωμάτες στις χώρες που
παραδοσιακά αποκαλούμε εταίρους θα
καταλάβουν ότι ο διάλογος πρέπει να
διατηρηθεί υπό οιεσδήποτε συνθήκες. Ο
νόμος της φιλοξενίας δεν έχει εμφανιστεί
σε ένα στενό πλαίσιο: όσο μιλάμε, υπάρχει
η ευκαιρία να διατηρηθεί η ειρήνη και
η καλή γειτονία. Και αυτό είναι πολύ πιο
σημαντικό από τις προσωπικές φιλοδοξίες
και την πληγωμένη εθνική υπερηφάνεια.
Tina
Kandelaki, RT
