Αλέξανδρος Ρότζερς
Ενώ
η συλλογική Δύση προετοιμάζεται να
επαναλάβει τη Μεγάλη Ύφεση (ο Δυτικός
τύπος είναι φισκαρισμένος με παρόμοιες
σκέψεις) τους επόμενους μήνες, η Ρωσία
υιοθετεί έναν αναπτυξιακό προϋπολογισμό.
Και αυτό είναι πολύ όμορφο.
Πριν
λίγες μέρες εγκρίθηκε ο νέος τριετής
προϋπολογισμός της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Για
πλήρη ενημέρωση, συνιστώ επίσης να
διαβάσετε μια ανασκόπηση από τον
συνάδελφο τον Danilov, ο οποίος θεωρεί αυτόν
τον προϋπολογισμό από την άποψή του
(από την πλευρά ενός επενδυτή).
Θα
επικεντρωθώ σε βασικά σημεία που είναι
σημαντικά για μένα.
Πρώτον,
ο προϋπολογισμός είναι πλεονασματικός.
Το πλεόνασμα για την περίοδο 2020-2022
αναμένεται να φθάσει το 0,8%, 0,5% και 0,2%
του ΑΕΠ αντίστοιχα. Αυτό σημαίνει ότι
το κράτος δεν ζει σε χρέη (τώρα που στις
ΗΠΑ και στους προϋπολογισμούς της ΕΕ
έχουν βαθιά ελλείμματα και τα κράτη
χώνονται βαθύτερα και βαθύτερα στο
χρέος, αυτό είναι σημαντικότερο από
ποτέ).
Δεύτερον,
οι δαπάνες του προϋπολογισμού είναι
σημαντικά υψηλότερες από ό, τι σε
προηγούμενες περιόδους. Οι δαπάνες του
προϋπολογισμού αναμένεται να αυξηθούν
- σε 19.503 τρισεκατομμύρια ρούβλια το 2020,
20.634 τρισεκατομμύρια ρούβλια το 2021 και
21.763 τρισεκατομμύρια ρούβλια το 2022.
Θα
υπάρξουν περισσότερες δαπάνες τόσο για
την οικονομία όσο και για τα κοινωνικά
προγράμματα (για την ιατρική, την
εκπαίδευση, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό
κ.ο.κ.).
Επιπλέον
αυξημένη θα είναι η χρηματοδότηση για
τα εθνικά έργα. Εκείνα που, αφενός, θα
πρέπει να τονώσουν την οικονομική
ανάπτυξη και αφετέρου να βελτιώσουν
την κοινωνική και οικονομική κατάσταση
του πληθυσμού.
Το
2020, θα διατεθούν 2 τρισεκατομμύρια
ρούβλια σε εθνικά έργα (δηλαδή 200 δις
περισσότερο από το τρέχον έτος), το 2021
- 2,2 τρισεκατομμύρια, και το 2022 - 2,7
τρισεκατομμύρια.
Και
ναι, τα χρήματα θα διατεθούν τώρα όχι
στο τέλος του έτους (για να γίνει σωστός
καταμερισμός), αλλά στην αρχή. - Έτσι
μπράβο.
Οι
δέκα πιο υποβαθμισμένες περιφέρειες
θα λάβουν σημαντικές δημοσιονομικές
επιδοτήσεις, οι οποίες θα τους επιτρέψουν
να αναπτυχθούν καλύτερα.
Σε
γενικές γραμμές, αυτό είναι σίγουρα
ένας προϋπολογισμός ανάπτυξης, όπου
πολλά χρήματα διατίθενται όχι για
κατανάλωση, αλλά ως επένδυση.
Και
ένα άλλο κρίσιμο σημείο (ειδικά για
ορισμένες από τις διαφωνίες μου δια
αλληλογραφίας με τους συντρόφους που
με καλωσορίζουν): τα έσοδα από την
ιδιωτικοποίηση για τα επόμενα τρία
χρόνια παρέχονται με το ποσό των περίπου
3.500.000.000 ρούβλια (περίπου 50.000.000 δολάρια)
ανά έτος.
Όπως
έγραψα πρόσφατα, «με τέτοιο ρυθμό,
μπορείτε να ιδιωτικοποιήσετε τη ρωσική
οικονομία για αρκετά εκατομμύρια
χρόνια».
Δεν
υπάρχει καθόλου λόγος για οποιαδήποτε
"ιδιωτικοποίηση μεγάλης κλίμακας"
και "τελική πώληση της πατρίδας".
Δηλαδή, σε διάφορα δυτικά φόρουμ, οι
Ρώσοι αξιωματούχοι λένε συνήθως "πρέπει
να ιδιωτικοποιήσουμε, φυσικά, να
περιμένετε" (κρατώντας το σύκο στην
τσέπη σας), και στη συνέχεια έρχονται
στην πατρίδα και συνεχίζουν να κάνουν
τις δουλειές τους ως συνήθως.
Μπορώ
μόνο να συμπάσχω με τους κοινούς
συντρόφους μας. Θα πρέπει και πάλι να
βγουν από μια άβολη κατάσταση. Όμως,
μετά από τις δηλώσεις τους ότι «ένα
μεγάλο δημόσιο χρέος των ΗΠΑ είναι καλό»
και «τα υψηλά ρωσικά αποθέματα χρυσού
είναι κακά», είμαι βέβαιος ότι θα βρουν
κάτι.
Σε
γενικές γραμμές, όσο περισσότερο η
κυβέρνηση διαθέτει χρήματα για κοινωνικά
προγράμματα, τόσο πιο δύσκολο είναι για
τους επαναστάτες μας να μεταδίδουν το
μήνυμα ότι "όλα χάνονται". Μπορούν
μόνο να τραγουδούν το "Τα σκληρά
χρόνια φεύγουν".
Σε
γενικές γραμμές, ενώ ολόκληρη η συλλογική
Δύση προετοιμάζεται για την επανάληψη
της μεγάλης κατάθλιψης (ο Δυτικός τύπος
είναι γεμάτος από τέτοιες εικασίες)
τους επόμενους μήνες, η Ρωσία υιοθετεί
έναν προϋπολογισμό ανάπτυξης (και, επί
τη ευκαιρία, φέτος η οικονομική ανάπτυξη
είναι επίσης υψηλότερη των προβλέψεων).
Και
αυτό είναι υπέροχο.
Αλέξανδρος
Rogers, Δημοσιογραφική αλήθεια
Александр Роджерс, Журналистская правда
