Το State Department ανακοίνωσε την τιμή που θα πληρώσει η Ρωσία για τη στήριξη της Βενεζουέλας

© RIA Novosti/Eva Marie Uskategi

Οι συμμετέχοντες στην δράση για την υποστήριξη του νόμιμου προέδρου της Βενεζουέλας Nicolás Maduro. 10 Μαρτίου 2019

Ιβάν Ντανίλοφ

Ο ειδικός εκπρόσωπος του State Department των ΗΠΑ για τη Βενεζουέλα, Elliot Abrams, δήλωσε σε συνέντευξη στο Βρετανικό κανάλι BBC ότι η Ρωσία θα πρέπει να πληρώσει για την υποστήριξη που παρέχει στις αρχές της Βενεζουέλας. "Έχουμε ένα πολύ καλό έγγραφο με επιλογές για το τι μπορεί να γίνει στις σχέσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας", ανέφερε ο Abrams στο BBC News. "Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε από οικονομική σκοπιά, όσον αφορά τις κυρώσεις. Υπάρχουν πολλά πράγματα στη λίστα. Έτσι, οι Ρώσοι θα πλήρωναν το τίμημα. " 

 

Το αμερικανικό περιοδικό "Newsweek" επισημαίνει: ο Abrams εξέφρασε την δυσαρέσκεια για το γεγονός ότι η Ρωσία "βοηθά το καθεστώς (Maduro). Όσον αφορά το σύστημα S-300 "εδάφους-αέρος", έχει διαταραχθεί "στο πλαίσιο των συνεχιζόμενων διακοπών της ηλεκτρικής ενέργειας, που συνδυάζονται με τις ελλείψεις καυσίμων λόγω οικονομικών περιορισμών των ΗΠΑ." Σύμφωνα με τον ειδικό εκπρόσωπο του Υπουργείου Εξωτερικών για τη Βενεζουέλα, η τελική απόφαση για τις κυρώσεις "για τη Βενεζουέλα" θα ληφθεί από τον υπουργό Εξωτερικών Mike Pompeo, αλλά τόνισε ότι "κανένας από τους ανώτερους αξιωματούχους της διοίκησης δεν έχει καμία αμφιβολία ότι θα κάνει ( την Ρωσία ) να πληρώσει γι ' αυτό. 

Από όλες αυτές τις δηλώσεις μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ο Αμερικανός διπλωμάτης στάλθηκε ειδικά στα μέσα ενημέρωσης, για να εξηγήσει στον κόσμο ότι η στήριξη της Βενεζουέλας δεν θα είναι για τη Ρωσία, τους Ρώσους και τη Ρωσική ηγεσία ατιμώρητη. Σε όλα τα υλικά των δυτικών MEDIA υπάρχει η διατριβή σχετικά με το αναπόφευκτο της κρίσης και η υψηλή τιμή, και αυτό σημαίνει ότι ο Λευκός Οίκος, σε γενικές θέσεις, έκαψε όλες τις γέφυρες υποχώρησης στο στρατηγικό του σχέδιο. Η διοίκηση του Trump θα πρέπει να αποδείξει στην πράξη ότι η λέξη της Ουάσινγκτον αξίζει κάτι.

Αξίζει να εξετάσουμε λεπτομερώς ποια μέτρα κυρώσεων και διπλωματικής επιρροής διατίθενται στις Ηνωμένες Πολιτείες για να τιμωρήσουν τη Ρωσία για την υπεράσπιση των συμφερόντων της στη Νότια Αμερική.

Η πιο προφανής απάντηση είναι οι κυρώσεις, οι οποίες κατά κάποιο τρόπο έχουν ήδη εμφανιστεί στους Αμειρικάνικούς υπολογισμούς που στοχεύουν στη συγκράτηση της Ρωσίας, και κυρώσεις που σχετίζονται με την κατάσταση στην Ουκρανία και "η περίπτωση των Skripal". Η Ουάσιγκτον μπορεί να επιβάλει περιορισμούς σε μία ή (πιθανώς) αρκετές ρωσικές κρατικές τράπεζες, καθώς και να δημιουργήσει σοβαρά εμπόδια για τους Aμερικανούς επενδυτές που θα ήθελαν να αγοράσουν ομόλογα της ρωσικής κυβέρνησης. Τα μέτρα αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν νέα προβλήματα των Ρωσικών κυβερνητικών ομολόγων (Ρούβλι και ξένο νόμισμα), καθώς και όλο το κρατικό χρέος της Ρωσίας.

Αναμφίβολα, στην περίπτωση τέτοιων ριζοσπαστικών δράσεων, η αρχική αντίδραση των χρηματοπιστωτικών αγορών θα είναι εξαιρετικά αρνητική, αλλά μακροπρόθεσμα η αποτελεσματικότητά τους βρίσκεται υπό σοβαρή αμφισβήτηση. Αυτό έχει επανειλημμένα επισημανθεί από το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, μεταξύ άλλων σε επιστολή που εστάλη σε γερουσιαστές και στους βουλευτές του Κογκρέσου , οι οποίοι, πριν από μερικά χρόνια, απαίτησαν την επιβολή τέτοιων μέτρων κατά της Ρωσίας. 

Πρώτον, εάν οι απαγορεύσεις εφαρμόζονται αποκλειστικά στους Αμερικανούς επενδυτές, μόνο αυτοί θα υποφέρουν, ενώ οι Ευρωπαίοι ανταγωνιστές τους συνεχίζουν να επενδύουν σε κυβερνητικά χρεόγραφα της Ρωσικής κυβέρνησης. 

Δεύτερον, οι οικονομικές επιπτώσεις στον ρωσικό προϋπολογισμό (οι οποίες, αντίθετα από τις ΗΠΑ, δεν εξαρτώνται από τον συνεχή δανεισμό) και στην ρωσική οικονομία θα είναι σχετικά περιορισμένες και (όπως αναγνωρίζει το αμερικανικό Υπουργείο Οικονομικών στην επίσημη έκθεσή του), οι περιορισμοί αυτοί θα βλάψουν τις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές συνολικά.

Τρίτον, πολλές από τις συναλλαγές σε αυτές τις ίδιες τις χρηματοπιστωτικές αγορές είναι με τη μία ή την άλλη μορφή μέσω υπεράκτιων δομών που θα χρησιμοποιηθούν μαζικά για την καταστρατήγηση των κυρώσεων. Εάν προσπαθήσουν να οργανώσουν κατά του Ρωσικού χρηματοπιστωτικού τομέα έναν πραγματικό αποκλεισμό του Ιρανικού μοντέλου, δηλαδή τη χρήση "δευτερογενών μέτρων" έναντι μη Αμερικανικών εταιρειών και τραπεζών που είναι έτοιμες να συνεργαστούν με τις Ρωσικές δομές και τα χρηματοπιστωτικά μέσα που είναι υπό περιορισμό, τότε θα υπάρχουν αρκετά σοβαρά προβλήματα άλλου είδους

Πρώτον, η προσπάθεια εξουδετέρωσης των ευρωπαϊκών δομών θα προκαλέσει την εξαιρετικά αρνητική αντίδραση της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία έχει ήδη δημιουργήσει τον ειδικό μηχανισμό παράκαμψης κυρώσεων κατά του Ιράν.

Δεύτερον, η εισαγωγή του "Ιρανικού καθεστώτος" θα στερήσει σχεδόν πλήρως την Ουάσινγκτον από επιχειρήματα σε περίπτωση ανάγκης να σταματήσουν κάποιες ενέργειες της Ρωσίας σε άλλες βασικές περιοχές του πλανήτη, διότι μετά από αυτό δεν θα υπάρχει τίποτε περισσότερο και η Ουάσινγκτον πρέπει να αντιμετωπίσει μια κατάσταση η οποια ήταν η επιθυμία που δήλωσε σε εύθετο χρόνο ο Ρώσος πρόεδρος:

"Μερικές φορές πιστεύω ότι θα ήταν καλό για εμάς αν εκείνοι που επιθυμούν να επιβάλουν κυρώσεις να  είχαν επιβάλει όλες τις κυρώσεις που μπορούν να επιβληθούν και το ταχύτερο δυνατόν. Αυτό θα εξαπολύσει τα χέρια μας για να προστατεύσουμε τα εθνικά μας συμφέροντα με τα μέσα που πιστεύουμε ότι είναι πιο αποτελεσματικά για εμάς ", δήλωσε ο Πούτιν σε ολομέλεια της Ρωσικής ομάδας Ενέργειας.

Είναι πολύ απίθανο ότι η Ουάσιγκτον θα ήθελε να μάθει στην πράξη τι "πιο αποτελεσματικό μέσο" υπαινίχθηκε ο Ρώσος ηγέτης.

Οι επιλογές που σχετίζονται με το εμπάργκο πετρελαίου και φυσικού αερίου (και πάλι παρόμοιες με τις Ιρανικές) φαίνονται ακόμη λιγότερο πιθανές και ακόμη πιο καταστροφικές για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το γεγονός είναι ότι κάτω από αυστηρές αμερικανικές απαγορεύσεις είναι ήδη δύο μεγάλοι παγκόσμιοι εξαγωγείς πετρελαίου- το Ιράν και η Βενεζουέλα, και αυτό έχει σοβαρό αντίκτυπο στις τιμές του πετρελαίου. Τους τελευταίους μήνες, ο Donald Trump έχει δύο φορές πει, δημοσίως, μέσω του Twitter και χρησιμοποιώντας εξαιρετικά μη χαρακτηριστικό λεξιλόγιο για τους Αμερικανούς ηγέτες (δηλ. τις λέξεις "παρακαλώ" και "ευχαριστώ") που ζήτησε από τον ΟΠΕΚ (δηλ. το καρτέλ πετρελαίου, στις δραστηριότητες του οποίου ένας βασικός ρόλος,  στο πλαίσιο της συμφωνίας ΟΠΕΚ + Ρωσίας, η χώρα μας παίζει σε πρώτο πλάνο) για τη μείωση των τιμών του πετρελαίου και την αύξηση των εξαγωγών.

Ο Trump κάθε φορά τονίζει ότι η παγκόσμια οικονομία είναι γενικά πολύ "εύθραυστη" και οι υψηλές τιμές του πετρελαίου την βλάπτουν. Υπό αυτές τις συνθήκες, κάθε σοβαρή δράση κατά του ρωσικού πετρελαϊκού τομέα θα οδηγήσει μόνο σε απότομη αύξηση των τιμών του πετρελαίου, η οποία είναι πιο συμφέρουσα για τον ρωσικό προϋπολογισμό και πολύ επώδυνη για την Aμερικανική οικονομία, και η ταλαιπωρία της θα είναι απολύτως άχρηστη, επειδή είναι αδύνατο να "ξεπεραστεί " από την παγκόσμια αγορά ένας προμηθευτής πετρελαίου τέτοιου μεγέθους όπως η Ρωσία.

Εν κατακλείδι στην διοίκηση του Trump παραμένει μια δύσκολη αρχική επιλογή: ή να λάβει μέτρα που θα είναι οδυνηρό και επικίνδυνο για τις ΗΠΑ, ή να εισάγουν συμβολικά ποινές που δεν θα επηρεάσουν τη ρωσική οικονομία, αλλά που μπορεί να παρουσιαστεί μια τρομερή εκδίκηση στους Ρώσους αξιωματούχους ή στρατιωτικούς.

Δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι η κατάσταση στη Βενεζουέλα έκανε την Ουάσινγκτον τόσο θυμωμένη ώστε  να επιλέξει την επιλογή της «κατάψυξης των αφτιών του Πούτιν». Μέχρι στιγμής, η πρακτική δείχνει ότι σε τέτοιες περιπτώσεις, η Ουάσινγκτον επέλεξε την επιλογή "να κάνει πολύ θόρυβο και να μην κάνει τίποτα σοβαρό".

https://ria.ru/