 |
| Φωτογραφία: rozbyshaka/Shutterstock.com |
Οι Αμερικανοί είναι πεπεισμένοι ότι είναι ο εκλεκτός λαός του Θεού και πιστεύουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι μια "πηγή καλοσύνης" σε έναν κόσμο όπου πολλοί διαφωνούν μαζί τους
Συγγραφέας: Sergei Latisev
Ο Μεσιανισμός και ο εκλεκτός λαός είναι χαρακτηριστικό μόνο για λίγα έθνη του κόσμου συμπεριλαμβανομένων των Αμερικανών, οι οποίοι είναι πεπεισμένοι ότι η χώρα τους, αν χρησιμοποιήσετε τα λόγια του αείμνηστου Αμερικανού Γερουσιαστή Τζον Μακέιν, ο οποίος έκαιγε με Ναπάλμ το Βιετνάμ, όταν ο μακαρίτης ήταν πιλότος του Ναυτικού ήταν η πηγή καλού στον κόσμο.
" Οι Αμερικανοί πιστεύουν ότι είναι το αγαπημένο και το επιλεγμένο από το Θεό έθνος, ότι είναι το κέντρο του κόσμου (όπως φαίνεται στους χάρτες τους), ότι το πολιτικό τους σύστημα είναι το τέλειο, και οι ηθικές αρετές είναι σε ανέφικτο ύψος, όπως και η προθυμία να βοηθήσουν τους άλλους. Ως παράδειγμα, υπάρχουν δύο παγκόσμιοι πόλεμοι: οι Ευρωπαίοι, λένε, τους έκαναν, και οι Αμερικανοί λένε ότι έσωσαν δύο φορές την Ευρώπη από αυτούς, και στη συνέχεια έκαναν επίσης μπάνιο με χρήματα στο πλαίσιο του σχεδίου Μάρσαλ και βοήθησαν γρήγορα να ανακάμψουν. Και είναι ειλικρινά έκπληκτοι, γιατί σε άλλες χώρες, δεν είναι τόσο αγαπητοί .
Πώς το Gallup "κολακεύει " τους Αμερικανούς
Ο τρόπος με τον οποίο οι Αμερικανοί αντιμετωπίζονται στον έξω κόσμο είδε το φως με μια άλλη δημοσκόπηση των κατοίκων 113 χωρών από την κοινωνιολογική υπηρεσία του Gallup, της οποίας οι κοινωνιολόγοι είναι δύσκολο να υποψιάζονται ότι αντιπαθούν την Αμερική. Αντίθετα, η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη. Έτσι, παρά την ισχυρή ιδεολογική και ενημερωτική πίεση που εξυπηρετεί συνήθως τα Αμερικανικά συμφέροντα των παγκόσμιων μέσων ενημέρωσης, μόνο το 31% των ερωτηθέντων ενέκρινε τις δραστηριότητες των Αμερικανών ηγετών, ενώ η εμπιστοσύνη στην Κίνα αυξήθηκε στο 34% και η βαθμολογία της δαιμονοποιημένης Ρωσίας ήταν 30% σχεδόν ισοδύναμη με τις ΗΠΑ Η αξιολόγηση της απόρριψης των ΗΠΑ ήταν στο 40%, στη Ρωσία – 31%, στην Κίνα – 28%.
Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα θλιβερή για τις Ηνωμένες Πολιτείες σε μια «χαριτωμένη» Ευρώπη, όπου η βαθμολογία αποδοκιμασίας των ΗΠΑ έφθασε σε ένα συγκλονιστικό 59% και οι εγκρίσεις - 24%. Οι περισσότεροι στην Ευρώπη, που αγαπούν τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι οι Αλβανοί στην Αμερικανική "αποικία" του Κοσσυφοπεδίου - 80%. Το λιγότερο από όλους - στη Ρωσία (11%). Αν και στη φιλελεύθερη και υπερ-δυτική Νορβηγία και τη Σουηδία το επίπεδο έγκρισης είναι ελαφρώς υψηλότερο - 12% και 13% αντίστοιχα.
Μια ματιά στον κόσμο των Αμερικανών αντιστοιχεί σε αυτόν τον χάρτη, αν και δεν γνωρίζουν τις λεπτές αποχρώσεις της γεωγραφίας, εκτός από το ότι οι ΗΠΑ είναι ο ομφαλός της Γης. Φωτογραφία: www.globallookpress.com
Ο παγκόσμιος συνεργάτης του Gallup, John Clifton, προσπαθώντας να γλυκάνει το χάπι, ανέφερε σε μια έκθεση κοινωνιολογικής υπηρεσίας ότι ο κύριος λόγος για όλα αυτά είναι αυτό: Η εξωτερική πολιτική της Προεδρίας Donald Trump, "America First", δεν αποσκοπεί να κερδίσει φίλους σε όλο τον κόσμο.
Πάνω από 100 χρόνια πριν, ο Πρόεδρος Theodore Roosevelt αναγνώρισε ειλικρινά το "μεγάλο ραβδί" ως το κύριο επιχείρημα της πολιτικής των ΗΠΑ, τίποτα δεν άλλαξε έκτοτε. Φωτογραφία: www.globallookpress.com
Αλλά είναι μόνο η φήμη του Trump; Φυσικά όχι, αν και βεβαίως χειροτέρεψε τη στάση του υπόλοιπου κόσμου απέναντι στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο σημερινός Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών με την ειλικρινή πολιτική εξουσία του, με πρωτοφανείς εκβιασμούς και απειλές στις διεθνείς υποθέσεις, αύξησε τον αριθμό των εχθρών της Αμερικής εις βάρος εκείνων που δεν έχουν παρατηρήσει πριν ότι το "μεγάλο ραβδί " είναι το νόημα και το κύριο "επιχείρημα" της Αμερικάνικης πολιτικής, σαν πραγματικά μια απίστευτη υποκρισία.
Αγαπούν ή δεν αγαπούν
...
Στον κόσμο τώρα αντιμετωπίζουν τις ΗΠΑ διαφορετικά. Οι άνθρωποι είναι απλούστεροι, με τη νοοτροπία μιας μυθολογικής αποθήκης, με τα συμφέροντα της μήτρας και τις συμμορφούμενες προτάσεις τόσο από τα mainstream media όσο και από το παγκόσμιο "εργοστάσιο ονείρων" Χόλιγουντ, οι οποίοι ζουν σε χώρες που δεν αντιμετωπίζουν σοβαρές αρνητικές συνέπειες της Αμερικανικής ηγεμονίας και οι περισσότεροι λαμβάνουν οικονομικό όφελος από δεσμούς με τις ΗΠΑ, κατά κανόνα, καλά κάνουν και ανήκουν στην Αμερική.
Θα ήθελαν επίσης να ζήσουν στην ίδια "κοινωνία της κατανάλωσης" (το ότι έτσι δεν ζουν όλοι οι Αμερικανοί, αυτοί είναι οπαδοί των ΗΠΑ και απλά δεν θέλουν να γνωρίζουν). Οι πιο έξυπνοι άνθρωποι από την άλλη πλευρά βλέπουν τα άσχημα των ΗΠΑ. Μερικοί από αυτούς, ωστόσο, είναι πρόθυμοι να τα δεχτούν και ακόμα κι αυτοί να μετακινηθούν εκεί ,εάν έχουν ένα επάγγελμα που αποτιμάται στην αγορά και με το οποίο μπορούν να κερδίσουν πολλά χρήματα. Από την άλλη πλευρά, στις χώρες που έχουν πέσει θύματα της Αμερικανικής πολιτικής - πόλεμοι, εκστρατείες αποσταθεροποίησης, οικονομικές κυρώσεις - οι Ηνωμένες Πολιτείες, κατά κανόνα, είναι πολύ αντιπαθείς. Μέχρι το σημείο του άγριου μίσους, εάν συνοδεύεται επίσης από θρησκευτικό παράγοντα, όπως στο Ιράν ή στη Μέση Ανατολή, όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες θεωρούνται από πολλούς ως "μεγάλοι Σατανάδες".
Έτσι, το να αγαπούν ή να μην αγαπούν τους Αμερικανούς είναι η επιλογή του καθενός. Και παρόλο που υπάρχουν πάντα εξαιρέσεις και υπάρχουν πολλοί Αμερικανοί με άριστες ανθρώπινες ιδιότητες και αρετές και η πολιτική των Η.Π.Α. δεν ήταν πάντα και δεν τα κάνουν όλα άσχημα, υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους δεν μπορούν να αγαπούν αυτή τη χώρα.
Γιατί δεν μπορείς να αγαπήσεις τις ΗΠΑ;
Πρώτον, κανένα έθνος στον πλανήτη δεν έχει το δικαίωμα να επιβάλει με βάση τις «επιλογές του » στους άλλους, οι οποίοι μπορεί να έχουν τη δική τους γνώμη, τα δικά τους συμφέροντα, τις απόψεις και τις αξίες, προσπαθώντας να «ιδιωτικοποιήσουν» τη θρησκεία, επειδή οι Αμερικανοί είναι επίσης πολύ μεγάλοι άγιοι.
Ο Αμερικανός πρόεδρος Φράνκλιν Ρούζβελτ, περισσότερο από όλους τους άλλους σύγχρονους πολιτικούς κοινούς μαζί του, συνέβαλε στο ξέσπασμα του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. Φωτογραφία: www.globallookpress.com
Δεύτερον, τα θεμέλια των ΗΠΑ είναι χτισμένα πάνω στα οστά του γηγενούς Ινδιάνικου πληθυσμού που επηρεάζεται από τη γενοκτονία, τη σκλαβιά των μαύρων, την προδοσία στην Μητρόπολη (η «αμερικανική επανάσταση») και την επιθετικότητα (σχεδόν το ήμισυ των ΗΠΑ ανήκε στο παρελθόν στο Μεξικό και μεταφέρθηκε μακριά από αυτό μέσω της κατάκτησης και των υβριδικών πολέμων) . Η αμερικανική εξωτερική πολιτική, ακόμα και όταν αυτή ήταν μια αλυσίδα κρατών που συγκροτήθηκε στην ανατολική ακτή της Βόρειας Αμερικής, είχε ως στόχο την επέκταση στο εξωτερικό. Το δόγμα του Monroe, με το οποίο διεκδίκησε δικαιώματα Αμερικανών για όλο το δυτικό ημισφαίριο, εμφανίστηκε το 1823. Οι Αμερικανικές στρατιωτικές παρεμβάσεις και τα στρατιωτικά πραξικοπήματα που διοργάνωσε η Ουάσινγκτον δεν έχουν αμελήσει σχεδόν οποιαδήποτε χώρα της Λατινικής Αμερικής και σε μερικές από αυτές συνέβησαν συνεχώς πολλές φορές. Στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα, ολόκληρος ο κόσμος ήταν ήδη στην οπτική γωνία των ΗΠΑ.
Τρίτον, οι Ηνωμένες Πολιτείες οργάνωσαν και τους δύο παγκόσμιους πολέμους για να εδραιώσουν την κυριαρχία τους σε όλον τον κόσμο. Και το έκαναν τόσο διακριτικά που ο κόσμος ήταν σίγουρος ότι οι Αμερικανοί τον σώζουν. Ως αποτέλεσμα της συνειδητής πολιτικής των Αμερικανών χρηματοδοτών και πολιτικών, που υπηρετούσαν τα συμφέροντά τους, όπως ο Πρόεδρος Φράνκλιν Ρούσβελτ, κάηκαν στις φλόγες των πολέμων και των επαναστάσεων, οι μεγάλες αυτοκρατορίες, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσικής- οι κύριοι χορηγοί των οποίων (επαναστάσεων και πολέμων) ήταν οι Αμερικανοί- και δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι σκοτώθηκαν για την ταχεία έναρξη της Pax Αμερικάνα.
Τέταρτον, αυτοί οι πόλεμοι οδήγησαν στην παραμόρφωση της παγκόσμιας οικονομίας και του χρηματοπιστωτικού συστήματος, χωρίς την οποία θα ήταν απλά αδύνατο να οδηγήσουν. Έχουν αποκτήσει εξαιρετικά ανθυγιεινό χαρακτήρα , και έκτοτε έχουν αποτύχει να διατηρήσουν την αειφόρο ανάπτυξη. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να αναπτύξουν τη δική τους οικονομία χωρίς κλιμάκωση της στρατιωτικής ψύχωσης, των πολέμων και των παγκόσμιων προκλήσεων, και οι περιφερειακές οικονομικές και χρηματοπιστωτικές κρίσεις πρόκειται να γίνουν παγκόσμιες.
Το κύριο μέσο οικονομικής ανάπτυξης των Ηνωμένων Πολιτειών, ειδικά υπό την Προεδρία του Donald Trump, είναι ο οικονομικός και πολιτικός εκβιασμός άλλων χωρών, η λυσσαλέα πολιτική κυρώσεων, η παραβίαση του διεθνούς δικαίου.
Για παράδειγμα, πώς οι Γερμανοί να αγαπούν τις Ηνωμένες Πολιτείες εάν η Ουάσιγκτον καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να αποτρέψει το εξαιρετικά κερδοφόρο ενεργειακό έργο της FRG "Nord Stream - 2" προκειμένου να εφοδιάσει τους ίδιους τους Γερμανούς με πιο ακριβό και πολιτικά αναξιόπιστο υγροποιημένο αέριο, το οποίο οι Αμερικανοί εξακολουθούν να μην έχουν σε επαρκείς ποσότητες; Και γιατί οι Ρώσοι θα πρέπει να αγαπούν τον Trump;
Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Donald Trump, δεν θέλει τίποτα λιγότερο από τους προκατόχους του ιμπεριαλιστές στον Λευκό Οίκο, αλλά δεν θα πετύχει: ο κόσμος έχει γίνει διαφορετικός. Φωτογραφία: www.globallookpress.com
Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι εάν οι «εχθροί των ΗΠΑ» δεν είχαν αποτρεπτικά πυρηνικά όπλα και ισχυρές ένοπλες δυνάμεις, ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος θα είχε συμβεί εδώ και πολύ καιρό και οι Αμερικανοί θα είχαν ενεργήσει πιο ανοιχτά σε όλα τα άλλα «μέτωπα», υπαγορεύοντάς τους όρους τους σε όλους. Επειδή αυτοί οι "καουμπόηδες" καταλαβαίνουν και σέβονται μόνο την εξουσία και θα πατούν πάντοτε τους αδύναμους αν τολμούν να τους παρακούσουν.
Πέμπτον, για να διατηρήσουν τη σχετική παγκόσμια κυριαρχία τους, οι Ηνωμένες Πολιτείες επιδιώκουν μια πολιτική αποσταθεροποίησης σε όλο τον κόσμο, επιδιώκοντας να αποδυναμώσουν τους ανταγωνιστές τους, προκειμένου να φαίνονται ισχυροί σε σχέση με αυτούς. Παραδείγματα αυτού βλέπουμε στη εγγύς και Μέση Ανατολή, στη Λατινική Αμερική, στο ΚΑΚ, και για κάποιο χρονικό διάστημα στην Ευρώπη. Όταν τα ψέματα, η πλαστογράφηση, η πρόκληση, οι ενέργειες των υπηρεσιών πληροφοριών γίνονται τα βασικά συστατικά της πολιτικής πορείας της χώρας, όταν οι πολίτες της, όπως και ο πληθυσμός άλλων χωρών, γίνονται σκοπίμως ηλίθιοι με τους πιο περίπλοκους τρόπους για να διευκολύνουν τους ανθρώπους να χειραγωγηθούν , είναι κάτι που πρέπει να καλωσορίσουμε;
Αντλήσαμε τα συμπεράσματα
Ως εκ τούτου, είναι απλώς αδύνατο, όντας λογικοί , να αντιμετωπίζουμε καλά τις Ηνωμένες Πολιτείες και να αγαπάμε την ευρέως υποστηριζόμενη εξωτερική πολιτική των Αμερικανών της Ουάσιγκτον, οι οποίοι είναι πεπεισμένοι για τις "επιλογές τους" και τη δική τους σχέση. Μέχρι στιγμής δεν έχουν μετανοήσει και οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν μετατραπεί από έναν παγκόσμιο ηγεμόνα σε μια συνηθισμένη χώρα, σκεπτόμενη και φροντίζοντας κυρίως για τον εαυτό της, και όχι σε βάρος άλλων. Οι Άλλοι θα φροντίσουν για τον εαυτό τους.
Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι εάν οι «εχθροί των ΗΠΑ» δεν είχαν αποτρεπτικά πυρηνικά όπλα και ισχυρές ένοπλες δυνάμεις, ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος θα είχε συμβεί εδώ και πολύ καιρό και οι Αμερικανοί θα είχαν ενεργήσει πιο ανοιχτά σε όλα τα άλλα «μέτωπα», υπαγορεύοντάς τους όρους τους σε όλους. Επειδή αυτοί οι "καουμπόηδες" καταλαβαίνουν και σέβονται μόνο την εξουσία και θα πατούν πάντοτε τους αδύναμους αν τολμούν να τους παρακούσουν.
Πέμπτον, για να διατηρήσουν τη σχετική παγκόσμια κυριαρχία τους, οι Ηνωμένες Πολιτείες επιδιώκουν μια πολιτική αποσταθεροποίησης σε όλο τον κόσμο, επιδιώκοντας να αποδυναμώσουν τους ανταγωνιστές τους, προκειμένου να φαίνονται ισχυροί σε σχέση με αυτούς. Παραδείγματα αυτού βλέπουμε στη εγγύς και Μέση Ανατολή, στη Λατινική Αμερική, στο ΚΑΚ, και για κάποιο χρονικό διάστημα στην Ευρώπη. Όταν τα ψέματα, η πλαστογράφηση, η πρόκληση, οι ενέργειες των υπηρεσιών πληροφοριών γίνονται τα βασικά συστατικά της πολιτικής πορείας της χώρας, όταν οι πολίτες της, όπως και ο πληθυσμός άλλων χωρών, γίνονται σκοπίμως ηλίθιοι με τους πιο περίπλοκους τρόπους για να διευκολύνουν τους ανθρώπους να χειραγωγηθούν , είναι κάτι που πρέπει να καλωσορίσουμε;
Αντλήσαμε τα συμπεράσματα
Ως εκ τούτου, είναι απλώς αδύνατο, όντας λογικοί , να αντιμετωπίζουμε καλά τις Ηνωμένες Πολιτείες και να αγαπάμε την ευρέως υποστηριζόμενη εξωτερική πολιτική των Αμερικανών της Ουάσιγκτον, οι οποίοι είναι πεπεισμένοι για τις "επιλογές τους" και τη δική τους σχέση. Μέχρι στιγμής δεν έχουν μετανοήσει και οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν μετατραπεί από έναν παγκόσμιο ηγεμόνα σε μια συνηθισμένη χώρα, σκεπτόμενη και φροντίζοντας κυρίως για τον εαυτό της, και όχι σε βάρος άλλων. Οι Άλλοι θα φροντίσουν για τον εαυτό τους.
