Γράφει ο Περικλής Δανόπουλος
Νέες εκλογές η δημοψήφισμα, ακούγεται . Διπλό νόμισμα, ψιθυρίζεται στα διάφορα λόμπυ. Και το σύννεφο της σύγχυσης αντί να διαλύεται, πυκνώνει.
Σύγχυση στον κόσμο, σύγχυση στην κυβέρνηση, σύγχυση στην μείζονα αντιπολίτευση.
Οι μόνοι που δεν έχουν σύγχυση, είναι οι συστημικοί δημοσιογράφοι. Και φυσικά ο Σταύρος, ο…. ποιές εξεταστικές και κατοχικά δάνεια μου λέτε, τα αεροδρόμια στους Γερμανούς, πότε θα τα πουλήσουμε?
Την ίδια ώρα, εξυφαίνεται το σχέδιο γενικότερης αποσταθεροποίησης, με τις τουλάχιστον ΄΄περίεργες΄΄ καταλήψεις, καθώς και το επίσης ορατό πλάνο αποδόμησης της Ζωής Κωνσταντοπούλου, ακριβώς για να ατονίσουν και οι εξεταστικές επιτροπές.
Τη σύγχυση ενισχύει και το βαρετά επαναλαμβανόμενο τσιτάτο περί ΄΄ έντιμου συμβιβασμού ΄΄. Έντιμος για ποιους? Πως ακριβώς μεταφράζεται αυτός ο όρος, όπως λέμε πτωχοί αλλά έντιμοι μήπως?
Στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι πολύ πιο καθαρά απ΄ όσο φαίνονται. Η κυβέρνηση διατυμπανίζει και αρκετά ΜΜΕ το επαναλαμβάνουν, ότι η λαϊκή εντολή δόθηκε, για να τερματιστεί η λιτότητα, να καταργηθούν τα μνημόνια, αλλά εντός του ευρώ. Λάθος!
Στις πρόσφατες εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ, νίκησαν το ΔΟΛ, τον ΣΚΑΙ, τον ΑΝΤΕΝΑ, το έθνος , τον Μπόμπολα και τον φόβο τον οποίο σκορπούσαν συστηματικά.
Όσο και αν η κυβέρνηση, από τότε μίλαγε για επαναδιαπραγμάτευση αλλά χωρίς απώλεια της Ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας, ο απλός κόσμος ένα πρόταγμα καταλάβαινε και αυτό δεν ήταν τίποτε άλλο από το τέλος της θανατηφόρας λιτότητας με κάθε τρόπο.
Και τώρα? Τώρα που δεν βγαίνουν τα κουκιά τι γίνεται? Κατά την ταπεινή μου γνώμη η μοναδική λύση, είναι η κυβέρνηση να πει στον λαό την αλήθεια, χωρίς αμφισημίες και περίπλοκους οικονομικούς όρους.
Να πει δηλαδή το αυτονόητο : αυτοί εδώ μας καθυβρίζουν(Ντόναλντ Τούσκ, Πολωνός Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που μας είπε να πάρουμε τον ήλιο και να τον βάλουμε εκεί που ξέρουμε), η μας απειλούν να μην αναζητούμε και αλλού διεξόδους-Σουλτς αναφερόμενος στη συνάντηση Τσίπρα-Πούτιν- για να μην δυσαρεστηθούν οι εταίροι μας.
Με αυτούς επιδιώκουμε έντιμο συμβιβασμό ? Να πει στον λαό , πως τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα και χρειάζεται να βάλουμε όλοι πλάτη.
Αλλά διάολε, το ευρώ δεν είναι ταμπού, δεν είναι τοτέμ, όταν μιλάς για μια χώρα που δεν έχει καμία πιθανότητα ανάπτυξης, ξεπουλά όσο-όσο την εθνική περιουσία και της απαγορεύουν και από πάνω να παράξει μόνη της , τα απαραίτητα για την διαβίωση του πληθυσμού της. Α και της απαγορεύουν να αναζητήσει εναλλακτικές αγορές.
Για τον λαό τώρα. Είναι μια υπό όρους ευκαιρία ανάταξης των διαλυμένων κοινωνικών ιστών( ασφαλώς βέβαια ενέχει και κίνδυνο συγκρούσεων).Είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία να καταπολεμηθεί η κρίση, γιατί η κρίση είναι πρώτιστα κοινωνική και μετά οικονομική. Ας μην γελιόμαστε, δεν γίνεται να επιστρέψουμε στην προηγούμενη σαθρή κατάσταση της επίπλαστης ευμάρειας.
Δεν μπορούμε όπως λέει ο θυμόσοφος λαός, να έχουμε και την πίτα σωστή και τον σκύλο χορτάτο. Μπορούμε όμως, να προσπαθήσουμε ανάλογα των δυνατοτήτων του καθενός, να δομήσουμε ένα κράτος πραγματικής Δημοκρατίας, κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης και Εθνικής ανεξαρτησίας και αξιοπρέπειας.
Φυσικά οι Ευρωλάγνοι και οι λοιποί εθελόδουλοι φιλοευρωπαϊστές , θα προσπαθήσουν να μας πείσουν ότι μόνο στον πλανήτη ευροζώνη υπάρχει οξυγόνο.
Τους διαψεύδουν με τον πιο θλιβερό τρόπο τα νούμερα : 8.000 νεκροί, 3.500.000 φτωχοί, 1.500.000 άνεργοι, 500.000 λουκέτα, 200.000 νέοι στην μετανάστευση. Πόσο εύκολο είναι να ξεπεράσουν αυτά τα τραγικά νούμερα?
Το πρόταγμα επομένως είναι απλό, να αποφασίσουν επιτέλους οι πολίτες για την ίδια τους την ζωή και να συμμετάσχουν στην λήψη αποφάσεων ή να περιμένουν, αναξιοπαθούντες επαίτες για λίγα ψίχουλα από την νέα αναδυόμενη αυτοκρατορία του τέταρτου Ράϊχ.
Όταν ο λαός συσπειρώνεται, δεν υπάρχει αδιέξοδο. Και ένας ισχυρός Ελληνικός λαός, μπορεί να αποτελέσει τον φάρο και την σύγχρονη φρυκτωρία, για να ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι λαοί …..
Γιατί η νότια Ευρώπη σιγοβράζει και ο ένας λαός περιμένει τον άλλο να κάνει την αρχή .
Και όπως έλεγε και ο μεγάλος Μπέρτολντ Μπρεχτ, <<αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει, όμως αυτός που δεν αγωνίζεται έχει ήδη χάσει>>
Περικλής
http://dimtris-kypriotis.blogspot.gr
