Γράφει ο Στωικός
Στα «ψιλά» των μέσων μαζικής ενημέρωσης, πέρασε μία σημαντική δήλωση που έκανε ο Α. Τσίπρας την προηγούμενη Πέμπτη 18/12 στη συνάντηση που είχε με την Περιφερειάρχη Αττικής Ρ. Δούρου.
Τι συγκεκριμένα είπε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ; «Θα περάσουμε βεβαίως δύσκολες στιγμές, διότι έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια υπαρκτή και μεγάλη οικονομική κρίση, αλλά με το κεφάλι ψηλά και με το μυαλό μας στην αξιοπρέπεια του πολίτη, του αδύναμου, που χειμάζεται, είμαι βέβαιος ότι θα τα καταφέρουμε. Πρέπει να πιστέψουμε στις δυνατότητές μας. Και πρέπει να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη του πολίτη στο πολιτικό σύστημα και στην πολιτική».
Τι συγκεκριμένα είπε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ; «Θα περάσουμε βεβαίως δύσκολες στιγμές, διότι έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια υπαρκτή και μεγάλη οικονομική κρίση, αλλά με το κεφάλι ψηλά και με το μυαλό μας στην αξιοπρέπεια του πολίτη, του αδύναμου, που χειμάζεται, είμαι βέβαιος ότι θα τα καταφέρουμε. Πρέπει να πιστέψουμε στις δυνατότητές μας. Και πρέπει να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη του πολίτη στο πολιτικό σύστημα και στην πολιτική».
Το ως σήμερα σκηνικό
Πρόκειται για δήλωση - παρέμβαση, που ανατρέπει πλήρως τον προπαγανδιστικό λόγο του ΣΥΡΙΖΑ, τουλάχιστον στο εσωτερικό της χώρας και μάλιστα, τη στιγμή που η χώρα οδεύει ταχέως για εκλογές.
Όσοι παρακολουθούν τις εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ, έχουν διαπιστώσει ασφαλώς, ότι από τον Ιούνη του 2012 το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης χρησιμοποιεί μία διπλή γλώσσα, ανάλογα με το αν απευθύνεται στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό της χώρας.
Στο εσωτερικό της χώρας ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει την «αντιμνημονιακή» ρητορική του, μιλάει για «ανθρωπιστική κρίση» που προκλήθηκε από την πολιτική των μνημονίων και υπόσχεται τερματισμό των πολιτικών λιτότητας, διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, «κατόπιν συμφωνίας με τους δανειστές» και προώθηση ενός σχεδίου εθνικής ανασυγκρότησης.
Αλλά και αυτή η, για εσωτερική κατανάλωση, ρητορική, με την πάροδο του χρόνου γίνεται όλο και περισσότερο ήπια, μετατοπίζεται όλο και δεξιότερα. Η κατάργηση των μνημονίων με μία νομοθετική πράξη, αντικαταστάθηκε από την αντικατάσταση των μνημονίων μετά από «ισχυρή διαπραγμάτευση» με τους δανειστές, ενώ πρόσφατα και μετά από πιέσεις που της ασκήθηκαν από τη συγκυβέρνηση, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύτηκε, ότι δεν θα προβεί σε μονομερείς ενέργειες.
Στις επαφές του βέβαια με τους εκπροσώπους της Δύσης, ο ΣΥΡΙΖΑ, «φορώντας το καλό του το κοστούμι», χρησιμοποιεί μια άλλη γλώσσα. Αυτή «της συνεννόησης με τις αγορές». Όλοι ασφαλώς θα έχετε προσέξει, ότι στις συναντήσεις με τα επιτελεία του δυτικού ιμπεριαλισμού, είτε συμμετέχει ο ίδιος ο Α. Τσίπρας, ή το κόμμα εκπροσωπείται από την «αγία τριάδα» του οικονομικού επιτελείου (Δραγασάκης, Μηλιός, Σταθάκης), οι οποίοι εκφράζουν τις πιο συντηρητικές θέσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.
Στις επαφές με τους δυτικούς παράγοντες το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ακολουθεί την πολιτική της μυστικής διπλωματίας. Πολύ λίγα γνωρίζουμε τι συζήτησε ο Α. Τσίπρας με τους εκπροσώπους του ΔΝΤ και της αμερικανικής κυβέρνησης στο ταξίδι που έκανε στις ΗΠΑ. Το ίδιο ισχύει και για τη συμμετοχή του στο συνέδριο του Κόμο και τη συνάντηση με τον Β. Σόιμπλε.
Στριπτίζ
Αυτά βέβαια μέχρι χθες. Γιατί, μετά τις τελευταίες δηλώσεις Τσίπρα, έχουμε την εντύπωση, ότι ο ΣΥΡΖΑ, δεν μετατοπίζεται απλώς σε «ρεαλιστικότερες» θέσεις. Προετοιμάζει το λαό για τη συνέχιση των πολιτικών λιτότητας, των μνημονίων, όλου αυτού του απεχθούς έργου που βλέπουμε να παίζεται στις πλάτες μας, τα τελευταία 4,5 χρόνια.
Τώρα ανακάλυψε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ «την υπαρκτή και μεγάλη οικονομική κρίση»; Και ποιοι θα περάσουν «δύσκολες στιγμές» για την αντιμετώπιση της; Μήπως οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι, οι τράπεζες και οι μεγάλοι φοροφυγάδες που ευθύνονται για την κρίση, αλλά και για την σφαγή που ακολούθησε στη συνέχεια σε βάρος του ελληνικού λαού; Ακόμα και οι πιο αισιόδοξοι δεν το πιστεύουν αυτό. Αν όμως δεν απευθύνεται σε αυτούς, σε ποιους απευθύνεται; Μα φυσικά στον ελληνικό λαό. Και όσο και αν χρησιμοποιεί γλώσσα εκλεπτυσμένη, το μήνυμα είναι σαφές. Ο ζυγός του κεφαλαίου και του ξένου παράγοντα, θα συνεχίσει να υπάρχει και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Από τη στιγμή που τα δύο μεγάλα ιμπεριαλιστικά κέντρα (ΗΠΑ - Γερμανία), τάσσονται - με παραλλαγές βέβαια - υπέρ των πολιτικών λιτότητας, αυτές θα συνεχιστούν και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Μήπως στα πλαίσια των «δυσκολιών» εντάσσεται και το πακέτο των μέτρων που διαπραγματεύεται η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, στα πλαίσια της 5ηςαξιολόγησης; Ναι αυτό το πακέτο μέτρων που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων και προκάλεσε τριγμούς ακόμα και μέσα στη συγκυβέρνηση του «Yes men».
Μια και η ιστορία παρακολουθεί την εξέλιξη και την αλληλουχία των γεγονότων, θα ήταν χρήσιμο να παρακολουθήσουμε την συμπεριφορά του ΠΑΣΟΚ πριν από τις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2009 και του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα. Ο ΓΑΠ έγινε πρωθυπουργός της χώρας, με το λαϊκίστικο σύνθημα «λεφτά υπάρχουν», χαϊδεύοντας τα αυτιά των ψηφοφόρων με υποσχέσεις για καλύτερες ημέρες. Σαν κυβέρνηση βέβαια «ανακάλυψαν» τον Τιτανικό «που έπλεε προς ολοταχώς προς την καταστροφή». Μετά ακολούθησε ο Καστελόριζο και η επίσημη πρόσκληση προς τους σφαγείς του ελληνικού λαού, να προσέλθουν και να αρχίσουν το αποτρόπαιο έργο τους.
Αντίθετα, ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μιλά για «δύσκολες στιγμές» σήμερα, που το κόμμα του είναι ακόμα αξιωματική αντιπολίτευση. Φανταστείτε σαν κυβέρνηση τι θα κάνουν.
Τώρα ανακάλυψε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ «την υπαρκτή και μεγάλη οικονομική κρίση»; Και ποιοι θα περάσουν «δύσκολες στιγμές» για την αντιμετώπιση της; Μήπως οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι, οι τράπεζες και οι μεγάλοι φοροφυγάδες που ευθύνονται για την κρίση, αλλά και για την σφαγή που ακολούθησε στη συνέχεια σε βάρος του ελληνικού λαού; Ακόμα και οι πιο αισιόδοξοι δεν το πιστεύουν αυτό. Αν όμως δεν απευθύνεται σε αυτούς, σε ποιους απευθύνεται; Μα φυσικά στον ελληνικό λαό. Και όσο και αν χρησιμοποιεί γλώσσα εκλεπτυσμένη, το μήνυμα είναι σαφές. Ο ζυγός του κεφαλαίου και του ξένου παράγοντα, θα συνεχίσει να υπάρχει και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Από τη στιγμή που τα δύο μεγάλα ιμπεριαλιστικά κέντρα (ΗΠΑ - Γερμανία), τάσσονται - με παραλλαγές βέβαια - υπέρ των πολιτικών λιτότητας, αυτές θα συνεχιστούν και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Μήπως στα πλαίσια των «δυσκολιών» εντάσσεται και το πακέτο των μέτρων που διαπραγματεύεται η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, στα πλαίσια της 5ηςαξιολόγησης; Ναι αυτό το πακέτο μέτρων που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων και προκάλεσε τριγμούς ακόμα και μέσα στη συγκυβέρνηση του «Yes men».
Μια και η ιστορία παρακολουθεί την εξέλιξη και την αλληλουχία των γεγονότων, θα ήταν χρήσιμο να παρακολουθήσουμε την συμπεριφορά του ΠΑΣΟΚ πριν από τις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2009 και του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα. Ο ΓΑΠ έγινε πρωθυπουργός της χώρας, με το λαϊκίστικο σύνθημα «λεφτά υπάρχουν», χαϊδεύοντας τα αυτιά των ψηφοφόρων με υποσχέσεις για καλύτερες ημέρες. Σαν κυβέρνηση βέβαια «ανακάλυψαν» τον Τιτανικό «που έπλεε προς ολοταχώς προς την καταστροφή». Μετά ακολούθησε ο Καστελόριζο και η επίσημη πρόσκληση προς τους σφαγείς του ελληνικού λαού, να προσέλθουν και να αρχίσουν το αποτρόπαιο έργο τους.
Αντίθετα, ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μιλά για «δύσκολες στιγμές» σήμερα, που το κόμμα του είναι ακόμα αξιωματική αντιπολίτευση. Φανταστείτε σαν κυβέρνηση τι θα κάνουν.
Καπιταλιστική κρίση, πολιτική κρίση, κρίση του κομμουνιστικού κινήματος
Από πού αντλεί την αισιοδοξία ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ότι, σε προεκλογική περίοδο μπορεί να μιλά για «δύσκολες στιγμές» - απροσδιόριστης διάρκειας - και παρόλα αυτά, να έχει την βεβαιότητα ότι ο ελληνικός λαός θα ψηφίσει ένα κόμμα που προαναγγέλλει τη συνέχιση των πολιτικών λιτότητας;
Μα από το γεγονός ότι δεν υπάρχει σήμερα λαϊκό κίνημα. Ότι ο κόσμος παραμένει κλεισμένος και απελπισμένος στο σπίτι του και περιμένει την έλευση των νέων «Σωτήρων».
Και η κατάσταση αυτή «θρέφει» το ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί αν ο λαός ήταν στους δρόμους και πάλευε για μία καλύτερη ζωή, δεν θα ήταν εύκολο στην ηγεσία του, να πηγαίνει στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ και να δίνει διαβεβαιώσεις, ότι ο ξένος παράγοντας δεν έχει να φοβηθεί τίποτα από μια «αριστερή» κυβέρνηση. Ούτε ο κ. Τσίπρας θα είχε το θράσος να έλεγε, ότι «και θα συνεχίσουμε τις πολιτικές λιτότητας και θα μας ψηφίσετε».
Η σημερινή κατάσταση τους έχει βολέψει μια χαρά. Καλύτερα δεν γίνεται.
Από το γεγονός, ότι η σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ, έχει μετατρέψει το ιστορικό κόμμα της εργατικής τάξης σε πολιτικό παράγοντα ακίνδυνο για το καπιταλιστικό σύστημα. Σε μια περίοδο πρωτόγνωρης οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, σε μία περίοδο πρωτόγνωρης πολιτικής κρίσης για το αστικό σύστημα, κατόρθωσαν - γιατί περί κατορθώματος πρόκειται - να ρίξουν σε κρίση και το ΚΚΕ και το κομμουνιστικό κίνημα της χώρας. Και όχι μόνο δεν θέλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους, αλλά κάνουν ότι δεν συμβαίνει και τίποτα.
Βέβαια το ξέρουν και οι ίδιοι, ότι στις επερχόμενες εκλογές, θα πρέπει να δώσουν σκληρή μάχη για ένα «αξιοπρεπές» εκλογικό ποσοστό. Αν και αυτό από μόνο του συνιστά ομολογία ήττας. Από το «εδώ και τώρα σοσιαλισμός και λαϊκή εξουσία» να παλεύεις για την εκλογική σου επιβίωση.
Και τα μηνύματα που έρχονται δεν είναι καθόλου αισιόδοξα. Άνθρωποι που μόνο ΚΚΕ είχαν ψηφίσει στη ζωή τους, δηλώνουν σήμερα ότι θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ με τα πιο απίθανα επιχειρήματα.
Ο γράφων είχε συζήτηση με δύο από αυτούς και η μεν πρώτη του είπε ότι «θα ψηφίσω επειδή δεν αντέχω άλλο τους σημερινούς, αν και ξέρω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα κάνει τίποτα», ο δε δεύτερος θα ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ «για να γίνει τζερζελές», ενώ ούτε και αυτός περιμένει τίποτα από μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Εδώ φτάσαμε.
Και να φανταστεί κανείς, ότι δεν έχει αρχίσει ακόμη η επίσημη προεκλογική περίοδος, όπου θα κυριαρχήσουν τα σκληρά και εκβιαστικά διλήμματα, μέσα από τα οποία θα επιχειρήσουν να συντρίψουν τη λαϊκή συνείδηση.
