Κανέναν δεν έπεισε η προσπάθεια της κυβέρνησης να εμφανίσει την επίσκεψη του γάλλου προέδρου Φρανσουά Ολλάντ ως προάγγελο θετικών εξελίξεων για την ελληνική οικονομία. Δεν είναι μόνο ότι πλέον τίθεται και η γαλλική οικονομία στο στόχαστρο της Γερμανίας, μετά από τις δηλητηριώδεις δηλώσεις του αντιπροέδρου της κοινοβουλευτικής ομάδας της γερμανικής Δεξιάς, ο οποίος χαρακτήρισε την Γαλλία ως το «προβληματικό παιδί της ευρωζώνης», δίνοντας έτσι την αφορμή για νέες πιέσεις στην κατεύθυνση υιοθέτησης αντιλαϊκών μέτρων, που θα επιδεινώσουν την ύφεση στη Γαλλία. Ούτε ο εντελώς ιδιοτελής
χαρακτήρας της επίσκεψης του γάλλου προέδρου στην Αθήνα, μιας και ούτε και ο ίδιος δεν έκρυψε το κίνητρο του που εστιαζόταν στις ιδιωτικοποιήσεις. Να αποκτήσουν πρόκριμα δηλαδή οι γαλλικές εταιρείες στο μεγάλο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας που είναι ήδη σε εξέλιξη. Κυρίως ήταν ο καταιγισμός αρνητικών ειδήσεων για την ελληνική οικονομία, που προεξοφλούν την επιδείνωση της θέσης των εργαζομένων.
Χαρακτηριστικός είναι ο τίτλος από το τελευταίο οικονομικό δελτίο της τράπεζας Γιούρομπανκ, που τονίζει πως «τα δύσκολα είναι μπροστά για την ελληνική κυβέρνηση». Ενώ, επιδείνωση των σημαντικότερων οικονομικών μεγεθών περιλαμβάνουν και οι νεώτερες προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την πορεία της οικονομίας. Στο κείμενο μάλιστα της Επιτροπής, που δόθηκε στη δημοσιότητα την Παρασκευή, υπάρχει κι ένα ακόμη στοιχείο που είναι εξόχως αποκαλυπτικό για το περιεχόμενο της οικονομικής πολιτικής και τα οφέλη που υποτίθεται πως θα έχει για τους εργαζόμενους η ανάπτυξη της οικονομίας. Σε ό,τι αφορά το τρέχον έτος προβλέπεται (όπως συμβαίνει πάντα) μεγαλύτερη ύφεση απ’ αυτήν που είχε προβλέψει η ίδια η Επιτροπή πριν λίγους μήνες: 4,4% θα είναι η συρρίκνωση του ΑΕΠ που θα καταγραφεί φέτος (έναντι 4,2% που ήταν η προηγούμενη πρόβλεψη) μένοντας φυσικά να αποδειχθεί κατά πόσο θα ισχύσει κι αυτή η πρόβλεψη μιας και είμαστε μόνο στον Φεβρουάριο και δεν θα έχουμε ακόμη μεγαλύτερη συρρίκνωση του προϊόντος… «Ναι, αλλά από το 2014 έρχεται η πολυπόθητη ανάπτυξη της οικονομίας, με προβλεπόμενους ρυθμούς μεγέθυνσης του ΑΕΠ κατά 0,6%» θα αντιτείνει ένας κυβερνητικός ή απολογητής των Μνημονίων και φερέφωνο της Τρόικας, υπονοώντας ότι η περίοδος συρρίκνωσης των εισοδημάτων φτάνει στο τέρμα της. Μόνο που η πραγματικότητα αποδεικνύεται από τώρα τελείως διαφορετική, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι το προϊόν θα αυξηθεί. Ενδεχόμενο σχεδόν αδύνατο, μιας ακόμη κι αυτό το μηδενικό που είναι μπροστά μάς κάνει να υποψιαζόμαστε ότι οι αποδεδειγμένοι απατεώνες της Γιούροστατ, εκτελώντας πολιτικές εντολές για λόγους σκοπιμότητας τάζουν έξοδο από την ύφεση το 2014: μόνο και μόνο για να γίνει δεκτή χωρίς αντιδράσεις η πολιτική τους. Όπως έκαναν άλλωστε κι όλα τα προηγούμενα χρόνια. Αξίζει ωστόσο να δούμε πως ακόμη κι αυτή η προβλεπόμενη άνοδος του ΑΕΠ, στο …δυσθεώρητο ύψος του 0,6%, μόνο κακά προμηνύεται για την Ελλάδα, καθώς η αποζημίωση ανά εργαζόμενο θα συνεχίσει να συρρικνώνεται. Στις προβλέψεις της Επιτροπής αναφέρεται συγκεκριμένα ότι ενώ η μείωση για φέτος θα φτάσει το 7%, θα συνεχιστεί και το επόμενο έτος φθάνοντας το 2%. Κατά συνέπεια ακόμη κι αυτή η ανάπτυξη θα είναι εχθρική για την εργατική τάξη μιας και η αύξηση του παραγόμενου προϊόντος θα συνοδευτεί από συρρίκνωση του μεριδίου της εργασίας, δηλαδή επιδείνωση της θέσης της, που είναι ήδη δραματική όπως μαρτυρά το γεγονός ότι μέχρι το 2012 τα εργατικά εισοδήματα έχουν μειωθεί κατά 30%-40%. Επομένως καμία υπόσχεση για ανάπτυξη δεν μπορεί να θεωρείται ότι αυτόματα θα βελτιώσει τη θέση των εργαζομένων. Αυτός ο στόχος μόνο αυτοτελώς μπορεί να υλοποιηθεί, κατόπιν διεκδικήσεων κι εκβιασμών που ως ζητούμενο θα έχουν την χορήγηση αυξήσεων σε μισθούς, μεροκάματα, συντάξεις κι επιδόματα ανεργίας, σε σύγκρουση με την κυβέρνηση, την εργοδοσία και την Τρόικα, που ως μοναδικό τους μέλημα έχουν την αύξηση του μεριδίου των κερδών. Και φυσικά του δημόσιου χρέους, αντίθετα με τα κροκοδείλια δάκρυα που χύνουν. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί η αύξησή του στο 175% για φέτος και το 2014 από 162% το 2012, όπως προβλέπεται στην έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Από 1,1 δις. ευρώ που καταβλήθηκαν μέσω φορολογικών δηλώσεων το 2011, το 2012 πληρώθηκαν 6,8 δισ.
Νέο πλήγμα ωστόσο ενδέχεται να δεχθεί και το διαθέσιμο εισόδημα, ό,τι απομένει δηλαδή μετά την φορολογική λεηλασία, καθώς είναι προ των πυλών νέα μέτρα για την τόνωση των δημόσιων εσόδων. Ο λόγος που έχουν βγει πάλι από τα συρτάρια τα κιτάπια επάνω στα γραφεία του υπουργείου Οικονομικών είναι ότι τα δημόσια έσοδα και το πρώτο δεκαπενθήμερο του Φεβρουαρίου, όπως συνέβη και τον Ιανουάριο (με τις υστερήσεις στο ΦΠΑ όλων των κατηγοριών να κρατούν τα σκήπτρα), υπολείπονται σημαντικά των προβλέψεων, κάτι που οφείλεται στην φτώχεια, η οποία οδηγεί την φοροδοτική ικανότητα της κοινωνίας στα όρια της. Ενδεικτικό είναι πως αν το 2011 οι φορολογούμενοι κλήθηκαν να πληρώσουν φόρους της τάξης 1,1 δισ. ευρώ μέσω των φορολογικών δηλώσεων τους, το 2012 όταν τα εργατικά εισοδήματα μειώθηκαν σχεδόν στο μισό κλήθηκαν να καταβάλουν φόρους ύψους 6,8 δισ. ευρώ, με βάση ανακοίνωση της ομοσπονδίας εφοριακών. Πού να βρεθούν; Οι πιέσεις που θα ασκηθούν (ως συνήθως κι αυτές) στους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς γρήγορα θα δώσουν τη θέση τους σε νέα φορολογικά μέτρα που θα αυξήσουν τη φτώχεια και τη δυστυχία, αυξάνοντας με αποτελεσματικό τρόπο τα έσοδα μιας και θα στοχεύουν σε πηγές που δεν μπορούν na διαφύγουν: τα εναπομείναντα μισθιακά εισοδήματα και την περιουσία, την μικρή εννοείται κι όχι φυσικά την μεγάλη που εξακολουθεί να βρίσκεται στο απυρόβλητο.
