http://alterthess.gr
του Μπεν Τεν
Ο εθνικός οργανισμός παροχής υπηρεσιών υγείας -κατά κόσμον ΕΟΠΥΥ- γεννήθηκε την πρωτοχρονιά του 2012 κουβαλώντας τις αμαρτίες των γονιών του, δηλαδή ελλειμματικός, ακριβώς όπως τα περισσότερα από τα μεγάλα ταμεία υγείας που συνενώθηκαν για να τον συγκροτήσουν αλλάζοντας απλώς ταμπέλα κάτω από την οποία συνεχίζεται με ζήλο αυτό που θεωρείται στην Ελλάδα πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας: η συνταγογράφηση φαρμάκων.
Ο ΕΟΠΥΥ προαναγγέλθηκε πομπωδώς από τον Ανδρέα Λοβέρδο παραμονές των δημοτικών εκλογών του 2010, προβλεπόταν στον ασφαλιστικό νόμο του ιδίου και γνώρισε σχεδόν ενθουσιώδη υποδοχή κυρίως από όσους θεώρησαν εξαρχής ότι δεν πρόκειται να δεχτούν ποτέ τις φροντίδες του, δηλαδή τα ΜΜΕ εκείνα που χαιρέτησαν άλλη μια προσπάθεια εξορθολογισμού και περικοπής της σπατάλης στις δημόσιες υπηρεσίες υγείας.
Μαζί τους χάρηκαν και οι κλινικάρχες που πρόλαβαν να υπογράψουν συμβάσεις με τον ΕΟΠΥΥ προσαυξημένες κατά 20%, τα μεγάλα διαγνωστικά κέντρα που πέτυχαν να μην υπάρχει πλαφόν στον αριθμό των εξετάσεων που διενεργούν και οι περίπου 5.000 ιδιώτες γιατροί οι οποίοι μαζί με άλλους τόσους του ΙΚΑ συνεχίζουν να συνταγογραφούν φάρμακα σε 200 ασθενείς το μήνα με επισκέψεις φαστ τρακ που αποζημιώνονται με 10 ευρώ έκαστη από τον ΕΟΠΥΥ.
Όλοι ευχαριστημένοι; Όχι ακριβώς, αν σκεφτείς ότι για τα περίπου 9,5 εκατομμύρια των ασφαλισμένων του οργανισμού η αναμονή για ραντεβού με παθολόγους, ορθοπεδικούς, ψυχιάτρους και καρδιολόγους, δηλαδή τις βασικές ειδικότητες, παραμένει στους δύο με τρεις μήνες.
Επιπλέον, όταν οι ασφαλισμένοι βλέπουν το λογαριασμό του ΟΤΕ θεωρούν ότι ο μικρός του σπιτιού κάνει τα βράδια κλήσεις σε ροζ τηλέφωνα, αφού μετά την κατάργηση του “184” και τη σύναψη συμβάσεων με τις νέες εταιρείες (επί των ημερών του τσάρου της οικονομίας Βενιζέλου) το κόστος για να κλείσει κανείς τηλεφωνικά ιατρικό ραντεβού είναι το ίδιο (από 0,97 έως και 1,37 ευρώ ανά λεπτό από σταθερό τηλέφωνo, από κινητό χάνεται ο λογαριασμός) με τις ροζ γραμμές που προβάλλουν τις νύχτες τα τσοντοκάναλα.
Προσεχώς αρχίζει να ισχύει και ο νέος ενιαίος κανονισμός παροχών για τους ασφαλισμένους και σύμφωνα με τα προσχέδια που κυκλοφορούν προβλέπεται αύξηση της συμμετοχής μέχρι και 40% στο κόστος των εξετάσεων από το 15% που ισχύει σήμερα, ενώ για πρώτη φορά βάζει το χέρι στην τσέπη και ο αγροτικός πληθυσμός. Πουθενά, επίσης, δεν προβλέπεται κανενός είδους ιατρική περίθαλψη για ανασφάλιστους οι οποίοι "πετιούνται στον Καιάδα".
Πάντως, ο αρχικός ενθουσιασμός για τον ΕΟΠΥΥ έχει μετριαστεί κάπως αν σκεφτεί κανείς ότι ο μέχρι πρόσφατα πρώτος πρόεδρος του οργανισμού Γερ. Βουδούρης έφυγε κλωτσηδόν καταγγέλλοντας “πόλεμο από όσους δεν θέλουν τη διαφάνεια” δείχνοντας προς το μέρος του υφυπουργού Μ. Σαλμά. Αντικαταστάθηκε από τον Λευτέρη Παπαγεωργόπουλο, πρώην διοικητή του ΟΓΑ, του ασφαλιστικού ταμείου που εντάχθηκε τελευταίο στον ΕΟΠΥΥ και τα χρέη του τράβηξαν ακόμη βαθύτερα στον πάτο τα ελλείμματα του οργανισμού.
Επειδή ο κρατικός προϋπολογισμός στα χρόνια του μνημονίου δεν προβλέπει σχεδόν καθόλου κονδύλια για μη προσοδοφόρες τοποθετήσεις όπως η δημόσια υγεία, βρέθηκε συνταγή τύπου Φρανκεστάιν: Μαζί με κλάδους υγείας ασφαλιστικών ταμείων με μεγάλη περιουσία συναρμολογούνται και τα μπατηρημένα που ξελασπώνουν με τον τρόπο αυτό για ένα χρονικό διάστημα μέχρι που να βρεθεί νέο “κορόιδο” να πληρώσει. Αυτό έγινε στην περίπτωση του πλούσιου ΙΚΑ και των απένταρων ΟΠΑΔ και ΟΓΑ, αυτό επιχειρείται να γίνει και στην περίπτωση του ΕΔΟΕΠ, του ταμείου υγείας των δημοσιογράφων και των διοικητικών υπαλλήλων στα ΜΜΕ που αποτέλεσε το στόχο της τροπολογίας Στουρνάρα.
Και είναι σίγουρο ότι η συζήτηση θα επιχειρηθεί θα παραμείνει ανοιχτή δεδομένου ότι η κρατική χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ για το 2012 δεν προβλέπεται να ξεπεράσει τα 5, 5 δισ., όταν το 2009 το άθροισμα των κονδυλίων για τα τέσσερα μεγάλα ταμεία που αποτελούν σήμερα τον ΕΟΠΥΥ έφτανε τα 10 δισ. ευρώ.
του Μπεν Τεν
Ο εθνικός οργανισμός παροχής υπηρεσιών υγείας -κατά κόσμον ΕΟΠΥΥ- γεννήθηκε την πρωτοχρονιά του 2012 κουβαλώντας τις αμαρτίες των γονιών του, δηλαδή ελλειμματικός, ακριβώς όπως τα περισσότερα από τα μεγάλα ταμεία υγείας που συνενώθηκαν για να τον συγκροτήσουν αλλάζοντας απλώς ταμπέλα κάτω από την οποία συνεχίζεται με ζήλο αυτό που θεωρείται στην Ελλάδα πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας: η συνταγογράφηση φαρμάκων.
Ο ΕΟΠΥΥ προαναγγέλθηκε πομπωδώς από τον Ανδρέα Λοβέρδο παραμονές των δημοτικών εκλογών του 2010, προβλεπόταν στον ασφαλιστικό νόμο του ιδίου και γνώρισε σχεδόν ενθουσιώδη υποδοχή κυρίως από όσους θεώρησαν εξαρχής ότι δεν πρόκειται να δεχτούν ποτέ τις φροντίδες του, δηλαδή τα ΜΜΕ εκείνα που χαιρέτησαν άλλη μια προσπάθεια εξορθολογισμού και περικοπής της σπατάλης στις δημόσιες υπηρεσίες υγείας.
Μαζί τους χάρηκαν και οι κλινικάρχες που πρόλαβαν να υπογράψουν συμβάσεις με τον ΕΟΠΥΥ προσαυξημένες κατά 20%, τα μεγάλα διαγνωστικά κέντρα που πέτυχαν να μην υπάρχει πλαφόν στον αριθμό των εξετάσεων που διενεργούν και οι περίπου 5.000 ιδιώτες γιατροί οι οποίοι μαζί με άλλους τόσους του ΙΚΑ συνεχίζουν να συνταγογραφούν φάρμακα σε 200 ασθενείς το μήνα με επισκέψεις φαστ τρακ που αποζημιώνονται με 10 ευρώ έκαστη από τον ΕΟΠΥΥ.
Όλοι ευχαριστημένοι; Όχι ακριβώς, αν σκεφτείς ότι για τα περίπου 9,5 εκατομμύρια των ασφαλισμένων του οργανισμού η αναμονή για ραντεβού με παθολόγους, ορθοπεδικούς, ψυχιάτρους και καρδιολόγους, δηλαδή τις βασικές ειδικότητες, παραμένει στους δύο με τρεις μήνες.
Επιπλέον, όταν οι ασφαλισμένοι βλέπουν το λογαριασμό του ΟΤΕ θεωρούν ότι ο μικρός του σπιτιού κάνει τα βράδια κλήσεις σε ροζ τηλέφωνα, αφού μετά την κατάργηση του “184” και τη σύναψη συμβάσεων με τις νέες εταιρείες (επί των ημερών του τσάρου της οικονομίας Βενιζέλου) το κόστος για να κλείσει κανείς τηλεφωνικά ιατρικό ραντεβού είναι το ίδιο (από 0,97 έως και 1,37 ευρώ ανά λεπτό από σταθερό τηλέφωνo, από κινητό χάνεται ο λογαριασμός) με τις ροζ γραμμές που προβάλλουν τις νύχτες τα τσοντοκάναλα.
Προσεχώς αρχίζει να ισχύει και ο νέος ενιαίος κανονισμός παροχών για τους ασφαλισμένους και σύμφωνα με τα προσχέδια που κυκλοφορούν προβλέπεται αύξηση της συμμετοχής μέχρι και 40% στο κόστος των εξετάσεων από το 15% που ισχύει σήμερα, ενώ για πρώτη φορά βάζει το χέρι στην τσέπη και ο αγροτικός πληθυσμός. Πουθενά, επίσης, δεν προβλέπεται κανενός είδους ιατρική περίθαλψη για ανασφάλιστους οι οποίοι "πετιούνται στον Καιάδα".
Πάντως, ο αρχικός ενθουσιασμός για τον ΕΟΠΥΥ έχει μετριαστεί κάπως αν σκεφτεί κανείς ότι ο μέχρι πρόσφατα πρώτος πρόεδρος του οργανισμού Γερ. Βουδούρης έφυγε κλωτσηδόν καταγγέλλοντας “πόλεμο από όσους δεν θέλουν τη διαφάνεια” δείχνοντας προς το μέρος του υφυπουργού Μ. Σαλμά. Αντικαταστάθηκε από τον Λευτέρη Παπαγεωργόπουλο, πρώην διοικητή του ΟΓΑ, του ασφαλιστικού ταμείου που εντάχθηκε τελευταίο στον ΕΟΠΥΥ και τα χρέη του τράβηξαν ακόμη βαθύτερα στον πάτο τα ελλείμματα του οργανισμού.
Επειδή ο κρατικός προϋπολογισμός στα χρόνια του μνημονίου δεν προβλέπει σχεδόν καθόλου κονδύλια για μη προσοδοφόρες τοποθετήσεις όπως η δημόσια υγεία, βρέθηκε συνταγή τύπου Φρανκεστάιν: Μαζί με κλάδους υγείας ασφαλιστικών ταμείων με μεγάλη περιουσία συναρμολογούνται και τα μπατηρημένα που ξελασπώνουν με τον τρόπο αυτό για ένα χρονικό διάστημα μέχρι που να βρεθεί νέο “κορόιδο” να πληρώσει. Αυτό έγινε στην περίπτωση του πλούσιου ΙΚΑ και των απένταρων ΟΠΑΔ και ΟΓΑ, αυτό επιχειρείται να γίνει και στην περίπτωση του ΕΔΟΕΠ, του ταμείου υγείας των δημοσιογράφων και των διοικητικών υπαλλήλων στα ΜΜΕ που αποτέλεσε το στόχο της τροπολογίας Στουρνάρα.
Και είναι σίγουρο ότι η συζήτηση θα επιχειρηθεί θα παραμείνει ανοιχτή δεδομένου ότι η κρατική χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ για το 2012 δεν προβλέπεται να ξεπεράσει τα 5, 5 δισ., όταν το 2009 το άθροισμα των κονδυλίων για τα τέσσερα μεγάλα ταμεία που αποτελούν σήμερα τον ΕΟΠΥΥ έφτανε τα 10 δισ. ευρώ.
