Σε προηγούμενο κείμενό μας τονίζαμε ότι η συγκυβέρνηση, η οποία κατέληξε να είναι μια κυβέρνηση ακραίας επιθετικής δεξιάς υπό την κυριαρχία Σαμαρά, με «ομήρους» αλλά συνυπεύθυνους τουςΒενιζέλο- Κουβέλη, τελεί υπό προθεσμία, ενώ το πακέτο των 15 δις., που κατασκευάζουν κυβέρνηση και τρόικα, αποτελεί τη χαριστική βολή για τον τόπο (βλέπε άρθρο «Ο Αύγουστος κρίνει το μέλλον της χώρας» πατώντας εδώ).
Το παράδοξο είναι ότι αυτή η ιδιόμορφη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, η οποία συσκευάσθηκεάρον-άρον σε μια λογική αντί-ΣΥΡΙΖΑ και στο όνομα της συγκράτησης της χώρας εντός της ευρωζώνης, μπορεί να γίνει εκείνη η κυβέρνηση που από τα πράγματα θα εξωθήσει τη χώρα στη χρεοκοπία καιεκτός ευρώ και μάλιστα στην ανεξέλεγκτη και χωρίς σχεδιασμό και προοπτική χρεοκοπία καιέξοδο από την ευρωζώνη!
Η πάση θυσία παραμονή στο ευρώ είναι στο πλαίσιο πάνω στο οποίο η κυβέρνηση αυτή έχει συνομολογήσει ένα συμβόλαιο, το οποίο για να διαφυλαχθεί, εξελίσσεται σε συμβόλαιο κοινωνικού νεκροταφείου, ξεπουλήματος της χώρας και άγριου ταξικού κοινωνικού πολέμου!
Όσο η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη δεν έχει μέλλον και όσο τα αδιέξοδα γα να μορφοποιηθεί το πακέτο των 15 δις. και να εκποιηθεί ο τόπος θα μεγαλώνουν, τόσο θα κλιμακώνεται μια άγρια επίθεσηστους εργαζομένους, τους αγώνες και τα δικαιώματά τος! Ειδικότερα τόσο θα κλιμακώνεται ένας πόλεμος ενάντια στην αριστερά!
Γ' ΓΥΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα δεχθεί το επόμενο διάστημα μια άνευ προηγουμένου επίθεση η οποία δεν θα υστερεί, τηρουμένων των αναλογιών, σε τίποτα από την ανάλογη άγρια επίθεση με όλα τα μέσα που δέχθηκαν οι δυνάμεις του κομμουνιστικού- εαμικού κινήματος αμέσως μετά την εκδίωξη των Γερμανικών κατοχικών στρατευμάτων.
Η χώρα έχει μπει για τα καλά σε κοινωνικό ταξικό πόλεμο, ο οποίος εξελίσσεται σε άμεσα πολιτικό!
Αυτή η λυσσώδης επίθεση , γ΄ γύρου, στο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα σημειωθεί επειδή σώνει και καλά ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί μετά βεβαιότητας μια δύναμη ριζικής αλλαγής και πολύ περισσότερο ανατροπής του συστήματος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα υποστεί ένα νέο γύρο πολύ πιο άγριας και λυσσώδους επίθεσης γιατί, ανεξαρτήτως των ενδοαριστερών ενστάσεων παραμένει, μια δύναμη απρόβλεπτη και μη-ελεγχόμενη από το σύστημα.
Το δίλημμα που θα τεθεί στον ίδιο το ΣΥΡΙΖΑ θα είναι αμείλικτο: συντηρητική αναδίπλωση ή αμείλικτος πόλεμος και περαιτέρω ριζοσπαστικοποίηση!!!
ΑΠΟ ΤΑ ΕΚΛΟΓΙΚΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΣΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ!
Η ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε δύναμη αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν του δίνει αυτόματα το εισιτήριο να καταστεί σύντομα και κυβέρνηση, μέσα από την ακατάσχετη και βέβαιη γρήγορη φθορά των κυβερνητικών δυνάμεων.
Ακόμα περισσότερο η ενδεχόμενη άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβερνητική εξουσία δεν σημαίνει βέβαιη πορεία ριζικής προοδευτικής αλλαγής.
Το 27% στον ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν συνολικά ένα αριστερό ριζοσπαστικό ποσοστό και ακόμα δεν είναι καθόλου βέβαιον ότι θα επιδείξει εκλογική και πολιτική σταθερότητα.
Το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να αποκτήσει ριζοσπαστικά αριστερά χαρακτηριστικά, να εκφρασθεί με αγώνες και όχι ως γενική διαμαρτυρία , να προσλάβει πολιτικές και ιδεολογικές προεκτάσεις και κυρίως ως τέτοιο να ενισχυθεί!
Ακόμα περισσότερο το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ από άθροισμα ψήφων μεμονωμένων πολιτών, οφείλει πολύ γρήγορα να γίνει πλειοψηφική συμμαχία κοινωνικών δυνάμεων υπό την ηγεμονία και τηνενωμένη αγωνιστική έκφραση της σύγχρονης εργατικής τάξης της χώρας, που τη συναποτελεί ημεγάλη πλειοψηφία της μισθωτής εργασίας στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.
ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΟΥΜΕ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ;
Συνειδητοποιεί ο ΣΥΡΙΖΑ αυτές τις γιγάντιες και πολύ επίκαιρες ιστορικές προκλήσεις που βρίσκονται μπροστά του;
Κι αν τις συνειδητοποιήσει μπορεί να τις φέρει σε πέρας;
Υπάρχουν, τέλος, πέρα από το στενά πολιτικό επίπεδο της Αριστεράς, αντικειμενικές δυνατότητες και ελάχιστες προϋποθέσεις ώστε αυτές και άλλες κρίσιμες προκλήσεις να απαντηθούν θετικά;
Υπάρχουν ή μπορούν να διαμορφωθούν περιφερειακές ευρωπαϊκές και διεθνείς δυνατότητες για συσχετισμούς που θα ευνοήσουν προοδευτικά πειράματα στη χώρα ;
Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα που τα θέτουν με επιτακτικότητα οι ίδιες οι εξελίξεις, δεν είναιαυτονόητες ούτε μονοσήμαντες.
Υπάρχουν, τέλος, πέρα από το στενά πολιτικό επίπεδο της Αριστεράς, αντικειμενικές δυνατότητες και ελάχιστες προϋποθέσεις ώστε αυτές και άλλες κρίσιμες προκλήσεις να απαντηθούν θετικά;
Υπάρχουν ή μπορούν να διαμορφωθούν περιφερειακές ευρωπαϊκές και διεθνείς δυνατότητες για συσχετισμούς που θα ευνοήσουν προοδευτικά πειράματα στη χώρα ;
Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα που τα θέτουν με επιτακτικότητα οι ίδιες οι εξελίξεις, δεν είναιαυτονόητες ούτε μονοσήμαντες.
ΝΑ ΣΚΕΦΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΑΞΟΥΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΩΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ!
Το βέβαιον είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί από μόνος του ούτε να θέσει με ακρίβεια όλα τα καίρια ερωτήματα ούτε να δώσει πλήρεις και ολοκληρωμένες θετικές απαντήσεις από τη σκοπιά μιαςπροοδευτικής διεξόδου με σοσιαλιστικό ορίζοντα.
Αυτήν την ώρα μόνο όλες από κοινού οι ριζοσπαστικές αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις μπορούν να δοκιμάσουν να φέρουν επιτυχώς σε πέρας αυτό το τιτάνιο επαναστατικό έργο των καιρών και μόνο αν αυτές οι δυνάμεις θελήσουν να γίνουν ο πυρήνας για να κινητοποιηθούν όλες οι αστείρευτες δημιουργικές και πρωτοπόρες επιστημονικές, πνευματικές και εργασιακές δυνάμεις αυτής της χώρας, σε ένα ευρύτερο προοδευτικό μέτωπο σωτηρίας, ανόρθωσης, διεξόδου και αναγεννητικής προοπτικής.
Μπορούν όλες οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής και κομμουνιστικής Αριστεράς να συνειδητοποιήσουν γρήγορα αυτό το νέο ανασυνθετικό, ενωτικό και άκρως επαναστατικό ρόλο που καλούνται να παίξουν στην συγκυρία;
Μπορούν να αντιληφθούν ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για αλληλοεπίρριψη ευθυνών, για εξ αποστάσεως κριτική και πολύ περισσότερο για άγονους αφορισμούς και αντιπαραθέσεις αιρέσεων;
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΔΙΛΗΜΜΑ
Η ριζοσπαστική Αριστερά το αμέσως επόμενο διάστημα ή θα δεχθεί να απαντήσει θετικά στην πρόκληση της εξουσίας ή θα σηκώσει το γάντι για ένα μεγάλο ιστορικό πείραμα ανατροπής στην Ελλάδα με αφετηρία την κατάργηση του μνημονίου ή θα ενώσει τις δυνάμεις της, πέρα από διαφορές, σε ένα συνεκτικό πρόγραμμα εργατικής και λαϊκής ενότητας ή θα σαρωθεί και ίσως ισοπεδωθεί από τις βαρβαρικές εξελίξεις που θα ακολουθήσουν, χάνοντας μια νέα ιστορική ευκαιρία.
Ευθύνη να απαντήσουμε έχουμε όλοι και όχι να στρεψοδικούμε περιμένοντας να ζούμε ο ένας από τα λάθη του άλλου!
Φτάνει!
