μπερδεμένες μεταξύ τους συνιστώσες, είναι η φυσική εξέλιξη, αν όχι η… μετενσάρκωση του «όλου ΠΑΣΟΚ». Του ΠΑΣΟΚ το οποίο ταλαιπώρησε για δεκαετίες την Ελλάδα, παρενέβη βιαίως και με μοιραία αποτελέσματα στο αξιακό dna της κοινωνίας, και διαμόρφωσε θήλακες αντίστασης σε κάθε απόπειρα προόδου, μεταρρύθμισης, εκσυγχρονισμού.
Θυμίζοντας έντονα εκείνο το ΠΑΣΟΚ, και ακόμη περισσότερο το… πρώτο ΠΑΣΟΚ, των νηπιακών βημάτων στην εξουσία μετά τη θυελλώδη επικράτηση μιας «Αλλαγής» που δεν ήρθε ποτέ, το 1981, ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να «τελειώνει» με την Αριστερά. Την Αριστερά που προσωποποιείται στην mainstream εκδοχή του ΚΚΕ, και αποτελεί το τελευταίο ανάχωμα για τη συντριπτική άλωση του χώρου της Κεντροαριστεράς, από τις ακραίες ιαχές της Κουμουνδούρου.
Όπως καταγράφεται στα σχετικά ρεπορτάζ των κυριακάτικων εφημερίδων, ο Αλέξης Τσίπρας είναι αποφασισμένος να συμπράξει με το Κομμουνιστικό Κόμμα, σε μια σειρά από αντιπολιτευτικές δράσεις τις οποίες θα εκκινήσει ο Περισσός. Η στρατηγική και πολιτική στόχευση είναι φυσικά προφανής: Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ προσδοκά να «πατήσει πόδι» στην κοινωνική δεξαμενή του ΚΚΕ, και να εκτοπίσει, προϊόντος του χρόνου τον Περισσό από το ίδιο το σπίτι του.
Αν ο στόχος αυτός επιτευχθεί, ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει διευρύνει σε υπερθετικό βαθμό την κοινωνική απήχησή του. Και θα έχει προσθέσει δίπλα στον πανίσχυρο μηχανισμό του συνδικαλιστικού ΠΑΣΟΚ, των… Φωτόπουλων, όπως είπε από βήματος Βουλής ο Αντώνης Σαμαράς, την ανοχή έστω του συνδικαλιστικού βραχίονα της καθεστωτικής Αριστεράς.
Η παγίδα φυσικά είναι προφανής, και το ΚΚΕ δεν ανήκει στην κατηγορία των κομμάτων της… αφέλειας, που θα έπεφταν τόσο εύκολα μέσα της. Η υπαρκτή ανησυχία ωστόσο έχει να κάνει με το κατά πόσο το ΚΚΕ μπορεί να την αποφύγει…
statesmen.gr
