Τελικά όλα είναι θέμα οικονομικού κόστους; Τι συμβαίνει άραγε με τα – ανυπολόγιστης αξίας – στρατηγικά συμφέροντα αυτής της χώρας; Ποιοι άραγε υπερασπίζονται τα ζωτικά της συμφέροντα; Υπάρχει κυβέρνηση που θα τα δει όλα αυτά ή μήπως τελικά ως χώρα περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας η Ελλάδα βρίσκεται έρμαιο των σχεδιασμών των λεγόμενων συμμάχων που μας οδηγούν στην καταστροφή;
Η είδηση πέρασε – όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις – στα ψιλά των εφημερίδων, αφήνοντας στην κοινή γνώμη την εντύπωση ότι κάποιοι ενδιαφέρονται για επενδύσεις και είναι διατεθειμένοι να δώσουν λεφτά και να μας... σώσουν. Κοιτώντας λίγο καλύτερα την είδηση, βλέπει κανείς μια γιγαντιαία προσπάθεια και δραστηριότητα τουρκικών επιχειρήσεων να βάλουν στο χέρι λιμάνια και τουριστικές υποδομές, όχι μόνο στο Αιγαίο, αλλά και στο Ιόνιο. Με άλλα λόγια, η τουρκική επιχειρηματική δραστηριότητα, εκμεταλλευόμενη την ελληνική καχεξία στο οικονομικό, αλλά κυρίως στο πολιτικό επίπεδο, βοηθά την υλοποίηση των πολιτικών στόχων της Άγκυρας, που δεν είναι άλλοι από την ηγεμονία στην περιοχή. Ηγεμονία όχι μόνο σε οικονομικό επίπεδο...
Και ενώ οι Τούρκοι προσπαθούν να μας «σώσουν» διά της περικυκλώσεως, η ελληνική οικονομική και πολιτική ελίτ ασχολείται με «επενδύσεις»… με κόστη και με ευρώπουλα, αγνοώντας, προφανώς, ότι δεν αποτιμώνται όλα σε χρήμα.
Το τουρκικό ενδιαφέρον για το Ιόνιο δεν προέκυψε τώρα και ως αποτέλεσμα της ελληνικής χρεοκοπίας. Είναι άλλωστε γνωστοί οι αλβανοτουρκικοί δεσμοί που αναπτύχθηκαν ταχύτατα μετά την πτώση του Χότζα. Αυτό το τουρκικό ενδιαφέρον ρίζωσε και αναπτύχθηκε καθώς οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν κατάφεραν να αποκαταστήσουν σχέσεις εμπιστοσύνης με τα Τίρανα. Το αποκορύφωμα αυτών των αδυναμιών καταγράφηκε λίγο πριν πέσει η κυβέρνηση Καραμανλή. Τότε, τα Τίρανα δεν κύρωσαν την ελληνοαλβανική συμφωνία για τον καθορισμό της ΑΟΖ στην περιοχή. Επίσης, με αφορμή επιπόλαιων ελληνικών χειρισμών για την παροχή βοήθειας για την αναβάθμιση λιμενικών εγκαταστάσεων στην Αλβανία, τα Τίρανα προχώρησαν τάχιστα στην ανάπτυξη της στρατιωτικής τους συνεργασίας με την Άγκυρα.
Κάπως έτσι το Ιόνιο είδε για πρώτη φορά έπειτα από περίπου 200 χρόνια να πλέουν τουρκικά πολεμικά και να κάνουν ασκήσεις λίγα μίλια έξω από την Κεφαλονιά. Κάπως έτσι το τουρκικό ναυτικό απέκτησε στρατηγικής σημασίας ναυτικές βάσεις στην Αλβανία και εξασφάλισε παρουσία στην περιοχή.
Οικονομική επέκταση
Όπως είναι – ή θα έπρεπε να είναι – γνωστό, η οικονομική επέκταση μιας χώρας μπορεί να πραγματοποιηθεί από τη στιγμή που είναι δυνατή η προστασία και ασφάλειά της. Με άλλα λόγια, από τη στιγμή που ο τουρκικός στόλος ελλιμενίζεται στις αλβανικές ακτές και πραγματοποιεί γυμνάσια στο Αιγαίο, οι Τούρκοι επιχειρηματίες νιώθουν την απαραίτητη ασφάλεια να επενδύσουν στην περιοχή, συμβάλλοντας και αυτοί με τη σειρά τους στην προώθηση της γενικότερης επιδίωξης της Άγκυρας για πολιτική ηγεμονία.
Μέσα από αυτή την οπτική και με δεδομένη την ελληνική οικονομική - πολιτική χρεοκοπία και κοινωνική αποδιοργάνωση, φαίνεται φυσιολογική η δρομολόγηση αυτήν την περίοδο των τουρκικών επεκτατικών σχεδίων, τα οποία εκτός των άλλων (επενδύσεων) προβλέπουν πως εταιρείες τουρκικών συμφερόντων με πρόσχημα τον τουρισμό πρόκειται να αγοράσουν μεγάλες μαρίνες ή λιμάνια (οι πληροφορίες λένε για 12 λιμάνια), δημιουργώντας έτσι ζώνες επιρροής στα ελληνικά νησιά του Ιονίου, τη νότια Πελοπόννησο την Κρήτη.
Εκμεταλλευόμενες την οικονομική κρίση στη χώρα μας, οι τουρκικές επιχειρήσεις οργανώνουν την παρουσία τους στην περιοχή μας, με τρόπο τέτοιο, ώστε να την κυκλώσουν στην κυριολεξία, από το Αιγαίο και τα τουρκικά παράλια (της πάλαι ποτέ Iωνίας και Μικράς Ασίας), την Κρήτη, την Πελοπόννησο, τη Λευκάδα, την Κέρκυρα μέχρι την Αλβανία και την Κροατία. Την ίδια ώρα, δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι στη Μεσόγειο η ένταση αυξάνεται επικίνδυνα και οι στόλοι των λεγόμενων μεγάλων δυνάμεων στην κυριολεξία αλωνίζουν την κλειστή θάλασσα που μας περιβάλλει…
Τούρκοι... επενδυτές
Ας δούμε λοιπόν ποιοι είναι οι Τούρκοι επενδυτές που ενδιαφέρονται και τι ακριβώς έχουν βάλει στο μάτι:
DOGUS Holding AS
Η είδηση είδε το φως της δημοσιότητας πριν από 2-3 μέρες και ήταν σαφής: «Μεγάλος τουρκικός όμιλος ενδιαφέρεται για την αγορά τεσσάρων μαρινών στην Κέρκυρα, τη Λευκάδα και την Πελοπόννησο. Ο ίδιος όμιλος», αναφέρεται στη είδηση, «τον Απρίλιο αγόρασε τρεις μαρίνες στην Κροατία». O όμιλος αυτός είναι ένας από τους μεγαλύτερους στον τραπεζικό, βιομηχανικό, κατασκευαστικό και τουριστικό τομέα στην Τουρκία και, σύμφωνα με έγγραφο του Γραφείου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων του γενικού προξενείου της Ελλάδας στην Κωνσταντινούπολη, σχεδιάζει να αγοράσει τέσσερις μαρίνες στην Ελλάδα, επενδύοντας 20 εκατ. ευρώ. Και έτσι, χωρίς να επισημαίνεται τίποτε περισσότερο για τη σημασία της κίνησης αυτής στο σχετικό έγγραφο, αναμένεται έγκριση από το ελληνικό υπουργείο Τουρισμού!!! Οι πληροφορίες λένε ότι η χωρητικότητα που έχουν οι μαρίνες για τις οποίες ενδιαφέρεται η εταιρεία είναι για περίπου 4.000 σκάφη και ξεπερνούν κατά 50% τις θέσεις τις οποίες έχει σήμερα η Τουρκία, κυρίως από την πλευρά του Αιγαίου…
Limak Holding AS
Οι πληροφορίες λένε ότι πρόκειται για έναν τεράστιο κατασκευαστικό όμιλο που έχει αναλάβει μεγάλα έργα καιεκτός Τουρκίας, σε λιμάνια της Μεσογείου, σε αεροδρόμια, στην τσιμεντοβιομηχανία και τα ξενοδοχεία. Είναι ένας όμιλος που πριν από λίγο καιρό αγόρασε το μεγάλης στρατιωτικής σημασίας λιμάνι της Αλεξανδρέτας, που ως γνωστό απέχει ελάχιστα
- και γι’ αυτό τον λόγο χρησιμοποιήθηκε παλαιότερα για την απόβαση των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων
- από την Κύπρο. Τώρα, ο εν λόγω όμιλος ψάχνει (;;;) ελληνικά λιμάνια ή αεροδρόμια προκειμένου να εκδηλώσει επενδυτικό ενδιαφέρον.
Εταιρεία Global
Ακόμη μία τουρκική εταιρεία που «ψάχνεται» για να αποκτήσει περιφερειακά ελληνικά λιμάνια, ενώ την ίδια στιγμή έχει υπό τον έλεγχό της τρία λιμάνια στις τουρκικές ακτές και τη Μεσόγειο. Επενδύει τεράστια ποσά στην ενέργεια, το χρηματιστήριο, το real estate. Οι υπεύθυνοι μάλιστα της εταιρείας αφήνουν να εννοηθεί ότι μπορούν να επενδύσουν μέχρι 1 δισ. δολάρια μόνοι τους, χωρίς βοήθεια από τράπεζες!!!
KOS Holding
Τεράστιος όμιλος που έχει στην ιδιοκτησία του και ναυπηγεία, όπου κατασκευάζονται αυτή τη στιγμή 4 κορβέτες για τις ανάγκες της τουρκικής Ακτοφυλακής, ενώ από άλλη εταιρεία του ίδιου ομίλου κατασκευάζονται τουρκικά άρματα μάχης. Ήδη μέσω άλλης εταιρείας έχει πάρει υπό τον έλεγχό του για 40 χρόνια το λιμάνι της Μυτιλήνης, παρά τις αντιδράσεις του ελληνικού πολεμικού ναυτικού, και τώρα ενδιαφέρεται ζωηρά για την κατασκευή και τη λειτουργία του νέου λιμανιού του Ρεθύμνου, το οποίο θα μπορεί να εξυπηρετεί μεγάλα κρουαζιερόπλοια…
Το φιάσκο με Αλβανία
Και όλα αυτά συμβαίνουν όταν είναι γνωστό το απίστευτο φιάσκο που υπέστη η χώρα μας με την αθέτηση (επί θητείας Ντόρας Μπακογιάννη στο ΥΠΕΞ) της συμφωνίας με τον Μπερίσα για οικονομική ενίσχυση των έργων στα λιμάνια της Αυλώνας και των Αγίων Σαράντα, με ταυτόχρονη εξασφάλιση εγκαταστάσεων εξυπηρέτησης του ελληνικού πολεμικού ναυτικού, καθώς και τη συμφωνία για την υφαλοκρηπίδα…
Μία αθέτηση που εκμεταλλεύτηκε η Τουρκία, η οποία ανέλαβε να ενισχύσει οικονομικά την Αλβανία για τα έργα αυτά, γεγονός που της εξασφάλισε για πολλά χρόνια τη χρήση εγκαταστάσεων στο λιμάνι της Αυλώνας για τις ανάγκες του τουρκικού πολεμικού ναυτικού, ενώ ο Μπερίσα αθέτησε και δεν ενέκρι-νε τελικά τη συμφωνία για την υφαλοκρηπίδα της Κέρκυρας με την Αλβανία, αφήνοντας σε εκκρεμότητα ένα ακόμη τεράστιο εθνικό θέμα…
Αποτέλεσμα της αδιαφορίας αυτής είναι – όπως είπαμε – σήμερα το τουρκικό ναυτικό να έχει εξασφαλίσει την παρουσία του στο Ιόνιο, κάτι που είχε να συμβεί εδώ και 200 χρόνια – ούτε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας δεν είχε αυτό το… προνόμιο, αφού οι τουρκικές φρεγάτες δεν τολμούσαν να απομακρυνθούν από τα παράλια της ηπειρωτικής Ελλάδας.
Αντιδράσεις
Είπαμε και στην αρχή ότι το θέμα δεν είναι μόνο οι επενδύσεις και η προσπάθεια να βρούμε λεφτά για να πληρώνουμε τους δανειστές μας, ούτε το γεγονός ότι οι… άσπονδοι φίλοι και γείτονες θα εκμεταλλευθούν ελληνικές εγκαταστάσεις που θα τους αποφέρουν πολλά εκατομμύρια με το πέρασμα του χρόνου.
Ουσιαστικά πρόκειται για ζωτικά γεωπολιτικά συμφέροντα της χώρας, που θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλειά της, αφού έτσι θα δημιουργηθούν ζώνες τουρκικής επιρροής σε ελληνικό έδαφος και η χώρα θα βρεθεί περικυκλωμένη από εγκαταστάσεις οι οποίες θα βρίσκονται υπό τον έλεγχο επιχειρηματικών κολοσσών τουρκικών συμφερόντων, που θα αποτελέσουν «πολιορκητικό κριό».
Ήδη οι πληροφορίες λένε ότι το επιτελείο του ελληνικού πολεμικού ναυτικού είναι εξαιρετικά δυσαρεστημένο από τις εξελίξεις αυτές και έχει εκφράσει τη δυσφορία του, ιδιαίτερα για την παραχώρηση του λιμανιού της Μυτιλήνης.
Έχουν ζητήσει, λένε οι ίδιες πληροφορίες, η νομοθεσία που αφορά την πώληση τέτοιου είδους εγκαταστάσεων να γίνει πιο αυστηρή και να γίνει πιο αυστηρός ο έλεγχος των προσώπων που ελέγχουν αυτές τις εταιρείες.
Είμαστε περίεργοι να δούμε πόσο θα ευαισθητοποιηθούν η κυβέρνηση, τα υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας, καθώς και τα κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση. Το θέμα δεν καν οικονομικό, ούτε τουριστικό, είναι θέμα υψίστης εθνικής ασφαλείας.
Να δούμε πώς θα αντιδράσουν και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που μέχρι στιγμής σιωπούν…
