Σημαίες κρατών μελών του ΝΑΤΟ κοντά στην
έδρα του μπλοκ στις Βρυξέλλες - RIA Novosti, 1920, 04.06.2023
© Φωτογραφία: NATO
Ντμίτρι Κοσίρεφ
Εν τω μεταξύ, η Ινδία... Εδώ πρέπει να
ειπωθεί ότι όλα όσα συμβαίνουν γύρω από αυτή τη δύναμη στην παγκόσμια πολιτική
αυτή τη στιγμή ταιριάζουν σαφώς στη φόρμουλα "εν τω μεταξύ".
Προσπαθούν να χωρίσουν τον κόσμο σε δύο στρατόπεδα με βάση την αρχή «μαζί μας ή
εναντίον μας», και εν τω μεταξύ, είναι κάπως φυσικό για τους Ινδούς - τόσο για
το έθνος όσο και για την ηγεσία της χώρας - να δημιουργούν πάντα μια τρίτη θέση
και να την κρατούν.
Και εδώ φαίνεται να είναι ένα μικρό
επεισόδιο που μιλάει για αυτό. Υπάρχει μια τέτοια επιτροπή στο Κογκρέσο των ΗΠΑ
- "για τον στρατηγικό ανταγωνισμό μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του
Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος". Και στα τέλη Μαΐου, συνέστησε τη
σύνδεση της Ινδίας με τη μορφή "NATO plus", δηλαδή την προσθήκη της
στους συμμάχους της Ασίας - την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, την Ιαπωνία, το
Ισραήλ και τη Νότια Κορέα.
Ένας από τους συντάκτες του Ινδικού πόρου
Firstpost με την ευκαιρία αυτή υπενθυμίζει στους Αμερικανούς ενθουσιώδεις ότι
υπάρχουν τουλάχιστον τρεις λόγοι για τους οποίους η Ινδία δεν πρέπει να συρθεί
στο ΝΑΤΟ (με ή χωρίς συν). Πρώτον: είναι πιθανό ότι χωρίς να γίνει παράρτημα
του ΝΑΤΟ, η χώρα δεν θα λάβει αυτό για το οποίο είναι φίλοι με τις Ηνωμένες
Πολιτείες - τις τελευταίες τεχνολογίες σε στρατιωτικούς και άλλους τομείς;
Δεύτερον, το Δελχί μπορεί τότε να χάσει το ρόλο του ως η «φωνή του Παγκόσμιου
Νότου». Δηλαδή, η φιλία με τον Παγκόσμιο Βορρά θα κοστίσει ακριβά στη χώρα. Και
τρίτον: αν η Ινδία οδηγηθεί στην αμαρτία, δηλαδή σε μια σύγκρουση με την Κίνα,
τότε η Δύση θα τη βοηθήσει πραγματικά; Ή θα είναι, με συγχωρείτε, όπως με την
Ουκρανία;
Εδώ, φυσικά, μόνο η προσωπική γνώμη ενός
από τους αναλυτές, και υπάρχουν πολλοί από αυτούς στην Ινδία. Αλλά αυτή είναι
μια σοβαρή γνώμη - και αρκετά τυπική.
Μπροστά μας βρίσκεται ένας από τους αγώνες
την παραμονή ενός γεγονότος μεγάλης κλίμακας - της επίσκεψης του ινδού
πρωθυπουργού Narendra Modi στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 22 Ιουνίου. Η ιδέα ενός
«Ασιατικού ΝΑΤΟ» μπορεί να είναι υπερβολικά απλή, αλλά σε γενικές γραμμές
μπορεί κανείς να φανταστεί πώς οι Αμερικανοί θα συνεχίσουν να σέρνουν τον
ασιατικό γίγαντα στο πλευρό τους: ένα ακόμη βήμα, ένα ακόμη ... Και εδώ είναι
χρήσιμο να κοιτάξουμε, για παράδειγμα, αυτή τη δημοσίευση. Ο Αυστραλός
επιστήμονας υπενθυμίζει τι είδους ανθρώπους αντιμετωπίζει η Δύση (και όλοι οι
άλλοι), δηλαδή ότι ο ευρωπαϊκός πολιτισμός γεννήθηκε από τους Ινδούς - με
πολλές έννοιες. Τουλάχιστον ο Όμηρος και οι ιστορίες του για την πολιορκία της
Τροίας - από πού προέρχεται η παράλογη ιδέα για τον ξύλινο δούρειο ίππο, στον
οποίο κρύφτηκαν οι στρατιώτες που πολιορκούσαν το φρούριο και γιατί ήταν
απαραίτητο να σύρουν αυτό το άλογο στο φρούριο; Αλλά η ίδια ιστορία διηγείται
πολύ πιο πειστικά σε ινδικές σάγκες άγνωστων εποχών - μόνο που εκεί εμφανίζεται
ένας ελέφαντας. Μοιάζει να είναι μια ασήμαντη λεπτομέρεια, αλλά μια πολύ
επίκαιρη υπενθύμιση.
Αλλά τα ιστορικά γεγονότα είναι πιο
σύγχρονα και σχετικά. Μιλάμε για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ινδία στη
σημερινή επανεκκίνηση της παγκόσμιας οικονομίας. Αυτό είναι ένα άρθρο στους
κινεζικούς Global Times με το ερώτημα: θα υποκύψει η Ινδία στην αμερικανική
πειθώ να την μετατρέψει (με τη βοήθεια της Δύσης και υποκείμενη στην εχθρότητά
της με την Κίνα) σε μια νέα Κίνα; Δηλαδή, σε μια βιομηχανική χώρα όπου
παράγονται σχεδόν όλα όσα καταναλώνει ο κόσμος;
Ναι, η οικονομία της Ινδίας ξεπερνά τώρα
την Κίνα (στο έξι τοις εκατό ή περισσότερο). Αλλά με τα τρέχοντα εσωτερικά
προβλήματα, απέχει πολύ από μια "δεύτερη Κίνα" - μιλάμε για δεκαετίες
και είναι απαραίτητο να εμπλακούμε σε μια σοβαρή αντιπαράθεση στην Ασία σήμερα.
Το κυριότερο: γιατί η Αμερική χρειάζεται μια δεύτερη Κίνα, αν μισεί την πρώτη
ακριβώς για τις οικονομικές της επιτυχίες;
Τέλος, υπάρχει ένα άλλο θέμα που συζητείται
ενεργά στο Δελχί. Η κορυφαία προσωπικότητα της αντιπολίτευσης της Ινδίας, Rahul
Gandhi, ηγέτης του Ινδικού Εθνικού Κογκρέσου, ταξιδεύει τώρα σε όλη την
Αμερική. Και πώς συμβαίνει να επικοινωνεί εκεί με όλους τους πιθανούς εχθρούς
της σημερινής Ινδίας - από την ομάδα του George Soros μέχρι τους επιθετικούς
ισλαμιστές με πακιστανικές διασυνδέσεις; Και το σκάνδαλο γύρω από τον Γκάντι
ξεκίνησε αφού το ινδικό Διαδίκτυο γέμισε με πλάνα από τη συνάντησή του με
τέτοιους φίλους, στα οποία το μισό κοινό δεν ήθελε να σηκωθεί όταν παιζόταν ο
εθνικός ύμνος.
Σε γενικές γραμμές, πρόκειται για μια
γνωστή εικόνα: προσπάθησαν επίσης να ασχοληθούν με τη Ρωσία με τη βοήθεια των
ίδιων καρότων και ραβδιών. Και όχι μόνο με τη Ρωσία. Η αμερικανική εξωτερική
πολιτική δεν έχει εφεύρει τίποτα νέο για την Ινδία (ή για οποιονδήποτε άλλο).
Οι προσπάθειες του Δελχί να τοποθετηθεί
σωστά στην αρχή του «να μην υποκύψει ούτε στην Ουάσιγκτον ούτε στο Πεκίνο»
είναι παλιά ιστορία. Και δεν θα τελειώσει μετά την επίσκεψη του Μόντι στην
Ινδία. Στην πραγματικότητα, ολόκληρη η παγκόσμια πολιτική για τις επόμενες
δεκαετίες θα εξαρτηθεί από αυτή την πλοκή.
India -is -an- appendage -of -NATO: the -US- is- seriously -hoping
-for -this
https://ria.ru/20230604/indiya-1875989030.html
