Φρεσκοτυπωμένα χαρτονομίσματα δολαρίου - RIA Novosti, 1920, 26.01.2023
© AFP
2023 / Brendan Smialowski
Διαβάστε το ria.ru
Petr Akopov
Οι Αμερικανοί προσφέρθηκαν να στείλουν τον
στρατιωτικό εξοπλισμό του Κολομβιανού στρατού στην Ουκρανία, Ο Πρόεδρος Gustavo
Petro το επιβεβαίωσε στο Μπουένος Αιρες, κατά τη σύνοδο κορυφής της Κοινότητας
των κρατών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής (CELAC):
"Δεν παίρνουμε θέση. Είμαστε με την
πλευρά της ειρήνης. Ως εκ τούτου, ούτε ένα κομμάτι ρωσικού εξοπλισμού, σε όποια
κατάσταση κι αν βρίσκεται στο έδαφός μας, δεν θα χρησιμοποιηθεί σε αυτή τη
σύγκρουση. <...> Η Λατινική Αμερική, αντί να ποντάρει στο ποιο μπλοκ θα
παραμείνει, το ΝΑΤΟ ή η Ρωσία, θα πρέπει να απαιτήσει την ειρήνη.
Στην παγκόσμια γεωπολιτική, η Λατινική
Αμερική είναι η τελευταία που θυμόμαστε, επίσης στην εποχή του παγκόσμιου
μετασχηματισμού των πάντων και των πάντων. Είναι η πιο ασήμαντη από τις
περιοχές του κόσμου, χωρίς να συγκρίνεται μόνο με την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή,
τη Νοτιοανατολική Ασία, την Ινδία ή την Κίνα, αλλά ακόμη και με την Αφρική, για
την οποία διεξάγεται σκληρός αγώνας μεταξύ των βασικών παικτών. Εν τω μεταξύ, η
Λατινική Αμερική είναι ένας παρείσακτος χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον και δεν έχει
πραγματική επιρροή σε τίποτα: δεν είναι η αυλή των ΗΠΑ, αλλά ο τεράστιος
αριθμός εσωτερικών προβλημάτων σε κάθε μία από τις χώρες της περιοχής που τις
εμποδίζει να συνεργαστούν και να γίνουν ένας ολοκληρωμένος παίκτης στην
παγκόσμια σκηνή. Ωστόσο, ένας πολυπολικός κόσμος οικοδομείται ήδη - και
συμμετέχουν τόσο οι μεγάλες δυνάμεις του κόσμου όσο και οι περιφερειακές ομάδες
(όχι μόνο η ΕΕ, αλλά και ενώσεις όπως η ASEAN).
Και ο ρόλος των τελευταίων θα αυξηθεί - και όσοι αργούν, κινδυνεύουν να
χειραγωγηθούν.
Σε αυτή την περίπτωση, μιλάμε για ένα
σημαντικό μέρος της ανθρωπότητας: η Λατινική Αμερική αποτελείται από δύο τρίτα
του ενός δισεκατομμυρίου ανθρώπων (συγκρίσιμη με την Ευρώπη), που ζουν σε 34
κράτη. Μια ολόκληρη ήπειρος, εξαιρουμένων των ΗΠΑ και του Καναδά. Όπως είναι
κατανοητό, οι ΗΠΑ την θεωρούσαν ιστορικά ως δική τους και τώρα η δύναμή της -
οικονομικά, χρηματοοικονομικά, στρατιωτικά και ιδεολογικά - υπερβαίνει κατά
πολύ τις συνδυασμένες δυνατότητες όλων των Λατινοαμερικανών. Αλλά οι
Λατινοαμερικανοί δεν θέλουν να ενσωματωθούν γύρω και κάτω από τις ΗΠΑ, διότι σε
αυτή την περίπτωση δεν θα είναι καν κατώτερος εταίρος, αλλά απλώς υπηρέτης.
Προφανώς, οι ΗΠΑ έχουν ήδη τεράστια επιρροή στη Λατινική Αμερική: η οικονομία
του Μεξικού, μιας από τις δύο μεγαλύτερες χώρες της περιοχής, είναι σχεδόν εξ
ολοκλήρου συνδεδεμένη με τις ΗΠΑ. Αλλά αυτό δεν αναιρεί την επιθυμία των
λατινοαμερικανικών κρατών να οικοδομήσουν το δικό τους σχέδιο ολοκλήρωσης,
βασισμένο στις δικές τους δυνάμεις και όχι στην εξάρτησή τους από τους
Αμερικανούς. Η παρούσα ιστορική στιγμή προσφέρει στους Λατινοαμερικανούς μια
μοναδική ευκαιρία να ξεκινήσουν μια πραγματική ολοκλήρωση. Όχι επειδή η προσοχή
των Ηνωμένων Πολιτειών έχει στραφεί στην Ευρώπη και τον Ειρηνικό, αλλά επειδή
οι κανόνες της μελλοντικής παγκόσμιας τάξης μόλις τώρα διαμορφώνονται.
Ως εκ τούτου, δεν αποτελεί έκπληξη το
γεγονός ότι, παρόλο που ο Τζο Μπάιντεν προσκλήθηκε ως προσκεκλημένος στο φόρουμ
της CELAC (αλλά δεν προσήλθε), ο Κινέζος ηγέτης Σι Τζινπίνγκ απευθύνθηκε στους
συμμετέχοντες στη σύνοδο κορυφής (αν και όχι αυτοπροσώπως, αλλά μέσω
βιντεοσκοπημένου μηνύματος) και δήλωσε την πλήρη υποστήριξή του στις
διαδικασίες ολοκλήρωσης της CELAC.
Η Κίνα είναι εδώ και καιρό σημαντικός εμπορικός εταίρος για πολλές χώρες της
περιοχής και ο δανεισμός αυξάνεται κάθε χρόνο. Εκτός όμως από την αμερικανική
αντίθεση, οι Κινέζοι εμποδίζονται από την εσωτερική αστάθεια στις χώρες της
περιοχής και την εξάρτησή τους από τα διεθνή (δηλαδή δυτικά) χρηματοπιστωτικά
ιδρύματα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ιδέα ενός κοινού νομίσματος (sura - "νότος" στα ισπανικά) που εξέφρασε ο πρόεδρος της Βραζιλίας
Λούλα, ο οποίος επέστρεψε στην εξουσία, δεν έχει μόνο περιφερειακή σημασία. Και
ο ίδιος ο Λούλα το είπε:
"Αν ήταν στο χέρι μου, θα κάναμε πάντα
συναλλαγές με άλλες χώρες σε εθνικά νομίσματα, ώστε να μην εξαρτιόμαστε από το
δολάριο. Γιατί να μην προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε ένα κοινό νόμισμα για τις
χώρες της Mercosur ή για τις χώρες των BRICS;"
Παρόλο που η MERCOSUR συγκεντρώνει μόνο τέσσερις χώρες της περιοχής - αν και δύο από τις
μεγαλύτερες χώρες της Νότιας Αμερικής βρίσκονται ανάμεσά τους (Βραζιλία και
Αργεντινή) - μια συμφωνία για τη χρήση ενός ενιαίου νομίσματος στο εμπόριο θα
αποτελούσε ένα ισχυρό βήμα προς την κατεύθυνση μιας κοινής αγοράς και μιας
πραγματικής οικονομικής ανεξαρτησίας. Είναι σαφές ότι θα χρειαστούν πολλά
χρόνια για τη δημιουργία ενός κοινού νομίσματος (που δεν θα αντικαταστήσει τα
εθνικά νομίσματα των ίδιων των χωρών), ακόμη και για τη MERCOSUR, και το κύριο εμπόδιο είναι η τρομερή οικονομική κατάσταση της Αργεντινής,
η οποία έχει βιώσει αρκετές χρεοκοπίες, αλλά χωρίς οικονομική ανεξαρτησία δεν
θα βγει από την κρίση. Η Λατινική Αμερική μίλησε για πρώτη φορά για ένα κοινό νόμισμα
στα τέλη της δεκαετίας του 1980, αλλά τώρα η παγκόσμια κατάσταση είναι
διαφορετική και η ανάγκη για πραγματική δράση είναι πολύ πιο ξεκάθαρη.
Τα λόγια του Λούλα για τα BRICS δεν είναι τυχαία: η συμμαχία Ρωσίας-Κίνας-Ινδίας λειτουργεί ως σημείο συγκέντρωσης
για ολόκληρο τον μη δυτικό κόσμο, μεταξύ άλλων και για την οικοδόμηση ενός νέου
χρηματοπιστωτικού συστήματος. Και ενώ η Βραζιλία είναι η μόνη χώρα της
Λατινικής Αμερικής που περιλαμβάνεται επί του παρόντος στα BRICS, η Αργεντινή (η οποία έχει ήδη υποβάλει αίτηση για ένταξη) μπορεί σύντομα
να ενταχθεί σε αυτά, και τότε το ζήτημα ενός κοινού νομίσματος για τους
Λατινοαμερικάνους θα γίνει ακόμη πιο επείγον. Όχι μόνο για το εμπόριο με τη
Ρωσία και την Κίνα, αλλά γενικά για το εμπόριο με ολόκληρο τον κόσμο. Διότι
διαφορετικά δεν θα υπάρχει ανεξάρτητος ρόλος για τη Λατινική Αμερική στον νέο
κόσμο και η Βραζιλία, η οποία διεκδικεί να είναι ο περιφερειακός ηγέτης και η
ατμομηχανή της ολοκλήρωσης, δεν θα είναι εύκολο να διατηρήσει την κυρίαρχη θέση
της.
Στη χώρα μας, η Λατινική Αμερική αναφέρεται
συχνότερα σε σχέση με την παγκόσμια αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ και αναφέρεται στις
τρεις πιο κοντινές χώρες της περιοχής - την Κούβα, τη Βενεζουέλα και τη
Νικαράγουα - που είναι στην πραγματικότητα σύμμαχοι. Αλλά ακόμη και αν λάβουμε
υπόψη τη σημασία των διμερών σχέσεων μαζί τους (συμπεριλαμβανομένων των αμιγώς
στρατιωτικών), είναι πιο σημαντικό για εμάς να υποστηρίξουμε τη
λατινοαμερικανική ολοκλήρωση και τη συμμετοχή της περιοχής στην
απο-δολαριοποίηση, οικοδομώντας μια εναλλακτική λύση στη δυτική παγκόσμια τάξη.
Γιατί αυτό είναι που φέρνει πιο κοντά την έλευση της νέας, μετα-ατλαντικής
παγκόσμιας τάξης πραγμάτων.
Even -the -US- backyard- is- ready- to- get -rid- of- the-
dollar
https://ria.ru/20230126/dollar-1847436104.html
