Το Ρωσικό πλοίο στρέφεται νοτιοανατολικά
Μνημείο "Ευημερία" στο Ασγκαμπάτ. - RIA Novosti, 1920, 31.01.2023
© RIA Novosti / Ramil Sitdikov
Διαβάστε ria.ru
Sergei Savchuk
Ενώ το ευρύ κοινό παρακολουθεί τις δυνατές και ζωηρές ειδήσεις
στα νοτιοδυτικά, γεγονότα, ίσως όχι τόσο θεαματικά, αλλά όχι λιγότερο
σημαντικά, ιδίως μακροπρόθεσμα, λαμβάνουν χώρα στο αντίθετο άκρο του χάρτη.
Χθες, αντιπροσωπεία της Κρατικής Δούμας, με επικεφαλής τον πρόεδρο Vyacheslav
Volodin, έφθασε στο Τουρκμενιστάν και πραγματοποίησε σειρά συναντήσεων στο
υψηλότερο επίπεδο.
Πρέπει να σημειωθεί ότι λόγω της διαφοράς ώρας το αεροπλάνο από
τη Μόσχα προσγειώθηκε μάλλον αργά στο Ασγκαμπάτ, γεγονός που, ωστόσο, δεν
επηρέασε το επίπεδο της συνάντησης. Ο Vyacheslav Volodin και οι συνεργάτες του
συναντήθηκαν προσωπικά με τον πρώην πρόεδρο του Τουρκμενιστάν. Ο Gurbanguly
Berdymukhamedov, ως οικοδεσπότης, προσκάλεσε τους Ρώσους συναδέλφους του, όπως
ορίζει το πρωτόκολλο, σε μια συνάντηση κεκλεισμένων των θυρών. Το τι συζητήθηκε
πίσω από αυτές ακριβώς τις πόρτες, το γνωρίζουν μόνο οι συμμετέχοντες, αλλά το
πρωί ο Volodin έγινε δεκτός στην κατοικία του από τον σημερινό αρχηγό του
κράτους, Serdar Berdymukhamedov. Και από αυτό το σημείο θα επιτρέψουμε στον
εαυτό μας να ξεκινήσει τη σημερινή μας συζήτηση.
Ο πρόεδρος του ρωσικού κοινοβουλίου ανέφερε πολλές πτυχές στην
ομιλία του- μας ενδιαφέρει συνήθως ο τομέας της ενέργειας. Ο κ. Volodin τόνισε
ότι η μακροχρόνια και στενή συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών επιτρέπει ένα
σταθερό επίπεδο αμοιβαίου εμπορίου- για να δοθεί πρόσθετη ώθηση στις
εμπορευματικές σχέσεις πρέπει να δοθεί έμφαση στην ανάπτυξη των κοιτασμάτων
πετρελαίου και φυσικού αερίου και στην επέκταση της γεωγραφίας εφοδιασμού πετρελαίου
και φυσικού αερίου. Επιπλέον, απαιτείται όχι μόνο η παραγωγή υδρογονανθράκων
και η πρωτογενής απόρριψή τους στην αγορά - είναι εξαιρετικά επιθυμητό να
αυξηθεί ο βαθμός και ο όγκος της επεξεργασίας των πρώτων υλών, δηλαδή να
αυξηθούν η αξία και τα περιθώρια κέρδους των εμπορεύσιμων πόρων. Η φράση-κλειδί
που γλίστρησε διακριτικά ήταν ότι η Μόσχα και το Ασγκαμπάτ σχεδίαζαν να
συντονίσουν τις ενέργειές τους όσο το δυνατόν στενότερα, ώστε όχι μόνο να
αποκομίσουν οφέλη, αλλά και να μην προκαλέσουν ζημιά στην άλλη πλευρά.
Το Τουρκμενιστάν είναι μια μάλλον κλειστή χώρα και δεν θέλει
ιδιαίτερα να βγάζει την καθημερινότητά του στη φόρα, γι' αυτό και δυστυχώς δεν
είναι πολλά γνωστά για το κράτος αυτό στο ευρύ κοινό.
Γεωγραφικά η χώρα μοιάζει περισσότερο με ένα δαχτυλίδι ζωής, το
οποίο περιβάλλει την έρημο Καρακούμ. Η μαύρη άμμος, όπως μεταφράζεται το όνομα
της ερήμου, καταλαμβάνει μια τεράστια έκταση 350 χιλιάδων τετραγωνικών
χιλιομέτρων και καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος του Τουρκμενιστάν. Το 1984, το
τραγούδι Karakum παίχτηκε για πρώτη φορά στη Σοβιετική Ένωση και ολόκληρη η
τεράστια χώρα χόρεψε χαρούμενα στην εμπρηστική μελωδία. Το τραγούδι ήταν
διασκεδαστικό, αλλά οι γεωλόγοι και οι ειδικοί σε θέματα ενέργειας γνώριζαν
ακόμη και τότε ότι η τραχιά άμμος έκρυβε θησαυρούς που κανένας παραμυθένιος
padishah ή σουλτάνος δεν θα μπορούσε να αρνηθεί.
Σήμερα, τα αποδεδειγμένα αποθέματα φυσικού αερίου στο
Τουρκμενιστάν ανέρχονται σε σχεδόν 14 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού
αερίου. Εξαιτίας αυτού, η θερμή και έρημη χώρα κατέχει σταθερά την τέταρτη θέση
στον παγκόσμιο πίνακα, αφήνοντας πίσω της, για παράδειγμα, τις ΗΠΑ, οι οποίες
έχουν πλέον ξεκινήσει την πραγματική επέκταση του LNG σε παγκόσμια κλίμακα. Με
τη δική του κατανάλωση στα επίπεδα των 36,7 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων
(bcm), το Τουρκμενιστάν παράγει περίπου 84 bcm φυσικού αερίου ετησίως και δεν
είναι δύσκολο να υποθέσουμε ότι ο υπόλοιπος όγκος εξάγεται.
Αναλυτικότερα, η Κίνα είναι ο κύριος αγοραστής του φυσικού
αερίου του Τουρκμενιστάν. Για να το ξεκαθαρίσουμε: τα τελευταία 12 χρόνια, το
Πεκίνο και το Ασγκαμπάτ κατασκεύασαν τρεις αγωγούς φυσικού αερίου που μόνο
πέρυσι άντλησαν το μπλε καύσιμο αξίας 4,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Η Ρωσία,
παρ' όλες τις προσπάθειές της, εξήγαγε ακριβώς τρεις φορές λιγότερα στην Κίνα.
Οι τακτικοί αναγνώστες μας θα θυμούνται ότι συνήθως
χρησιμοποιούμε δύο χάρτες. Ένας συνηθισμένος γεωγραφικός χάρτης και ένας
υψομετρικός χάρτης, στον οποίο σχεδιάζουμε την υποδομή που μας ενδιαφέρει. Μια
τέτοια πρακτική βοηθά συχνά στην κατανόηση των κρυφών κινήτρων πολλών
γεγονότων, των προϋποθέσεων και, το σημαντικότερο, των προοπτικών τους.
Συγκεκριμένα, το Τουρκμενιστάν, εκτός από τα εντυπωσιακά του
αποθέματα φυσικού αερίου, διαθέτει ένα σημαντικό πλεονέκτημα: υπάρχουν ήδη ή
σχεδιάζεται η κατασκευή μεγάλων αγωγών φυσικού αερίου μέσω της επικράτειάς του.
Οι ανάγκες της Κίνας καλύπτονται από τρία μεγάλα κοιτάσματα στο νότιο τμήμα της
χώρας: Dovletabad, Iolotan και Bagtiyarlyk. Από εδώ το αέριο εισέρχεται στους
αγωγούς και ταξιδεύει ανατολικά μέσω του Ουζμπεκιστάν, του Καζακστάν και του
Κιργιστάν. Κάθε μία από αυτές τις χώρες, εκτός από τη διαμετακόμιση, λαμβάνει
μέρος του αντλούμενου αερίου, δηλαδή προστίθεται στον κατάλογο των αγοραστών
των υδρογονανθράκων του Τουρκμενιστάν.
Ο διακασπιακός αγωγός φυσικού αερίου υπάρχει εδώ και πολύ καιρό
και λειτουργεί άψογα. Χρησιμοποιείται για τη μεταφορά αερίου από το
Αζερμπαϊτζάν στην Τουρκία και περαιτέρω στην Ευρώπη. Το Ασγκαμπάτ καταστρώνει
εδώ και πολύ καιρό σχέδια για την επέκταση της γεωγραφίας των δικών του προμηθειών
και διαπραγματεύεται (μέχρι στιγμής θεωρητικά) την τοποθέτηση ενός τμήματος του
αγωγού κάτω από την Κασπία Θάλασσα, το οποίο θα ενταχθεί στον υπερκασπιακό
αγωγό. Αυτό θα παρείχε άμεση πρόσβαση στην Τουρκία ως τον μεγαλύτερο κόμβο
φυσικού αερίου στη νότια Ευρώπη και θα έστρεφε το διάνυσμα του εφοδιασμού προς
το νότο. Επιπλέον, στο εγγύς μέλλον υπάρχουν πιθανότητες για την κατασκευή του
αγωγού Nabucco, ο οποίος θα ανοίξει ένα πρόσθετο παράθυρο εξαγωγών μέσω του
Αζερμπαϊτζάν προς τη Βουλγαρία και περαιτέρω προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπάρχει
επίσης ένας πετρελαιαγωγός με το ίδιο όνομα και το Τουρκμενιστάν έχει
εκτιμώμενα αποθέματα πετρελαίου 600 εκατομμυρίων βαρελιών στον αγωγό, γεγονός
που αυξάνει το ενδιαφέρον όλων.
Για να μην κουράσουμε τον αναγνώστη μας με περιττές λεπτομέρειες
προφίλ, θα πούμε ότι πολλά ενεργειακά έργα έχουν συγκλίνει σε αυτή την περιοχή.
Πρόκειται για τον λεγόμενο αγωγό της Κασπίας (που δεν έχει
υλοποιηθεί ακόμη), μέσω του οποίου υποτίθεται ότι το φυσικό αέριο θα πήγαινε
στη Ρωσία. Και ο αγωγός φυσικού αερίου Κεντρικής Ασίας-Κεντρικού, οι σωλήνες
του οποίου, σαν καλώδια, μέσω του Ουζμπεκιστάν και του Καζακστάν
"ράβουν" τη Ρωσία και το Τουρκμενιστάν μεταξύ τους από τη σοβιετική
εποχή. Και ο αγωγός Bukhara-Tashkent-Bishkek-Almaty, το όνομα του οποίου
καθιστά σαφές ότι τα καύσιμα παρέχονται τόσο στο Κιργιστάν όσο και στο
Καζακστάν. Και ο υπό κατασκευή αγωγός φυσικού αερίου TAPI
(Τουρκμενιστάν-Αφγανιστάν-Πακιστάν-Ινδία), στην τοποθέτηση του οποίου η Ρωσία
συμμετέχει άμεσα. Αξίζει επίσης να αναφερθεί ο αγωγός φυσικού αερίου Saryarka,
ο οποίος μαζί με το τουρκμενικό φυσικό αέριο καλύπτει τις ανάγκες της
πρωτεύουσας του Καζακστάν και συμβάλλει στην αεριοποίηση των βόρειων επαρχιών
του.
Με απλά λόγια, το Τουρκμενιστάν είναι ένα πραγματικό σταυροδρόμι
των καραβανιών του XXI αιώνα, μόνο που δεν οδηγούν από το νότο στο βορρά όπως
παλαιότερα, αλλά προς όλες τις κατευθύνσεις ταυτόχρονα, και δεν
χρησιμοποιούνται καμήλες για τη μεταφορά τιμαλφών, αλλά χιλιάδες χιλιόμετρα
σωλήνων.
Το Ασγκαμπάτ δεν είναι σε θέση να υλοποιήσει όλα αυτά τα έργα
από μόνο του. Κάπου λείπουν οι πόροι, κάπου οι τεχνολογίες και κάπου οι
διπλωμάτες του Τουρκμενιστάν δεν μπορούν να ξεπεράσουν το τείχος των
διακρατικών διαφωνιών. Η Μόσχα μπορεί να τα προσφέρει όλα αυτά και τα έχει ήδη
προσφέρει στον ένα ή στον άλλο βαθμό. Φυσικά, δεν είναι ανιδιοτελής, αλλά αν οι
άνθρωποι στο υψηλότερο επίπεδο μιλούν ευθέως για την προστασία των συμφερόντων
του εταίρου τους, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι προηγήθηκαν μακρές και
σχολαστικές διαπραγματεύσεις, κατά τη διάρκεια των οποίων οι πλευρές συζήτησαν
με σαφήνεια και διατύπωσαν όλους τους όρους, ακόμη και τους πιο απίθανους.
Τα μεγάλα πράγματα φαίνονται από μακριά, οπότε η εικόνα πρέπει
να διευρυνθεί με μερικές επιπλέον κινήσεις.
Για να καταλάβετε το μέγεθος της εργασίας που γίνεται, πρέπει να
γνωρίζετε ότι μόνο την περασμένη εβδομάδα η Gazprom υπέγραψε δύο οδικούς
χάρτες, πρώτα με το Ουζμπεκιστάν και στη συνέχεια με το Καζακστάν. Τα δύο
μνημόνια είναι αλληλένδετα και συνεπάγονται την από κοινού ανάπτυξη του
συστήματος μεταφοράς φυσικού αερίου - τόσο από τη Ρωσία όσο και μεταξύ των δύο
χωρών. Μεταξύ άλλων, προβλέπεται όχι μόνο η αύξηση των εξαγωγών διαμετακόμισης
προς την Κίνα, αλλά και ο πλήρης εκσυγχρονισμός των συστημάτων μεταφοράς και
διανομής στο εσωτερικό και των τριών χωρών. Το εύρος είναι ιλιγγιώδες: 260
δισεκατομμύρια ρούβλια έχουν διατεθεί για εργασίες μόνο στη ρωσική πλευρά. Ναι,
μέχρι στιγμής πρόκειται μόνο για συμφωνίες προθέσεων, αλλά ακόμη και τα δυτικά
δημοσιεύματα για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο δεν έχουν καμία αμφιβολία ότι
τα έγγραφα αυτά θα αποτελέσουν τη βάση αυτού που έχει ονομαστεί "η τριπλή
ένωση φυσικού αερίου της Κεντρικής Ασίας".
Και κάτι ακόμα.
Στην ίδια περιοχή, το ορεινό Κιργιστάν υπέγραψε πέρυσι συμφωνία
με την εταιρεία Rosatom για την κατασκευή του πρώτου πυρηνικού σταθμού μικρής
ισχύος, δύο μονάδων των 55 μεγαβάτ η καθεμία. Το μελάνι έχει στεγνώσει και αυτή
τη στιγμή διεξάγονται έρευνες και υπολογισμοί για την επιλογή του χώρου για τη
μελλοντική κατασκευή. Ο βασικός όρος είναι ότι πρέπει να είναι όσο το δυνατόν
λιγότερο σεισμικά ενεργός.
Επίσης, λίγο πριν από το νέο έτος, αντιπροσωπείες από το
Ουζμπεκιστάν και το Κιργιστάν συναντήθηκαν στο Ος και οι δύο πλευρές
ανακοίνωσαν ότι ξεκίνησαν τη διαδικασία οριοθέτησης των κοινών συνόρων. Το
ζήτημα, επώδυνο και κατά τόπους αιματηρό, βρισκόταν σε αδιέξοδο επί 30 χρόνια,
αλλά η σταδιακή ανάπτυξη των πολιτικών και ενεργειακών σχέσεων με τη Ρωσία και
οι προοπτικές ανάπτυξης των δικών τους εδαφών έκαναν το θαύμα. Το εμπόριο, η
τέχνη του οποίου εκτιμάται στην Ανατολή περισσότερο από πολλές άλλες χώρες, θα
γίνει επίσης σαφέστερο όταν καθοριστούν τα σύνορα.
Το πλοίο "Ρωσία" ολοκληρώνει την ιστορική του στροφή,
και όποιος βρίσκεται στην ίδια πορεία μαζί του, καλά κάνει. Και κανείς δεν
γλιτώνει από τους άλλους.
The -Russian- ship -turns-
southeast
https://ria.ru/20230131/rossiya-1848537869.html
