 |
| © AP Photo / Czarek Sokolowski, Αρχείο |
Οι
Πολωνοί αξιωματούχοι αντέδρασαν πολύ έντονα σε αυτό που συνέβη. Ο πρωθυπουργός
Mateusz Morawiecki έγραψε ότι «οι αλγόριθμοι ή οι ιδιοκτήτες εταιρικών γιγάντων
δεν μπορούν να αποφασίσουν ποιες απόψεις είναι σωστές και ποιες όχι». Σημείωσε
ότι «η λογοκρισία, η οποία είναι προνόμιο των ολοκληρωτικών και αυταρχικών
καθεστώτων, επιστρέφει τώρα ως ένας νέος εμπορικός μηχανισμός για την
καταπολέμηση αυτών που σκέφτονται διαφορετικά».
Με
τη σειρά του, ο Υπουργός Εξωτερικών του Υπουργείου Δικαιοσύνης της Πολωνίας
Sebastian Kaleta είπε ότι η αφαίρεση του λογαριασμού του Trump ήταν υποκριτική,
με πολιτικά κίνητρα και «ισοδυναμεί με λογοκρισία».
Για
την Πολωνική δεξιά, συμπεριλαμβανομένου του κυβερνώντος Κόμματος «Νόμος και
Δικαιοσύνη», οι εντάσεις με τα δυτικά κοινωνικά δίκτυα είναι κοινές. Τον
Νοέμβριο, το Facebook αποσύνδεσε το μέλος του Saeima Janusz Korvina-Micke, ο οποίος είχε
780.000 συνδρομητές, από τον λογαριασμό του, γνωστός για τα σκανδαλώδη ακροδεξιά σχόλια.
Πρέπει
να αποτίσουμε φόρο τιμής στις Πολωνικές αρχές, οι οποίες τώρα δείχνουν πολύ
περισσότερη ανθεκτικότητα, συνέπεια και προσήλωση στις αρχές από τους
υπερπόντιους Ρεπουμπλικάνους, ένα σημαντικό μέρος των οποίων έσπευσε να
μετανοήσει, να αποκηρύξει το παρελθόν και να καταγγείλει τον Trump. Και πολλοί
ξένοι πολιτικοί επέλεξαν να αποστασιοποιηθούν από τον σχεδόν τοξικό πρώην
πρόεδρο των ΗΠΑ, όπως και ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου, ο
οποίος αφαίρεσε την κοινή φωτογραφία τους από το Twitter, το οποίο ήταν από
καιρό το εξώφυλλο του λογαριασμού του.
Επιπλέον,
όλα αυτά συμβαίνουν σε μια κατάσταση όπου οι συνθήκες για τη Βαρσοβία είναι
πολύ δύσκολες και οι προοπτικές είναι πολύ ασαφείς.
Ο
Donald Trump ήταν πολύ περισσότερο για τις πολωνικές αρχές από έναν άλλο πρόεδρο
του ανώτερου και κύριου γεωπολιτικού εταίρου της Πολωνίας. Ήταν γι' αυτούς ένας
αληθινός ομοϊδεάτης στην αυξανόμενη εσωτερική διαίρεση του δυτικού κόσμου. Οι
θέσεις τους συνέπεσαν τόσο στα πιο πιεστικά πολιτικά θέματα (όπως ο
σκεπτικισμός προς την Ευρωπαϊκή Ένωση) όσο και σε θεμελιώδη ιδεολογικά ζητήματα
(σταθερή προσήλωση στις παραδοσιακές αξίες).
Τώρα
ο Trump είναι κάτι
περισσότερο από απλά νικημένος. Οι νικητές του ξεκίνησαν ξεκάθαρα να
καταστρέψουν τους αντιπάλους τους πολιτικά και πληροφοριακά, καταφεύγοντας σε
μεθόδους που μέχρι πρόσφατα φαινόταν ακατανόητες. Μέχρι στιγμής, μιλάμε μόνο
για εσωτερικές αμερικανικές διαδικασίες, αλλά είναι προφανές ότι με μια τέτοια
ριζοσπαστικότητα και ιδεολογική επιβάρυνση της νέας διοίκησης, το ζήτημα είναι
για ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα όταν η Ουάσινγκτον θα στρέψει επίσης την
προσοχή της σε εταίρους εξωτερικής πολιτικής που δεν αποδεικνύουν τον κατάλληλο
βαθμό συνείδησης και δέσμευσης στις πιο προοδευτικές ιδέες.
Και
η Πολωνία, μαζί με την Ουγγαρία, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του Διαφωτισμού
σύμφωνα με τα τελευταία ιδεολογικά πρότυπα και τις προηγμένες πολιτικές
πρακτικές.
Στην
πραγματικότητα, οι προειδοποιητικές καμπάνες ακούστηκαν αμέσως μετά τη νίκη του
Μπάιντεν στις εκλογές. Για παράδειγμα, τον Δεκέμβριο, οι New York Times
δημοσίευσαν μια στήλη του Robert M. Gates, πρώην υπουργό Άμυνας που υπηρέτησε
υπό τον Ρεπουμπλικανό Μπους νεώτερο και τον Δημοκρατικό Ομπάμα. Μιλώντας για
την εξωτερική πολιτική του νέου προέδρου, έγραψε κατηγορηματικά ότι οι Ηνωμένες
Πολιτείες πρέπει να «καθορίσουν τις συνέπειες για τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ, όπως
η Τουρκία, η Ουγγαρία και η ολοένα και περισσότερο Πολωνία, που κινούνται προς
(ή πλήρως αγκαλιάζουν) τον αυταρχισμό».
Κάποιος
μπορεί να θέσει το ερώτημα: τι γίνεται με τον αντι-ρωσικό φορέα, ο οποίος
χρησιμεύει πάντα ως βάση για διαρκή συνεργασία μεταξύ Βαρσοβίας και
Ουάσινγκτον; Θα εγκαταλείψουν οι Ηνωμένες Πολιτείες τη συνεργασία τους με τους
Πολωνούς, αποδυναμώνοντας τις θέσεις τους στη χώρα-κλειδί για αντιπαράθεση με
τη Ρωσία; Επιπλέον, το πεδίο εφαρμογής της Ρωσοφοβίας των πολωνικών αρχών
μπορεί να αξιολογηθεί αποκλειστικά σε εξαιρετικό βαθμό.
Αλλά
το θέμα είναι ότι δεν υπάρχει πρόβλημα για τους Αμερικανούς. Ανεξάρτητα από το
ποιες πολιτικές δυνάμεις θα είναι επικεφαλής του πολωνικού κράτους – οι σημερινοί
αντιδραστικοί ή οι φιλελεύθεροι αντίπαλοι τους, η Πολωνία θα ακολουθήσει σε κάθε
περίπτωση μια σκληρή αντι-ρωσική πολιτική και θα διατηρήσει τη συνεργασία με
τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αλλά με τους αντιδραστικούς, η νέα κυβέρνηση στην
Ουάσινγκτον δεν θα χρειαστεί να υπομείνει εξωφρενικά πράγματα όπως ο
εθνικισμός, η ομοφοβία, η υποστήριξη της Καθολικής Εκκλησίας, οι
αντι-μεταναστευτικές πολιτικές, οι περιορισμοί των αμβλώσεων και ούτω καθεξής.
Η
οικεία και πολύ βολική διάθεση για την Πολωνία, η οποία επέτρεψε να παίξει στις
αυξανόμενες αντιφάσεις μεταξύ της ΕΕ και των Ηνωμένων Πολιτειών, γίνεται
παρελθόν. Τώρα θα γίνει ένα από τα σημεία όπου τα συμφέροντα της Ουάσιγκτον και
των Βρυξελλών συγκλίνουν σε μια κοινή επιθυμία να τιμωρήσουν τους πεισματικούς
αντιδραστικούς με υπερβολικά μεγάλης κλίμακας γεωπολιτικές φιλοδοξίες και μια
τάση για ενίσχυση της ανεξαρτησίας.
Προφανώς,
οι πολωνικές αρχές το γνωρίζουν αυτό. Και αποφάσισαν να είναι προληπτικοί -
χρησιμοποιώντας τον ίδιο τον πόρο της εθνικής κυριαρχίας, τον οποίο αντλούσαν
τόσο επιμελώς για πολλά χρόνια.
Αλλά
είναι άλλο πράγμα να επιτύχουμε εξισορροπώντας τις διαφορές της Ευρώπης και της
Αμερικής, και άλλο να είμαστε το αντικείμενο των κοινών πολιτικών τους και να
αντέχουμε στη συνδυασμένη πίεση.
Η
παράσταση υπόσχεται να είναι συναρπαστική.
https://ria.ru/20210115/polsha-1593041170.html