«Η
ψυχοπαθολογία δεν είναι πλέον ένα περιθωριακό σύμπτωμα. Κοιτάξτε την
αμερικανική κατάσταση» λέει στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Sputnik ο γνωστός
Ιταλός θεωρητικός Φράνκο Μπεράρντι, ερμηνεύοντας τις αιφνιδιαστικές παραιτήσεις
δυο υπουργών του Ρέντσι απ' την ιταλική κυβέρνηση συνασπισμού και διαβλέποντας
νέες εκλογές την άνοιξη.
Στη δίνη
μιας πολιτικής κρίσης, με άγνωστες επιπτώσεις, έχει μπει ξαφνικά η Ιταλία, στον
απόηχο του θλιβερού απολογισμού νεκρών από την επέλαση της πανδημίας, μετά την
αιφνιδιαστική παραίτηση δυο υπουργών του Ματέο Ρέντσι από την κυβέρνηση
Τζουζέπε Κόντε.
«Η κρίση
έχει ξεκινήσει εδώ και μήνες» δήλωσε μόλις έγιναν γνωστές οι παραιτήσεις ο
Ρέντσι. «Δεν παίζουμε με τους θεσμούς, διότι η Δημοκρατία δεν είναι τηλεοπτικό
σόου» πρόσθεσε για μια πολιτική σκηνή που όμως μας έχει συνηθίσει στο παρελθόν,
επί ημερών του διαβόητου Μπερλουσκονισμού, να καταντά γκροτέσκο τηλεοπτικό
σόου.
Τι οδήγησε
στη σημερινή κρίση; Ποια θα είναι η επόμενη κίνηση του πρωθυπουργού της
κυβέρνησης συνεργασίας λαϊκιστών–Κεντροαριστεράς; Ο Ιταλός πρωθυπουργός θα
ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης από το κοινοβούλιο ή θα παραιτηθεί, μεταβαίνοντας στο
Προεδρικό Μέγαρο για συνάντηση με τον Πρόεδρο της Ιταλίας Σέρτζιο Ματαρέλα; Θα
προκηρύξει, εν μέσω τρίτου κύματος πανδημίας, εκλογές;
«Είναι
αρκετά δύσκολο να εξηγήσουμε με πολιτικούς όρους κάτι που κατ' ουσίαν είναι
ψυχοπαθολογικό» μας αιφνιδιάζει ο γνωστός Ιταλός θεωρητικός της Αυτονομίας
Φράνκο Μπεράρντι - aka Bifo.
«Όπως
γνωρίζετε, ο Mατέο Ρέντσι είναι πολιτικός που εκπροσωπεί οικονομικά συμφέροντα
και κυρίως το τραπεζικό σύστημα της Τοσκάνης. Όταν ήταν πρωθυπουργός,
στηριζόμενος από το Δημοκρατικό Κόμμα, προώθησε σθεναρά μια επιθετική
νεοφιλελεύθερη πολιτική, και ώθησε το Κοινοβούλιο να εγκρίνει τη λεγόμενη
"πράξη για την απασχόληση", έναν νόμο που στοχεύει στην πλήρη
αποσύνθεση του εργασιακού τοπίου. Η προσκείμενη στο χρηματοπιστωτικό lobby
στάση του ήταν σαφής και το καλοκαίρι του 2015».
Ο Αλέξης
Τσίπρας, μας θυμίζει ο πολυγραφότατος Ιταλός διανοούμενος, είχε επισκεφτεί τότε
τη Ρώμη, προσπαθώντας να λάβει κάποια υποστήριξη από την Ιταλία ως αντίβαρο
στην οικονομική βία που ασκούσε στην Ελλάδα η Βόρεια Ευρώπη. «Ο Ρέντσι δέχτηκε
τον Τσίπρα δίνοντας μια φρικτή παράσταση, προσφέροντάς του μια γραβάτα, που
όλοι ερμήνευσαν ως εξής: "Ο Ρέντσι δίνει στον Τσίπρα τη γραβάτα για να
κρεμάσει τον εαυτό του!"» αφηγείται ο Μπεράρντι.
Το
δημοψήφισμα που καθόρισε την πορεία του Ρέντσι
«Στη
συνέχεια, πρότεινε μια συνταγματική μεταρρύθμιση που είχε ως στόχο να δώσει το
απόλυτο ελεύθερο στην εκτελεστική εξουσία. Η ιταλική κοινωνική αριστερά,
ιδιαίτερα τα συνδικάτα, αντιτάχθηκαν στην προσπάθειά του. Είναι το σημείο
καμπής, όπου το Δημοκρατικό Κόμμα διαιρέθηκε. Η συνέπεια όλων αυτών ήταν το
δικό μας δημοψήφισμα στις 4 Δεκεμβρίου του 2016».
Ο Ρέντσι
έχασε το δημοψήφισμα και «η πολιτική του σταδιοδρομία εκείνη τη στιγμή φάνηκε
να τελειώνει. Σε μια αξιολύπητη τηλεοπτική ομιλία -που θυμάμαι καλά- είπε:
"Αποδέχομαι τη δημοκρατική βούληση των Ιταλών και θα αποχωρήσω από την
πολιτική σκηνή". Δεν αποσύρθηκε όμως καθόλου: Αντιθέτως, ξεκίνησε τη
χειραγώγηση που οδήγησε στη διάσπαση του Δημοκρατικού Κόμματος και τη
δημιουργία ενός νέου, με την ονομασία "Ζωντανή Ιταλία" (Italia Viva),
του οποίου ο στόχος ήταν ουσιαστικά να προετοιμάσει την επιστροφή του Ρέντσι.
Αλλά το κόμμα δεν κατάφερε πολλά και απέσπασε περίπου μόλις το 2% των ψήφων!»
προσθέτει ο Μπεράρντι.
Με όρους
«ψυχοπαθολογίας» η εξήγηση των κινήσεων Ρέντσι
«Με ρωτάτε
να εξηγήσω γιατί ο Ρέντσι αποφάσισε να "σπάσει" αυτή τη στιγμή, κάτι
εξαιρετικά δραματικό, με ανεξέλεγκτες συνέπειες, όπως γνωρίζετε» συνεχίζει. «Η
πολιτική απάντηση είναι σχεδόν αδύνατη. Ο Ρέντσι ζηλεύει παθολογικά το γεγονός
ότι ο Κόντε, ο οποίος εμφανίστηκε από το τίποτα, χάρη στη νίκη των 5 Αστέρων,
κερδίζει ολοένα και περισσότερο τη συμπάθεια των πολιτών και αναμένεται να
είναι ο πολιτικός που θα ψηφιστεί περισσότερο από τους Ιταλούς στις πιθανές
επερχόμενες γενικές εκλογές. Πραγματικά, είναι αδύνατο να κρίνεις με πολιτικούς
όρους τη συμπεριφορά αυτού του αποκρουστικού ατόμου, που λέγεται Ματέο Ρέντσι.
Η κρίση μου για το άτομό του μπορεί να είναι μόνο ηθική. Ωστόσο, νομίζω ότι
αυτό το είδος αηδιαστικών πολιτικών υποκειμένων πολλαπλασιάζεται και αυτό είναι
ένα σύμπτωμα μιας ολοένα ευρύτερης παθολογίας της κοινωνικής ζωής. Η ψυχοπαθολογία
δεν είναι πλέον ένα περιθωριακό σύμπτωμα, εξαπλώνεται σε όλο το φάσμα της
κοινωνικής ζωής. Κοιτάξτε την αμερικανική κατάσταση! Μπορείτε να βρείτε όσες
κοινωνικές εξηγήσεις θέλετε, αλλά δεν εξηγείται πραγματικά αυτό το είδος
παράνοιας!»
Τι θα συμβεί
στην Ιταλία το επόμενο διάστημα; «Κανείς δεν ξέρει» απαντά αφοπλιστικά ο
Μπεράρντι. «Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Ματαρέλα, επιδιώκει τη συμφιλίωση
μεταξύ Ρέντζι και Κόντε, αλλά νομίζω ότι είναι αδύνατη. Αυτοί οι δυο είναι σαν
τα παιδιά. Ενεργούν με εντελώς ανώριμο, παιδιάστικο τρόπο και νομίζω ότι η
συμφιλίωση είναι -και ψυχολογικά- εκτός σκηνής».
Πιθανή η
«προδοσία» Ρέντσι συμμαχώντας με Μπερλουσκόνι, Σαλβίνι, Μελόνι
Όλα τα
σενάρια παραμένουν ανοικτά, σύμφωνα με τον Ιταλό συνομιλητή μας:
«Μπορεί ο
Ρέντσι να προετοιμάζει ένα είδος προδοσίας: Συμμαχία με τη Δεξιά, και
δημιουργία νέας πλειοψηφίας με τους Μπερλουσκόνι, Σαλβίνι, Μελόνι» υποστηρίζει
ο Μπεράρντι.
«Αυτό είναι
κάτι απολύτως αποκρουστικό, αλλά όχι αδύνατο, για έναν άνθρωπο τόσο βαθιά
κομπλεξικό. Παρ' όλα αυτά, το πιο ρεαλιστικό σενάριο είναι η μειοψηφική
κυβέρνηση του Κόντε να προετοιμαστεί για εκλογές στα τέλη της άνοιξης.
Δεδομένης της πανδημικής κρίσης, της εξάπλωσης της ανεργίας, της εξάπλωσης της
απελπισίας των ανθρώπων στην Ιταλία, αυτό θα ήταν απίστευτα κυνικό, αλλά
εξαιρετικά πιθανό» καταλήγει ο Ιταλός διανοούμενος.
