© Sputnik / Ilia Pitalev |
Σημαία της Κίνας
Από
την Eliana Gilet
Καθώς ο δυτικός κόσμος διέμενε την προσοχή του μεταξύ της υγείας και της οικονομικής κρίσης, στα άκρα όπου ανατέλλει ο ήλιος, υπεγράφη μέχρι στιγμής η μεγαλύτερη Συμφωνία Ελεύθερων Συναλλαγών, η οποία ενσωματώνει 15 χώρες. Ο Σπούτνικ εξηγεί τι είναι το RCEP και πώς ενισχύει την ηγεσία της Κίνας στην περιοχή.
Μετά
από τριάντα γύρους διαπραγματεύσεων και τουλάχιστον οκτώ συνεδριάσεις των
κορυφαίων υπουργών, 15 ασιατικές χώρες υπέγραψαν τη συμφωνία περιφερειακής
συνολικής οικονομικής εταιρικής σχέσης, το RCEP, στα μέσα Νοεμβρίου 2020.
Το
Μπρουνέι, η Καμπότζη, οι Φιλιππίνες, η Ινδονησία, το Λάος, η Μαλαισία, η
Μιανμάρ, η Σιγκαπούρη, η Ταϊλάνδη, το Βιετνάμ, η Κίνα, η Ιαπωνία, η Νότια
Κορέα, η Νέα Ζηλανδία και η Αυστραλία προέβησαν σε περαιτέρω πρόοδο στην
περιφερειακή διαδικασία για την ενσωμάτωση των οικονομιών τους στον κόσμο μέσω
συμφωνιών ελεύθερων συναλλαγών. Το RCEP είναι «ένα ακόμη βήμα για την επίτευξη αυτού
του σκοπού», σύμφωνα με την ανάλυση που πραγματοποίησε ο οικονομολόγος και
ειδικός στην περιοχή Κάρλος ντε Λεόν, μέλος του Οικονομικού Παρατηρητηρίου της
Λατινικής Αμερικής (Obela) που μίλησε με το Sputnik.
Ο
εμπειρογνώμονας επεσήμανε έτσι ότι το νέο σύστημα ένταξης περιλαμβάνει το ένα
τρίτο του παγκόσμιου Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος, καθώς και του πληθυσμού
του. Ωστόσο, μέχρι στιγμής το RCEP περιλαμβάνει μόνο εμπορικές, επενδυτικές,
χρηματοπιστωτικές και ψηφιακές υπηρεσίες, πνευματική ιδιοκτησία και τεχνολογική
συνεργασία, αλλά αποκλείει τη μετανάστευση ή την ανθρώπινη κινητικότητα, εκτός
από το γεγονός ότι επιτρέπει την προσωρινή παραμονή μεταξύ των πολιτών των
υπογραφουσών χωρών μέσω θεωρήσεων. Επίσης, δεν περιλαμβάνει θέματα απασχόλησης,
περιβάλλοντος ή κρατικών επιδοτήσεων, επομένως εξακολουθεί να βρίσκεται στο
επίπεδο της εμπορικής συνθήκης και όχι ακόμη σε "πλήρη οικονομική
ολοκλήρωση".
Παρά
τις μεγάλες διαφορές στους πληθυσμούς και τις οικονομίες που προσχώρησαν σε
αυτόν, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου θα είναι υπεύθυνος για την επίλυση των
διαφορών που ενδέχεται να προκύψουν στη μεταξύ τους λειτουργία, ενισχύοντας την
υποστήριξή του στην πολυμέρεια που εγκατέλειψαν οι Ηνωμένες Πολιτείες το 2020.
Η Κίνα και η τεχνολογική κίνηση
Ο
De Leon εξήγησε ότι η
ολοκλήρωση της Aσιατικής περιοχής είναι ένας μακροχρόνιος σκοπός, ο οποίος έχει
δύο βασικά υπόβαθρα στην πορεία του. Από τη μία πλευρά, η πρόταση της Ιαπωνίας
το 2006 για την επέκταση της Ένωσης Των Εθνών της Νοτιοανατολικής Ασίας (ASEAN
που χρονολογείται από το 1967) που περιελάμβανε μόνο πέντε χώρες (Ταϊλάνδη,
Ινδονησία, Μαλαισία, Σιγκαπούρη και φιλιππίνες).
Έτσι,
οι διαπραγματεύσεις που ξεκίνησαν το 2012 και ολοκληρώθηκαν στα τέλη του 2020
αντιπροσωπεύουν την ενσωμάτωση του 29% των οικονομιών του κόσμου. Για τον De Leon, το κύριο αποκορύφωμα της είναι ο σκοπός της μείωσης του
αναπτυξιακού χάσματος σε τεχνολογικά ζητήματα, στα οποία η Κίνα διαδραματίζει
ηγετικό ρόλο στην πρόοδό της με χαμηλό κόστος.
Τόνισε
ότι η ASEAN είχε ήδη συμφωνίες τεχνολογικής ολοκλήρωσης, ειδικά σε θέματα
ενέργειας και κυρίως ορυκτής ενέργειας, αλλά τώρα "η ασιατική βιομηχανία
υψηλής τεχνολογίας θα γίνει πιο δυναμική με την κατάργηση των τιμολογίων, σε
μια λογική όπου τα κινητά τηλέφωνα, οι ημιαγωγοί και τα κυκλώματα λειτουργούν
στις χώρες που ήταν μέλη του ASEAN για να εξαχθούν αργότερα στο υπόλοιπο RCEP
", εξήγησε ο ειδικός, με τον ίδιο τρόπο που θα μπορούσαν να εξάγουν ορυκτή
ενέργεια σε άλλους.
Αυτή
η νέα συνθήκη, που αναλύεται από τον De Leon,
θα ενισχύσει την περιφερειακή επιρροή της Κίνας, η οποία έχει μια διπλή
πολιτική: εσωτερικός στατιστικός και υποστηρικτής του ελεύθερου εμπορίου στο
εξωτερικό, ως μέρος των κατευθυντήριων γραμμών που καθορίζονται στα πενταετή
σχέδια της κυβέρνησης Xi Jinping
και της κεντρικής επιτροπής του κινεζικού κομμουνιστικού κόμματος για τα
επόμενα πέντε έτη.
"Η
Κίνα διαδραμάτισε πολύ ενεργό ρόλο στη δημιουργία του RCEP ακολουθώντας τα
πενταετή σχέδιά της για την προώθηση συμφωνιών ελεύθερου εμπορίου, προκειμένου
να έχει μεγαλύτερη σύνδεση με τον κόσμο και να έχει περισσότερα κινεζικά αγαθά
σε όλο τον κόσμο, ένα άλλο βήμα στην προετοιμασία του νέου δρόμου του μεταξιού
"εξήγησε ο αναλυτής από το Λατινικό Αμερικανικό Οικονομικό Παρατηρητήριο
στον Σπούτνικ.
Αυτό
το παγκόσμιο έργο υποδομής επιδιώκει να συνδέσει τον παλιό Δρόμο του Μεταξιού,
με περισσότερα αγαθά και μεταφορές από την Κίνα στην Ευρώπη και τη Λατινική
Αμερική, ενώ παράλληλα καθιερώνει την περιφερειακή επιρροή του στην Ασία.
"Ενώ
οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν εγκαταλείψει την πολυμέρεια, η Κίνα στάθηκε μέσα
και είναι το νέο της πρόσωπο: ελεύθερο εμπόριο, ελεύθερος ανταγωνισμός και
διεθνής υποστήριξη", κατέληξε ο Ντε Λεόν.