Σε ποια βάση θα αναπτυχθεί ο γερμανορωσικός διάλογος;
Ίδρυμα Στρατηγικού Πολιτισμού
Vladimir
Malishev
Ο πρωθυπουργός του ομοσπονδιακού κράτους της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, Armin Lachet, εξελέγη νέος επικεφαλής της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU). Κατά κανόνα, ο επικεφαλής αυτού του κόμματος και στη συνέχεια γίνεται καγκελάριος της Γερμανίας. Η Άγκελα Μέρκελ, η οποία είναι η Γερμανίδα καγκελάριος για τέταρτη συνεχή θητεία, δήλωσε ότι μετά τη λήξη της τρέχουσας θητείας της, δεν θα υποβάλει αίτηση για πολιτικές θέσεις. Οι επόμενες εκλογές για την Ομοσπονδιακή Βουλή θα διεξαχθούν στις 26 Σεπτεμβρίου 2021.
Η
Μέρκελ αρχικά είδε ως διάδοχο της την Άνεγκρετ Κραμπ-Καρενμπάουερ, η οποία
εξελέγη αρχηγός του CDU και αργότερα έγινε υπουργός Άμυνας της Γερμανίας, αλλά
μετά την πολιτική κρίση στη Θουριγγία το 2020, η Κραμπ-Καρενμπάουερ ανακοίνωσε
την παραίτησή της από αρχηγός του κόμματος, παραμένοντας μόνο Υπουργός Άμυνας.
Η
ανταποκρίτρια του BBC στο Βερολίνο, Τζένι Χιλ, γράφει: «Ο Lachet τοποθετείται
ως διάδοχος υποψήφιος και -προς το παρόν τουλάχιστον- θεωρείται ως ο πιο
προτιμώμενος υποψήφιος της Άγκελα Μέρκελ για την καγκελαρία. Απώθησε επιτυχώς
όλες τις επιθέσεις κατά τη διάρκεια της προσφυγικής κρίσης το 2015 και
καθιερώθηκε ως φιλελεύθερος πολιτικός που πιστεύει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και
είναι σε θέση να καθιερώσει διάλογο με τις κοινότητες μεταναστών». Ωστόσο,
σύμφωνα με την J. Χιλ, ο Laschet έχει αντιπάλους. "Υπάρχει άποψη ότι ο
υπουργός Υγείας Jens Spahn, ο οποίος υποστήριξε την υποψηφιότητα του Laschet
για τους αρχηγούς των κομμάτων, έχει φιλοδοξίες να αναλάβει την προεδρία της
καγκελαρίου. Και πρόσφατες δημοσκοπήσεις έχουν δείξει τη δημοτικότητα του
Πρωθυπουργού της Βαυαρίας Marcus Zφder "
Ο
Armin Lahet γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Άαχεν στην οικογένεια ενός ανθρακωρύχου.
Έλαβε πτυχίο νομικής και εργάστηκε ως δημοσιογράφος. Εντάχθηκε στο CDU σε
ηλικία 18 ετών. Εξελέγη μέλος της Ομοσπονδιακής Βουλής το 1994 και έγινε μέλος
του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το 1999. Το 2017 έγινε πρωθυπουργός της Βόρειας
Ρηνανίας-Βεστφαλίας. Σε αυτή τη θέση για τις καλές σχέσεις του με τους
μετανάστες έλαβε το παρατσούκλι ο Τούρκος Armin.
Σε
προεκλογική ομιλία του στο συνέδριο, ο Lachet δήλωσε ότι θεωρεί τις πολιτικές
της Καγκελαρίου Άγκελα Μέρκελ επιτυχείς και έτοιμος να τις συνεχίσει. Ο Lachet
συνήθως αντιπροσωπεύει ομαλές, κανονικές σχέσεις με τη Ρωσία. Σε στενούς
κύκλους, έχει ακόμη και το παρατσούκλι Putinversteher, "κατανοώντας τον Πούτιν."
Για παράδειγμα, το 2014, όταν η Δύση στράφηκε εναντίον της Ρωσίας για την
«προσάρτηση» της Κριμαίας, ο Lachet κάλεσε για πιο ήρεμη προσήλωση στην ένταξη
της χερσονήσου στη Ρωσία.
Το
2018, σχολιάζοντας τις εκκλήσεις του Λονδίνου να τιμωρήσει τη Μόσχα «για τους
Σκριπάλς» στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο Lachet έγραψε μια χαμηλών τόνων ανάρτηση στο
Twitter: «Αν κάποιος θέλει να αναγκάσει σχεδόν όλες τις χώρες του ΝΑΤΟ να
επιδείξουν αλληλεγγύη, δεν θα έπρεπε αυτός o κάποιος να δείξει πειστικά
στοιχεία; Μπορείτε να φέρεστε στη Ρωσία όπως θέλετε, αλλά σπούδασα διεθνές
δίκαιο και έμαθα άλλους τρόπους με τα κράτη". Ο Lachet θεωρείται επίσης
υποστηρικτής της ολοκλήρωσης του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 2.
Αργότερα,
σε συνέντευξη στην εφημερίδα, ο Lachet επέκρινε τη "ρητορική κούρσα
εξοπλισμών και δαιμονοποίηση" της Ρωσίας. Το 2019, φιλοξένησε την επόμενη
συνάντηση του Φόρουμ Διαλόγου της Αγίας Πετρούπολης στη Βόννη, στην οποία
συμμετείχαν οι υπουργοί Εξωτερικών της Γερμανίας και της Ρωσίας. "Ακόμα
και όταν υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν πολιτικές διαφορές μεταξύ
Ρωσίας και Γερμανίας... είναι σημαντικό να συνεχιστεί ο διάλογος", ανέφερε
τότε.
Ο
Γερμανός πολιτικός επιστήμονας Αλεξάντερ Ραρ, σχολιάζοντας την εκλογή του νέου
επικεφαλής του CDU, αναφέρει: «Ο Lashet είναι ο πιο αξιόπιστος υποψήφιος για
εξομάλυνση στις σχέσεις μεταξύ Γερμανίας και Ρωσίας. Πριν από είκοσι χρόνια, ως
πρόεδρος της επιτροπής εξωτερικής πολιτικής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ήταν
ένας από τους εγκεφάλους πίσω από την έννοια του "κοινού χώρου από τη
Λισαβόνα έως το Βλαδιβοστόκ" (αν και ποτέ δεν ήταν σαφές από τις δηλώσεις
των υποστηρικτών αυτής της έννοιας πώς βλέπουν τον "κοινό χώρο" των
κρατών μελών του ΝΑΤΟ και της Ρωσικής Ομοσπονδίας· ακόμη περισσότερο είναι
ακατανόητο τώρα).
Το
αμερικανικό περιοδικό Foreign Policy, σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο
του 2020, έκρινε «εκπληκτικά» τα λόγια του Lachet στο ρωσογερμανικό φόρουμ στο
Βερολίνο το 2019: τότε κάπως επέτρεψε στον εαυτό του να αμφιβάλλει ότι οι
κατηγορίες για παρέμβαση της Ρωσίας στις εκλογές, τις κυβερνοεπιθέσεις και τις
εκστρατείες παραπληροφόρησης είναι αληθινές.
Την
ίδια στιγμή, ο Lachet καταδικάζει τη Ρωσία για «επίθεση» στην Ουκρανία και, για
παράδειγμα, κατηγορεί τον Πρόεδρο της Συρίας Μπασάρ αλ Άσαντ για «εγκλήματα
πολέμου». Η Εξωτερική Πολιτική δεν αποκλείει ότι ο προτεινόμενος μελλοντικός
κυβερνητικός συνασπισμός του CDU και των Πρασίνων, με επικεφαλής τον Lachet, θα
μπορούσε να απομακρύνει τη Γερμανία από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Lachet
συμφωνεί με τις τρέχουσες οικονομικές κυρώσεις των Hνωμένων Πολιτειών και της
Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της Ρωσίας, και ως δημιούργημα της Μέρκελ, είναι, όπως
και εκείνη, Ατλαντικός.
Ωστόσο,
εάν ο Λασέ γίνει καγκελάριος, δήλωσε η Ελένα Πανίνα, μέλος της Επιτροπής
Διεθνών Υποθέσεων της Κρατικής Δούμας, "υπάρχει ελπίδα ότι η κρίση στις
σχέσεις μεταξύ των χωρών μας θα ξεπεραστεί".
Υποθέτω
ότι υπάρχει ελπίδα. Εξάλλου, αυτά τα λόγια του νέου ηγέτη του CDU σημαίνουν
κάτι: "Χρειαζόμαστε τη Ρωσία... Χρειαζόμαστε αέριο ούτως ή άλλως."
Ωστόσο, εάν "σε κάθε περίπτωση" δεν είναι λογικό να οικοδομήσουμε
έναν γερμανορωσικό διάλογο χωρίς την παρέμβαση της τρίτης -υπερπόντιας-
πλευράς; Ή μήπως η "διατλαντική αλληλεγγύη" αποκλείει εντελώς αυτό;
Φωτογραφία:REUTERS/POOL/Odd
Andersen
