 |
| © AP Photo / Jesco Denzel / Γερμανική Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση |
Η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ μιλά με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Donald Trump
από την Morgan Artyukhina
Με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Donald Trump να αποχωρήσει από το αξίωμα, ας ρίξουμε μια ματιά στα τέσσερα χρόνια του ως αρχηγού διπλωμάτη και αρχηγού των Ηνωμένων Πολιτειών και τον αντίκτυπο που έκανε στις σχέσεις της Αμερικής σε όλο τον κόσμο.
Όταν
ο Trump έκανε εκστρατεία για την προεδρία των ΗΠΑ στις εκλογές του 2016,
δεσμεύτηκε να "τερματίσει ατελείωτους πολέμους", παρουσιάζοντας τον
εαυτό του ως απομονωτή και αποξενωμένο σε αντίθεση με τη θεσμική κληρονομιά της
Χίλαρι Κλίντον, πρώην υπουργού Εξωτερικών, γερουσιαστή των ΗΠΑ και πρώτης
κυρίας που τον αντιτάχθηκε στο δημοκρατικό ψηφοδέλτιο εκείνο το έτος.
Ο
Trump χαρακτήρισε το εαυτόν του ως σπουδαίο διαπραγματευτή, επικαλούμενος την
καριέρα του ως επιχειρηματίας μεσάζοντας σε συμφωνίες με σκληροπυρηνικούς
πελάτες και ισχυριζόμενος ότι θα του έδινε μια μοναδική ικανότητα να εξομαλύνει
τις συγκρούσεις με τους αντιπάλους της Αμερικής.
«Οι
συμφωνίες είναι η μορφή της τέχνης μου », έγραψε στο Twitter ο Trump το 2014.
«Άλλοι άνθρωποι ζωγραφίζουν υπέροχα ή γράφουν ποίηση. Μου αρέσει να κάνω
συμφωνίες, κατά προτίμηση μεγάλες συμφωνίες. Έτσι διασκεδάζω. "
Κατά
τη διάρκεια της εκστρατείας του, ο Τραμπ υποσχέθηκε να κάνει την «Αμερική
πρώτη» και ισχυρίστηκε ότι άλλα έθνη, από την Κίνα έως τη Γερμανία και έως το
Μεξικό, εκμεταλλεύτηκαν τις Ηνωμένες Πολιτείες με διάφορους τρόπους που
πλήττουν τους Αμερικανούς, σε πολλές περιπτώσεις κατηγορώντας τους
Δημοκρατικούς όπως την Κλίντον που υπέγραψαν άσχημες συμφωνίες.
Οι
σχέσεις του Trump με τους Ευρωπαίους ηγέτες ήταν ιδιότροπες, μερικές φορές
συζητούσε μαζί τους και έπειτα τους έκρινε έντονα, όπως έκανε με τον Γάλλο
Πρόεδρο Εμμανουήλ Μακρόν. Η πίσεση του στα μέλη του ΝΑΤΟ, ιδίως της Γερμανίας,
για να αυξήσει σημαντικά τις αμυντικές τους δαπάνες βοήθησε να πυροδοτήσει μια
συζήτηση για έναν ανεξάρτητο Ευρωπαϊκό Στρατό για την Ευρωπαϊκή Ένωση, και
μερικές φορές μίλησε ανοιχτά για την απαξίωση της συμμαχίας. Ωστόσο, επέκτεινε
επίσης ουσιαστικά την ανατολική παρουσία του ΝΑΤΟ, στέλνοντας στρατεύματα από
τη Γερμανία σε χώρες στα ρωσικά σύνορα και κατασκευάζοντας νέες εγκαταστάσεις
στην Πολωνία.
Εν
τω μεταξύ, κατά τη διάρκεια της θητείας του Trump, το Ηνωμένο Βασίλειο, ο
στενότερος σύμμαχος των ΗΠΑ στην Ευρώπη, πέρασε από τις ακανθώδεις συζητήσεις
για το εάν και πώς να απομακρυνθεί από την ΕΕ. Από τη μία πλευρά, ο Trump
ενθάρρυνε το Λονδίνο να «απομακρυνθεί» εάν οι Βρυξέλλες δεν θα τους έδιναν μια
δίκαιη συμφωνία μετά το Brexit, αλλά από την άλλη, απέρριψε οποιαδήποτε ιδέα
του Ηνωμένου Βασιλείου να υπογράψει ξεχωριστή συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με
τις ΗΠΑ αργότερα. Ωστόσο, η «ειδική σχέση» των δύο χωρών έχει υπομείνει.
Ιράν και Μέση Ανατολή
Όταν
ήρθε στη Μέση Ανατολή, το κέντρο της στρατιωτικής δραστηριότητας των ΗΠΑ για τα
τελευταία 30 χρόνια, ο Trump έστρεψε τις πολιτικές των ΗΠΑ στο μυαλό τους, ίσως
πουθενά περισσότερο άπό ό,τι στο Ιράν
Το
2018, ο Τραμπ αποχώρησε μονομερώς τις ΗΠΑ από το Κοινό Συνολικό Σχέδιο Δράσης
(JCPOA), μια συμφωνία του 2015 που υπογράφηκε από τις ΗΠΑ, το Ιράν, τη Γαλλία,
τη Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την ΕΕ, τη Ρωσία και την Κίνα, που
καταδείκνυε το Ιράν να εγκαταλείπει σχέδια για οικοδόμηση πυρηνικού όπλου με
αντάλλαγμα τη μείωση των επι δεκαετίες οικονομικών κυρώσεων..
Ο
Trump ισχυρίστηκε ότι το Ιράν παραβίαζε κρυφά την πυρηνική συμφωνία, αλλά οι
πυρηνικοί επιθεωρητές δεν μπόρεσαν να βρουν αποδεικτικά στοιχεία για τους
ισχυρισμούς του και η ασυμφωνία δημιούργησε ρήγμα μεταξύ των ΗΠΑ και πολλών
συμμάχων τους, οι οποίοι συνέχισαν να συμμορφώνονται με μια συμφωνία που δεν
πίστευαν ότι παραβιάστηκε και από την οποία επωφελήθηκαν οικονομικά.
Οι
πολεμικές εντάσεις αυξήθηκαν ακόμη περισσότερο αφού ο Τραμπ διόρισε το Ισλαμικό
Σώμα Επαναστατικής Φρουράς του Ιράν (IRGC) μια τρομοκρατική οργάνωση, χωρίς και
πάλι καμία συγκεκριμένη απόδειξη, και τον Ιανουάριο του 2020 δολοφόνησε τον
Υποστράτηγο - Qasem Soleimani, διοικητή της ελίτ Quds Force του IRGC, σε μια
θρασύτατη επίθεση με drone στο Ιράκ. Λίγες μέρες μετά τη δολοφονία του
Soleimani, το Ιράν ξεκίνησε μια επίθεση εκδίκησης με δεκάδες βαλλιστικούς
πυραύλους εναντίον των αεροπορικών βάσεων Ayn al-Asad και Erbil στο Ιράκ,
τραυματίζοντας περισσότερους από εκατό στρατιώτες των ΗΠΑ που σταθμεύουν στη
χώρα.
 |
| © AP Photo / Ali Abdul Hassan |
- 0-0-1. Στρατιώτες και δημοσιογράφοι στέκονται κοντά σε έναν κρατήρα που προκλήθηκε από ιρανικό βομβαρδισμό στην αεροπορική βάση Ain al-Asad, στο Anbar του Ιράκ, τη Δευτέρα, Ιαν. 13, 2020
Στη
Συρία, η προεδρία του Trump επέβλεψε τη δολοφονία του ηγέτη του Daesh Abu Bakr
al-Baghdadi και την ολοκλήρωση του διεθνούς πολέμου εναντίον του Daesh, αλλά
παρά τις δεσμεύσεις του να φέρει στρατεύματα στο σπίτι, οι ΗΠΑ παρέμειναν
στρατευμένες στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας. Στο Ιράκ, η δολοφονία του
Soleimani, που έγινε χωρίς προηγούμενη άδεια για μια επίθεση από τη Βαγδάτη,
ώθησε το Ιρακινό κοινοβούλιο να ζητήσει από τα Αμερικανικά στρατεύματα να
φύγουν από τη χώρα - ένα αίτημα που ο Trump απέρριψε, προκαλώντας μνήμες για
την κατοχή των ΗΠΑ 2003-2011.
Ισραήλ
Υπό
τον Trump, η στενή σχέση των ΗΠΑ με το Ισραήλ ενισχύθηκε μόνο, με τον Trump να
αναγνωρίζει τον ισχυρισμό του Ισραήλ για την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσά του,
καθώς και την προσάρτησή του στα ύψη Γκολάν της Συρίας. Η κυβέρνησή του
συνέβαλε επίσης σημαντικά στη νίκη του Ισραήλ σε πρωτοφανή διπλωματική
αναγνώριση σε ολόκληρο τον Αραβικό κόσμο.
Η
αποκαλούμενη «συμφωνία του αιώνα» είδε το Ισραήλ εμπορικά σχέδια να επεκτείνει
την κυριαρχία του σε τμήματα της Δυτικής Όχθης σε αντάλλαγμα για την
ομαλοποίηση των διπλωματικών σχέσεων με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τα οποία
ακολούθησαν γρήγορα τα Κατάρ, Μπαχρέιν, Σουδάν και Μαρόκο ... Ωστόσο, η
συμφωνία φέρεται επίσης να έχει επιλύσει τη σύγκρουση μεταξύ Ισραήλ και
Παλαιστίνης με μια σειρά πρωτοβουλιών υποδομής, προκαλώντας ευρεία κριτική για
την αποτυχία να αντιμετωπίσει οποιοδήποτε από τα υποκείμενα ζητήματα της
διαφωνίας.
Αφγανιστάν
Στο
Αφγανιστάν, ο Trump επέβλεψε μια ειρηνευτική συμφωνία με την μαχητική ομάδα των
Ταλιμπάν, για την οποία οι ΗΠΑ εισέβαλαν στη χώρα της Κεντρικής Ασίας πριν από
19 χρόνια για να την ανατρέψουν και από τότε έχουν εγκλωβιστεί σε έναν πόλεμο
κατά της εξέγερσης. Ωστόσο, καθώς ετοιμάζεται να αποχωρήσει από το αξίωμά του,
μια ξεχωριστή συμφωνία μεταξύ των Ταλιμπάν και της κυβέρνησης της Καμπούλ που
υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ δεν έχει ακόμη αποφέρει καρπούς.
"Φαίνεται
ότι οι κύκλοι χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ επιτυγχάνουν συναίνεση ότι ο πόλεμος
δεν μπορεί να κερδηθεί αποφασιστικά με στρατιωτικά μέσα, και πρέπει να υπάρξει
πολιτική λύση", λέει ο Umer Karim , επισκέπτης συνεργάτης στο Royal United
Services Institute, μια δεξαμενή σκέψης με έδρα το Λονδίνο. Ο Karim επισημαίνει
ότι ο εισερχόμενος εκλεγμένος Πρόεδρος των ΗΠΑ Joe Biden ήταν από καιρό
εναντίον της εμβάθυνσης του πολέμου στο Αφγανιστάν, έχοντας αντιταχθεί στην
αύξηση των στρατευμάτων του 2009 ενώ ήταν αντιπρόεδρος, καθιστώντας απίθανο την
πολιτική του να αποκλίνει από την πορεία που έχει καθορίσει η κυβέρνηση Trump.
...
Λαϊκή
Δημοκρατία της Κορέας
Η
σχέση των ΗΠΑ με το DPRK, το σοσιαλιστικό έθνος στο βόρειο μισό της Κορεατικής
Χερσονήσου, ήταν ίσως η πιο δυναμική από οποιαδήποτε κατά τη διάρκεια της
διοίκησης του Trump. Ξεκίνησε με τον Trump να απειλεί να βομβαρδίσει τη Βόρεια
Κορέα ως αντίποινα για τη δοκιμή θερμοπυρηνικών όπλων και τις δοκιμές
βαλλιστικών πυραύλων, μετατοπίστηκε σε μια πολιτική διαπραγμάτευσης και
συμφιλίωσης που απέδωσε μέχρι σήμερα αόρατα αποτελέσματα και έχει τελειώσει σε
μια ολοένα και πιο τεταμένη ύφεση μετά την αναστολή των διαπραγματεύσεων.
«Νομίζω
ότι και οι δύο πλευρές ήρθαν στις συναντήσεις της Σιγκαπούρης και του Βιετνάμ
γνωρίζοντας καλά τι θέλουν, αλλά ταυτόχρονα γνωρίζοντας τους περιορισμούς για
το τι μπορούν πραγματικά να επιτύχουν και να συμφωνήσουν», είπε ο Δρ. Victor
Teo, συνεργάτης του Ψυχρού Πολέμου στο CRASSH, University of Cambridge,
μιλώντας για τις συνόδους κορυφής του Ιουνίου 2018 και του Φεβρουαρίου 2019
μεταξύ του Trump και του ηγέτη της Βόρειας Κορέας Kim Jong Un, ένας άντρας με
τη μισή ηλικία του με τον οποίο αντάλλαξε πολλές αιχμές και προσβολές πριν
αναπτύξει γρήγορα μια σχέση.
 |
| © AP Photo / Evan Vucci |
Στην
φωτογραφία αρχείου στις 12 Ιουνίου 2018, Ο Αμερικανός Πρόεδρος Donald Trump,
δεξιά, σε χειραψία με τον ηγέτη της Βόρειας Κορέας Kim Jong Un στο θέρετρο
Capella στο νησί Sentosa της Σιγκαπούρης. Η πέμπτη συνάντηση του Κιμ με τον
Κινέζο Πρόεδρο Xi Jinping συνεχίζει τη φιλόδοξη διπλωματική του προσέγγιση που
περιελάμβανε συνόδους κορυφής με τους ηγέτες των Ηνωμένων Πολιτειών, της Νότιας
Κορέας και της Ρωσίας τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Οι ειδικοί λένε ότι ο Κιμ
προσπαθεί να σχηματίσει ένα ενωμένο μέτωπο με τον κύριο σύμμαχο της Βόρειας
Κορέας, την Κίνα, για να ενισχύσει την επιρροή του στις καθυστερημένες
πυρηνικές διαπραγματεύσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
«Η
κυβέρνηση Trump πέτυχε τον πρωταρχικό της στόχο να κάνει τους Βόρειους Κορεάτες
να σταματήσουν να απειλούν τις Ηνωμένες Πολιτείες με την υποτιθέμενη ανάπτυξη
ICBM [διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο] και πυρηνικές δοκιμές. Αυτό ενίσχυσε
στην πραγματικότητα την εγχώρια πολιτική θέση του Προέδρου Trump, και είναι
αναμφισβήτητα σημαντικό επίτευγμα στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, παρόλο που
πολλοί από τους αντιπάλους του Trump θα αρνηθούν ότι συμβαίνει αυτό. Ωστόσο, το
πιο σημαντικό, ο Πρόεδρος Τραμπ αφαίρεσε ένα σημαντικό «κομμάτι σκακιού» από το
γεωστρατηγικό οπλοστάσιο της Κίνας, διασφαλίζοντας ότι η απειλή του DPRK
«εξουδετερώνεται» καθώς ξεκινά μια ολοκληρωμένη προσπάθεια αντιμετώπισης των
Κινέζων ».
Ρωσική Ομοσπονδία
Η
σχέση του Trump με τη Ρωσία τον ακολουθεί από τότε που έγινε πρόεδρος. Οι
δημοκράτες κατηγόρησαν την απροσδόκητη εκλογική νίκη του Trump για την
υποτιθέμενη παρέμβαση στις εκλογές του 2016 από τη Ρωσία, ξεκινώντας μια διετή
νομική έρευνα που τελείωσε χωρίς πειστικά αποδεικτικά στοιχεία για τους
ισχυρισμούς τους. Αντίθετα με τους αβάσιμους ισχυρισμούς τους ότι ο Trump είναι
υπό τον έλεγχο του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν και ότι ήταν «μαλακός» με τη
Ρωσία, υπό τον Τραμπ οι σχέσεις ΗΠΑ-Ρωσίας συνέχισαν να επιδεινώνονται.
Τον Δεκέμβριο του 2017, ο Λευκός Οίκος ξεκίνησε μια νέα αλλαγή στην πολιτική και στρατιωτική στρατηγική των ΗΠΑ προς τον «μεγάλο ανταγωνισμό εξουσίας» με τη Ρωσία και την Κίνα, λέγοντας ότι οι «ρεβιζιονιστικές» δυνάμεις στοχεύουν να αλλάξουν την παγκόσμια τάξη. με επικεφαλής τις ΗΠΑ, το οποίο αποτελούσε μεγαλύτερη απειλή για τις ΗΠΑ από τις διεθνείς τρομοκρατικές ομάδες. Σύμφωνα με τον Trump, οι ΗΠΑ έχουν επιβάλει περισσότερες κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας από οποιονδήποτε προηγούμενο πρόεδρο, συμπεριλαμβανομένου του νόμου για την αντιπαράθεση των αντιπάλων μέσω των κυρώσεων (CAATSA), ο οποίος τιμωρεί χώρες που αγοράζουν προηγμένη αμυντική τεχνολογία από ρωσικές εταιρείες ή από το Ιράν ή τη Βόρεια Κορέα.
© AP Photo / Mikhail Klimentyev
-
0-0-1. Ο Πρόεδρος Donald Trump, δεξιά και ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν
θέτουν μια φωτογραφία κατά τη διάρκεια διμερούς συνάντησης στο περιθώριο της
συνόδου κορυφής της G-20 στην Οζάκα της Ιαπωνίας, την Παρασκευή 28 Ιουνίου
2019.
Ο
Τραμπ προσπάθησε επίσης να οδηγήσει σε διαχωρισμό μεταξύ Ρωσίας και Eυρωπαϊκών
χωρών όπως η Γερμανία πιέζοντας το Βερολίνο να αγοράσει υγροποιημένο φυσικό
αέριο στις ΗΠΑ και απειλώντας να επιβάλει κυρώσεις στη Γερμανία για τον σχεδόν
ολοκληρωμένο αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream II, ο οποίος θα φέρει το Ρωσικό
φυσικό αέριο στην Κεντρική Ευρώπη μέσω των ακτών της Γερμανίας στην Βαλτική
Θάλασσα.
Λαϊκή
Δημοκρατία της Κίνας
Όπου
η προσέγγιση του Trump προς τη Βόρεια Κορέα αντιστράφηκε, η πολιτική του έναντι
της Κίνας ήταν σε μια σταθερά αυξανόμενη σύγκρουση.
Η
κυβέρνησή του ξεκίνησε με κατηγορίες ότι η Κίνα εκμεταλλεύτηκε τους εμπορικούς
κανόνες των ΗΠΑ, γεγονός που οδήγησε στην επιβολή τεράστιων δασμών στις
εισαγωγές από την Κίνα σε μια προσπάθεια να αντιστραφεί το μακροχρόνιο εμπορικό
έλλειμμα, αλλά αντίθετα προκάλεσε ίσους δασμούς από το Πεκίνο. Μέχρι τον
Φεβρουάριο του 2020, η φάση 1 μιας εμπορικής συμφωνίας είχε συμφωνηθεί που
υποσχέθηκε να τερματίσει τον εμπορικό πόλεμο, αλλά η έναρξη της πανδημίας
COVID-19 έχει απογοητεύσει σοβαρά την τήρηση των στόχων της συμφωνίας.
Δίπλα
στον εμπορικό πόλεμο υπήρχαν παράλληλοι ισχυρισμοί σχετικά με τους Κινέζους
τεχνολογικούς γίγαντες όπως η Huawei που χειραγωγείται από το Κομμουνιστικό
Κόμμα της Κίνας για να κατασκοπεύει τους χρήστες των συσκευών τους, οδηγώντας
στη μαύρη λίστα δεκάδες κινεζικές επιχειρήσεις παρά τα υπομνήματα των εταιρικών
ηγετών και των κομμουνιστών αξιωματούχων ότι τέτοια "backdoors" στην
τεχνολογία δεν υπήρχαν.
 |
| © AP Photo / US ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ |
Το USS Decatur (αριστερά) έστρεψε για να αποφύγει το κινεζικό πολεμικό πλοίο, της ΛΔΚ 170 (δεξιά) στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας στις 30 Σεπτεμβρίου
Όπως
και την Ρωσία, ο Λευκός Οίκος προσδιόρισε την Κίνα ως μια «ρεβιζιονιστική
δύναμη» που ισχυρίστηκε ότι έχει ως στόχο να ανατρέψει την παγκόσμια τάξη υπό
την ηγεσία των ΗΠΑ, και οι ΗΠΑ αναπροσανατολίστηκαν την εξωτερική πολιτική τους
υπό τον Trump για να «αντιμετωπίσουν» την Κίνα σε έναν νέο ψυχρό πόλεμο. Από
την Ταϊβάν στο Χονγκ Κονγκ έως τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, η κυβέρνηση Trump
έχει κινηθεί για να ενισχύσει τις δυνάμεις κατά του Πεκίνου και να υπονομεύσει
τις κινεζικές δραστηριότητες στο όνομα της υπεράσπισης της «διεθνούς τάξης που
βασίζεται σε κανόνες». Στην αυτόνομη πόλη της Κίνας του Χονγκ Κονγκ και την
αυτόνομη περιοχή της Σινγιάνγκ, οι ΗΠΑ επικαλέστηκαν επίσης ισχυρισμούς για
τεράστιες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και επέβαλαν κυρώσεις εναντίον
του Πεκίνου.
Το
2020, η εχθρότητα των ΗΠΑ προς την Κίνα εισήλθε σε ένα νέο στάδιο με την
πανδημία COVID-19. Μια εξαιρετικά μολυσματική ιογενής νόσος του ανώτερου
αναπνευστικού που σχετίζεται με το κοινό κρυολόγημα που ξέσπασε στην κινεζική
πόλη Γουχάν τις τελευταίες ημέρες του 2019 ήταν σχεδόν περιορισμένη από τις
κινεζικές αρχές, αλλά κατάφερε να εξαπλωθεί σε άλλα έθνη - πρώτα στο Ιράν, μετά
στην Ιταλία, στη Δυτική Ευρώπη και Ηνωμένες Πολιτείες. Καθώς η πανδημία βγήκε
εκτός ελέγχου, μολύνθηκαν εκατομμύρια και εκατοντάδες χιλιάδες Αμερικανοί
πέθαναν. Οι παράλληλες οικονομικές διακοπές λειτουργίας που εφαρμόστηκαν σε μια
προσπάθεια να σταματήσει η εξάπλωση της νόσου έριξαν την Αμερικανική οικονομία
σε μια άνευ προηγουμένου κρίση.
Ο
Trump προσπάθησε να ισχυριστεί ότι η πανδημία είναι λάθος της Κίνας,
υποδηλώνοντας ότι το Πεκίνο επέτρεψε σκόπιμα στον αμερικανικό πληθυσμό να
μολυνθεί για να υπονομεύσει την επιτυχία της διοίκησής του και ισχυρίστηκε ότι
χειρίστηκε τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και τις δικές του στατιστικές για να αποκρύψει
τους κινδύνους του COVID-19.
Βενεζουέλα
Αργά
στη διοίκηση του Μπαράκ Ομπάμα, κήρυξαν τη Βενεζουέλα ως απειλή εθνικής
ασφάλειας για τις ΗΠΑ. Ωστόσο, υπό τον Trump η προσπάθεια των ΗΠΑ να
υπονομεύσουν τη Μπολιαβαριανή Επανάσταση έγινε πολύ πιο έντονη. Ακόμα και πριν
οι ΗΠΑ ανακοινώσουν την υποστήριξή τους στον αποκαλούμενο προσωρινό πρόεδρο
Juαn Guaidσ τον Ιανουάριο του 2019, ο Trump κινήθηκε να υπονομεύσει τον πρόεδρο
της Βενεζουέλας Nicolαs Maduro, επιβάλλοντας κυρώσεις εναντίον της κυβέρνησής
του που κατέστησε το εξωτερικό εμπόριο όλο και πιο δύσκολο.
Η
υποστήριξη του Trump για τον Guaidσ και ο διορισμός του Elliott Abrams ως
ειδικού απεσταλμένου στη Βενεζουέλα, ένας άντρας που ξέφυγε από τη φυλακή για
το ρόλο του στην παράκαμψη του Αμερικανικού νόμου για τη διοχέτευση όπλων στους
δεξιούς αντάρτες στην Κεντρική Αμερική τη δεκαετία του 1980, έφερε το έθνος της
Νότιας Αμερικής σε μια άνευ προηγουμένου κρίση. Η τιμωρία των κυρώσεων σκότωσε
δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους και σταμάτησε την οικονομία της χώρας, όλα σε μια
προσπάθεια να αναγκάσουν τους Βενεζουέλους να ανατρέψουν τον Maduro και το
σοσιαλιστικό κίνημα των Chavistas.
 |
| © AP Photo / Evan Vucci |
Ο Πρόεδρος Donald Trump καλωσορίζει τον ηγέτη της αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας Juαn Guaidσ στον Λευκό Οίκο, Τετάρτη, Φεβρουάριος. 5, 2020, στην Ουάσιγκτον. © AP Photo / Evan Vucci
Καθώς
η προεδρία του Trump πλησιάζει στο τέλος της, ακόμη και άλλα στοιχεία της
αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας έχουν εγκαταλείψει τον Guaidσ και η δημοτικότητα
του Maduro έχει διευρυνθεί , με τις κοινοβουλευτικές εκλογές της 6ης Δεκεμβρίου
να επιστρέφουν τη μεγαλύτερη νίκη για το Ενωμένο Σοσιαλιστικό Κόμμα της
Βενεζουέλας (PSUV) που έχει δει ποτέ.
Μεξικό
και Καναδάς
Ο
Trump υποσχέθηκε να επαναδιαπραγματευτεί τη Συμφωνία Ελεύθερων Συναλλαγών της
Βόρειας Αμερικής (NAFTA), η οποία, όπως και οι εμπορικές συμφωνίες με την Κίνα,
πίστευε ότι έδωσε στους Αμερικανούς εργαζόμενους μια άδικη συμφωνία. Έως τον
Ιανουάριο του 2020, τα τρία έθνη που έχουν προσχωρήσει σε αυτήν τη συμφωνία
είχαν σφυρηλατήσει μια νέα συμφωνία ΗΠΑ-Μεξικού-Καναδά (USMCA) που έδωσε στις
ΗΠΑ αυξημένη πρόσβαση στην αγορά γαλακτοκομικών προϊόντων του Καναδά και
επέβαλαν ποσοστώσεις για την παραγωγή αυτοκινήτων στον Καναδά και το Μεξικό,
ενώ άρχισαν να αυξάνουν τους δασμού ς στο αλουμίνιο και τον χάλυβα και από τις
δύο χώρες.
 |
| © Φωτογραφία: Λευκός Οίκος / Shealah Craighead |
Ο
Πρόεδρος Donald Trump περπατάει κατά μήκος του ολοκληρωμένου 200ων μιλίων του
νέου τείχους στις 23 Ιουνίου 2020, κατά μήκος των συνόρων ΗΠΑ-Μεξικού κοντά στο
Yuma της Αριζόνα.
Ο
Trump ακολούθησε επίσης μια πολιτική τερματισμού της παράνομης μετανάστευσης
από το Μεξικό και την Κεντρική Αμερική στις ΗΠΑ, δεσμεύοντας να οικοδομήσει ένα
συνοριακό τείχος που θα τερματίσει όλες τις άναρχες διέλευση των συνόρων. Κατηγόρησε
την Πόλη του Μεξικού για την αποτυχία να αντιμετωπίσει τα καραβάνια των
μεταναστών που ταξιδεύουν από την Κεντρική Αμερική και να οπλίσει ισχυρά την
χώρα για να συνεργαστεί με την καταστολή της μετανάστευσης, συμπεριλαμβανομένων
των απειλών να κλείσει εντελώς τα σύνορα. Στο τέλος, το Μεξικό ανέπτυξε δεκάδες
χιλιάδες στρατεύματα στα σύνορα των ΗΠΑ καθώς και στα σύνορά του με τη
Γουατεμάλα.