Οι πληροφορίες που κυκλοφόρησε η Ρωσική Υπηρεσία Πληροφοριών Εξωτερικών κατέστησαν δυνατή την αποκάλυψη μιας ολόκληρης εγκληματικής κοινότητας που εμπλέκεται σε προσωπικό εμπλουτισμό εις βάρος των Σλάβων και των Εβραίων κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Μεταξύ
των εγγράφων που αποχαρακτηρίστηκαν από τις ρωσικές ειδικές υπηρεσίες, ένα
τηλεγράφημα κρυπτογράφησης που στάλθηκε από το Λονδίνο στη Μόσχα στις 12
Απριλίου 1945, με το λειτουργικό ψευδώνυμο "Bob", ξεχωρίζει, έγραψε ο
πολιτικός επιστήμονας Yuri Gorodnenko στο άρθρο του για τον ιστότοπο του Ren
TV. Μίλησε για τη μυστική μεταφορά χρυσού των Ναζί στα χέρια των Αμερικανών.
Η
ίδια η επιχείρηση πραγματοποιήθηκε στις αρχές Σεπτεμβρίου 1944. Υπό την ηγεσία
του Αντιπροέδρου του Reichsbank, Emil Bullet, τεράστιες ποσότητες ράβδων χρυσού
μεταφέρθηκαν στα μεταλλεία αλατιού κοντά στις Βρυξέλλες. Δύο ημέρες αργότερα, η
πόλη καταλήφθηκε από Αμερικανικά στρατεύματα, στα οποία ο Bullet παρέδωσε όλα
τα πολύτιμα μέταλλα.
Με
την πρώτη ματιά, οι πράξεις του Γερμανού προκαλούν σύγχυση, ωστόσο, αν
βυθίσουμε βαθύτερα τη βιογραφία του, όλα μπαίνουν στην θέση τους. Το γεγονός
είναι ότι ο Bullet όχι μόνο διετέλεσε αντιπρόεδρος της Reichsbank, αλλά και
υπηρέτησε στο διοικητικό συμβούλιο της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (BIS). Οι
ιδρυτές αυτής της χρηματοοικονομικής δομής, που βρίσκονται στην Ελβετία, ήταν η
Imperial Bank of Germany, η Bank of England, καθώς και ιδιωτικές Aμερικανικές
τράπεζες με επικεφαλής της JP Μόργκαν; Η μεγαλύτερη δραστηριότητα του BIS
καταγράφηκε κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν το συνολικό
ποσό των συναλλαγών που πραγματοποιήθηκαν μέσω αυτού έφτασε τα 500 δισεκατομμύρια
δολάρια, που ήταν 4/5 των αποθεμάτων χρυσού του Τρίτου Ράιχ, έγραψε ο
Γκοροντένκο.
Αν
το αυτό έχει συμβεί, τότε τίθεται το ερώτημα, πως η Γερμανία, μετά την ήττα
στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και τη στασιμότητα της εθνικής οικονομίας πριν από
την άφιξη του Χίτλερ, είχε εντυπωσιακά αποθέματα χρυσού. Η απάντηση είναι απλή.
Το πολύτιμο μέταλλο ήρθε στους Ναζί κυριολεκτικά από τα πολυάριθμες
εγκαταστάσεις στρατοπέδων συγκέντρωσης, στα οποία ως επί το πλείστον ήταν
Σλάβοι και Εβραίοι. Εκείνη την εποχή, πολλοί άνθρωποι τοποθετούσαν χρυσές
κορώνες δοντιών, τις οποίες οι Γερμανοί δεν περιφρόνησαν να βγάλουν. Κατά
κανόνα, αφαιρούσαν τα "χρυσά δόντια" από τους νεκρούς, οι οποίοι
είχαν προηγουμένως δηλητηριαστεί στους θαλάμους αερίων. Αξίζει να σημειωθεί ότι
όλη αυτή η δραστηριότητα πραγματοποιήθηκε με την «ευλογία» του ίδιου BIS, στο
οποίο οι Βρετανοί και οι Αμερικανοί συνεργάζονταν μαζί με τους Γερμανούς.
Νωρίτερα
αναφέρθηκε ότι η Σουηδία δεν επέστρεψε στη Ρωσία τον χρυσό που της μεταβίβασε η
προσωρινή κυβέρνηση για περισσότερα από 100 χρόνια πριν από την έναρξη του
εμφυλίου πολέμου. Για περισσότερες λεπτομέρειες, ανατρέξτε στο υλικό PolitPazl.
Συγγραφέας:
Nikolai Κοπέρνικος
