Ο Πούτιν οδηγεί τη Ρωσία από τον «χειροκίνητο έλεγχο» στο συστημικό έργο

© RIA Novosti / Pavel Bednyakov 

Ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν συμμετέχει στην ετήσια συνέντευξη Τύπου σε λειτουργία τηλεδιάσκεψης - RIA Novosti, 1920, 17.12.2020                         

Η μεγάλη συνέντευξη Τύπου του Βλαντιμίρ Πούτιν ήταν παρόμοια με τις προηγούμενες, και ταυτόχρονα σαφώς διαφορετική από αυτές. Κατά μία έννοια, μπορεί να ονομαστεί εικονική και ζωτικής σημασίας. Παραδοσιακά, η επικοινωνία του Ρώσου προέδρου με τη Ρωσική κοινωνία, στο πρόσωπο των δημοσιογράφων ή απλώς των πολιτών, έχει λύσει μέχρι στιγμής δύο μεγάλα προβλήματα.

Το πρώτο είναι το ψυχοθεραπευτικό: ο πρόεδρος ξέρει πώς να μιλάει στους ανθρώπους - όχι σε γραφειοκρατική "γλώσσα" αλλά σε ανθρώπινη, κατανοητή γλώσσα. Ο Πούτιν σήμερα, όπως πάντα, εξήγησε, αναγνώρισε με ειλικρίνεια τις υπάρχουσες δυσκολίες, επεσήμανε τα επιτεύγματα και ενθάρρυνε. " Η ήρεμη αισιόδοξη θέση του εθνικού ηγέτη -χωρίς κρατικά συνθήματα και ψευδή επιτεύγματα- έχει πάντοτε μια κατευναστική επίδραση στην τάση πολλών από τους πολίτες μας σε αυτό που συνήθως αποκαλείται αρχική ρωσική απελπισία.

Παρεμπιπτόντως, αυτή τη φορά η έκφραση του τελευταίου ήταν τα λόγια  ενός γνωστού μουσικού, εκατομμυριούχου και νέου πολιτικού του  Sergei Shnurov, ο οποίος ρώτησε τον πρόεδρο πώς να περιγράψει "ένας απλός Ρώσος άνθρωπος" " αυτή τη ζωή χωρίς τη χρήση βωμολοχιών."

Το δεύτερο σημαντικότερο καθήκον των γεγονότων, όπως μια μεγάλη συνέντευξη Τύπου και μια άμεση γραμμή, ήταν πάντα η μετάβαση του προέδρου σε χειροκίνητες μεθόδους διακυβέρνησης της χώρας. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν συμμετείχε στην εξάλειψη των σκουπιδιών στην περιοχή της Μόσχας, εμπόδισε στο κλείσιμο των σταθμών μαιευτικής σε απομακρυσμένα χωριά, στην αδυναμία συμμόρφωσης με την εργατική νομοθεσία σε ορισμένες επιχειρήσεις της Άπω Ανατολής και στην αποφυγή εξοντωτικής λειτουργίας από συγκεκριμένους αξιωματούχους με τα καθήκοντά τους σε οποιαδήποτε γωνιά της χώρας.

Από τη μία πλευρά, σίγουρα συνέβαλε στην επίτευξη δικαιοσύνης για πολλούς ανθρώπους και ακόμη περισσότερο έδωσε την ελπίδα ότι θα επιτύχουν. Από την άλλη, ήταν αδύνατο να μην δούμε τα ελαττώματα μιας τέτοιας προσέγγισης, όταν η παρέμβαση ανώτερου υπαλλήλου του κράτους είναι  υποχρεωμένη να επιλύσει ένα σχετικά μικρό ιδιωτικό έργο.

Αλλά εδώ έγιναν οι σημαντικές αλλαγές, όπως έδειξε η σημερινή συνέντευξη Τύπου.

Φυσικά, από τον πρόεδρο συνέχισε να ζητείται βοήθεια για την επίλυση τοπικών προβλημάτων, όπως η ανάγκη για τους ασθενείς με  Ryazan  COVID-19 να αγοράζουν φάρμακα με δικά τους έξοδα ή την έλλειψη πληρωμής από γιατρούς σε διάφορες περιοχές. Αλλά στη συνολική μάζα αυτών των  "ιδιωτικών" ερωτήσεων ήταν αισθητά λιγότερες από το συνηθισμένο.

Και η συζήτηση για μεγαλύτερα θέματα έχει αλλάξει πολύ φέτος.

Προηγουμένως, ήταν η ευκαιρία να φθάσουμε στον Πούτιν που  ήταν συχνά ο μόνος τρόπος για να σπάσει το σκληρό τείχος της γραφειοκρατικής αγνοώντας αιχμηρά, πολύ καθυστερημένη και ακόμη και αξεπέραστα προβλήματα. Όπως συνέβη, για παράδειγμα, με το θέμα των «σκουπιδιών», το οποίο έγινε σημαντικό μέρος της πολιτικής και ενημερωτικής ατζέντας της χώρας μόνο μετά το ζήτημα των κατοίκων του προαστίου της Μπαλασίκα σε ευθεία γραμμή το 2017.

Αυτό δεν ήταν καθόλου το μοναδικό παράδειγμα αυτού του είδους - και κάθε φορά, αφού ο Πούτιν μίλησε με τους πολίτες, ήταν σαν να είχαν ανοίξει τα μάτια τους οι υπεύθυνοι αξιωματούχοι, συνειδητοποίησαν έντονα το υπάρχον πρόβλημα και άρχισαν να το αντιμετωπίζουν σθεναρά.

Σήμερα δεν υπήρξαν τέτοιες «αποκαλύψεις». Κατά τη διάρκεια της επικοινωνίας με τον πρόεδρο, οι δημοσιογράφοι έθεσαν πολλά περίπλοκα θέματα που απαιτούν την ενεργό παρέμβαση των κρατικών φορέων, αλλά ποτέ δεν ακουγόταν ότι δεν κάνουν τίποτα. Υπήρξαν καταγγελίες σχετικά με την έλλειψη ταχύτητας ή αποτελεσματικότητας των αποφάσεων (όπως η ακόμη παρατηρούμενη έλλειψη ορισμένων φαρμάκων), αλλά όχι για τη θεμελιώδη απροθυμία των υπαλλήλων να παρατηρήσουν ένα πρόβλημα και να λάβουν μέτρα για την καταπολέμησή του.

Το πιο εντυπωσιακό παράδειγμα εδώ ήταν η αναπτυσσόμενη ιστορία μιας άγριας και παράλογης αύξησης των τιμών ορισμένων προϊόντων. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν σημείωσε ότι οι αρμόδιες δομές, φυσικά, ήταν πολύ αργές, αλλά ταυτόχρονα θα μπορούσε να πει με βεβαιότητα ότι η κατάσταση θα βελτιωθεί στο εγγύς μέλλον, καθώς τα εργαλεία παρέμβασης σε τέτοιες καταστάσεις που έχει το κράτος και η διαδικασία διευθέτησης βρίσκονται ήδη σε πλήρη εξέλιξη.

Εδώ και πολλά χρόνια, η άμεση επικοινωνία μεταξύ του προέδρου και των πολιτών έχει επικριθεί για την εδραίωση εξωτερικά θεαματικών, αλλά ουσιαστικά αναποτελεσματικών μοχλών χειροκίνητου ελέγχου στο εγχώριο σύστημα διακυβέρνησης.

Αλλά η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι όπου οι σκεπτικιστές έχουν δει μεμονωμένα θετικά παραδείγματα και προσωπικές δημόσιες σχέσεις του Βλαντιμίρ Πούτιν, όμως έχτισε πραγματικά ένα σύστημα που δεν τον χρειάζεται.

Από τον μηχανισμό άμεσης επίλυσης του εθνικού ηγέτη των αμέτρητων προβλημάτων των πολιτών της χώρας, η μεγάλη συνέντευξη Τύπου και η άμεση γραμμή του έχουν μετατραπεί με επιτυχία σε ένα από τα πολλά εργαλεία ελέγχου και ανατροφοδότησης από την κοινωνία - χωρίς αμφιβολία, προσελκύοντας την περισσότερη προσοχή και πολύ χρήσιμη, αλλά όχι τη σημαντικότερη.

Τώρα κάθε μικροπρεπής υπάλληλος στην πιο βαθιά γωνία της αρκούδας ξέρει ότι αν δεν εκτελέσει τα καθήκοντά του ή θα επιτεθεί στον επισκέπτη, μπορεί κάλλιστα να έχει ομοσπονδιακά μέσα ενημέρωσης που θα τον κάνουν βούκινο  σε όλη τη χώρα - ή ακόμη και την επιβολή του νόμου. Αυτό, φυσικά, δεν σταματά ορισμένα από αυτά, αλλά υπάρχουν λιγότερα τέτοια πρωτότυπα κάθε χρόνο.

Οι Ρώσοι συνήθως συνεχίζουν να διαμαρτύρονται για την εγχώρια γραφειοκρατία και τον κρατικό μηχανισμό, αλλά είναι αδύνατο να μην παρατηρήσουμε τις τεράστιες αλλαγές προς το καλύτερο που έχουν συμβεί με εκείνες που συνέβησαν όλα αυτά τα χρόνια. Και αυτό είναι ακριβώς συστημική αλλαγή.

Ωστόσο, όλοι όσοι θέλουν να παραμείνουν στην επώνυμη εγχώρια λαχτάρα λόγω της ατέλειας του κόσμου γύρω τους μπορούν να συνεχίσουν να καταγγέλλουν τη "χειρωνακτική διαχείριση" του Βλαντιμίρ Πούτιν.

https://ria.ru/20201217/putin-1589748663.html