Θα μπορέσει η Ευρώπη να κερδίσει στον αγώνα κατά του ισλαμικού ριζοσπαστισμού;
Βλαντιμίρ
Κούντρυβτσεφ
Στις αρχές Οκτωβρίου, ο Εμμανουήλ Μακρόν έκανε μια βασική ομιλία, το κύριο μήνυμα της οποίας ήταν ότι οι «κοσμικές αξίες» της Γαλλίας πρέπει να προστατευτούν από τον ισλαμικό ριζοσπαστισμό και για τη Γαλλία αυτό είναι ένα υπαρξιακό ζήτημα. Και όποια και αν είναι η άθεη σκέψη του Μακρόν για την ύπαρξη, η εισβολή στην Γαλλίας από τους μουσουλμάνους της Αφρικής και της Ασίας έχει γίνει πράγματι ένα υπαρξιακό ζήτημα για τους Γάλλους.
Σύμφωνα
με τον Macron, "το Ισλάμ είναι μια θρησκεία που βιώνει επί του παρόντος
κρίση σε όλο τον κόσμο" λόγω της ριζοσπαστικοποίησης και της σκλήρυνσης
των θέσεών του. Για αυτό, σύμφωνα με τον Γάλλο ηγέτη, πρέπει να αγωνιστούμε
αποφασιστικά και ασυμβίβαστα τόσο με κατασταλτικές μεθόδους όσο και με την
εξάλειψη των αδυναμιών της εσωτερικής μας πολιτικής (συμπεριλαμβανομένης της
πολιτικής ενσωμάτωσης ξένων στοιχείων στη Γαλλική κοινωνία). Αντισταθείτε και
αλλάξτε. αποτρέψτε τη νίκη του ισλαμικού ριζοσπαστισμού να ξυπνήσει η Γαλλία για να επιστρέψει τις πραγματικές αξίες
της Γαλλίας στους Γάλλους - αυτό ζήτησε ο Μακρόν.
Η
αντίδραση στην ομιλία του ήταν διαφορετική. Όσο ο πρόεδρος προσπάθησε να πει
ότι ήταν ενάντια στους ισλαμιστές εξτρεμιστές και όχι ενάντια στους «σωστούς»
μουσουλμάνους, υπήρχαν εκείνοι που είδαν την ομιλία του ως δικαιολογία για
επιθέσεις εναντίον των μουσουλμάνων, ως σήμα για σκληρές ενέργειες εναντίον μουσουλμάνων
στο όνομα της σωτηρίας της Γαλλικής Δημοκρατίας. Ωστόσο, υπάρχουν επίσης
αρκετοί από αυτούς που θα ήθελαν να πουν: επιτέλους υπήρξε ένας πολιτικός
ηγέτης που είπε τα πράγματα με το όνομα τους. Υπάρχουν πολλοί που δεν είναι έτοιμοι να
συμβιβαστούν με αυτήν τη θρησκευτική «ανοχή», με αυτήν την επιβολή
μουσουλμανικών διαταγών, συχνά περιθωριακών, στη χριστιανική Ευρώπη.
Ποιοι είναι οι λόγοι για αυτό -το αρκετά απροσδόκητο - μήνυμα του Προέδρου της Γαλλίας;
Ο Macron είχε προβλήματα στο εσωτερικό της χώρας εδώ και πολύ καιρό. Αποδεικνύεται από τις τακτικές διαδηλώσεις των δρόμων που μετατρέπονται σε ταραχές. Είναι αλήθεια ότι η βαθμολογία του προέδρου είναι αρκετά υψηλή, αλλά η δημοτικότητα είναι ένα «θηρίο» που πρέπει να τρέφεται συνεχώς και οι επόμενες προεδρικές εκλογές δεν είναι μακριά. Ένας από τους τρόπους για να παραμείνετε δημοφιλείς είναι να στρέψετε το επίκεντρο της προσοχής του κοινού σε ένα εθνικό θέμα με μια απόχρωση υπαρξιακής απειλής, να βρείτε έναν εχθρό για να πολεμήσετε με επιτυχία. Και εδώ ο παράγοντας του ριζοσπαστικού Ισλάμ είναι αυτό που χρειαζόμαστε.
Η ισλαμική πρόκληση για τη Γαλλία σχετίζεται άμεσα με τη μετανάστευση των αλλοδαπών. Ο Marine Le Pen, ως ένας από τους κορυφαίους ηγέτες της Γαλλικής αντιπολίτευσης το 2019, δήλωσε: «Πιστεύω, όπως ο Matteo Salvini, ότι πρέπει να σταματήσουμε τη μετανάστευση και αντιτίθεμαι σθεναρά στην αναγκαστική μετεγκατάσταση μεταναστών σε χώρες που δεν θέλουν να τους δεχτούν ... Πρέπει να προστατεύσουμε τα εθνικά σύνορα " Κατηγόρησε τον Ερντογάν ότι προσπάθησε να «εξισλαμίσει την Ευρώπη» και κάλεσε και πάλι την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη Γαλλία να αντισταθούν.
Τι
κάνει σε αυτήν την κατάσταση ο Macron, ο οποίος, όπως θυμόμαστε, έγινε πρόεδρος
των Rothschilds; Μιλά για την ανάγκη καταπολέμησης της Ύδρας του ριζοσπαστικού
Ισλάμ, για την ανάγκη αναθεώρησης της πολιτικής ένταξης στη Γαλλία.
Αντιπαραθέτει την Γαλλία με την Τουρκία, χρησιμοποιώντας τα γεγονότα της
μεταφοράς ισλαμικών ριζοσπαστών στο Αζερμπαϊτζάν από τους Τούρκους.
Ο
Μακρόν έχει από καιρό παρουσιαστεί όχι μόνο ως Γάλλος ηγέτης, αλλά και ως
ηγέτης της Ευρώπης. Στην ομιλία του, δεν ανέφερε την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά πολύ
συχνά αισθάνεστε ότι όταν λέει "Γαλλία" σημαίνει "Ευρώπη".
Για παράδειγμα, όταν δηλώνει ότι ο κοσμισμός είναι το τσιμέντο μιας ενωμένης
Γαλλίας, και το ριζοσπαστικό Ισλάμ παραβιάζει τους νόμους της δημοκρατίας,
δημιουργώντας μια παράλληλη τάξη.
Δεν
είναι η αρχή της «παράλληλης τάξης» που βλέπουμε στην Ευρώπη, την οποία άνοιξε
η κυρία Μέρκελ σε μετανάστες που αργότερα προσπάθησαν να βιάσουν Γερμανίδες
γυναίκες στην Κολωνία την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς; Δεν υπάρχουν
"μουσουλμανικές περιπολίες" που περιφέρονται στο Λονδίνο απαιτώντας
από τους Βρετανούς να ζήσουν σύμφωνα με τη σαρία; Δεν ήταν η αεροσυνοδός της
British Airways που έπρεπε να υποβάλει αίτηση στην ΕΣΔΑ για να υπερασπιστεί το
δικαίωμά της να φορέσει θωρακικό σταυρό στην εργασία; Δεν αποφάσισε η Δανία να
μην τοποθετήσει χριστουγεννιάτικο δέντρο στην πλατεία της πόλης για να
ευχαριστήσει τους μουσουλμάνους; Όπως
λένε σε τέτοιες περιπτώσεις, αυτή είναι η Ευρώπη, μωρό μου!
Όλα
αυτά τα αναπόφευκτα αυξάνουν τις
εντάσεις στην Ευρωπαϊκή κοινωνία. Και η ένταση θα αυξηθεί, ενώ οι αρχές
προσπαθούν να σιωπήσουν το πρόβλημα, έτσι ώστε, θεέ μου, οι «ατυχείς ξένοι» να
μην προσβληθούν. Και έτσι ο Μακρόν έδειξε στην ομιλία του ότι δεν είναι η
Μέρκελ. Ότι είναι έτοιμος να υπερασπιστεί την ευρωπαϊκότητα της Ευρώπης
Ο
Γάλλος πρόεδρος έχει μια ιδιότητα: αισθάνεται πού φυσάει ο άνεμος πριν από
άλλους, και προτείνει αμέσως μια «εννοιολογική» προσέγγιση. Ταυτόχρονα, δεν
μοιάζει με πολιτικό μπλοκ με αυξημένη αίσθηση της ιστορικής διαδικασίας και την
ικανότητα της στρατηγικής σκέψης. Και τότε τίθεται το ερώτημα: τι θέλουν οι
δυνάμεις που έφεραν τον Μάκρον από το πουθενά να επιτύχουν αυτή τη φορά και που
τον οδηγούν από το χέρι;
Στο
τέλος της ομιλίας του, ο Macron παρατήρησε: "Σκέφτομαι την αγγλοσαξονική
παράδοση, η οποία έχει διαφορετική ιστορία και που δεν είναι δική μας."
Δηλαδή, η Γαλλία (και η Ευρώπη) μπορεί να έχουν τη δική τους αναπτυξιακή
πορεία, η οποία δεν συμπίπτει με εκείνη που επιβλήθηκε στον κόσμο από την πρώην
αποικιακή Βρετανία, η οποία κάποτε έριξε μέρος των νησιωτών της στον Νέο Κόσμο.
Μόνο τώρα, στον αγώνα ενάντια στον ισλαμικό ριζοσπαστισμό στην Ευρώπη, ο «κοσμικός» Macron (μη θρησκευτικός) μπορεί να αποδειχθεί το αδύναμο σημείο της Γαλλίας. Πράγματι, στη σύγκρουση των πολιτισμών, οι παθιασμένοι κερδίζουν πάντα. Και το πάθος ενός ριζοσπαστικού Μουσουλμάνου ξεπερνά κατά πολύ τον παθιασμό ενός «κοσμικού» Ευρωπαίου.
Фото: РИА Новости
