 |
| © AP Photo / Charlie Riedel |
Αντλία πετρελαίου
Σύμφωνα με το βρετανικό πρακτορείο ειδήσεων, η επιδημία του κοραναϊού και η συνοδευτική πτώση των τιμών του πετρελαίου "ώθησαν ορισμένους αξιωματούχους του ΟΠΕΚ, ο οποίος ήταν ο πιο ισχυρός υποστηρικτής του (χρησιμοποιούμενου) πετρελαίου από την ίδρυσή του πριν από 60 χρόνια, για να αναρωτηθούν εάν η απότομη μείωση της ζήτησης φέτος συνεπάγεται μόνιμες αλλαγές και πώς είναι καλύτερο να διαχειριστούν τον εφοδιασμό εάν η εποχή του πετρελαίου πλησιάζει στο τέλος της. "
Παρά το γεγονός ότι επτά πηγές του οργανισμού, μεταξύ των οποίων υπάρχουν πρώην και σημερινοί υψηλόβαθμοι εκπρόσωποι του ΟΠΕΚ, ισχυρίζονται ότι οι μακροπρόθεσμες προβλέψεις του ίδιου του ΟΠΕΚ σχετικά με την παγκόσμια κατανάλωση πετρελαίου θα πρέπει να αναθεωρηθούν προς μόνιμη μείωση, αξίζει να σημειωθεί ότι η επίσημη θέση του οργανισμού απέχει πολύ από το να είναι τόσο απαισιόδοξη.
Στην πραγματικότητα, γι 'αυτό ακριβώς το υλικό του Reuters προκάλεσε τόσο μεγάλο (ακόμη και σκανδαλώδες) ενδιαφέρον: εάν το τέλος της «εποχής του πετρελαίου» συζητείται πίσω από τα παρασκήνια της Συμμαχίας των χωρών
Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά που τα δυτικά (και όχι μόνο τα δυτικά) μέσα μαζικής ενημέρωσης, μαζί με ανώνυμες (και μερικές φορές όχι ανώνυμες) υψηλού επιπέδου πηγές, δηλώνουν επίσημα ότι η «εποχή του πετρελαίου» έχει ήδη πραγματοποιηθεί ή πρόκειται να περατωθεί. Το οικονομικό σοκ του coronavirus, στην πραγματικότητα, δεν πρόσθεσε τίποτα νέο στη μακροπρόθεσμη εικόνα της αναμενόμενης μείωσης της ζήτησης πετρελαίου και απλώς προστέθηκε στη λίστα, η οποία περιείχε προηγουμένως μόνο δύο στοιχεία: μέτρα για την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη και την άνευ προηγουμένου ανάπτυξη τεχνολογιών πράσινης ενέργειας. Κατά συνέπεια, αυτοί οι δύο παράγοντες συμπληρώνονται τώρα με τη θέση ότι ο κοροναϊός θα καταστρέψει την οικονομία του πλανήτη, έτσι ώστε τα προηγούμενα επίπεδα ζήτησης πετρελαίου να μην επιτευχθούν ποτέ καθόλου. Με άλλα λόγια, ο κοραναϊός θα οδηγήσει σε μια τέτοια αλλαγή στη συμπεριφορά των καταναλωτών που ακόμη και με την ανάκαμψη της οικονομίας στο σύνολό της, αυτοί οι ίδιοι οι καταναλωτές δεν θα οδηγούν αυτοκίνητα για να πάνε στην εργασία τους (και όλοι θα παραμείνουν να εργάζονται από απόσταση) και σίγουρα δεν θα πετάξουν πουθενά σε διακοπές, επειδή ο τουρισμός θα πεθάνει στο πλαίσιο της επιδημίας.
Κρίνοντας από τον ενθουσιασμό που συνδέεται με την αποκατάσταση της πρόσβασης σε παραδοσιακούς τουριστικούς προορισμούς, που παρατηρείται σε διάφορες χώρες, δεν αξίζει κανείς να βασιστεί σε κάποιο είδος μόνιμης αλλαγής στη συμπεριφορά των καταναλωτών υπό αυτήν την έννοια. Η ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας στο σύνολό της, ακόμη και αν χρειάζονται δύο ή τέσσερα χρόνια, θα επιβραδύνει μόνο τη φυσική αύξηση της ζήτησης πετρελαίου. Μιλούν για τη μετάβαση ενός σημαντικού μέρους των υπαλλήλων σε απομακρυσμένη εργασία από το 2004 και την αρχή της εποχής του Διαδικτύου, αλλά τα περισσότερα από τα πειράματα αυτού του είδους δεν έφεραν επιτυχία, επειδή αποδείχθηκε ότι η πειθαρχία και η παραγωγικότητα πέφτουν συχνά και οι υπάλληλοι που εργάζονται εξ αποστάσεως το βρίσκουν γρήγορα ότι οι συνάδελφοι τους στο γραφείο επικοινωνούν προσωπικά με τους προϊσταμένους τους και καθοδηγούνται καλύτερα στην «πολιτική του γραφείου», με αποτέλεσμα να τους παρακάμπτουν πάντα στην αναρρίχηση της εταιρικής σκάλας, γεγονός που καθιστά την απομακρυσμένη εργασία μάλλον μη ελκυστική.
Η μόνη πραγματικά σοβαρή απειλή για τη ζήτηση πετρελαίου μπορεί να είναι μια πραγματική τεχνολογική ανακάλυψη που θα καταστήσει τα ηλεκτρικά οχήματα, καθώς και τα ηλεκτρικά φορτηγά και τα ηλεκτρικά θαλάσσια πλοία εμπορευματοκιβωτίων, ανταγωνιστικά. Αλλά εδώ ο κορωναϊός δεν έφερε τίποτα νέο - ο κίνδυνος νέων τεχνολογιών ήταν πάντα παρών. Όσον αφορά την αναγκαστική εγκατάλειψη του πετρελαίου ή την εισαγωγή δασμών προστασίας στους υδρογονάνθρακες σε χώρες που ενδιαφέρονται για τον «αγώνα για τη διάσωση του κλίματος» (δηλαδή στην Ευρωπαϊκή Ένωση), η εμπειρία του Emmanuel Macron και των «κίτρινων γιλέκων» (των οποίων οι διαμαρτυρίες ξεκίνησαν μετά την εισαγωγή του δρακόντιου περιβαλλοντικού φόρου) είναι πολύ σαφής δείχνοντας ότι μια προσπάθεια οικοδόμησης μιας οικονομίας χωρίς άνθρακα με διοικητικά μέτρα είναι μια πολύ κακή και επικίνδυνη ιδέα και επικίνδυνη όχι για τους παραγωγούς πετρελαίου, αλλά για εκείνους τους πολιτικούς που βιώνουν «πράσινες ψευδαισθήσεις».
Πρέπει να σημειωθεί ότι, παράδοξα, σε περιόδους μέγιστης ανησυχίας για το μέλλον μιας βιομηχανίας εξόρυξης πόρων, οι επενδύσεις σε αυτόν τον κλάδο είναι πιο ελκυστικές. Ίσως σε ένα ή δύο χρόνια, οι τρέχουσες συζητήσεις για το αξιοθρήνητο μέλλον της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου θα φαίνονται γελοίες, διότι τα προβλήματα μπορεί να προκύψουν όχι τόσο με τη ζήτηση όσο με την προσφορά πετρελαίου.
Για παράδειγμα, σε συνέντευξη με τους Financial Times, ο πρόεδρος μιας από τις παλαιότερες ανεξάρτητες εταιρείες σχιστόλιθου Parsley Energy, Matt Gallagher, δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν ήδη περάσει το αποκορύφωμα της παραγωγής πετρελαίου, η οποία δεν θα ανακάμψει σε επίπεδο ρεκόρ 13,1 εκατομμυρίων βαρελιών ημερησίως στο προβλέψιμο μέλλον και ότι ο ίδιος ο κύριος Gallagher δεν περιμένει να δει αυτό το επίπεδο ξανά στη ζωή του.
Επιπλέον, τώρα, όταν πολύ λίγοι άνθρωποι ενδιαφέρονται για αυτό, αποδεικνύεται ότι τα αποθέματα σχιστόλιθου στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν σε μεγάλο βαθμό ψεύτικα. Και αυτό δεν είναι μια αξιολόγηση της «προπαγάνδας του Κρεμλίνου», αλλά το αποτέλεσμα μιας έρευνας από το αμερικανικό πρακτορείο ειδήσεων Bloomberg «Σε συνεντεύξεις με πέντε σημερινούς και πρώην μηχανικούς γεωλογίας που επικοινώνησαν (με το Bloomberg) με την προϋπόθεση της ανωνυμίας, περιγράφουν (την εταιρική) κουλτούρα που ανταμείβει την υπερβολική αισιοδοξία. Δύο από τους μηχανικούς που ρωτήθηκαν σημειώνουν ότι οι επικεφαλής των εταιρειών σχιστόλιθου τους διέταξαν απευθείας να «φουσκώσουν» τα αποθέματα. Άλλοι δηλώνουν ότι υποβλήθηκαν τέτοια αιτήματα και προωθήθηκαν μόνο οι μηχανικοί που προσέφεραν επιθετικές αξιολογήσεις. Κάποιοι λένε ότι αυτοί ή οι συνάδελφοί τους απολύθηκαν επειδή δεν ήθελαν να «ζωγραφίσουν» τους βασικούς δείκτες.
Δεδομένης της χρόνιας έλλειψης επενδύσεων στη συμβατική παραγωγή πετρελαίου τα τελευταία χρόνια, μπορεί να συμβεί ότι μετά την επιδημία, η ζήτηση θα ανακάμψει, αλλά ο όγκος του πετρελαίου δεν θα είναι αρκετός για να το καλύψει. Και σε αυτό το σενάριο, το οποίο είναι πολύ πιο πιθανό από ό, τι φαίνεται με την πρώτη ματιά, η συμμαχία του ΟΠΕΚ + θα αντιμετωπίσει επίσης το καθήκον της σωστής διαχείρισης παραγωγής - μόνο σε συνθήκες πολύ υψηλότερων τιμών πετρελαίου.
https://ria.ru/20200729/1575064892.html