 |
| © AFP 2020 / Jason Redmond |
Ένα κορίτσι
δίπλα στον πατέρα της κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων στην Ουάσιγκτον.
Στο πλαίσιο
των αυξανόμενων διαμαρτυριών για τη δολοφονία του George Floyd, όταν,
πολεμώντας ενάντια στο ρατσισμό των Αμερικανών αστυνομικών, οι διαδηλωτές στο
Λονδίνο προσπαθούν να εισβάλουν στην κατοικία του Βρετανού πρωθυπουργού, στον
δυτικό κόσμο σχεδόν ανεπαίσθητα έπεσε ένα άλλο προπύργιο των ακλόνητων
κοινωνικών κανόνων: το απαράδεχτο της
συμμετοχής της νεότερης γενιάς σε οξείες πολιτικές συγκρούσεις.
Οι
επιχειρήσεις αυτές έχουν κάνει ένα αποφασιστικό βήμα αυτή τη φορά.
Το πιο
δημοφιλές τηλεοπτικό κανάλι των παιδιών Nickelodeon διέκοψε τη μετάδοση, και
μέσα σε οκτώ λεπτά και 46 δευτερόλεπτα (αυτός είναι ο χρόνος , σύμφωνα με τα
επίσημα στοιχεία, που ο αστυνομικός πίεζε τον λαιμό του Floyd ), όπου η φράση «Δεν μπορώ να αναπνεύσω» έπεσε στην μαύρη
οθόνη με τον ήχο της ανθρώπινης αναπνοής. Στο τέλος του βίντεο υπάρχει μια κλήση για να ενταχθούν σε μια οργάνωση
πολιτικών δικαιωμάτων.
Το κίνημα
διαμαρτυρίας ενώθηκε επίσης με την Lego Corporation, η οποία δήλωσε την
αλληλεγγύη της προς τον μαύρο πληθυσμό. Η εταιρεία αρνήθηκε να διαφημίσει τις
συσκευασίες της, οι οποίες περιέχουν κτίρια αστυνομικών τμημάτων και
πυροσβεστικών δυνάμεων, περιπολικά, στοιχεία αστυνομικών και εγκληματιών και
άλλα στοιχεία που σχετίζονται με την επιβολή του νόμου.
Το ανατριχιαστικό
πείραμα που θέτει η Δύση στη νεότερη γενιά της δεν αποτελεί
πλέον έκπληξη. Οι ειδήσεις σχετικά με την επόμενη εισαγωγή της ιδεολογίας της
φιλελεύθερης πολιτικής ορθότητας στην πιο ριζοσπαστική μορφή της στο μυαλό των
παιδιών (και των σωμάτων), είτε πρόκειται για ενέργειες με τη δημόσια δολοφονία
μιας καμηλοπάρδαλης σε ζωολογικό κήπο ή ιατρικές διαδικασίες για την
επιβράδυνση της σεξουαλικής ωρίμανσης στο πλαίσιο της πολιτικής της ελεύθερης
αναγνώρισης των φύλων, έχει γίνει κοινός τόπος.
Όλα αυτά
είναι ένα σημαντικό μέρος της ρήξης που
χωρίζει όλο και περισσότερο τη δυτική κοινωνία, στο ενήλικο μέρος της. Ωστόσο,
τα παιδιά δεν είχαν επηρεαστεί άμεσα από
την πολιτική διαδικασία μέχρι πρόσφατα.
Οι φιλελεύθεροι
και οι συντηρητικοί μπορεί να αγωνίστηκαν σκληρά για την επιρροή των νέων, αλλά
ήταν σημαντικό και για τις δύο πλευρές τα παιδιά να μεγαλώσουν για να είναι
νομοταγείς πολίτες που ζουν με τους κανόνες. Είτε είναι μια στερεοτυπική
σπανιότητα του Τέξας με ένα νόμιμο οπλοστάσιο δεκάδων πυροβόλων όπλων ή ενός εκλεπτισμένου hipster της Νέας Υόρκης του οποίου ο λεπτός οργανισμός χρειάζεται μια καθημερινή δόση της ιατρικής
μαριχουάνας. Σε τελευταία ανάλυση, η χώρα είναι το ίδιο για όλους, και το κράτος το οποίο έχει την ηγεσία
αυτή τη στιγμή, είναι ένα για όλους.
Αυτή η
λογική επέτρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες να δημιουργήσουν ένα εντυπωσιακά
αποτελεσματικό σύστημα πολιτικής και πατριωτικής εκπαίδευσης για τους πολίτες
τους από μικρή ηλικία. Εδώ και δεκαετίες τόνιζε έξυπνα τις αρετές και τα
επιτεύγματα της Αμερικής, εξομάλυνε τις αδυναμίες και σφυρηλατούσε την εθνική ενότητα.
Η αστυνομική
βαρβαρότητα, συμπεριλαμβανομένων των μοιραίων συνεπειών, και άλλες παραβιάσεις
του νόμου από τους ανθρώπους που θα πρέπει να την προστατεύουν συμβαίνουν
παντού. Αλλά τα όργανα επιβολής του Νόμου είναι η ραχοκοκαλιά και το
σημαντικότερο στοιχείο του κράτους, έτσι ώστε κανένας Αμερικανός πολιτικός ή κοινωνική και πολιτική δύναμη δεν
θα μπορούσε κανονικά να αντέξει οικονομικά να συκοφαντήσει ολόκληρη την αστυνομική δύναμη. Σε τέτοιες περιπτώσεις,
τονίζεται παραδοσιακά ότι ένα ή περισσότερα περιστατικά δεν μπορούν να κρίνουν το σύστημα στο σύνολό του, και το μεγάλης
κλίμακας ελάττωμα που έχει προκύψει δεν
πρέπει να αναιρεί το κύριο πράγμα - την
ειλικρινή εκτέλεση του καθήκοντος τους από την πλειονότητα των εργαζομένων.
Ωστόσο, ένας
τέτοιος κανόνας λειτουργεί όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά και σχεδόν σε όλο τον κόσμο.
Είναι ακόμη
πιο σύνηθες για τα παιδιά να προστατεύονται από τις σκοτεινές πλευρές της
πραγματικότητας, ενσταλάζοντας τους μια θετική εικόνα των δομών της επιβολής
του νόμου, είτε πρόκειται για εγχώρια "η αστυνομία μου είναι να με κρατά σε
ασφάλεια" ή αμερικανική "να υπηρετεί και να προστατεύει". Καθώς
μεγαλώνουν, θα εξακολουθούν να έχουν την ευκαιρία να συνειδητοποιήσουν, και σε
ένα πιο ώριμο επίπεδο σκέψης, θα καταλάβουν ότι τα πράγματα δεν είναι πάντα τα ίδια στη
ζωή όπως θέλουν να δείχνουν.
Οι ενέργειες
των Nickelodeon και Lego δείχνουν ότι μια θεμελιώδης αλλαγή λαμβάνει επίσης
χώρα σε αυτό το θέμα.
Το βίντεο σχεδόν
εννέα λεπτών του καναλιού δεν εφιστά την προσοχή των παιδιών στο πρόβλημα του
ρατσισμού. Στην πραγματικότητα, το ζοφερό και τρομακτικό βίντεο μεταδίδει μια
απλή σκέψη στους μικρούς θεατές: «Η Αμερικανική αστυνομία σκοτώνει ανθρώπους»,
εμπνέοντας τους με τον φόβο της επιβολής του Νόμου.
Λοιπόν, από
έναν σκοπίμως διαμορφωμένο φόβο του παιδιού είναι μια πέτρα στο μίσος και την
επιθυμία να καταστρέψει - σε μια πιο ενήλικη και συνειδητή εποχή.
Αυτό είναι
απλώς το κράτος, το οποίο δεν είναι βιώσιμο χωρίς δομές που προστατεύουν την
τάξη και τον εαυτό του. Οι συνεπείς και μεγάλης κλίμακας προσπάθειες για την
εκπαίδευση των πολιτών στην απόρριψη του πιο σημαντικού μέρους του κρατικού
μηχανισμού εγγυώνται πολλές εκπλήξεις στο μέλλον.
Έχει ήδη
γίνει κοινός τόπος να σημειωθεί ότι η τρέχουσα πολιτική αντιπαράθεση στις ΗΠΑ
αποτελεί απειλή για το αμερικανικό σύστημα στο σύνολό του, καθώς οι
συμμετέχοντες αρνούνται ενεργά να συμμορφωθούν με τους βασικούς κανόνες στους
οποίους βασίζεται και μέσω των οποίων
έχει επιβιώσει πολλές σοβαρές κρίσεις (μέχρι μια σειρά δολοφονιών προέδρων).
Όλο και πιο συχνά, στον αγώνα κατά του Τραμπ, οι αντίπαλοί του έπληξαν το ίδιο
το κράτος, συνδέοντας ολόκληρους θεσμούς και κρίσιμους τομείς διακυβέρνησης με
τον ανεπιθύμητο ηγέτη. Και το γεγονός ότι στην ίδια μορφή οι ιδιοκτήτες των
παγκόσμιων πόρων των μέσων ενημέρωσης αρχίζουν να εκπαιδεύουν τις νέες γενιές
επιβεβαιώνει πόσο μακριά έχει προχωρήσει η κατάσταση εκεί.
Η Αμερική
είναι έτοιμη να σταθεί στις ράγες της αυτο-απέχθειας και της αυτοκαταστροφής
σύμφωνα με τη λογική που είναι γνωστή στην Ρωσία: "ένας ανεπιθύμητος πρόεδρος -
φαύλοι κρατικοί μηχανισμοί - ένα καταραμένο κράτος που πρέπει να καταστραφεί -
μια καταδικασμένη χώρα". Ορισμένες πολιτικές δυνάμεις προσπαθούν επιμελώς
να μας επιβάλουν αυτή την έννοια εδώ και πολύ καιρό, αλλά η κοινωνία έχει ήδη αναπτύξει κάποια ασυλία.
Το ερώτημα
τώρα είναι αν οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορέσουν να το σταματήσουν. Αν οι νέοι Αμερικανοί συνεχίσουν
να αναπτύσσουν φόβο και μίσος για την αστυνομία, οι πιθανότητες είναι
ελάχιστες.
https://ria.ru/20200605/1572469298.html
