Reuters
«Είτε μας
αρέσει είτε όχι, ο νέος Ψυχρός Πόλεμος, αυτή τη φορά με την Κίνα, έχει
αρχίσει», γράφει ο πολιτικός επιστήμονας Eduard Eusson στο άρθρο του για
Atlantico.fr. Για παράδειγμα, σημειώνει ότι η κινεζική πρεσβεία δημοσίευσε
πρόσφατα ένα κολάζ στη σελίδα της στο Twitter, όπου ο θάνατος, ντυμένος με την
αμερικανική σημαία, χτύπησε την πόρτα του Χονγκ Κονγκ.
Επιπλέον, η Κίνα
διεξάγει τώρα μια ενημερωτική εκστρατεία για να δείξει ότι η Δύση δεν
αντιμετωπίζει επαρκώς την επιδημία, και αυτό έχει ήδη γίνει μια ευκαιρία για
διπλωματικές διαδικασίες.
Ο συντάκτης
του άρθρου σημειώνει ότι τώρα η κατάσταση στο Χονγκ Κονγκ είναι ιδιαίτερα
τεταμένη, και οι δυτικές χώρες, σύμφωνα με τον ίδιο, δεν δίνουν τη δέουσα
προσοχή σε αυτό. Ο πολιτικός επιστήμονας είναι βέβαιος ότι εάν η Κίνα
κατορθώσει να υποτάξει το Χονγκ Κονγκ, θα ακολουθήσει την Ταϊβάν, της οποίας ο
κύριος υπερασπιστής είναι οι ΗΠΑ.
Εάν συμβεί
αυτό, τότε οι οικονομικοί δεσμοί μεταξύ της Κίνας και των δυτικών χωρών θα
γίνουν πιο έντονοι, και οι επενδύσεις και τα εργοστάσια των δυτικών εταιρειών
στην Κίνα θα αμφισβητηθούν. Αλλά θα είναι δύσκολο να τους βγάλουμε έξω, διότι η
ίδια η Κίνα έχει επενδύσει πολλά στη Δύση και μπορεί να απειλήσει τις συνέπειες
εάν η Δύση θέλει να αποστασιοποιηθεί οικονομικά. Ως αποτέλεσμα, το Πεκίνο θα
ενισχύσει περαιτέρω τον έλεγχό του επί της κοινωνίας, πιστεύει, και η Δύση θα
επικρίνει ακόμη περισσότερο το κινεζικό καθεστώς.
Με τη σειρά
του, ο πολιτικός επιστήμονας από τη Δύση προβλέπει αυτή την τάση σε αυτό το νέο
Ψυχρό Πόλεμο. Μέρος της κοινωνίας θα προσπαθήσει να αρνηθεί την πραγματικότητα
και να βρει αξιοπρέπεια στην Κίνα. Αυτές οι τάσεις είναι τώρα πολύ φωτεινότερες
από τον μαρξισμό στο Σιδηρούν Παραπέτασμα. Και η Κίνα θα το χρησιμοποιήσει.
Προηγουμένως,
η Δύση ήταν βέβαιη ότι ήταν δυνατό να επιτευχθεί πλήρης συμμόρφωση μεταξύ των
δύο συστημάτων: της παγκόσμιας Δύσης και της Κίνας. Ταυτόχρονα, η ίδια η Δύση
ήταν μερικές φορές κοντά στο κινεζικό σύστημα, όταν, για παράδειγμα, διεξήγαγε
δημοψηφίσματα τα οποία δεν επρόκειτο να
υπολογίσει.
Η Δύση έχει
ξεχάσει την κινεζική καταστολή ενάντια στο λαό της, παραπονιέται ο συντάκτης
του άρθρου, και άρχισε πρόθυμα να συνεργάζεται με το Πεκίνο στις διεθνείς
οργανώσεις. Ταυτόχρονα, η ίδια η Κίνα, σύμφωνα με τον ίδιο, δεν συμμορφώθηκε
πάντοτε με τους όρους αυτής της συνεργασίας.
Η Δύση
αποδυναμώνει επίσης την τάση προς τη μεταδημοκρατία, αναφέρει ο πολιτικός
επιστήμονας. Μαζί με την άρνηση του εθνικού έχει έρθει η καταστροφή της δημοκρατίας. Η εμπιστοσύνη
μεταξύ των διευθυντών και εκείνων που κυβερνώνται έχει εξαφανιστεί. Τα κινήματα
που θέλουν να επιστρέψουν την εθνική δημοκρατία, οι αρχές αποκαλούν λαϊκιστές
και το κάνουν με τον ίδιο τρόπο που τα μαρξιστικά καθεστώτα κοροϊδεύουν τα
δημοκρατικά καθεστώτα.
Η πίστη στη
δημοκρατία είναι πολύ αδύναμη, παραδέχεται ο συγγραφέας. Όλοι εκείνοι που ήταν με τον μαοϊσμό ή τον τροτσκισμό, έχουν κάνει μια σταδιοδρομία στο νεοφιλελευθερισμό
ή το νεοσυντηρητισμό, και εγκαταστάθηκαν τελικά καλά στην έννοια της παγκόσμιας
διακυβέρνησης μαζί με το Πεκίνο.
