 |
| © REUTERS / Jonathan Ernst |
Ο Donald
Trump, Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών
Μετά από
αρκετούς μήνες ηρεμίας στο Χονγκ Κονγκ, οι διαμαρτυρίες κατά της κινεζικής
κυβέρνησης σε αυτή την αυτόνομη πόλη ξανάρχισαν στις 24 Μαΐου. Οι αρχές
διέλυσαν το πλήθος με δακρυγόνα και κανόνια νερού. Οι ΗΠΑ έσπευσαν να αντιδράσουν
και υποσχέθηκαν μια σκληρή απάντηση. Αλλά τι σχέση έχει η Ουάσιγκτον με αυτή
την κατάσταση;
Η τεράστια συγκέντρωση
δεν είναι κάτι νέο στο Χονγκ Κονγκ: τα
προηγούμενα χρόνια η πόλη είχε ήδη βιώσει μια σειρά μαζικών διαδηλώσεων. Οι
σημερινές διαδηλώσεις είναι μικρότερης κλίμακας σε σύγκριση με ό,τι είδε η πόλη
το καλοκαίρι του 2019. Στη συνέχεια, οι συμμετέχοντες στις διαδηλώσεις
διέρρηξαν ακόμη και πήραν τον έλεγχο του αυτόνομου Νομοθετικού Συμβουλίου.
Προς το
παρόν, η κατάσταση δεν φαίνεται τόσο κρίσιμη: μετά τις διαδηλώσεις της 24ης
Μαΐου, οι δυνάμεις ασφαλείας του Χονγκ Κονγκ συνέλαβαν σχεδόν 200 άτομα. Ο
καταλύτης για τις διαμαρτυρίες του περασμένου καλοκαιριού ήταν η πολιτική του
Πεκίνου για την περαιτέρω ενσωμάτωση του Χονγκ Κονγκ στο διοικητικό σύστημα της
Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, και αυτή τη φορά οι αιτίες ουσιαστικά δεν έχουν
αλλάξει πολύ.
Το περασμένο
καλοκαίρι, διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους της πόλης τους για να διαμαρτυρηθούν κατά ενός σχεδίου νόμου
για την έκδοση (φυγόδικων και ατόμων που έχουν δοσοληψίες με τον Νόμο) από
αυτήν την περιοχή στην ηπειρωτική Κίνα. Μετά από ένα κύμα βίαιων διαδηλώσεων το
Πεκίνο απέσυρε το νομοσχέδιο. Αυτή τη φορά το πλήθος ήταν δυσαρεστημένο με τα
σχέδια των αρχών να εγκρίνουν ψήφισμα για την εθνική ασφάλεια, το οποίο
ενδέχεται να αποτελέσει νέο νόμο στο μέλλον.
Η Καταπολέμηση
της αυτονομίας του Χονγκ Κονγκ
Το όνομα του
προτεινόμενου ψηφίσματος είναι ασαφές και εκ πρώτης όψεως δεν είναι σαφές τι
συνεπάγεται για το Πεκίνο. Σύμφωνα με την πρόταση, εάν εγκριθεί το ψήφισμα, θα
είναι δυνατή η εφαρμογή της νομοθεσίας της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας για την
καταπολέμηση της τρομοκρατίας, του εξτρεμισμού και των αποσχιστικών τάσεων στο
έδαφος του Χονγκ Κονγκ. Με τον τρόπο αυτό, το Πεκίνο θα δημιουργήσει
υποκαταστήματα των ειδικών υπηρεσιών του στην αυτόνομη πόλη. Επί του παρόντος,
υπάρχει μόνο ένας κλάδος του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού στην πόλη.
Ο Donald
Trump, Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών
Εδώ και
αρκετά χρόνια, το Πεκίνο συνεχίζει τις προσπάθειές του να προωθήσει την
ενσωμάτωση της περιοχής στην Κίνα. Το Χονγκ Κονγκ ανήκε στο Ηνωμένο Βασίλειο
μέχρι το 1997 και βρίσκεται τώρα σε μεταβατική περίοδο 50 ετών. Από το 2047 το
Χονγκ Κονγκ θα αποτελέσει αναπόσπαστο μέρος της ΛΔΚ. Το Πεκίνο προσπαθεί να
εναρμονίσει το πολιτικό σύστημα της πόλης με το δικό του μέχρι εκείνη την
ημερομηνία.
Οι αρχές θα
ήθελαν την ημέρα που η πόλη γίνει κινεζική να έρθει νωρίτερα. Αλλά μερικοί από
τους ανθρώπους του Χονγκ Κονγκ δεν είναι ευχαριστημένοι με τις πολιτικές του
Πεκίνου. Είναι πολίτες της Κίνας για 23 έτη, αλλά πολλοί δεν θεωρούν τους
εαυτούς τους κινέζους επειδή έχουν μια διαφορετική ταυτότητα και νοοτροπία.
Μεταξύ αυτών, υπάρχουν ακόμη και εκείνοι που θα επέλεγαν την ανεξαρτησία της
αυτόνομης πόλης. Αλλά πολλοί άλλοι αντιτίθενται στην ιδέα.
Οι αρχές της
πόλης - σε μεγάλο βαθμό πιστές στο Πεκίνο - ισχυρίζονται ότι το ψήφισμα για την
εθνική ασφάλεια είναι μια πρωτοβουλία που αποσκοπεί αποκλειστικά στην
καταπολέμηση της τρομοκρατίας και των αποσχιστικών τάσεων και δεν θα επηρεάσει
την αυτονομία του Χονγκ Κονγκ. Είναι βεβαίως αλήθεια ότι η πόλη έχει πρόβλημα
με τις αποσχιστικές τάσεις και ο νέος νόμος θα ισχύει, μεταξύ άλλων, για
ορισμένους από τους διαδηλωτές που υποστηρίζουν την κυριαρχία της πόλης. Αυτό
φοβούνται και γι' αυτό διαμαρτύρονται.
Στο
παρελθόν, μετά από κύματα διαμαρτυριών, οι κινεζικές αρχές απέσυραν τις
πρωτοβουλίες τους σχετικά με τον αυξημένο κινεζικό έλεγχο της πόλης, και το
Χονγκ Κονγκ διατήρησε την αυτονομία του δικού του πολιτικού συστήματος εντός
των Κινέζων.
Αλλά σε
αυτήν την κατάσταση είναι αμφίβολο ότι η Κίνα θα υποχωρήσει όπως έκανε σε
προηγούμενες περιπτώσεις, επειδή η τρέχουσα κατάσταση φαίνεται πολύ πιο
περίπλοκη: αντιμετωπίζει όχι μόνο πιέσεις από τους διαδηλωτές, αλλά και από τις
πανταχού παρούσες ΗΠΑ.".
Ο Τραμπ εισβάλει στην πολιτική σκηνή του Χονγκ
Κονγκ
Όπως ήταν
αναμενόμενο, ο Αμερικανός ηγέτης δεν άργησε να αντιδράσει στις διαδηλώσεις σε
ένα μέρος τόσο μακριά όσο το Χονγκ Κονγκ. Φαίνεται να αισθάνεται ότι είναι δική
του ευθύνη να αναμιχθεί στις υποθέσεις άλλων χωρών. Ο Αμερικανός ηγέτης έχει ήδη
υποσχεθεί σκληρά μέτρα κατά του Πεκίνου λόγω των γεγονότων στο Χονγκ Κονγκ.
Προειδοποίησε ότι θα προβεί σε "πολύ ισχυρή" δήλωση για την Κίνα πριν
το τέλος αυτής της εβδομάδας.
Υπάρχουν
αναφορές ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ μπορεί να επιβάλει κυρώσεις κατά κινέζων
αξιωματούχων, εταιρειών και χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Ειδικότερα, θα
μπορούσε να δεσμεύσει τα περιουσιακά τους στοιχεία. Με αυτόν τον τρόπο ο Τραμπ
θα τιμωρούσε τις αρχές της ασιατικής χώρας. Ωστόσο, η τελική απόφαση δεν έχει
ακόμη ληφθεί.
Οι απειλές
του Αμερικανού προέδρου είναι προφανείς και έρχονται στο πλαίσιο της
γεωπολιτικής και οικονομικής αντιπαράθεσης μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας. Ως εκ
τούτου, οι ενέργειες του Τραμπ είναι εμφανείς και προβλέψιμες, δήλωσε ο Ρώσος
ειδικός και καθηγητής του Κρατικού Πανεπιστημίου της Αγίας Πετρούπολης
Βλαντιμίρ Κολότοφ σε σχόλιό του στο Σπούτνικ.
"Δεν
πρόκειται για προσπάθειες οργάνωσης μιας νέας χρωματιστής επανάστασης, καθώς [οι ΗΠΑ] προφανώς δεν
διαθέτουν τους πόρους για να το πράξουν, αλλά με την υποστήριξη των
δραστηριοτήτων των διαδηλωτών [στο Χονγκ Κονγκ] για να δείξουν στις εικόνες των
ΜΜΕ της Κίνας ότι καταπνίγουν την
ελευθερία της έκφρασης και της δημοκρατίας και δικαιολογούν έτσι την επιβολή
κυρώσεων. Αυτή είναι μια γνωστή αμερικανική τακτική", ανέφερε.
Τόνισε ότι ο
νέος νόμος για τα μέτρα ασφαλείας στο Χονγκ Κονγκ θα λειτουργήσει μόνο εάν οι
κινεζικές αρχές καταφέρουν να αποκεφαλίσουν τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης.
Σύμφωνα με τον Κολότοφ, οι μαριονέτες που οργανώνουν τις διαδηλώσεις βρίσκονται
στα χέρια των Ηνωμένων Πολιτειών και οι τελευταίες τις χειραγωγούν γνωρίζοντας
τι κάνουν.
Ο στόχος, να κρατηθούν τα προσχήματα
Το ζήτημα
των πιθανών κυρώσεων έχει προβληθεί εδώ και πολύ καιρό. Η αμερικανική πλευρά
άρχισε να εξετάζει οικονομικά μέτρα κατά της Κίνας ήδη κατά τη διάρκεια των
προηγούμενων κυμάτων διαδηλώσεων στο Χονγκ Κονγκ. Ο στόχος ήταν προφανής: να
αποτραπεί αυτή η αυτόνομη πόλη από το να γίνει όλο και πιο εξαρτημένη από την
Κίνα, επειδή η Ουάσιγκτον φοβάται ότι τα οικονομικά της συμφέροντα θα πληγούν
από την αλλαγή της πολιτικής πορείας της αυτόνομης επικράτειας του Χονγκ Κονγκ.
Σύμφωνα με
τον νόμο που ισχύει από το 1992, οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρούν με το Χονγκ
Κονγκ ένα ευνοϊκότερο και ανεξάρτητο εμπορικό καθεστώς από την Κίνα, αλλά μόνο
εάν αυτό το διοικητικό έδαφος διατηρεί υψηλό επίπεδο αυτονομίας. Με αυτόν τον
τρόπο, η Ουάσιγκτον πιστεύει ότι, εάν οι οικονομικές σχέσεις της με το Χονγκ
Κονγκ βρίσκονται σε κίνδυνο, έχει το δικαίωμα να υπαγορεύει τους κανόνες του
παιχνιδιού στο Πεκίνο.
Οι Ηνωμένες
Πολιτείες έχουν ήδη χαρακτηρίσει το ψήφισμα για την καταπολέμηση της
τρομοκρατίας και των αποσχιστικών τάσεων ως προσπάθεια κατά της αυτονομίας της
πόλης.
Υπό αυτές
τις συνθήκες, είναι σημαντικό για το Πεκίνο να διατηρήσει τα προσχήματα, όπως
ακριβώς συμβαίνει και με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Για τις κινεζικές αρχές να
αποσύρουν το νομοσχέδιο και πάλι θα ήταν
μια κακή απόφαση για τη φήμη τους, διότι αυτό θα σήμαινε ότι είχαν αποδεχθεί
τους κανόνες που επιβάλλονται από την Ουάσιγκτον. Εν τω μεταξύ, εάν οι ΗΠΑ
υποσχεθούν να θεσπίσουν οικονομικά μέτρα, θα πρέπει να το πράξουν για να μην
βλάψουν τη φήμη της κυβέρνησης Trump, η οποία υπερηφανεύεται για την
αποφασιστικότητά της στην παγκόσμια σκηνή.
Τώρα που τα
μέρη είναι αποφασισμένα να κάνουν τα πάντα για να επιτύχουν τους δικούς τους
στόχους, το αποτέλεσμα της τρέχουσας κατάστασης είναι απρόβλεπτο. Αλλά ένα
πράγμα είναι απολύτως σαφές: το Πεκίνο έχει έναν ισχυρό λόγο να κάνει αυτό που
κάνει επειδή κινδυνεύει να χάσει το Χονγκ Κονγκ, και το νέο ψήφισμα επιδιώκει
να προστατεύσει την εδαφική ακεραιότητα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Εν τω
μεταξύ, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν επιδιώκουν τίποτα περισσότερο από το να την υπονομεύσουν.