 |
| © REUTERS / Carlos Garcia Rawlins |
Την εποχή που τελείωσε με την έναρξη της πανδημίας του
κορωναϊού, η Ρωσία ήταν με τον δικό της τρόπο η μοναδική χώρα, η οποία ήταν
συνεχώς απαραίτητη για τις αποζημιώσεις και αποπληρωμές πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, καθώς και να ζητήσει δημόσια
μετάνοια με την επιστροφή των εδαφών και πασπάλισμα με στάχτες το κεφάλι της.
Είναι εύκολο να θυμηθούμε τις εκκλήσεις και ακόμη και απαιτήσεις να πληρώσει και να μετανοήσει για το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, για τα Γερμανικά θύματα του Κόκκινου Στρατού, για τη "διαίρεση της Πολωνίας", για την "πείνα", για την Κριμαία, για το Boeing, για τις νήσους Kuriles, για «τη χρήση χημικών όπλων σε βρετανικό έδαφος» (δηλαδή για την «υπόθεση Skripal»), για την περίπτωση του Yukos, , για την υπερθέρμανση του πλανήτη (λόγω του Ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου), για το «Nord Stream» για το Donbass, καθώς και για παρέμβαση στις εκλογές και τα δημοψηφίσματα που πραγματοποιήθηκαν στις ΗΠΑ, τη Μεγάλη Βρετανία, το Μαυροβούνιο, τη Μαδαγασκάρη και ούτω καθεξής.
Ο Coronavirus έχει αλλάξει την κατάσταση, αλλά όχι
αρκετά προς το καλύτερο. Είναι ακριβώς ότι η λέσχη των χωρών από τις οποίες ο
προηγμένος δυτικός κόσμος (και οι δορυφόροι του) απαιτούν τα τρισεκατομμύρια
των δολαρίων ως αποζημίωση και οι αποζημιώσεις έχουν επεκταθεί ξαφνικά – και
τώρα η Ρωσία βρίσκεται μαζί με την Κίνα,
από τις οποίες ήδη αρχίζουν να αξιώνουν τρισεκατομμύρια δολάρια ως αποζημίωση
για την οικονομική ζημία, καθώς και ανθρώπινες ζωές που χάνονται από τον κοροναϊό, τον οποίο ο Donald Trump
ονομάζει ρητά και σταθερά "κινεζικό".
Η ουσία των κατηγοριών συνοψίζεται στην ακόλουθη
(ψευδο)συλλογιστική, η οποία μπορεί να διατυπωθεί σχηματικά ως εξής: «Εάν η
Κίνα είχε πει στις δυτικές χώρες εγκαίρως ότι ένας νέος τρομερός ιός είχε
βρεθεί, οι χώρες της πολιτισμένης Δύσης θα είχαν προετοιμαστεί και η επιδημία
δεν θα είχε υπάρξει. Και η Κίνα έχει αποκρύψει τα πάντα, λογοκρίνει τους
γιατρούς, και σε γενικές γραμμές πρέπει τώρα να απαντήσει για όλες τις
οικονομικές ζημίες και τις χαμένες ζωές των Δυτικών που πέθαναν λόγω των
πράξεων του Πεκίνου ».
Η απαίτηση είναι προφανώς παράλογη, αλλά πρέπει να
είμαστε πολύ αφελείς (και να έχουμε κακή γνώση των ειδικών της σκέψης των δυτικών
μας εταίρων) να σκεφτούμε ότι αυτός είναι παραλογισμός (για να μην αναφέρουμε τις
εκτιμήσεις των παρομοίων περιπτώσεων )
θα σταματήσει τις προσπάθειες να εξαναγκαστεί η Κίνα να πληρώσει και να
μετανοήσει .
Μια από τις κορυφαίες εφημερίδες της Μεγάλης
Βρετανίας, η Daily Mail, στο κυριακάτικο τεύχος του The Mail την Κυριακή
περιγράφει τους στόχους και τις μεθόδους της καταπολέμησης των κινεζικών χρημάτων:
«Η Κίνα μας χρωστάει 351 δισεκατομμύρια λίρες (433 δισεκατομμύρια δολάρια). Η
Βρετανία θα πρέπει να απαιτήσει από το
Πεκίνο μέσω διεθνών δικαστηρίων αποζημίωση για τον κοροναϊό, λένε σοβαροί
ερευνητές. Δεκαπέντε μέλη του Συντηρητικού Κόμματος με επιρροή ζητούν μια
«επανεξέταση» της σχέσης της Βρετανίας με την Κίνα. Από την αρχή της επιδημίας,
οι κορυφαίες οικονομίες του κόσμου έχουν υποφέρει κατά 3,2 τρισεκατομμύρια
λίρες (3,95 τρισεκατομμύρια δολάρια).
Η έγκυρη μελέτη που επικαλείται η Mail on Sunday είναι
μια «έρευνα» από το Henry Jackson Society think-tank, σύμφωνα με την οποία η κινεζική κυβέρνηση είναι υπεύθυνη για
την επιδημία.
Το σχέδιο του Αμερικανικού πρακτορείου Bloomberg
δημοσιεύει μια λεπτομερή μελέτη των νομικών προοπτικών των αγωγών κατά του
Πεκίνου σε διεθνή δικαστήρια από έναν εν ενεργεία δικηγόρο που ειδικεύεται σε
τέτοιες περιπτώσεις, ο οποίος δηλώνει στεγνά ότι η διαδικασία έχει ήδη αρχίσει,
και με την πιο κυριολεκτική έννοια: "Μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, κινούνται
δύο ομαδικές αγωγές κατά της Κίνας για
την απόκρυψη πληροφοριών σχετικά με τον ιό στα πρώτα στάδια (της επιδημίας). Και
απαιτούν δισεκατομμύρια δολάρια σε αποζημίωση για τις ζημίες που προκλήθηκαν
από την επιδημία του κοροναϊού."
Εάν συνεχιστεί αυτό, παρόμοιες αγωγές θα κατατεθούν
όχι μόνο στα αμερικανικά, αλλά και σε διάφορα ευρωπαϊκά, καθώς και σε διεθνή
δικαστήρια.
Με την τρέχουσα Αμερικανική προεδρική διοίκηση που
μεταχειρίζεται την Κίνα και την «κινεζική απειλή,» μπορεί να υποτεθεί ότι
τέτοιες ενέργειες θα λάβουν τη μέγιστη πολιτική υποστήριξη, ειδικά δεδομένου
ότι η διαγραφή των λαθών της στις ενέργειες ενός εξωτερικού εχθρού είναι μια
γνωστή πολιτική τακτική που οι Αμερικανοί (και όχι μόνο αυτοί) έχουν
χρησιμοποιήσει επιτυχώς ενάντια στη Ρωσία (και όχι μόνο για αυτή).
Παρεμπιπτόντως, η Ρωσική εμπειρία καταδεικνύει ότι η
προφανής νομική ασημαντότητα των κατηγοριών αυτού του είδους δεν θα επηρεάσει
τις δικαστικές προοπτικές τέτοιων αγωγών (το έχουμε ήδη κάνει αρκετές φορές),
για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι η Βρετανική κυβέρνηση μπορεί να
χρησιμοποιήσει επιτυχώς εναντίον του Πεκίνου το μυστικό της όπλο, μηδενίζοντας
από την άποψη των Βρετανών οποιαδήποτε τακτική προστασίας. Αυτά τα όπλα είναι η
"Hailey Lailiks" (πολύ πιθανό"), η πολύ μαγική διατύπωση που
απελευθερώνει τους γεωπολιτικούς αντιπάλους μας στο Λονδίνο από την ανάγκη να
παράσχουν οποιαδήποτε υγιή απόδειξη της Ρωσικής ενοχής στα εγκλήματα στα οποία
κατηγορείται η Μόσχα. Καμία παραίσθηση: για την Κίνα στη Δύση αν δεν έχει βρεθεί ήδη ( πολύ σύντομα θα βρεθεί) και το «κινεζικό
Browder της», και το «κινεζικό
Khodorkovsky», και ακόμη και τα πραγματικά θύματα της επιδημίας, καθώς επίσης
και τους Κινέζους γιατρούς από το Wuhan,
που επηρεάστηκαν από τα λάθη των περιφερειακών Κινέζων υπαλλήλων. Και θα είναι
μάλλον κυνικά "μεταθανάτια" που θα χρησιμοποιηθούν για να αποτινάξουν τα ζωντανά κινεζικά τρισεκατομμύρια των
ζωντανών δολαρίων.
Ωστόσο, οι πιθανότητες να αποτινάξουν πραγματικά από το Πεκίνο αυτά τα
τρισεκατομμύρια είναι ασαφές. Αλλά το θέμα δεν είναι αυτό, αλλά για να σώσουν τους απλούς κατοίκους της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή
των Ηνωμένων Πολιτειών από τη δυσαρέσκεια ότι η επιδημία στον δυτικό κόσμο έχει
γίνει καταστροφική με καταστροφικές οικονομικές συνέπειες. Παρ'όλες τις
προσπάθειες των μέσων ενημέρωσης, είναι απίθανο οι απλοί Ευρωπαίοι και οι
Αμερικανοί να είναι σε θέση να πεισθούν ότι η αιτία όλων των προβλημάτων είναι η
υποτιθέμενη κινεζική μυστικότητα. Ωστόσο, οι ίδιοι αυτοί κάτοικοι παρακολούθησαν
για αρκετές εβδομάδες στα δυτικά μέσα ενημέρωσης σχετικά με τα μέτρα που
λαμβάνει η κινεζική κυβέρνηση για την καταπολέμηση της επιδημίας,
συμπεριλαμβανομένων των αποκλεισμένων οικιστικών συγκροτημάτων, της παράδοσης
τροφίμων με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, των μαζικών δοκιμών, του κλεισίματος των
επιχειρήσεων, ακόμη και των κλειστών δρόμων μεταξύ των περιοχών που
προστατεύονταν από την αστυνομία. Όλα αυτά παρουσιάστηκαν ως απόδειξη του
"αυταρχισμού" και του παραλογισμού των αρχών του Πεκίνου. Αλλά τώρα,
επισημαίνοντας αυτές τις ίδιες εκθέσεις, μπορούμε να ρωτήσουμε τους ενάγοντες
ποιες άλλες γραφικές και συγκλονιστικές ενέργειες (όχι δηλώσεις, δηλαδή
ενέργειες) θα έπρεπε να έχουν ληφθεί για να κάνουν τον Μπόρις Τζόνσον και τον
Ντόναλντ Τραμπ να πιστέψουν ότι η υπόθεση ήταν σοβαρή. Ακόμη και ως δράση
δημοσίων σχέσεων, όλες οι μηνύσεις κατά της Κίνας θα είναι αρκετά άχρηστη ιδέα,
αλλά ως λόγος για την επιβολή αντι-κινεζικών οικονομικών κυρώσεων είναι τέλεια.
Στην πραγματικότητα, για αυτές τις κυρώσεις είναι πολύ
πιθανό να γίνει.