Η πειρατεία στην εποχή του κορωναϊού θα μπορούσε να κοστίσει χιλιάδες ζωές

© RIA Novosti / Tatiana Stolyarova

Ένα περίπτερο με πληροφορίες σχετικά με coronavirus σε ένα δρόμο στο κέντρο της Νέας Υόρκης

     

 Η επιδημία του κορωναϊού όχι μόνο έφερε στο φως τα ευάλωτα σημεία της παγκόσμιας οικονομίας και των πολιτικών συστημάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά οδήγησε επίσης στο θέμα που έμοιαζε για πάντα θαμμένο σε μυθιστορήματα περιπέτειας για τον 17ο αιώνα, δηλαδή το θέμα της πειρατείας. Και αν στο XVII αιώνα οι πειρατές κυνηγούσαν χρυσό, τότε στην εποχή της πανδημίας του Coronavirus η κύρια παραγωγή των «κρατικών πειρατών» είναι οι ιατρικές μάσκες, που ξαφνικά αποδείχθηκαν σχεδόν το πιο σπάνιο εμπόρευμα στον πλανήτη.

Ο σύγχρονος αγώνας για ιατρικές μάσκες διαφέρει από τις αποστολές των buccaneers και corsairs της Καραϊβικής Θάλασσας, επίσης, στο ότι, αν και τα κράτη υποστήριζαν τους "πειρατές τους", αλλά δεν τους  χρησιμοποιούσαν για να ληστέψουν τους συμμάχους τους, και προτιμούσαν  (φυσικά) να ληστεύουν τους  γεωπολιτικούς τους αντιπάλους. Αλλά η επιδημία έχει αλλάξει τα πάντα, και ο Donald Trump έχει σχεδόν προσωπικά εισάγει  μια ενδιαφέρουσα καινοτομία σε αυτό το αρχαίο επάγγελμα: τώρα η κλοπή συμμάχων είναι απολύτως φυσιολογική, και εξακολουθεί να είναι πατριωτική - τουλάχιστον από την άποψη της επίσημης Ουάσιγκτον. Η πρεμιέρα της καινοτόμου προσέγγισης της κυβέρνησης της Ουάσιγκτον στις συμμαχικές σχέσεις πραγματοποιήθηκε στην Ταϊλάνδη: ήταν εκεί, σύμφωνα με δημοσιεύματα των Γερμανικών ΜΜΕ, όπου οι Αμερικανοί αξιωματούχοι υπέκλεψαν μάσκες που κατευθύνονταν από την Κίνα στη Γερμανία, και τώρα αυτές οι 200.000 μάσκες (που αρχικά είχαν παραγγελθεί και πληρωθεί από το Δημαρχείο του Βερολίνου για την αστυνομία του Βερολίνου) είναι το νόμιμο θήραμα του αμερικανικού κράτους, το οποίο πιστεύει ότι μόλις οι μάσκες κατασκευάστηκαν στην Κίνα σε θυγατρική της αμερικανικής εταιρείας 3M, η δήμευση τους (στο έδαφος άλλου κράτους) είναι μια νόμιμη πράξη. Ο Daniel Drepper, επικεφαλής του Γερμανικού παραρτήματος της αμερικανικής ειδησεογραφικής ιστοσελίδας Buzzfeed, αφηγείται την αντίδραση των Γερμανών πολιτικών: «Το βλέπουμε αυτό ως πράξη σύγχρονης πειρατείας. Δεν είναι αυτός ο τρόπος να συμπεριφερθείς με τους διατλαντικούς εταίρους", καταγγέλλει ο Αντρέας Ζιζέλ, επικεφαλής του υπουργείου Εσωτερικών του Βερολίνου. Ο δήμαρχος του Βερολίνου πιστεύει ότι «αυτό είναι απάνθρωπο και απαράδεκτο» και απαιτεί από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση να επηρεάσει τις Ηνωμένες Πολιτείες «έτσι ώστε οι Αμερικανοί να αρχίσουν να συμμορφώνονται με τους διεθνείς κανόνες».

Με όλο το σεβασμό προς τους αξιωματούχους του Βερολίνου, είναι απαραίτητο να δηλώσουμε ότι τα αιτήματά τους είναι απολύτως αδύνατα. Ζητώντας από την Ουάσιγκτον να συμμορφωθεί με ορισμένους κανόνες είναι άσκοπο εξ ορισμού, αλλά να αναγκάσουν  την Ουάσιγκτον να συμμορφωθεί  με ορισμένους κανόνες, είτε απαιτούνται  πυρηνικά όπλα, ή, στη χειρότερη περίπτωση, τουλάχιστον ένα χαρτοφυλάκιο των αμερικανικών κρατικών ομολόγων αξίας ενός τρισεκατομμυρίου δολαρίων, έτσι ώστε οι ΗΠΑ μπορούν να εκβιαστούν   με το "ντάμπινγκ" σε ευάλωτες χρηματοπιστωτικές αγορές. Δεν υπάρχουν άλλες επιλογές και, δυστυχώς, και οι δύο αυτές επιλογές εξαναγκασμού των Ηνωμένων Πολιτειών στους κανόνες της ευπρέπειας βρίσκονται εκτός της εργαλειοθήκης της Άνγκελα Μέρκελ.

Ωστόσο, οι Γερμανοί αξιωματούχοι μπορούν να παρηγορηθούν με το γεγονός ότι οι Αμερικανοί συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο μαζί τους, αλλά γενικά με όλους τους συμμάχους τους. Η Γαλλία, ο Καναδάς και η Βραζιλία είναι μεταξύ των θυμάτων, αλλά οι περισσότερες από τις περιπτώσεις είναι πιθανό να μην γίνουν ποτέ γνωστές. Ο Γαλλικός Τύπος χαρακτηρίζει ήδη την κατάσταση «πόλεμο για τις μάσκες» και οι βρετανικός the Guardian περιγράφει ένα περιστατικό στο οποίο οι Γάλλοι έχασαν μια παρτίδα κινεζικών μασκών: «Σύμφωνα με δύο Γάλλους αξιωματούχους, Αμερικανοί αγοραστές που κυμάτιζαν μετρητά κατάφεραν να κλέψουν ένα φορτίο μασκών που είχαν ήδη σταλεί από την Κίνα σε μια από τις πιο πληγείσες περιοχές της Γαλλίας. Οι μάσκες ήταν σε ένα αεροπλάνο μεταφορών στο αεροδρόμιο της Σαγκάης, το οποίο επρόκειτο να απογειωθεί όταν ήρθαν οι Αμερικανοί αγοραστές και πρόσφεραν τρεις φορές περισσότερο από τους Γάλλους ομολόγους τους." Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στην προκειμένη περίπτωση οι Αμερικανοί το  έκαναν με λίγο ευγενικό τρόπο. Ωστόσο, αυτό δεν πρέπει να αποδοθεί στον μεγαλύτερο σεβασμό  προς τους Γάλλους εταίρους, αλλά στο γεγονός ότι η κατάσχεση των μασκών στην Σαγκάη είναι πολύ πιο περίπλοκη από την δήμευση τους στο αεροδρόμιο της Μπανγκόγκ, οπότε οι  Αμερικανοί απεσταλμένοι απλά επέλεξαν να λύσουν το ζήτημα με μετρητά.

Στην περίπτωση του Καναδά, η λύση δεν ήταν πλέον ευγενής: όπως αναφέρθηκε από το Μόντρεαλ της έκδοσης  του Περιοδικού Montreal, η εταιρεία μεταφορών που υποτίθεται ότι θα έστελνε  τις μάσκες που παραγγέλθηκαν  σε  ένα τοπικό νοσοκομείο από την Κίνα, έστειλε ξαφνικά αυτές τις μάσκες στο Οχάιο.

Οι πιθανότητες ότι αυτό ήταν  ένα «ειλικρινές λάθος» και «παρεξήγηση» υπάρχουν πιθανώς, αλλά λαμβάνοντας υπόψη το υπόλοιπο του υποβάθρου ειδήσεων, μπορεί να φανεί ότι αυτό δεν είναι ένα λάθος, αλλά το αποτέλεσμα μιας συνειδητής προσπάθειας ενός πολύ συγκεκριμένου κράτους.

Από τη μία πλευρά, μπορεί κανείς να θαυμάσει και να αποδώσει φόρο τιμής στην Αμερικανική βούληση να κερδίσει και μια κάποια περιφρόνηση για τους θρήνος των άλλων ανθρώπων κατά την επίτευξη των εθνικών τους συμφερόντων (όπως η διοίκηση του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών το καταλαβαίνει). Όπως είπε ο Donald Trump (χωρίς να αναφέρει την πειρατεία σε ανοικτό κείμενο): «Τα προϊόντα αυτά είναι επειγόντως απαραίτητα για την εγχώρια κατανάλωση. Και πρέπει να τα πάρουμε."

Αλλά υπάρχει μια απόκλιση: ίσως ένα πολύ πιο παραγωγικό μέτρο θα ήταν η ταχεία ανάπτυξη της παραγωγής στην χώρα  και μια ελαφρώς πιο συγκρατημένη επίδειξη αυτού που οι Αμερικανοί ειδικοί αποκαλούν "φωτισμένο εγωισμό", ο οποίος δεν θεωρείται μάταια σημαντικό στοιχείο του εθνικού πολιτικού χαρακτήρα των Ηνωμένων Πολιτειών. "Η επιδημία θα τερματιστεί, και τα προβλήματα όχι μόνο θα παραμείνουν, αλλά θα αυξηθούν, και η μετατροπή τους  σε γεωπολιτικό σφαγείο   θα είναι μια μάλλον μη ρεαλιστική στρατηγική.

Ακόμη και οι πιο φανατικοί πατριώτες των Ηνωμένων Πολιτειών και πολιτικοί, οι οποίοι έχουν χτίσει τη σταδιοδρομία τους στο να πείσουν τους Ευρωπαίους για την επείγουσα ανάγκη -με χαμόγελο και με μέγιστη αφοσίωση- να γλείφουν τα παπούτσια του επόμενου Αμερικανού προέδρου, κατανοούν ότι αυτή η επιδημία είναι μια καμπή. Ότι αυτή είναι η πρώτη παγκόσμια κρίση στην οποία ο κόσμος έχει εισέλθει  σε συνθήκες της νεκρής Αμερικανικής ηγεμονίας:

"Αυτή είναι η πρώτη μεγάλη κρίση στον μετα Αμερικανικό κόσμο. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ δεν φαίνεται πουθενά, η G20 βρίσκεται στα χέρια του πρίγκιπα της Σαουδικής Αραβίας και ο Λευκός Οίκος διαλαλούσε εδώ και χρόνια ότι «η Αμερική είναι πάνω απ' όλα» και «όλοι είναι μόνοι τους». Μόνο ο ιός είναι παγκοσμιοποιημένος", λέει ο Carl Bildt, συμπρόεδρος του σημαντικού φιλοαμερικανικού think tank European Council on Foreign Relations, πρώην πρωθυπουργός της Σουηδίας και διάσημος μισητής της Ρωσίας.

Ο σεβάσμιος Σουηδός πολιτικός έχει δίκιο με την έννοια ότι αντιμετωπίζουμε πράγματι έναν "μετα Αμερικανικό κόσμο". Αλλά δεν είναι μόνο ο ιός που παγκοσμιοποιείται. Οι Ρώσοι, Κινέζοι και Κουβανοί νοσοκόμοι εργάζονται τώρα στην ίδια την Ιταλία. "Η  βοήθεια εκείνων που θέλουν να βοηθήσουν είναι παγκοσμιοποιημένη, και αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα. Από την άλλη πλευρά, σε κάθε διάδρομο ή σε κάθε προβλήτα μέσω του οποίου  μπορούν να περάσουν σπάνιες ιατρικές μάσκες, οι Αμερικανοί "πειρατές του κράτους" είναι σε υπηρεσία, και το έργο τους είναι επίσης παγκοσμιοποιημένο. Η επιδημία έχει δείξει στον κόσμο μια ορατή σύγκρουση δύο ασύμβατων μορφών παγκοσμιοποίησης, και ο τρόπος που οι φιλοαμερικανοί πολιτικοί σε όλο τον κόσμο προπαγανδίζουν  τώρα υπαινιγμούς ότι το αποτέλεσμα δεν είναι σαφώς υπέρ της Ουάσιγκτον.

Τα τελευταία στοιχεία για την κατάσταση με covid-19 στη Ρωσία και τον κόσμο παρουσιάζονται στην πύλη stopcoronavirus.rf.