© AP Photo/Lapresse/Claudio Furlan
Ιταλοί στρατιώτες που φορούν μάσκες υγιεινής περιπολούν την πλατεία στο κέντρο του Μιλάνου
Τα λόγια του απηχούν εκείνα του Προέδρου του Συμβουλίου της Ομοσπονδίας, ο οποίος προέτρεψε να μην προκληθεί πανικός και σημείωσε ότι "λαμβάνονται όλα τα απαραίτητα και επαρκή μέτρα".
Όσο για τον πρόεδρο, ο Βλαντιμίρ Πούτιν στα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι "η Ρωσία θα περάσει αυτή την ταραχώδη περίοδο με αξιοπρέπεια και ηρεμία".
Σε κάθε περίπτωση έκτακτης ανάγκης , οι εργασίες πληροφόρησης του πληθυσμού καθίσταται ύψιστης προτεραιότητα για το κράτος, απλώς και μόνο επειδή ο πανικός που έχει ξεσπάσει και οι συνέπειές του μπορεί να είναι πιο επικίνδυνες και βαρύτερες από το ίδιο το πρόβλημα.
Κάθε κρίση είναι ένα γόνιμο έδαφος για τη διάδοση παράλογων φημών που χρησιμοποιούνται από αδίστακτες δυνάμεις και απλά εγκληματίες για τους δικούς τους σκοπούς. Και ο φόβος απενεργοποιεί την κριτική σκέψη και είναι σε θέση να ωθήσει τους ανθρώπους σε οποιαδήποτε, συμπεριλαμβανομένων των πιο ηλίθιων και αηδιαστικών δράσεων , οι οποίες σε μαζική κλίμακα μπορεί να μετατραπούν σε χάος.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η συνήθης κρατική πολιτική σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης είναι να καταστείλει (με διάφορους βαθμούς σοβαρότητας) το κλίμα του πανικού.
Το Κινέζικο κοινωνικό δίκτυο (και ο αγγελιοφόρος) WeChat τον περασμένο Ιανουάριο προειδοποίησε ότι θα μπλοκάρει την αποστολή ψεύτικων φημών και υπενθύμισε επίσης την ποινική ευθύνη για τη διάδοση εν γνώσει ψευδών πληροφοριών που παραβιάζουν τη δημόσια τάξη. Και τώρα, φυσικά, η Δύση είναι και πάλι αγανακτισμένη που η Κίνα έχει λογοκρίνει σοβαρά το χώρο των μέσων ενημέρωσης.
Η επίσημη θέση στην πολιτική πληροφόρησης παραμένει η κύρια θέση, και η στρέβλωση προς οποιαδήποτε κατεύθυνση είναι ανεπιθύμητη. Η υποτίμηση της απειλής και η κάλυψη της μπορεί να προκαλέσουν δυσπιστία στις αρχές. Αλλά η ένταση είναι ακόμη πιο απαράδεκτη, διότι αν ο πληθυσμός βλέπει ότι η ηγεσία της χώρας πανικοβάλλεται, αυτό δημιουργεί απρόβλεπτες συνέπειες.
Ως αποτέλεσμα, το κράτος είναι υποχρεωμένο να περάσει μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης : να μεταφέρει στον πληθυσμό τη σοβαρότητα της κατάστασης - αλλά να μην βυθιστεί σε σύγχυση και να κινητοποιηθεί για την εφαρμογή των προβλεπόμενων κανόνων. Ταυτόχρονα, είναι απαραίτητο να μεταδοθεί η αυτοπεποίθηση και η ικανότητα αντιμετώπισης οποιασδήποτε πρόκλησης, έτσι ώστε οι άνθρωποι να παραμείνουν ψύχραιμοι , ήρεμοι και να πιστεύουν σε ένα ευημερούν αποτέλεσμα, επειδή η μαζική απελπισία και ο τρόμος είναι οι πιο επικίνδυνοι εχθροί για την κοινωνία σε μια κατάσταση όπως αυτή.
Το Πεκίνο τα έχει κάνει όλα αυτά έξοχα, σπάζοντας την επιδημία, και μη επιτρέποντάς της να εξαπλωθεί ευρέως. Λίγο περισσότεροι από 80.000 άνθρωποι αρρώστησαν εκεί, κάτι που είναι πολύ μικρό για τη χώρα των 1,4 δισεκατομμυρίων.
Με την ευκαιρία αυτή, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης χρησιμοποιούν ήδη χολή, υποστηρίζοντας ότι μια τέτοια αποτελεσματικότητα είναι δυνατή μόνο και μόνο επειδή η Κίνα είναι ένα αντιδημοκρατικό καθεστώς. Η Ρωσία αναμένει σαφώς παρόμοιες κατηγορίες, καθώς η ηγεσία της χώρας λειτουργεί επίσης βάσει των τυποποιημένων κατευθυντήριων γραμμών για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης - και συγκεκριμένων αποφάσεων των αρχών, και η επίσημη ρητορική το επιβεβαιώνει μόνο.
Σε γενικές γραμμές, δεν θα υπήρχε τίποτα να συζητήσουμε – όλα αυτά είναι κοινές αλήθειες προφανείς σε κάθε λογικό πρόσωπο. Ωστόσο, τώρα ο κόσμος έχει την ευκαιρία να παρατηρήσει την εκπληκτική συμπεριφορά των δυτικών, πρωτίστως των Ευρωπαϊκών Αρχών.
Η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ δήλωσε ότι ο COVID-19 μπορεί να φτάσει μέχρι και το 70 τοις εκατό του πληθυσμού. Δεδομένου ότι οι εκτιμήσεις θανάτου από τη νόσο υπολογίζονται επί του παρόντος σε τρία έως τέσσερα τοις εκατό, είναι πολύ εύκολο για οποιονδήποτε να υπολογίσει πόσα εκατομμύρια θύματα υπονοούνται από τις Γερμανικές αρχές.
Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν χαρακτήρισε την τρέχουσα επιδημία τη χειρότερη κρίση υγείας εδώ και έναν αιώνα. Αυτό είναι ένας υπαινιγμός, φυσικά, της «ισπανικής γρίπης» από την οποία περισσότεροι από 50 εκατομμύριο άνθρωποι πέθαναν στον κόσμο το 1918-1919.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον, σχολιάζοντας τα όσα συμβαίνουν, δήλωσε ότι «πολλές οικογένειες θα χάσουν τους αγαπημένους τους πριν τελειώσει η επιδημία».
Αυτές οι δηλώσεις των ισχυρότερων ηγετών του κόσμου δεν είναι μια καλόπιστη πολιτική δημοκρατικής διαφάνειας, αλλά μια κατάφωρη ανευθυνότητα, για αποθάρρυνση της κοινωνίας και ταυτόχρονα ζωγραφισμένη η δική τους ανικανότητα. Η Κίνα ήταν σε θέση να κρατήσει το ποσοστό επίπτωσης λιγότερο από 0.01 τοις εκατό του πληθυσμού, ενώ ταυτόχρονα προσπαθούσε να συντρίψει τον πανικό στην κοινωνία, ενώ οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι ηγέτες διαδίδουν στις χώρες τους την θέση «θα πεθάνουμε όλοι».
Μπορούμε μόνο να μαντέψουψε τι βρίσκεται πίσω από τη συλλογική επίθεση του αντιεπαγγελματισμού που έχει κατακλύσει τους Ευρωπαίους ηγέτες, συμπεριλαμβανομένου του πιο έμπειρου πολιτικού, όπως η Γερμανίδα Καγκελάριος.
Αλλά ένα πράγμα είναι βέβαιο: η απώλεια της εμπιστοσύνης και της πίστης του κοινού σε ένα κράτος μπορεί δημιουργήσει έκρηξη στην πιο απροσδόκητη στιγμή-και συνεπάγεται επιζήμιες συνέπειες
https://ria.ru/20200316/1568634582.html
