 |
| © RIA Novosti / Μαρία Σελιβάνοβα |
Θα πάμε κατά μήκος των ορεινών μονοπατιών της Θεσσαλίας
Μαρία Σελιβάνοβα
Εκεί - χωριά με εκατό κατοίκους, ταβέρνες σε κάθε σπίτι, εκκλησίες χτισμένες στον τόπο όπου υπήρχαν αρχαίοι ναοί, έλατα δάση στις πλαγιές των βουνών, απόλυτη ειρήνη και εκκωφαντική σιωπή.
Μετέωρα: πιο κοντά στον ουρανό
"Αιωρούνται στον αέρα" - αυτό είναι το πώς λένε για τα μοναστήρια στις κορυφές των Μετεώρων, τα βράχια που πριν από 60 εκατομμύρια χρόνια σχηματίστηκαν στο βυθό της θάλασσας. Από τον 10ο αιώνα, οι τοπικές σπηλιές επιλέχθηκαν από ερημίτες, και στη συνέχεια εκκλησίες και μοναστήρια χτίστηκαν εδώ.
"Τώρα μόνο έξι από τους 24 είναι ενεργά: δύο γυναικών και τέσσερα ανδρών, - λέει η Άννα, εκπρόσωπος του Ελληνικού Τουριστικού Συλλόγου. - Οι δρόμοι και τα πέτρινα σκαλοπάτια τους κόπηκαν μόλις στη δεκαετία του 1920. Και πριν ήταν δυνατό να φτάσετε εκεί μόνο με αρθρωτές ξύλινες σκάλες ή με ένα καλάθι που τραβιόταν από πάνω». Τουρίστες και προσκυνητές γίνονται δεκτοί στα μοναστήρια από τις 9 το πρωί έως τις 2 το απόγευμα.
© RIA Novosti / Μαρία Σελιβάνοβα
Μονή της ΜεταμόρφωσηςΟι ταξιδιώτες που έρχονται να δουν μετεωρίτες συνήθως διαμένουν στην Καλαμπάκα μια πόλη 8.500 ατόμων. Τη νύχτα, υπό το φως των προβολέων οι γύρω βράχοι φαίνονται ακόμα πιο μεγαλοπρεπείς.
© RIA Novosti / Μαρία Σελιβάνοβα
Το Σάββατο, υπάρχει
ένα πανηγύρι στην κεντρική πλατεία.
Ανταλλάσσουν φαγητό, ρούχα και
σουβενίρ.
Ο τοπικός χαλβάς και η μαρμελάδα αμυγδάλου
είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς στους
τουρίστες.
Υπάρχουν δύο χωριά στο όρος Κοζιάκος – Περτούλι και Ελάτη. Αν προτιμάτε ηρεμία και απομονωμένη ξεκούραση, πεζοπορία μέσα από το δάσος κωνοφόρων κατά μήκος των ρεμάτων με καθαρά νερά του βουνού, είστε ευπρόσδεκτοι εδώ.
Κεντρικος δρόμος στο χωριό Περτούλι
Υπάρχουν μόνο 60 κάτοικοι στο Περθούλι, με μια ντουζίνα ταβέρνες και δύο ναούς. Δίπλα στο μονοπάτι πεζοπορίας βρίσκεται ο Ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου, που χτίστηκε πριν από περίπου 40 χρόνια. Στο εσωτερικό, υπάρχουν πολύ όμορφες τοιχογραφίες. Στην άλλη άκρη του χωριού βρίσκεται ο Ναός της Μεταμόρφωσης του Κυρίου (1896) με καμπαναριό. Μπορούν να τους δουν μόνο από έξω.
«Οι τουρίστες έρχονται κυρίως το χειμώνα, κάνουν σκι, ιππασία, περπατούν σε πευκοδάσος», λέει ο Παναγιώτης, ιδιοκτήτης της ταβέρνας, η οποία έχει εκπληκτική θέα στα βουνά.
Αλλά ακόμη και στη ζεστή εποχή, υπάρχουν πολλά να κάνουμε εδώ: βόλτα με τετράτροχα ποδήλατα, πυροβολούν με τοξοβολία ή, έχοντας εγκατασταθεί σε ένα από τα δύο πλησιέστερα αγροκτήματα, κάνουν αγροτουρισμό.
Πράγματι, το Περτούλι είναι γνωστό κυρίως για το χιονοδρομικό κέντρο μήκους πέντε χιλιομέτρων, το οποίο φιλοξενεί συνήθως επισκέπτες από τα τέλη Δεκεμβρίου έως τον Μάρτιο. Για τους εκδρομείς υπάρχουν πίστες ενηλίκων και παιδιών, πέντε λιφτ του σκι, έλκηθρο και δίαθλο.
© RIA Novosti / Μαρία Σελιβάνοβα
Ελλάδα, ταβέρνες στο χωριό Περτούλι
Οι σκιέρ κάνουν στάση και στην Ελάτη, ένα χωριό 950 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Ταβέρνες - σε κάθε σπίτι, θέρμανση σόμπας, πεύκα και βράχια.
"Τώρα υπάρχουν περίπου 300 κάτοικοι, αλλά πολλά σπίτια είναι κλειστά για το χειμώνα", εξηγεί η οικοδέσποινα του ξενοδοχείου Paraskeva.
Στα ελληνικά χωριά Περτούλι και Ελάτη, μπορείτε να κάνετε ιππασία, να κάνετε τετράτροχα ποδήλατα, τοξοβολία και πολλά άλλα.
© RIA Novosti / Μαρία Σελιβάνοβα
Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται το χωριό Πήλιο με δύο χιλιάδες κατοίκους. Το τοπικό ορόσημο είναι η βυζαντινή εκκλησία της Πόρτας Παναγιάς. «Χτίστηκε το 1283 στη θέση του Ναού της Αθηνάς. Κάηκε αρκετές φορές, οπότε δεν έχουν επιβιώσει όλες οι τοιχογραφίες», λέει ο Παπά Αχιλλέας.
© RIA Novosti / Μαρία Σελιβάνοβα
Ο βωμός είναι μαρμάρινος, με εγκλείσματα παλαιών στοιχείων. Και στις δύο πλευρές - ψηφιδωτά του 13ου αιώνα με τον Ιησού Χριστό και την Παναγία. Στη γωνία της εκκλησίας υπάρχουν θραύσματα αρχαίων κολώνων που κάποτε στέκονταν εδώ.
Η Σμαραγδένια Λίμνη.
Πλαστήρα - μια τεχνητή δεξαμενή που σχηματίζεται κατά την κατασκευή του φράγματος στον ποταμό Ταύρο το 1962. Από τότε αυτή η περιοχή έχει ονομαστεί Θεσσαλική Ελβετία: καθαρά νερά, γραφικά φιόρδ, μικρά, όπως τα παιχνίδια, χωριά.
Οι τουρίστες έρχονται όλο το χρόνο. Το καλοκαίρι όλοι προσελκύονται για διακοπές στην παραλία και την αλιεία (υπάρχουν μια ντουζίνα είδη ψαριών στη λίμνη: χέλι, πέστροφα, πέρκα, κυπρίνος και άλλα), το χειμώνα - βόλτες στα βουνά, όλο το χρόνο - τοπική κουζίνα σε οικογενειακές ταβέρνες.
Ελλάδα, Θεσσαλία, σε ταβέρνα στη λίμνη Πλαστήρα
© RIA Novosti / Μαρία Σελιβάνοβα
Και στο δρόμο προς την Πλαστήρα αξίζει να επισκεφθείτε το θερμικό θέρετρο Smokovo (θερμοκρασία νερού κολύμβησης - 34 βαθμοί) και το μοναστήρι της Παναγίας Πελεκίτη του XVI αιώνα (Αγία Μητέρα του Θεού Πελεκίτη), λαξευμένη σε βράχο σε υψόμετρο 1400 μέτρων.
Ελλάδα, Θεσσαλία, Λίμνη Πλαστήρα. Άποψη του φράγματος
© RIA Novosti / Μαρία Σελιβάνοβα
Η Διακόσμηση βουνού
Το χωριό Μακρυνίτσα, έξι χιλιόμετρα από την πόλη του Βόλου, είναι γνωστό ως το «μπαλκόνι του Πηλίου». Σχεδόν από κάθε δρόμο υπάρχει μια όμορφη θέα στην πόλη και την ακτή του Αιγαίου.
Ελλάδα. Στη Μακρυνίτσα, οι ταβέρνες βρίσκονται σχεδόν σε κάθε σπίτι.
© RIA Novosti / Μαρία Σελιβάνοβα
Αρχαία λευκά σπίτια, παραδοσιακά για την Ελλάδα. Η κεντρική πλατεία, πλακόστρωτη με πέτρα, είναι γεμάτη εστιατόρια. Τρία τεράστια πλατάνια, τα παλαιότερα από τα οποία είναι πάνω από χίλια χρόνια. Υπάρχει επίσης ένα τοπικό μουσείο ιστορίας, ένα αρχαίο σιντριβάνι, καταστήματα με σουβενίρ και μια εκκλησία.
Σκυλιά στο χωριό Μακρυνίτσα.
© RIA Novosti / Μαρία Σελιβάνοβα
Πολύ κοντά είναι ένα άλλο ορεινό χωριό, η Πορταριά, που ιδρύθηκε τον 13ο αιώνα σε υψόμετρο 650 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Πλατάνι χιλίων ετών, στην κεντρική πλατεία της Μακρυνίτσας
© RIA Novosti / Μαρία Σελιβάνοβα
Επίσης και στη Μακρυνίτσα, τα σπίτια είναι λευκά, αυστηρά διαμορφωμένα. Στην κεντρική πλατεία, στη σκιά των δέντρων, υπάρχουν τραπέζια καφέ. Στην εκκλησία της Παναγίας της Πορταριάς υπάρχουν όμορφα διατηρημένες αρχαίες τοιχογραφίες.
Οι ίδιοι οι Έλληνες έρχονται σε αυτή την περιοχή για τα Σαββατοκύριακα - για να οργανώσουν μια οικογενειακή γιορτή ή να τραβήξουν όμορφες φωτογραφίες.
https://ria.ru/20200315/1568386513.html
