 |
| © REUTERS / Gleb Garanich |
Πίσω από αυτά τα βήματα προφανώς υπάρχει η επιθυμία να τσιμπήσει την Μόσχα και να προκαλέσει τον ερεθισμό της και ο λόγος ήταν η κατάσταση γύρω από το Idlib της Συρίας. Τις τελευταίες ημέρες, ο Ερντογάν κατόρθωσε να κατηγορήσει τη Ρωσία ότι παραβίασε τις συμφωνίες και τη συνενοχή της Δαμασκού. Από τη συνήθεια, ο Τούρκος ηγέτης δεν πρόσεξε ιδιαίτερα τις εκφράσεις του , ειδικότερα, σύμφωνα με τον ίδιο, το μήνυμα "μην περάσετε το δρόμο μας" ανακοινώθηκε στη ρωσική πλευρά.
Η αντίδραση του Κρεμλίνου στα πολλά σκληρά λόγια από την Άγκυρα αποδείχθηκε έντονα ήρεμη, για την οποία η συναισθηματική αστάθεια της Τουρκικής πλευράς μοιάζει με αδυναμία και ανικανότητα να αντιμετωπίσει τόσο τον εαυτό της όσο και την κατάσταση που προκάλεσε μια τέτοια συμπεριφορά.
Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι το Idlib είναι μια περιοχή που βρίσκεται στα βορειοδυτικά της Συρίας και συνορεύει με την Τουρκία. Είναι υπό τον έλεγχο των αντι-κυβερνητικών δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένων των εμφανώς τρομοκρατικών ομάδων (κυρίως της Jebhat al-Nusra *). Το κυριότερο είναι ότι τα συμφέροντα της Τουρκίας είναι εξαιρετικά ισχυρά εκεί, που εκφράζεται με την παρουσία των φιλοτουρκικών ένοπλων ομάδων και ακόμη και των τακτικών στρατευμάτων της γειτονικής χώρας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η κατάσταση στο Idlib έχει επανειλημμένα γίνει αντικείμενο ειδικών διεθνών συμφωνιών οι οποίες είχαν σχεδιαστεί για να σταματήσουν τις εχθροπραξίες μεγάλης κλίμακας στην περιοχή και την κατέστησαν ζώνη αποκλιμάκωσης χωρίς να μεταφερθούν στον έλεγχο της Δαμασκού.
Ωστόσο, ο Συριακός στρατός διατήρησε το δικαίωμα να πολεμήσει τους τρομοκράτες σε αυτό το έδαφος. Αυτό που κάνει τώρα δηλαδή- τον Δεκέμβριο ξεκίνησε το δεύτερο ενεργό στάδιο της λειτουργίας κυβερνητικών στρατευμάτων στο Idlib. Προς το παρόν, οι μάχες ξεπερνούν την πόλη του Sarakib.
Και κρίνοντας από την οδυνηρή αντίδραση της Άγκυρας, η διαδικασία στην περιοχή αναπτύσσεται υπέρ της Δαμασκού. Η κατάσταση επιδεινώθηκε πριν από λίγες ημέρες όταν οκτώ Τούρκοι πολίτες, συμπεριλαμβανομένων πέντε Τούρκων στρατιωτών, πέθαναν ως αποτέλεσμα αεροπορικής επίθεσης στο Idlib. Εννέα ακόμα στρατιώτες τραυματίστηκαν. Σύμφωνα με τον Ερντογάν, 76 Σύριοι στρατιώτες "εξουδετερώθηκαν" σε επιθέσεις αντιποίνων.
Σχεδόν κανένας από τους ειδικούς και τους παρατηρητές δεν αμφιβάλλει ότι αυτό που συμβαίνει, καθώς και οι σκληρές δηλώσεις του Τούρκου ηγέτη, δεν θα αλλάξουν ουσιαστικά τίποτα στις σχέσεις της χώρας του με τη Ρωσία - και ο ίδιος δεν μπορεί παρά να το γνωρίζει αυτό.
Το γεγονός ότι τα συμφέροντα των δυνάμεων που εμπλέκονται στις Συριακές υποθέσεις είναι σε μεγάλο βαθμό πολυδιάστατα δεν είναι κάτι νέο. Κάθε πλευρά ερμηνεύει τη συμφωνία προς όφελός της και εκμεταλλεύεται τις αναδυόμενες ευκαιρίες. Για παράδειγμα, η παρουσία του Τουρκικού στρατού στο Idlib αποτελεί παραβίαση της ισχύουσας συμφωνίας, όπως επεσήμανε άμεσα το υπουργείο Εξωτερικών της Συρίας.
Ταυτόχρονα, στις σχέσεις της Άγκυρας με τη Μόσχα υπάρχουν τόσα άλλα σημαντικά θέματα - από το Τουρκικό ρεύμα και οι S-400 έως τις περίφημες τουρκικές τομάτες – έτσι ώστε μια επιπλοκή στη συριακή κατεύθυνση δεν μπορεί να επηρεάσει θανάσιμα την αλληλεπίδραση μεταξύ των δύο χωρών.
Στην πραγματικότητα, μπορεί κανείς να παρατηρήσει πως η ρωσική στρατηγική εξωτερικής πολιτικής για τη διατήρηση της σταθερότητας, ακόμη και στις πιο δύσκολες και αντικρουόμενες περιοχές, λειτουργεί ως παράδειγμα των σημερινών γεγονότων. Το πιο σημαντικό στοιχείο αυτής της προσέγγισης είναι η δημιουργία ενός δικτύου διαφόρων έργων που λειτουργούν με βάση τις αρχές του αμοιβαίου οφέλους και της αλληλεξάρτησης. Αυτό μειώνει σημαντικά την πιθανότητα κλιμάκωσης των σχέσεων και της μεταφοράς τους σε άλλους τομείς συνεργασίας, αναγκάζοντας τους συμμετέχοντες να επιλύσουν τις προκύπτουσες αντιφάσεις αυστηρά στο πλαίσιο ενός συγκεκριμένου προβλήματος.
Ο Πρόεδρος Erdogan χρησιμοποίησε το ουκρανικό θέμα με την ελπίδα ότι θα αποδειχθεί αρκετά οδυνηρό για τη Μόσχα. Είναι όμως προφανές ότι στη Ρωσία το θέμα αυτό είναι σημαντικό για συζήτηση σε πολιτικά talk shows, και το εθνικό κρατικό σύστημα και η εξωτερική πολιτική δεν ενδιαφέρονται για το επίπεδο συμπάθειας που έδειξε ο Κίεβο στον Τούρκο ηγέτη. Αν άγγιζε άλλη, πιο σημαντική μόχλευση πίεσης μπορεί να ήταν πολύ οδυνηρή για τους ίδιους τους Τούρκους.
Έτσι, με όλα τα καμώματα του ο Τούρκος ηγέτης μπόρεσε να κάνει ξανά εκπλαγούν όλοι με τη συναισθηματική του συμπεριφορά, τη βιασύνη και την τάση να κάνει απερίσκεπτες ενέργειες, γεγονός που αποτελεί ένδειξη σοβαρής αδυναμίας για έναν πολιτικό αυτού του επιπέδου.
Παράλληλα, δεδομένης της σημερινής κατάστασης και των ενδιάμεσων αποτελεσμάτων των ρωσοτουρκικών σχέσεων, σίγουρα δεν είναι για τη Μόσχα να διαμαρτύρεται για τέτοια χαρακτηριστικά ενός εταίρου από την Άγκυρα.
* Η τρομοκρατική ομάδα απαγόρευσε στη Ρωσία.
https://ria.ru/20200205/1564252341.html
