 |
| © REUTERS / Kevin Lamarque |
Η ναυαρχίδα των αμερικανικών μέσων μαζικής ενημέρωσης Οι New York Times αναφέρουν ότι στην Γερουσία και το Κογκρέσο υπήρξε συναίνεση για το θέμα της επιβολής κυρώσεων κατά της ΛΔΚ παρά την αντίσταση του προέδρου, καθόσον οι κυρώσεις και άλλες νομοθετικές δραστηριότητες της Γερουσίας και του Κογκρέσου θα επηρεάσουν σημαντικά την διαδικασία των διαπραγματεύσεων για ανακωχή στον εμπορικό πόλεμο.
Η επίτευξη αυτής της αντιπροεδρικής και αντι-κινεζικής συναίνεσης είναι σημαντικά νέα, διότι πολύ σπάνια υπάρχουν περιπτώσεις όπου το κόμμα από το οποίο εξελέγη ο πρόεδρος προδίδει τον ίδιο τον πρόεδρο και αρχίζει να διεξάγει εξωτερική πολιτική παρακάμπτοντας τις προτεραιότητές του. Αυτό ακριβώς συμβαίνει στις ΗΠΑ τώρα: Οι Ρεπουμπλικάνοι Γερουσιαστές και Κογκρέσσοι που φαίνονται να υπερασπίζονται τον Trump από τη μομφή συνεργάζονται ταυτόχρονα με τους αντιπάλους τους από το Δημοκρατικό Κόμμα προκειμένου να ψηφίσουν νομοσχέδια υπέρ των Kινεζικών κυρώσεων που αντιβαίνουν στις πολιτικές του προέδρου για τις οποίες ο ίδιος μίλησε εξαιρετικά απογοητευμένα. Τώρα το Ρεπουμπλικανικό και Δημοκρατικό κόμμα κυριαρχούνται από τη σθεναρή πεποίθηση ότι το μόνο που λείπει για λυθούν τα προβλήματα της εξωτερικής πολιτικής της Αμερικής είναι η μέγιστη σκληρότητα και ασυμβίβαστες κυρώσεις εναντίον όσων δεν τολμούν να υπακούσουν τις επιθυμίες της Ουάσιγκτον. Από τη σκοπιά αυτής της συναίνεσης, ο Trump όπως και ο Ομπάμα πριν από αυτόν, είναι ένας αδύναμος, οι οποίοςι, για κάποιο ακατανόητο λόγο, δεν θέλει να αποκαταστήσει τον παγκόσμιο σεβασμό στις Ηνωμένες Πολιτείες,
απλά χτυπώντας την κυρωμένη γροθιά στο τραπέζι της παγκόσμιας διπλωματίας και στη συνέχεια τοποθετώντας στο τραπέζι ένα είδος “colt” ως απειλή άμεσης στρατιωτικής επιρροής.
"Σε μια σπάνια επίδειξη της διπλωματικής ενότητας, οι Ρεπουμπλικανοί και οι Δημοκρατικοί σκοπεύουν να προσπαθήσουν να αναγκάσουν τον Πρόεδρο Trump να λάβει μια πιο ενεργή στάση σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κίνα, προετοιμάζοντας ένα νόμο άτρωτο στο προεδρικό βέτο που θα τιμωρήσει ανώτερους Κινέζους αξιωματούχους για τη διατήρηση περισσότερων από ένα εκατομμύριο μουσουλμάνων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης" ανάφεραν οι New York Times. Είναι προφανές ότι η ανησυχία για τα ανθρώπινα δικαιώματα αποτελεί απλώς δικαιολογία για την επιβολή κυρώσεων, διότι η ειλικρίνεια των ανησυχιών για την ανθρώπινη δυστυχία των Γερουσιαστών και των Κογκρέσσων της χώρας που βομβάρδιζαν το Βελιγράδι, που έφεραν την Λιβύη στην εμφάνιση αγορών που πουλάνε σκλάβους, και που υποστήριξαν κοινούς κακοποιούς στην Συρία, εγείρει σοβαρές ανησυχίες. Οι "πληροφορίες", βάσει των οποίων κινούν κυρώσεις και πυραυλικές επιδρομές, είναι ακριβώς το ίδιο.
Το άτρωτο για το προεδρικό βέτο του Trump οφείλεται στο γεγονός ότι το προτεινόμενο νομοσχέδιο θα ψηφιστεί πιθανότατα με τόσες πολλές ψήφους που καθιστούν το προεδρικό βέτο άνευ σημασίας: αρκεί τα δύο τρίτα των γερουσιαστών και τα δύο τρίτα των μελών του Κογκρέσου να ψηφίσουν υπέρ των κινεζικών κυρώσεων.
Στην ιστορία του αμερικανικού κοινοβουλευτισμού, τέτοιες καταστάσεις είναι πολύ σπάνιες, επειδή η απόκτηση των δύο τρίτων των ψήφων και στις δύο κοινοβουλευτικές βουλές απαιτεί εξαιρετικά σπάνια ομοφωνία των πολιτικών αντιπάλων και την προθυμία ενός από τα κόμματα να προδώσουν τον πρόεδρο τους, αλλά αυτό συμβαίνει τώρα. Οι προβλέψεις των Αμερικανών δημοσιογράφων θα μπορούσαν να αποδοθούν σε ευσεβείς πόθους, αλλά υπάρχει ήδη ένα τέτοιο προηγούμενο που απευθύνεται συγκεκριμένα στον σημερινό πρόεδρο και αυτό είναι ένα νέο προηγούμενο. Πιο πρόσφατα, τον Νοέμβριο, η Γερουσία και το Κογκρέσο ψήφισαν (παρά την αντίσταση του Λευκού Οίκου) έναν νόμο που επιβάλλει κυρώσεις σε καταπιεστές της κινεζικής κυβέρνησης για ταραχές στο Χονγκ Κονγκ.
Μακροπρόθεσμα, αυτός ο νόμος θα μπορούσε να στερήσει το Χονγκ Κονγκ από το προνομιακό του καθεστώς κατά τις συναλλαγές με τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες θα μπορούσαν να βλάψουν σοβαρά την οικονομία του Χονγκ Κονγκ. Όπως σημείωσαν οι Αμερικανοί δημοσιογράφοι τότε, ο πρόεδρος δεν θέλησε αρχικά να υπογράψει, δηλώνοντας ότι «υποστηρίζει τους διαδηλωτές, αλλά ότι ο κινέζος Πρόεδρος Ξι Τζίνπινγκ ήταν φίλος του». Αλλά ο κ. Trump είχε λίγες επιλογές: το νομοσχέδιο εγκρίθηκε τόσο από τη Βουλή των Αντιπροσώπων όσο και από τη Γερουσία με πλειοψηφία των ψήφων που ξεπέρασαν το προεδρικό βέτο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι: το επίσημο Πεκίνο κατέστησε όσο το δυνατόν σαφέστερα ότι τέτοιες κυρώσεις αποτελούν ακατάλληλη παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις της Κίνας. Αλλά ακόμη και ο κίνδυνος διακοπής των διαπραγματεύσεων για το θέμα του εμπορικού πολέμου, το οποίο είναι εξαιρετικά ευαίσθητο για την Ουάσινγκτον, η συνέχιση του οποίου είναι ο κύριος κίνδυνος για την Αμερικανική οικονομία, με το να μην έχει σταματήσει τη φιλονικία και τις γεωπολιτικές φιλοδοξίες μιας διακοινοβουλευτικής ομάδας Γερουσιαστών και Κογκρέσσων.
Πρέπει να σημειωθεί ότι μεταξύ των εκκινητών και των υποστηρικτών των κυρώσεων κατά της Κίνας είναι οι εκκινητές και υποστηρικτές των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, συμπεριλαμβανομένων των κυρώσεων κατά των επιχειρήσεων που εργάζονται για την κατασκευή του "North Stream 2". Είναι οι συντάκτες των αποκαλουμένων “δελεαστικών κυρώσεων ή διαφορετικά των διαβολικών κυρώσεων κατά της Ρωσικής χρηματοπιστωτικής αγοράς, των κρατικών τραπεζών και των εταιρειών πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Εάν ο κίνδυνος κατάρρευσης των διαπραγματεύσεων για το εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα του εμπορικού πολέμου των ΗΠΑ και η αντίστασης του Trump δεν σταματήσει τις αντικινεζικές κυρώσεις για το θέμα του Χονγκ Κονγκ, υπάρχει μια ορισμένη πιθανότητα ότι ακόμη και στην περίπτωση των "διαβολικων κυρώσεων" κατά της Ρωσίας, όλες οι προσπάθειες να κρυώσουν τα καυτά κεφάλια των νομοθετών της Ουάσιγκτον, δεν θα λειτουργήσουν επίσης. Πακέτα "κυρώσεων κόλασης" έχουν συζητηθεί με τη μία ή την άλλη μορφή από το 2014, αλλά κάθε φορά οι εκπρόσωποι της προεδρικής διοίκησης-πρώτα του Ομπάμα, μετά του Trump-έπεισαν τους Γερουσιαστές και γερουσιαστές ότι οι κυρώσεις κατά του χρέους της ρωσικής κυβέρνησης και η ενδεχόμενη αποσύνδεση του ρωσικού χρηματοπιστωτικού τομέα από το σύστημα των δολαρίων, συνοδευόμενη από την απειλή των "δευτερογενών κυρώσεων" κατά των ευρωπαϊκών τραπεζών και των χρηματοοικονομικών δομών που εργάζονται με τη χώρα μας, είναι πολύ κακή ιδέα.
Σε επίσημο επίπεδο και σε επίπεδο αλληλογραφίας μεταξύ των προεδρικών διοικήσεων και των αρμόδιων επιτροπών του Κογκρέσου και της Συγκλήτου, δόθηκαν οι ακόλουθες εξηγήσεις: "οι διαβολεμένες κυρώσεις /δελεαστικές κυρώσεις" θα αποσταθεροποιήσουν την παγκόσμια χρηματοπιστωτική και ενεργειακή αγορά, θα καταστήσουν τις αμερικανικές χρηματοπιστωτικές δομές λιγότερο ανταγωνιστικές (δεδομένης της ελκυστικότητας των επενδύσεων σε Ρωσικά περιουσιακά στοιχεία) και δεν θα προκαλέσουν καταστροφικές ζημιές στη Ρωσία, ενώ ταυτόχρονα θα εγγυώνται ουσιαστικά μια «επίθεση αντιποίνων κατά των αμερικανικών Συμφερόντων.
Εάν εγκριθούν οι κυρώσεις του Ουιγκούρ ενάντια στην Κίνα, τότε θα αυξηθεί η πιθανότητα υιοθέτησης δελεαστικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας. Αν όμως εγκριθούν , η Γερουσία και το Κογκρέσο θα έχουν πράγματι την ευκαιρία να δουν πώς οι διοικήσεις του Obama και του Trump είχαν δίκιο όταν προσπάθησαν να αποφύγουν αυτές τις «δελεαστικές κυρώσεις».
https://ria.ru/20200101/1563050430.html
