 |
| © AFP 2019 / Άρης Οικονόμου |
Ο
Επίτροπος αρμόδιος για τις οικονομικές
υποθέσεις Pierre Moscovici σε συνέντευξη Τύπου
στην έδρα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις
Βρυξέλλες. 7 Νοεμβρίου 2019
Η
Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε μια
πρόβλεψη για την οικονομική ανάπτυξη
της ΕΕ και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι
όλα έχουν γίνει πολύ χειρότερα σε σχέση
με την κατάσταση πριν από τρεις μήνες
και η Ευρώπη αντιμετωπίζει έναν «δύσκολο
δρόμο». Το λαμπρό πνεύμα της "κυβέρνησης
της ΕΕ" (αυτή είναι στην πραγματικότητα
η λειτουργία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής)
περιέγραψε λεπτομερώς όλους τους
παράγοντες που έχουν αρνητικό αντίκτυπο
στην ευρωπαϊκή οικονομία και, κατά
εκπληκτικό τρόπο, δεν υπάρχει άμεση
αναφορά στη Ρωσία μεταξύ αυτών των
παραγόντων .
Υπάρχει μόνο έμμεση αναφορά
στη συμφωνία "ΟΠΕΚ + Ρωσία" (προφανώς,
το έγγραφο ήταν τόσο σοβαρό που
αποφασίστηκε να μην συμπεριληφθεί
προπαγάνδα σε αυτό).
Αλλά
υπάρχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Κίνα
και το Ηνωμένο Βασίλειο. Αυτό που είναι
χαρακτηριστικό: κρίνοντας με αυτόν τον
κατάλογο, οι ίδιοι οι αξιωματούχοι των
Βρυξελλών δεν ευθύνονται για καμία από
τις επικείμενες δυσκολίες.
"Η
οικονομική ανάπτυξη στην ΕΕ περιορίζεται
από τα υψηλά επίπεδα αβεβαιότητας που
συνδέονται με τις εμπορικές εντάσεις
και τους διαρθρωτικούς παράγοντες,
μερικοί εκ των οποίων είναι προσωρινοί
και άλλοι πιο μόνιμοι. Με τις ΗΠΑ φαίνεται
ότι οι κυκλικοί παράγοντες (που
συμπληρώνονται από την αβεβαιότητα της
εμπορικής πολιτικής) είναι πιο σημαντικοί.
Προκειμένου να εκτιμηθούν οι παράγοντες
που επηρεάζουν την οικονομική ανάπτυξη,
πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ παραγόντων
που αντικατοπτρίζουν τις μακροπρόθεσμες
τάσεις (π.χ. μείωση της παραγωγικότητας,
γήρανση), διαταραχές εφοδιασμού (π.χ.
εμπορικές εντάσεις μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας,
Brexit και προσωρινά εμπόδια στην προσφορά
πετρελαίου) (π.χ. ο οικονομικός κύκλος
των ΗΠΑ, ο Ασιατικός τεχνολογικός
κύκλος), οι διαρθρωτικές μετατοπίσεις
(π.χ., η ζήτηση για τα αυτοκίνητα να
γίνονται πιο πράσινα, οι αλλαγές στην
κινεζική αγορά αυτοκινήτων), οι πολιτικές
επιπτώσεις (π.χ., η αποδυνάμωση του
φορολογικού κινήτρων των ΗΠΑ) και οι
επιπτώσεις του παγκόσμιου οικονομικού
κύκλου (π.χ. η παγκόσμια οικονομική
κρίση).
Η
εικόνα δεν είναι η πιο ευχάριστη: η
Ευρωπαϊκή ήπειρος γερνάει και χειροτερεύει,
το Ηνωμένο Βασίλειο φεύγει, ενώ οι
Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα διεξάγουν
πράγματι έναν εμπορικό πόλεμο με την
ΕΕ και μεταξύ τους, το οποίο σπάζει τις
παγκόσμιες αλυσίδες παραγωγής , και το
ακριβό (για τους Ευρωπαίους) πετρέλαιο
επιβάλλεται λόγω των περιορισμών στην
προσφορά (αυτό είναι μια υπαινιγμός
στην «κοινή δημιουργικότητα» της Ρωσίας
και του ΟΠΕΚ). Ένας αντικειμενικός
παρατηρητής θα προσθέσει στον κατάλογο
αυτό το χρέος πολλών ευρωπαϊκών χωρών
και εταιρειών, καθώς και την επικείμενη
συνταξιοδοτική κρίση, επειδή η μείωση
των συντάξεων (η οποία προβλέπεται ήδη
για το επόμενο έτος, για παράδειγμα στις
Κάτω Χώρες) είναι απίθανο να συμβάλει
στην οικονομική ανάπτυξη.
Είναι
σημαντικό να κατανοήσουμε πώς οι ηγέτες
της ΕΕ αντιλαμβάνονται τον κόσμο γύρω
τους, ο οποίος φαίνεται τώρα να είναι
μια μάλλον εχθρική πηγή προβλημάτων,
με τον κατάλογο των πηγών των προβλημάτων
που βρίσκονται σε ισχύ (πιθανώς πρώην)
Συμμάχων από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στο
πλαίσιο αυτό, γίνεται σαφής η εξωτερική
πολιτική (και σύντομα η εσωτερική
πολιτική), η οποία αποδεικνύεται από
τις Γερμανικές και τις Γαλλικές αρχές.
Η ουσία του καθεστώτος: ο μόνος τρόπος
προώθησης των συμφερόντων του Βερολίνου
και του Παρισιού είναι να φέρει ολόκληρη
την Ευρωπαϊκή Ένωση σε γροθιά, να κλείσει
το στόμα των δυσαρεστημένων Αμερικανικών
“τραγουδιστών” από τα κράτη της
Βαλτικής, της Νοτιοανατολικής Ευρώπης
και ιδιαίτερα από την Πολωνία, και στη
συνέχεια να διαπραγματευτεί ή να έρθει
σε σύγκρουση με τον έξω κόσμο από μια
θέση ισχύος και όχι μόνο μια δύναμη,
αλλά μια ενιαία δύναμη της μεγαλύτερης
πολιτικής ένωσης στον πλανήτη.
Όλοι
δεν είναι ευχαριστημένοι με αυτό, και
οι κύριοι δυσαρεστημένοι άνθρωποι
βρήκαν τον εαυτό τους στην Πολωνία, όπου
ο άτυπος συγγραφέας αυτής της γεωπολιτικής
στρατηγικής - Εμμανουήλ Μακρόν - έχει
επικριθεί εδώ και αρκετούς μήνες και
απάντησε σε όλους στη Βαρσοβία από τις
σελίδες της βρετανικής έκδοσης του The
Economist. Ο Macron έκανε πολλές σκληρές δηλώσεις
ταυτόχρονα. Πρώτον, είπε ότι το ΝΑΤΟ
ήταν σε κώμα (εναλλακτικά, η δήλωσή του
θα μπορούσε να μεταφραστεί ως «ο εγκέφαλος
του ΝΑΤΟ πέθανε»). Στη συνέχεια, τόνισε
ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αρχίσει
να θεωρεί τον εαυτό της ως μια γεωπολιτική
δύναμη. Και προκειμένου οι Πολωνοί
πολιτικοί να καταλάβουν τελικά το μήνυμά
του, ανέφερε ότι η Ευρώπη πρέπει να
αποκαταστήσει τις σχέσεις με τη Ρωσία,
ακόμη και αν η Πολωνία και τα κράτη της
Βαλτικής έχουν δυσπιστία.
Αξίζει
να σημειωθεί ότι πρόσφατα σημειώθηκε
κάποια πρόοδος σε θέματα σημαντικά για
τις ρωσικές-ευρωπαϊκές σχέσεις. Έτσι η
Δανία εξέδωσε κατ 'αρχήν άδεια για την
κατασκευή του "Nord Stream 2" και η
Ευρωπαϊκή Επιτροπή ασκεί μεγάλη πίεση
στην Ουκρανία όσον αφορά την υιοθέτηση
της ευρωπαϊκής ενεργειακής νομοθεσίας,
η οποία θα βοηθήσει τη "Gazprom" να
διευκολύνει σοβαρά την δουλειά. Επιπλέον,
οι συμβάσεις ενεργειακής προμήθειας
μετατρέπονται σταδιακά σε ευρώ αντί
για δολάρια και είναι προφανές ότι και
οι δύο πλευρές έχουν λάβει μια πολιτική
απόφαση για αποδυνάμωση των αγορών
ενέργειας.
Αυτή
την εβδομάδα, μια Γαλλική σχεδόν επίσημη
πηγή Agence France-Presse ανέφερε ότι η Ευρωπαϊκή
Ένωση (και πάλι κάτω από την άτυπη Γαλλική
ηγεσία) ετοιμάζει το δικό της σύστημα
πληρωμών με κάρτες - ένα είδος αναλόγου
του ρωσικού συστήματος "Mir". Και ο
δηλωμένος σκοπός αυτής της ενέργειας,
στην οποία έχουν ήδη προσελκύσει οι
κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης δύο
κορυφαίες ευρωπαϊκές τράπεζες, είναι
να ξεφορτωθεί την κυριαρχία των
Αμερικανικών εταιρειών Mastercard και Visa.
Οι
τραπεζίτες των ηγετικών τραπεζών της
Ευρωπαϊκής Ένωσης διαμαρτύρονται ότι
η απόφαση για τη δημιουργία ενός
ευρωπαϊκού συστήματος καρτών και ενός
συστήματος πληρωμών χωρίς μετρητά
(τίτλος εργασίας: PEPSI - Πανευρωπαϊκή
Πρωτοβουλία Συστήματος Πληρωμών) είναι
"όχι οικονομικό, αλλά πολιτικό".
Αξίζει να σημειωθεί ότι στη ρωσική
υπόθεση η αποδέσμευση και η εξάλειψη
της τοξικομανίας ήταν η απάντηση στις
κυρώσεις των ΗΠΑ και η απότομη επιδείνωση
των σχέσεων με την Ουάσινγκτον μετά την
Κριμαία καθώς και οι κίνδυνοι αποσύνδεσης
της Ρωσίας από το χρηματοπιστωτικό
σύστημα του δολαρίου ως σύνολο.
Εάν
η Ευρωπαϊκή Ένωση λαμβάνει τώρα μέτρα
για την εσωτερική εξυγίανση, την
αποδυνάμωση των εισαγωγών ενέργειας
και την προσπάθειά της να δημιουργήσει
μια PEPSI σε μια έκτακτη τάξη προκειμένου
να εξαλείψει την ευπάθεια της στον τομέα
των χρηματοπιστωτικών υποδομών, σημαίνει
ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είτε έχει παράπονα
με τις ΗΠΑ (και η κριτική του ΝΑΤΟ του
Macron είναι μόνο ένα σύμπτωμα αυτής της
νέας εχθρικής μορφής σχέσεων) ή οι ηγέτες
της Γαλλίας και της Γερμανίας αναμένουν
μια ριζική επιδείνωση των σχέσεων με
τις Ηνωμένες Πολιτείες στο εγγύς μέλλον.
Και
τώρα οι Ευρωπαίοι προσπαθούν να
προετοιμαστούν εκ των προτέρων για αυτό
το προσεχές μέλλον, όπου η Ουάσινγκτον
θα αποτελέσει πρόβλημα και εχθρό για
την Ευρωπαϊκή Ένωση. Με βάση αυτό που
γνωρίζουμε για τη φύση της αμερικανικής
πολιτικής ελίτ, τέτοιες ενέργειες του
Macron και των συναδέλφων του στην ΕΕ θα
οδηγήσουν μόνο στο γεγονός ότι θα
τιμωρηθούν παραδειγματικά.
Ανεξάρτητα
από το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας,
οι σχέσεις μεταξύ Βρυξελλών και Ουάσιγκτον
είναι απίθανο να βελτιωθούν και ο
υπόλοιπος κόσμος θα επωφεληθεί από
αυτό. Τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα έχουν
την ευκαιρία (αλλά σίγουρα όχι μια
εγγύηση) να καταλήξουν σε συμφωνία με
την Ευρωπαϊκή Ένωση, ειδικά αφού στην
περίπτωση της Ρωσίας, ακόμη και ο Macron
λέει ότι θα ήταν "μεγάλο λάθος" να
μην αναζητήσουμε κοινό έδαφος μαζί μας.
