 |
| Reuters/Herny Romero |
Οι Διαδηλωτές κυματίζουν την σημαία Mapuche κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας ενάντια στο κρατικό οικονομικό μοντέλο της Χιλής στο Σαντιάγκο της Χιλής 26 Οκτωβρίου 2019
Gustavo Guerreiro -Βραζιλιάνος εμπειρογνώμονας
Ενώ
οι διαμαρτυρίες που ξέσπασαν στον
Ισημερινό, τη Χιλή και τη Βολιβία έχουν
διαφορετικές αιτίες, όλα αυτά οδηγούνται
σε κάποιο βαθμό από την μακροχρόνια
στρατηγική της Ουάσιγκτον να διατηρεί
τα ηνία της αυλής της, εξηγεί ο Βραζιλιάνος
καθηγητής. Gustavo Guerreiro.
Πρόσφατα,
η Λατινική Αμερική έχει διαταραχθεί
από τρία κύματα αντικυβερνητικών
διαδηλώσεων: Πρώτον, ξέσπασε εξέγερση
στον Ισημερινό στις 3 Οκτωβρίου και στη
συνέχεια, στις 14 και 21 Οκτωβρίου, στη
Χιλή και στη Βολιβία, αντίστοιχα.
Οι
διαμαρτυρίες στο Εκουαδόρ συνεχίστηκαν
μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου και πυροδοτήθηκαν
από την απόφαση της κυβέρνησης να
ακυρώσει μια 40-ετή επιδότηση καυσίμων
ως μέρος των μέτρων λιτότητας που
συμφωνήθηκαν από τον Πρόεδρο του Εκουαδόρ
Λένιν Μορένο και το ΔΝΤ.
Ο
λόγος της αναταραχής στη Χιλή ήταν η
αύξηση του κόστους των ταξιδιών στο
μετρό του Σαντιάγκο, το οποίο φαινόταν
να είναι η τελευταία σταγόνα στο υπόβαθρο
των μακροπρόθεσμων οικονομικών δυσκολιών
της χώρας.
Στην
περίπτωση της Βολιβίας, οι ταραχές
ξεκίνησαν ως απάντηση σε κατηγορίες
για απάτη κατά τη γενική ψηφοφορία στις
20 Οκτωβρίου 2019, στην οποία κέρδισε ο νυν
Βολιβιανός Πρόεδρος Evo Morales.
Ενώ
ο Πρόεδρος του Εκουαδόρ Λένιν Μορένο
με κάποιο τρόπο βρήκε τρόπο να ηρεμήσει
τις διαμαρτυρίες, οι κυβερνήσεις της
Χιλής και της Βολιβίας εξακολουθούν να
προσπαθούν να βρουν συμβιβασμό με τους
διαδηλωτές.
Ο
Gustavo Guerreiro., εκδότης του περιοδικού
παγκοσμίας έντασης στο Πανεπιστήμιο
Ceara της Βραζιλίας (UECE) και μέλος του
Κέντρου Αλληλεγγύης της Βραζιλίας για
την αλληλεγγύη με τους λαούς και τον
αγώνα για ειρήνη (CEBRAA), εξήγησε τι κρύβεται
πίσω από την αναταραχή που έπληξε τα
τρία κράτη της Νότιας Αμερικής, και Πώς
αυτά τα γεγονότα διαφέρουν μεταξύ τους.
Sputnik:
Ποιος είναι πίσω από τις πρόσφατες
συγκρούσεις στη Χιλή και τη Βολιβία,
ποιες είναι οι κύριες αιτίες και οι
κινητήριες δυνάμεις;
Gustavo
Guerreiro: στην περίπτωση της Χιλής και της
Βολιβίας, αυτές είναι διαφορετικές
καταστάσεις που υποδεικνύουν μια κρίση
της ίδιας φύσης. Η Χιλή υποφέρει από τη
νεοφιλελεύθερη διάλυση που ξεκίνησε
τη δεκαετία του 1970 κατά τη διάρκεια της
στρατιωτικής δικτατορίας. "Η Χώρα
έχει μια οικονομική πολιτική που έχει
εμβαθύνει τη διαδικασία διάλυσης του
κράτους και την επιδείνωση των συνθηκών
διαβίωσης του πληθυσμού, ο οποίος εκείνη
την εποχή βγήκε στους δρόμους αναζητώντας
αξιοπρέπεια.
Πρόκειτα για μια χώρα με ιδιωτικοποιημένο συνταξιοδοτικό
σύστημα και χρεωκοπία. όπου το 50% των
συντάξεων είναι χαμηλότερο από τον
κατώτατο μισθό και 44% κάτω από το όριο
της φτώχειας.
Στη
Βολιβία, ο ΕΒΟ Μοράλες κέρδισε τις
εκλογές με 200 διεθνείς παρατηρητές. Η
χώρα έχει μια πολύ αντίθετη πολιτική
της Χιλής με ισχυρό ρόλο του κράτους
στο πρόσωπο του Evo. Στην
Νότια Αμερική κατέγραψε τη μεγαλύτερη
οικονομική ανάπτυξη, η οποία, σύμφωνα
με το ΔΝΤ, δείχνει την αύξηση του ΑΕγχΠ
της χώρας κατά 4%. Η χώρα έχει μια πολιτική
εθνικοποίησης των υδρογονανθράκων και
των φυσικών πόρων.
Η
φύση της σύγκρουσης στη Χιλή πηγάζει
από τον σπασμό της κοινωνίας ενάντια
στη νεοφιλελεύθερη πολιτική, και στη
Βολιβία-τη συντηρητική αντίδραση των
συγχωνευόμενων ελίτ στον αμερικανικό
ιμπεριαλισμό. Έχουν τις ίδιες ρίζες με
την προώθηση της ιμπεριαλιστικής
πολιτικής στην περιοχή.
Reuters/Ueslei Marcelino
20
Οκτωβρίου, 2019 ο Βολιβιανός Πρόεδρος και υποψήφιος Πρόεδρος Evo
Morales του κόμματος Κίνημα για τον Σοσιαλισμό (MAS) χαιρετά τους υποστηρικτές
του κατά τη διάρκεια ψηφοφορίας σε
εκλογικό σταθμό σε σχολείο της Villa 14 de Septiembre, στην περιοχή Chapare της Βολιβίας.
Sputnik:
οι πρόσφατες συγκρούσεις στη Χιλή και
τη Βολιβία συνδέονταν με κάποιο τρόπο
με τις αναταραχές στο Εκουαδόρ; Μπορούν
να περιγραφούν αυτά τα τρία ξεχωριστά
κινήματα διαμαρτυρίας όσον αφορά την
αριστερά-δεξιά πολιτική πάλη στη Λατινική
Αμερική;
Gustavo Gereirro: οι συγκρούσεις στη Χιλή και
τη Βολιβία συνδέονται με τις ταραχές στον Ισημερινό, επειδή αποτελούν κινήματα
«ενεργής αντίδρασης» σε αυτή την
ιμπεριαλιστική πολιτική που επιδιώκουν
οι Ηνωμένες Πολιτείες, ιδίως στη Λατινική
Αμερική. Οι διαμαρτυρίες είναι
διαφορετικές, ειδικά στην περίπτωση
της Χιλής και του Ισημερινού. Έχουν ένα
δημοφιλές πρόσωπο κατά της απώλειας
των κοινωνικών δικαιωμάτων, της διάλυσης
της κοινωνικής πολιτικής, της διάλυσης
του κράτους, προέρχεται από έναν πληθυσμό
που δεν είναι πάντα οργανωμένος. Στην
περίπτωση της Βολιβίας, είναι η δράση
των αντιδραστικών τμημάτων της κοινωνίας
που βλέπουν την προώθηση των εθνικιστικών
πολιτικών της κυβέρνησης του Εvo
Μorales ως απώλεια προνομίων
και ορισμένων ελίτ που συμμορφώνονται
με το έργο της νεοφιλελεύθερης κυριαρχίας
που επιβλήθηκε από την Αμερικάνικη
κυβέρνηση.
Sputnik:Ποιος
ενδιαφέρεται να απελάσει τον Μοράλες
και πώς μπορεί αυτό να επηρεάσει την
κατάσταση στη Βενεζουέλα;
Gustavo
Guerreiro: στην περίπτωση των εκλογών της
Βολιβίας, είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί
ότι οι μέθοδοι εργασίας που εγκρίθηκαν
στις εκλογές ήταν παρόμοιες με εκείνες
που εγκρίθηκαν στη Βραζιλία το 2014. Ακόμη
και πριν από την έναρξη της εκλογικής
διαδικασίας, ο χαμένος υποψήφιος (Esio
Νέβες) είπε ότι δεν πίστευε στο ηλεκτρονικό
εκλογικό σύστημα. Το ίδιο συνέβη και
στη Βολιβία. Αφού το συντηρητικό
στρατόπεδο στη Βολιβία δεν μπορεί να
νικήσει το δημοκρατικό στρατόπεδο,
προσπαθούν να εξαπατήσουν το εκλογικό
στρατόπεδο.
Όσοι
ενδιαφέρονται για την απέλαση του Evo
Morales είναι οι ελίτ που συνδέονται
με αυτό το ιμπεριαλιστικό έργο της
Ουάσιγκτον. Η κατάσταση θα μπορούσε να
επηρεάσει, διότι η πραγματικότητα σε
αυτές τις χώρες δεν θα μπορούσε να
θεωρηθεί άνοση στο περιφερειακό
στρατηγικό έργο. Κάθε κίνηση στην
Αργεντινή, τον Ισημερινό, το Περού και
ειδικά στη Βραζιλία έχει σοβαρές συνέπειες
στη Βενεζουέλα. Έτσι, όλες οι πραγματικότητες
είναι αλληλένδετες. Πρόκειται για μια
πολύπλοκη γεωπολιτική πραγματικότητα.
