 |
| © AP Photo / J. Scott Applewhite |
-
Ποιος θα το φανταζόταν; Στις Ηνωμένες
Πολιτείες, μιλάνε για την τεχνολογία
των «Πορτοκαλί Επαναστάσεων». Συγκεκριμένα,
τώρα οι Δημοκράτες πηγαίνουν στις κάλπες
όχι για να τις κερδίσουν με ειλικρίνεια,
αλλά για να αμφισβητήσουν τα αποτελέσματά
τους. Και έτσι από το (προεκλογικό)
ξεκίνημα για αυτό τον λόγο ετοιμάζονται.
Επειδή η Δημοκρατία είναι η εξουσία των
Δημοκρατών, όχι εκείνων για τους οποίους
ψηφίζει ο ψηφοφόρος.
Η
λέξη "Δημοκράτες" στην προκειμένη
περίπτωση ισχύει τόσο για τους ανθρώπους
ορισμένων πεποιθήσεων όσο και για τους
ηγέτες του Δημοκρατικού Κόμματος των
ΗΠΑ.
Αυτή
η ιστορία - με τη μορφή απρόσεκτων
δηλώσεων - εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια
της διαδικασίας αμφισβήτησης του
Προέδρου Donald Trump, η οποία άρχισε στο κάτω
μέρος του Αμερικανικού Κογκρέσου. Και τι συμβαίνει : οι άνθρωποι ανησυχούν. Οι
άνθρωποι μιλούν για πράγματα για τα οποία μετανοιώνουν μετά. Και πως να μην
ανησυχούν αν αυτή η ίδια η μομφή μπορεί
- εάν όλα πάνε στραβά - να οδηγήσει σε
μια πλήρη καταστροφή όχι για τον Trump,
αλλά για το Δημοκρατικό Κόμμα, αν όχι
για όλη την Αμερική.
Ο
ηγέτης του Δημοκρατικού Κόμματος σήμερα,
απουσία άλλων, είναι η Πρόεδρος της
κατώτερης οικίας η Νανσί Πελόσι. Και
έγραψε σε μια ανοικτή επιστολή προς
τους συναδέλφους της: ξεκινήσαμε
ακροάσεις κατά του Trump και των ουκρανικών
Υποθέσεων του στο σώμα, και πολλοί-ειδικά
οι Ρεπουμπλικάνοι-αντιδρούν βιαστικά:
Μας λένε, οι προεδρικές εκλογές θα είναι
στο 2020, οπότε ας αποφασίσουν οι εκλογές
για τα πάντα. "Αυτή η επικίνδυνη
κατάσταση τονίζει μόνο την ανάγκη για
επείγουσα δράση μας, επειδή ο πρόεδρος
απειλεί τη νομιμότητα των εκλογών του
2020".
Κάποιος
μπορεί να μην κατάλαβε αμέσως τι είπε.
Αλλά ο Trump το κατάλαβε και αμέσως απάντησε στο Twitter: «Με άλλα λόγια, σκέφτεται ότι
θα κερδίσω και δεν θέλει να διακινδυνεύσει
να αφήσει τους ψηφοφόρους να αποφασίσουν».
Και με όλη την ρεπουμπλικανική προπαγάνδα
-και δεν είναι μόνο εκεί, αλλά θυμώνει
και δυναμώνει- αφού εκμεταλλεύτηκε
επίσης την ευκαιρία για να εξηγήσει
στους Δημοκράτες σε τι έχουν φτάσει.
Εδώ είναι μόνο ένα παράδειγμα: η Πελόσι,
στην πραγματικότητα, λέει ότι αν οι
Δημοκράτες δεν πάρουν από τον Trump τον
Λευκό Οίκο τώρα, τότε η νομιμότητα των
προεδρικών εκλογών τίθεται υπό αμφισβήτηση
πριν καν ξεκινήσουν. Αυτό, αγαπητοί
φίλοι, είναι κυνισμός. Και αυτό δεν είναι
η πρώτη περίπτωση, διότι σε αυτόν τον
αιώνα οι Δημοκράτες αμφισβητούν τα
αποτελέσματα των εκλογών κάθε φορά που
ένας Ρεπουμπλικανός κερδίζει. Έτσι ήταν
με τον George W. Bush, έτσι ήταν με τον Trump το
2016. Είναι έτοιμοι να αναγνωρίσουν μόνο
τις νίκες τους.
Για
την ακρίβεια, όλη η διαδικασία της μομφής
σχεδιάστηκε για να αποδυναμώσουν τις
πιθανότητες του Trump στις εκλογές
προπαγανδιστικά : για την πραγματική
απομάκρυνσή του από την εξουσία,
χρειάζονται τα δύο τρίτα των ψήφων στη
Γερουσία, και εκεί οι Ρεπουμπλικάνοι
κυριαρχούν.
Εντούτοις,
η μομφή δεν πήγε καλά, για το οποίο ήδη
μιλάνε οι άνθρωποι από το δημοκρατικό
κόμμα- βλέπουν επίσης "κίνδυνο",
όπως η Pelosi. Ιδού ένας σχολιαστής από
την φιλοδημοκρατική εφημερίδα The
Washington Post, που γράφει με θλίψη: οι
δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η υποστήριξη
της μομφής μειώνεται, και η εκλογική
βάση του Trump γίνεται
ισχυρότερη όσο περισσότερο πιέζεται
προς τον τοίχο. Φανταστείτε την κατάσταση:
ο πρόεδρος "απομακρύνεται" από την
κάτω βουλή, δηλαδή από τους Δημοκράτες, και
μετά η άνω βουλή, δηλαδή εκεί που επικρατούν οι Ρεπουμπλικάνοι,
τον επιστρέφουν στην θέση του... Και
μετά ο ψηφοφόρος τον εξουσιοδοτεί στο
Λευκό Οίκο για μια νέα θητεία Και δεν
υπάρχει κανένας που να κατηγορεί τους
δημοκράτες, εκτός από τους ίδιους.
Αυτός
είναι ο λόγος για τον οποίο οι εκλογές,
σύμφωνα με την Πελόσι, είναι "κίνδυνος".
Γι 'αυτό προτείνει μια ελαφρώς γελοία
ιδέα - ο Trump απειλεί τη νομιμότητα των
εκλογών. Γιατί αυτό; Επειδή οι Δημοκρατικοί
μπορούν να τις χάσουν.
Δηλαδή,
σύμφωνα με αυτή τη λογική, μόνο η
μονοκομματική εξουσία είναι νόμιμη,
εσείς οι ίδιοι γνωρίζετε ποια είναι. Σε
γενικές γραμμές, αναφορικά με τις
εκλογές, οι εκλογές είναι κακές εάν δεν
ψηφίσουν το σωστό άτομο.
Ας
θυμηθούμε πώς εξελίχθηκε αυτή η ιδεολογία
και η τεχνολογία μετά από καιρό, στην
Ουκρανία, τη Γεωργία και τη Ρωσία (εδώ,
χωρίς τις παραμικρές πιθανότητες
επιτυχίας). Και επίσης σε πολλές άλλες
χώρες. Αν ο ψηφοφόρος αποδειχθεί
λανθασμένος, τότε διεξάγονται πολιτικά
σαμποτάζ (όπως ο παράνομος "τρίτος
γύρος" των εκλογών στην Ουκρανία) ή
οι μαζικές ταραχές στις πλατείες.
Και
αυτή η τεχνολογία επιστρέφει στις
Η.Π.Α., και έχουν αρχίσει να δυσανασχετούν
για αυτό. Παράδειγμα: λίγο λιγότερο από
ένα χρόνο πριν, μια ομιλία παραδόθηκε
από τον άγνωστο Daniel Greenfield. Και τώρα είναι
ήδη γνωστός, γιατί θυμήθηκαν την ομιλία
του και άρχισαν να την στέλνουν ο ένας
στον άλλο σε ρεπουμπλικανικούς πόρους.
Αρκετοί άνθρωποι ισχυρίστηκαν το
δικαίωμα να είναι ο συντάκτης αυτών των
δηλώσεων, στη συνέχεια έφτασαν στην
πηγή ... υπήρξε μια μακρά ιστορία.
Αλλά
ο Greenfield είπε αυτό: είναι ένας εμφύλιος
πόλεμος. Οποιοσδήποτε εμφύλιος πόλεμος
αρχίζει με την πολιτική, οι πυροβολισμοί
είναι μόνο στο τελευταίο στάδιο.
Τότε
κυριολεκτικά: «Πώς αρχίζει ο εμφύλιος
πόλεμος; Δύο ή περισσότερα κόμματα
διαφωνούν σχετικά με το ποιος πρέπει
να κυβερνήσει τη χώρα. Και δεν μπορούν
να λύσουν αυτό το ζήτημα μέσω των εκλογών,
επειδή δεν συμφωνούν ότι οι εκλογές
είναι ο τρόπος για να αποφασιστεί ποιος
θα είναι ο υπεύθυνος ».
Και
ένα άλλο παράρτημα από την ίδια ομιλία:
"Μπορείτε να μισείτε ένα άλλο κόμμα.
Μπορεί να πιστεύετε ότι αυτό το κόμμα
είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί
σε μια χώρα. Αλλά σε αυτή την περίπτωση,
εργάζεστε σκληρά για να κερδίσετε τις
επερχόμενες εκλογές. Αν όμως απορρίπτετε
συνεχώς το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών
που δεν κερδίσατε, τότε αυτό που θέλετε
πραγματικά είναι μια δικτατορία. Η
δικτατορία σας. "
Γι
'αυτό εξηγήστε στους Ουκρανούς ή τους
Γεωργιανούς ότι κάνατε εξαγωγή σ' αυτούς
και σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο όχι την
δημοκρατία, αλλά την δικτατορία. Αλλά
μας λένε ως απάντηση: αυτό δεν είναι
"εμείς" - δηλαδή, δεν είναι όλη η
Αμερική. Αυτό είναι μόνο το μισό που
είναι δημοκράτες. Όλες οι χρωματιστές
επαναστάσεις προέρχονται από τους
δημοκράτες και τις μη κυβερνητικές
οργανώσεις και τα ιδρύματα που δημιουργούν
σε όλο τον κόσμο για να οργανώσουν τις
σωστές εκλογές με τα σωστά αποτελέσματα.
Και το άλλο μισό της Αμερικής είναι
δημοκρατικό και καλό.
Λοιπόν,
σκεφτείτε αυτό το επιχείρημα. Και σε
κάθε περίπτωση θυμηθείτε το.