 |
| ©
RIA Novosti / Alexei Druzhinin |
Ο
Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν σε
κοινή φωτογραφία με τους επικεφαλής
των αντιπροσωπειών της Διάσκεψης Κορυφής
Ρωσίας-Αφρικής
Η σύγχρονη φιλοσοφία της Ρωσίας
Ο
κ. Putin επισημαίνει τις παγκόσμιες
φιλοδοξίες του με το να υποδέχεται (στη σύνοδο
κορυφής) και τις 54 Αφρικανικές χώρες
για νέες εμπορικές συναλλαγές αξίας
δισεκατομμυρίων δολαρίων ", λέει η Αμερικανική επιχειρηματική έκδοση
Business Insider.
Δυστυχώς,
κάθε επιτυχία της εξωτερικής πολιτικής,
όπως για παράδειγμα η σύνοδος
Ρωσίας-Αφρικής, γίνεται σχεδόν πάντα
λόγος σκληρής κριτικής για την ηγεσία
της χώρας από ένα συγκεκριμένο τμήμα
της Ρωσικής κοινότητας των μέσων μαζικής
ενημέρωσης και των πολιτικών μικρο-επιρροών
στα κοινωνικά δίκτυα. Η αυστηρή αντίθεση
μεταξύ των δυτικών αναλυτών από τα
κορυφαία μέσα μαζικής ενημέρωσης και
της κακώς συγκαλυμμένης αντιρωσικής
υστερίας ορισμένων μικροεπηρεαστών
στα ρωσικά κοινωνικά δίκτυα και
αγγελιαφόρους μοιάζει ιδιαίτερα αστεία.
Ενώ οι δυτικοί
αναλυτές μετρούσαν τις ρωσικές επιτυχίες
και τα οφέλη, οι Ρώσοι χρήστες έπρεπε
να διαβάσουν γελοία ανέκδοτα για
"συγχώρεση 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων".
Η προσπάθεια
να παρουσιαστούν οι διαγραφές χρεών
των Αφρικανικών χωρών προς την ΕΣΣΔ ως
ένδειξη αδυναμίας ή ηλιθιότητας είναι
κατανοητή, αλλά μπορεί να λειτουργήσει
μόνο στο πιο άτυπο ακροατήριο. Εάν η
"ελάφρυνση του χρέους" είναι
αδυναμία και ηλιθιότητα, τότε το ΔΝΤ,
η Παγκόσμια Τράπεζα και ακόμη και η Κίνα
θα πρέπει να καταγραφούν ως αδύναμοι
και οι ηλίθιοι οργανισμοί, καθώς όλοι
διαγράφουν "κακά χρέη" στις
Αφρικανικές χώρες με αντάλλαγμα την
επέκταση των δυνατοτήτων τους σε αυτή
τη σημαντική Ήπειρο.
Πάρτε την Κίνα,
για παράδειγμα, η οποία, παρά τη φήμη
της ως σκληρού και ρεαλιστή πιστωτή,
προσπαθεί να εργαστεί στην Αφρική ως
έξυπνος τραπεζίτης και όχι ως ηλίθιος
συλλέκτης. Η Αμερικανική εταιρεία
αναλύσεων Stratfor περιγράφει τις πραγματικές
και όχι τις μυθικές μεθόδους του έργου
του Πεκίνου στην Αφρική: «Η κινεζική
κυβέρνηση συνεχίζει να υποστηρίζει ότι
το έργο One Belt, One Way δεν έχει πολιτικά
κίνητρα και η Κίνα δεν πιέζει καμία
αναπτυσσόμενη χώρα σε "παγίδα χρέους".
Στην πραγματικότητα, η Κίνα έχει επιδείξει
την προθυμία της να διαγράψει το χρέος
της, να αναθεωρήσει μερικά από τα χρέη
της και να συμφωνήσει να αναβάλει την
πληρωμή για κάποιους άλλους. Η Κίνα
έχει διαγράψει χρέη συνολικού ύψους
περίπου 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Με λίγες
εξαιρέσεις, ούτε το ΔΝΤ ούτε άλλοι
δυτικοί πιστωτές ούτε η Κίνα προσπαθούν
να "πάρουν το τελευταίο δέρμα" από
τις αφρικανικές χώρες, ειδικά επειδή
συχνά είναι απλώς φυσικά αδύνατο και
μια προσπάθεια να "επιβληθούν" στο
ύφος του 19ου αιώνα το οποίο θα κοστίσει
περισσότερο από τα χρήματα που έλαβαν.
Η εξόφληση των χρεών, αν γίνει σωστά,
είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο για την
απόκτηση ευκαιριών που διαφορετικά δεν
θα υπήρχαν.
Τα αποτελέσματα
της συνόδου κορυφής Ρωσίας-Αφρικής
μιλούν από μόνα τους. Σύμφωνα με τον
Anton Kobyakov, σύμβουλο του Ρώσου προέδρου,
το συνολικό ποσό των συμβάσεων που
υπογράφηκαν με αφρικανικές χώρες και
εταιρείες ανέρχεται σε 800 δισεκατομμύρια
ρούβλια.
Η Ρωσία προσφέρει
όχι μόνο όπλα, αλλά και την ευκαιρία να
αναπτύξει την οικονομική κυριαρχία των Αφρικανικών χωρών, χωρίς να απαιτεί
θυσίες ως προς την πολιτική κυριαρχία.
Το εύρος του ενδιαφέροντος για τους
Αφρικανούς εταίρους είναι εντυπωσιακά
ευρύ: η προσφορά Ρωσικού εξοπλισμού στο
Μαροκινό διυλιστήριο και η «δημιουργία
ενός κοινού συγκροτήματος για την
παραγωγή αμμωνίας και ουρίας» για 1,2
δισεκατομμύρια δολάρια στην Αγκόλα, η
κατασκευή ενός πετρελαιαγωγού στη
Δημοκρατία του Κονγκό και βοήθεια για
την ανάπτυξη των σιδηροδρόμων της
Αγκόλας, ακόμη και η κατασκευή του
«Κέντρου για την Πυρηνική Επιστήμη και
Τεχνολογία» στη Ρουάντα. Αυτό απέχει
πολύ από το να είναι ένας πλήρης κατάλογος
υπογραφόμενων συμβάσεων και συμφωνιών,
αλλά είναι ήδη αρκετό να κατανοήσουμε
τη ρωσική ορθολογική προσέγγιση για να
εργαστούμε στην πιο ελπιδοφόρα
αναπτυσσόμενη αγορά του πλανήτη.
Είναι ενδεικτικό
ότι η εσωτερική κριτική της διπλωματικής
και οικονομικής επέκτασης στην Αφρική
επικεντρώνεται στην κριτική του μυθικού Ρωσικού αλτρουισμού, ενώ η δυτική κριτική
επικεντρώνεται στην απουσία του. Με
άλλα λόγια, οι επηρεαστές στα κοινωνικά
δίκτυα ουσιαστικά αρνούνται να δουν
ότι η Ρωσία στη Μαύρη Ήπειρο κερδίζει
χρήματα και οι δυτικοί αναλυτές την
βλέπουν μόνο να κερδίζει χρήματα. Και είναι
πολύ δυσαρεστημένοι από αυτό γιατί τα
χρήματα εξέρχονται από το δρόμο των Αμερικανικών και Ευρωπαϊκών νεοαποικιακών
δυνάμεων.
Για παράδειγμα,
το αμερικανικό τηλεοπτικό κανάλι CNN
αναφέρει: "Οι αναλυτές πιστεύουν ότι
το ανανεωμένο ενδιαφέρον της Ρωσίας
στην ηπειρωτική χώρα δεν είναι καθόλου
αλτρουιστικό. Οι επισκέπτες που έφθασαν
στο Σότσι ενθουσιάστηκαν με τα εκθέματα
του ρωσικού στρατιωτικού εξοπλισμού:
στρατιωτικά ελικόπτερα, αεριωθούμενα
μαχητικά αεροσκάφη και τεθωρακισμένα
οχήματα. Η ιδέα είναι ξεκάθαρη: το
Κρεμλίνο βλέπει, πριν από τις Αφρικανικές
κυβερνήσεις, τον εαυτόν ως αξιόπιστο προμηθευτή
στρατιωτικής εμπειρίας και σύγχρονων
όπλων - χωρίς πολλούς πρόσθετους όρους.
Οι "πρόσθετοι
όροι", για την έλλειψη των οποίων
γράφουν οι δυτικοί αναλυτές, είναι
απαιτήσεις που είναι πάντοτε συνδεδεμένες
με Δυτικά δάνεια ή συναλλαγές. Αυτά
είναι τα προγράμματα του ΔΝΤ, τα
προγράμματα ιδιωτικοποίησης και ο
πολιτικός έλεγχος. Αυτές είναι επίσης
παραδοσιακές απαιτήσεις για τη μείωση
των κοινωνικών δαπανών και την προώθηση
των δικαιωμάτων διαφόρων μειονοτήτων.
Σε αυτό το πλαίσιο, είναι κατανοητό
γιατί οι προτάσεις της Ρωσίας για
πωλήσεις όπλων ή οικονομική συνεργασία
επικρίνονται ως κυνικές: η Μόσχα είναι
βασικά έξω από την πολιτική, τον σοσιαλισμό
και την ιδεολογική επιβολή της εσωτερικής
πολιτικής ζωής των πελατών και συνεργατών
της.
Όταν οι
ψευτο-εξειδικευμένοι εμπειρογνώμονες
λένε ότι η Ρωσία δεν μπορεί σε καμία
περίπτωση να ανταγωνιστεί στην Αφρική
με τις Η.Π.Α. ή την Ευρωπαϊκή Ένωση,
επειδή έχουν περισσότερα χρήματα. Δείχνουν απλώς την αντιρωσική προκατάληψη
ή την απροθυμία τους να κατανοήσουν την
ουσία των προτεινόμενων επιλογών
συνεργασίας στο Σότσι. Η Μόσχα είναι η
μόνη χώρα στον κόσμο όπου ολόκληρες
χώρες μπορούν να αγοράσουν τουλάχιστον
μια μικρή γεωπολιτική ελευθερία από
τους άπληστους, ακατάλληλους και αρκετά
επιθετικούς «δυτικούς εταίρους».
Πρέπει
να θυμόμαστε ότι κάθε ρωσικό πολυβόλο,
ελικόπτερο, αντιδραστήρας ή σιδηροδρομικό
σύστημα έχει ένα σημαντικό πλεονέκτημα
– αυτό είναι η ελευθερία και η ελευθερία
είναι συχνά πιο ακριβή από τα χρήματα,
και αυτό είναι κατανοητό από πολλούς
ηγέτες της Αφρικής.
Τα ξένα μέσα
ενημέρωσης θέλουν να γράψουν για «έναν
νέο αγώνα για την Αφρική» ή «μια μάχη
για την Αφρική», αντλώντας μάλλον
κυνικούς παραλληλισμούς με τον 19ο αιώνα,
όταν οι παγκόσμιες αυτοκρατορίες
"μοίραζαν ξιφολόγχες" στη μαύρη
ήπειρο. Σε αυτό το πλαίσιο, οι προσπάθειες
να επικρίνουν τη Ρωσία για την ένταξη
στην "στον αγώνα για την Αφρική",
στον οποίο δεν θα μπορέσει να κτυπήσει
εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών, της
Κίνας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι
μάλλον ανεπαρκείς. Η Σοβιετική Ένωση
προσπάθησε να δώσει τον κομμουνισμό σε
ολόκληρη την Αφρική και κάνοντας δώρα
που είναι πάντοτε ακριβά για τον δωρητή
και είναι λογικό η στρατηγική αυτή να
μην τελειώνει με τον καλύτερο τρόπο.
Η
σύγχρονη Ρωσία έχει διαφορετική
στρατηγική. Το γεγονός είναι ότι η χώρα
μας δεν συμμετέχει στον "αγώνα" -
προσφέρει συγκεκριμένες υπηρεσίες σε
συγκεκριμένες χώρες για συγκεκριμένα
χρήματα και το κύριο ανταγωνιστικό
πλεονέκτημα είναι η γεωπολιτική ελευθερία
και η απουσία τυχόν κρυφών συνθηκών.
Εκείνοι που εκτιμούν αυτή την αποκλειστική
επιλογή συνεργασίας θα βρουν ενδιαφέρουσες
και κερδοφόρες για αυτούς εταιρίες στη
Ρωσία. Δεν έχει νόημα να προσπαθείτε να
δωροδοκήσετε ή να αγωνιστείτε για
εκείνους που δεν καταλαβαίνουν. Σε κάθε
περίπτωση δεν έχει νόημα
