 |
| © Henry Nicholls |
Το
κτίριο της Τράπεζας της Αγγλίας στο
Λονδίνο
Τους
τελευταίους μήνες, το Λονδίνο έχει γίνει
όχι μόνο πρωτεύουσα ενός χαρούμενου
πολιτικού καρναβαλιού που ονομάζεται
Brexit και των συγκρούσεων στους δρόμους
μεταξύ των περιβαλλοντικών ριζοσπαστών
και των εκπροσώπων της εργατικής τάξης,
οι οποίες εμπόδισαν την πρόσβαση σε
προαστιακές ηλεκτρικές αμαξοστοιχίες
στο όνομα της καταπολέμησης της
υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Πολύ
απροσδόκητα, το Λονδίνο έγινε η πρωτεύουσα
μιας αρνητικής στάσης απέναντι στο
μέλλον του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού
συστήματος - και η ιδέα της επείγουσας
μεταρρύθμισης. Ακόμα πιο απροσδόκητο
είναι ότι το ιδεολογικό επίκεντρο αυτού
του εκκολαπτόμενου «κινήματος για την
διάσωση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού
συστήματος » ήταν η Τράπεζα της Αγγλίας
- μια από τις παλαιότερες κεντρικές
τράπεζες του πλανήτη και πυλώνες του
σημερινού χρηματοπιστωτικού συστήματος,
που οι εκπρόσωποι αυτού του αξιοσέβαστου
οργανισμού προτείνουν είτε την
μεταρρύθμιση είτε την διάλυση.
Ο πρώην
επικεφαλής της Τράπεζας της Αγγλίας,
Baron Mervyn King, μιλώντας σε ένα συμπόσιο του
ΔΝΤ, δήλωσε ότι οι ΗΠΑ θα περιμένουν ένα
«οικονομικό armageddon» σε περίπτωση που η
Fed δεν έχει την ικανότητα να αντιμετωπίσει
μια κατάσταση παρόμοια με την «τοξική
κρίση χρέους των ενυπόθηκων δανείων "
του 2008-2009.
Επιπλέον,
ο πρώην τραπεζίτης της Αυτού Μεγαλειότητας
με τους πιο αυστηρούς όρους περιγράφει
τις προοπτικές των δυτικών δημοκρατιών
με τους δυνατούς όρους, αν το χρηματοπιστωτικό
σύστημα δεν καταφέρει να αντιμετωπίσει
άλλη μια παγκόσμια κρίση.
Η
Βρετανική εφημερίδα The Guardian
αναφέρει τα πιο λαμπρά αποσπάσματα
από την «αποκάλυψη του King»:
Μια άλλη οικονομική και χρηματοπιστωτική
κρίση θα μπορούσε να καταστρέψει τη
νομιμότητα του δημοκρατικού συστήματος
της αγοράς », δήλωσε. Ακολουθώντας τη
νέα επίσημα εγκεκριμένη θεωρία της
νομισματικής πολιτικής και προσποιούμενοι
ότι κάναμε το τραπεζικό σύστημα να
είναι ασφαλές, εμείς, σαν υπνοβάτες,
κατευθυνόμαστε προς αυτήν την κρίση".
Είναι
σημαντικό ότι ο σημερινός επικεφαλής
της Τράπεζας της Αγγλίας, Mark Carney, ακολουθεί
τον προκάτοχό του και προσπαθεί επίσης
να αποδείξει στους συναδέλφους του στο
χρηματοπιστωτικό ίδρυμα ότι οι ενέργειές
τους θα οδηγήσουν σε καταστροφικές
συνέπειες. Φαίνεται ότι ο επικεφαλής
του κυριότερου χρηματοπιστωτικού
ιδρύματος του Ηνωμένου Βασιλείου είτε
αποκτά ξαφνικά πρόσβαση σε ορισμένες
πληροφορίες που τον καθιστούν σε συνεπή
απαισιόδοξο και τρομαγμένο είτε,
αντίθετα, η ίδια η θέση του δίνει το
δικαίωμα και το βήμα να αρχίσει να λέει
την δυσάρεστη αλήθεια.
Πριν από δύο
μήνες, ο Carney βρισκόταν σε όλες τις δυτικές
ειδήσεις λόγω των δηλώσεών του σχετικά
με τους κινδύνους του πολέμου και την
παγκόσμια κρίση που προκλήθηκε από την
παγκόσμια πολιτική χαμηλών επιτοκίων
καθώς και την ανάγκη εξάρθρωσης του
χρηματοπιστωτικού συστήματος του
δολαρίου, στο όνομα της σωτηρίας της
παγκόσμιας οικονομίας.
"Ως
πρώτο βήμα για την ανοικοδόμηση του
παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος,
τα μέλη του ΔΝΤ θα μπορούσαν να
τριπλασιάσουν τα κεφάλαια του αμοιβαίου
κεφαλαίου σε 3 τρισεκατομμύρια δολάρια,
που είναι μια καλύτερη εναλλακτική
λύση για τις χώρες που προστατεύουν τον
εαυτό τους (πριν από οικονομικές
δυσκολίες) συσσωρεύοντας τεράστια ποσά
χρέους. «Ενώ μια τέτοια συντονισμένη
προσπάθεια θα μπορούσε να βελτιώσει τη
λειτουργία του τρέχοντος συστήματος
τελικά η πολυπολική παγκόσμια οικονομία
απαιτεί ένα νέο ΔΝΤ (διεθνές νομισματικό
και χρηματοπιστωτικό σύστημα) για να
αξιοποιήσει πλήρως το δυναμικό του ",
ανέφερε ο Carney.
Οι
ομιλίες των κορυφαίων Βρετανών τραπεζιτών
μπορούν να αποδοθούν στη συγκεκριμένη
ψυχολογική ατμόσφαιρα του Λονδίνου, η
οποία επηρεάζεται πραγματικά από τις
τοξικές επιπτώσεις της μαζικής πολιτικής
παραφροσύνης που συνδέεται με το Brexit
και την καταπολέμηση της πορείας από
την υπερθέρμανση του πλανήτη.
Ωστόσο,
οι φωνές που προειδοποιούν για τους
κινδύνους της παγκόσμιας οικονομίας
δεν είναι μόνο από το Λονδίνο. Η γνωστή
αμερικανική εταιρεία συμβούλων McKinsey &
Co. "απέστειλε στο νεκροταφείο" εκ
των προτέρων το 35% των τραπεζών παγκοσμίως,
λέγοντας ότι δεν θα μπορέσουν να
επιβιώσουν στην επόμενη παγκόσμια
ύφεση. Έτσι, ο επικεφαλής οικονομολόγος
της αναλυτικής υπηρεσίας του πρακτορείου
αξιολόγησης Moody's επισημαίνει απλά ότι
οι κίνδυνοι της παγκόσμιας κρίσης είναι
τώρα πολύ υψηλοί: "Σύμφωνα με τον Mark
Zandi, κύριο οικονομολόγο της Moody's Analytics,
στο εγγύς μέλλον θα υπάρξει εξαιρετικά
υψηλή η πιθανότητα μια ύφεση να χτυπήσει
την παγκόσμια οικονομία, με τους
πολιτικούς να μην είναι σε θέση να
αλλάξουν αυτό το σενάριο ». Ωστόσο, η
παγκόσμια ύφεση μπορεί να φαίνεται
υπερβολικά αφηρημένη.
Εν
τω μεταξύ, οι δημοσιογράφοι του ΔΝΤ και
του Bloomberg βρήκαν έναν συγκεκριμένο
κίνδυνο, ο οποίος είναι οδυνηρά παρόμοιος
με την «τοξική πιστωτική βόμβα» που
εξερράγη στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό
σύστημα το 2008-2009. Η κατάσταση είναι τόσο
σοβαρή ώστε ο δεξιός, πολιτικά ορθός
και προοδευτικός αρθρογράφος της
αμερικανικής υπηρεσίας Bloomberg αναρωτιόταν:
«Τι είναι πιο τρομακτικό: η αλλαγή του
κλίματος ή τα χρεόγραφα που εξασφαλίζονται
με επιχειρηματικά δάνεια (CLO);» Η απάντηση
είναι απογοητευτική: «Με όλο τον σεβασμό
προς την Greta Tunberg, η ωρολογιακή βόμβα
του εταιρικού χρέους, μοιάζει με μια
πιο αναπόφευκτη απειλή. <......> Ιδιαίτερα
ανησυχητική είναι η αγορά δανεισμού σε
εταιρείες με υψηλά επίπεδα χρέους, το
οποίο έχει ήδη ξεπεράσει τα 1,2
τρισεκατομμύρια δολάρια και υπάρχουν
ενδείξεις ότι οι επενδυτές ανησυχούν.
Αν το εξηγήσουμε όσο το δυνατόν πιο
σκληρά και απλά, αποδεικνύεται ότι τα
τελευταία δάνεια χορηγήθηκαν σε
ανέργους, φτωχούς και κερδοσκόπους, οι
οποίοι δεν είχαν καμία πιθανότητα να
τα αποπληρώσουν, αλλά οι τράπεζες
κέρδισαν το γεγονός ότι "ανασυσκευάστηκαν"
αυτά τα τοξικά δάνεια σε παράγωγα
χρηματοπιστωτικά μέσα με υψηλότερες
αποδόσεις και πουλήθηκαν σε επενδυτές
σε όλο τον κόσμο. Το αναπόφευκτο τέλος
αυτής της ιστορίας οδήγησε σε τρύπες
ισολογισμού σε πολλές τράπεζες (οι
οποίες απέτυχαν να πουλήσουν τα πάντα),
καθώς και σε αλυσιδωτή αντίδραση των
προεπιλογών, πτώχευσης και μείωσης της
οικονομικής δραστηριότητας, τα οποία
με τη σειρά τους προκάλεσαν παγκόσμια
ύφεση, στην Κίνα, τη Ρωσία και άλλες
χώρες εξαγωγής, μεταξύ άλλων(2008-2009).
Η
ιστορία τώρα επαναλαμβάνεται σχεδόν
κατά τον ίδιο τρόπο. Μόνο που τα δάνεια
δεν χορηγούνται πλέον σε πρόσωπα
απελπισμένα, αλλά στους ίδιους ανυπόφορους
εταιρικούς δανειολήπτες. Εάν αυτή η
οικονομική βόμβα πυροδοτηθεί , το
αποτέλεσμα θα είναι είτε το ίδιο όπως
και το 2008, ή χειρότερο, επειδή η παγκόσμια
οικονομία δεν έχει ακόμη ανακάμψει
πλήρως από την προηγούμενη κρίση.
Ο
Mervyn King έχει δίκιο: ο Δυτικός κόσμος, ως
υπνοβάτης, κινείται προς την επανάληψη
της κρίσης. Δυστυχώς, υπάρχουν ελάχιστες
πιθανότητες να ακουστούν οι Βρετανοί
τραπεζίτες στα υψηλά γραφεία της
Ουάσινγκτον και των Βρυξελλών, αλλά
ευτυχώς αυτή τη φορά η Ρωσία είναι πολύ
λιγότερο ευάλωτη σε εξωτερικούς
κραδασμούς. Αλλά αν η Αμερικανική
οικονομία θα αντέξει ένα τέτοιο σοκ
είναι μια μεγάλη ερώτηση.
https://ria.ru/20191024/1560129853.html
