 |
Όταν οι Ρώσοι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες γράφουν για την αποκατάσταση της ισορροπίας δυνάμεων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας, τα υπερπόντια μέσα ενημέρωσης συχνά θεωρούν τα λόγια τους ως προπαγάνδα. Ωστόσο, αυτή τη φορά δεν θα έχουν τίποτα να αντιταχθούν. Επειδή την αδυναμία των Η.Π.Α. υπέγραψαν οι κορυφαίοι στρατηγοί του Αμερικανικού στρατού.
Εφιάλτης δύο στρατηγών
Ο υπουργός Αμύνης Mark Esper είπε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα κάνουν προσαρμογές στο στρατιωτικό τους δόγμα. Σύμφωνα με τον ίδιο, τα τελευταία χρόνια το ΝΑΤΟ έχει χάσει την ανωτερότητά του έναντι της Ρωσίας.
Ο αρχηγός του Πενταγώνου σημείωσε ότι η ισορροπία της εξουσίας έχει γίνει υπέρ της Ρωσικής Ομοσπονδίας και είναι καλύτερη από τη Βορειοατλαντική Συμμαχία σε υβριδικό πόλεμο.
"Δείχνει ότι αυτοί (οι Ρώσοι). γνωρίζουν ότι δεν θέλουν και δεν μπορούν να μας αντιμετωπίσουν σε έναν κανονικό πόλεμο, έτσι αναζητούν άλλους τρόπους για να μας προκαλέσουν, να διεξάγουν μια στρατηγική αντιπαλότητα σε επίπεδο χαμηλότερο από μια άμεση ένοπλη σύγκρουση ", τόνισε ο Esper.
Την ίδια ημέρα, τις ανησυχητικές δηλώσεις ακολούθησαν από τον επικεφαλής στρατιωτικό σύμβουλο του Donald Trump ο οποίος συμμετείχε σε εκδήλωση του ΝΑΤΟ, Joseph Dunford
"Η Ρωσία είναι ανταγωνιστής, και το πλεονέκτημα του ΝΑΤΟ πάνω σε μια ανακάμπτουσα Ρωσία έχει χαθεί", δήλωσε ο στρατηγός Dunford , Πρόεδρος των αρχηγών προσωπικού του Αμερικανικού στρατού, στο Newsweek
Ο κ. 2%
Οι ομιλίες αυτοκριτικής των υπευθύνων για το έργο της Αμερικανικής πολεμικής μηχανής μπορούν να θεωρηθούν από διάφορες γωνίες. Πρώτον, μπορεί να είναι μια πολιτική κίνηση. Η διοίκηση του Donald Trump πρέπει να δικαιολογήσει την αύξηση των αμυντικών δαπανών πριν από το Κογκρέσο ή η ενίσχυση του μίσους των Δημοκρατικών για “ανάμειξη στις εκλογές” της Ρωσίας είναι ένα σημαντικό επιχείρημα.
Δεύτερον, οι εκπρόσωποι ομάδων συμφερόντων του στρατιωτκού βιομηχανικού συγκροτήματος MIC αναζητούν μια δικαιολογία για νέες συμβάσεις. Όπως είχε γράψει και το Chargrad, ο Mark Esper είναι πρώην κορυφαίος διευθυντής της Rayethon, ένας από τους κύριους εργολάβους των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ. Επί δύο συνεχή έτη πριν από την ένταξή του στο γραφείο του Υπουργού, η εφημερίδα The Hill τον περιελάμβανε στη λίστα των 40 «εταιρικών ομάδων συμφερόντων» των Ηνωμένων Πολιτειών.
Τρίτον, ο Trump απαιτεί οι χώρες του ΝΑΤΟ να αυξήσουν τις Αμυντικές δαπάνες μέχρι και 2%. Η "αυξανόμενη ρωσική απειλή" θα αναγκάσει τη Γερμανία και τη Γαλλία να επεκτείνουν τον στρατιωτικό προϋπολογισμό τους.
Τέταρτον, η Γεωπολιτική κατάσταση στον κόσμο κατά τα τελευταία τρία με τέσσερα χρόνια δείχνει ότι η ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ πραγματικά χάνουν έδαφος. Αν κοιτάξουμε τις τρέχουσες κρίσεις, μπορούμε να δούμε ότι η Ρωσία ανταγωνίζεται με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, και να τους ξεπερνά σε κάποια σημεία.
10 στα 10
Κατά τη διάρκεια της οξείας φάσης της αναταραχής στη Βενεζουέλα (1), όταν ο πρώην σύμβουλος του Trump Τζον Μπόλτον προωθούσε ήδη με μια λίστα 5.000 Αμερικανών στρατιωτών, η Ρωσία ήταν σε θέση να αποτρέψει την παρέμβαση των ΗΠΑ. Ανθρωπιστική βοήθεια και 100 Ρώσοι στρατιώτες στάλθηκαν στο Καράκας.
Στην Ουκρανία (2), παρά το Eyromaidan (χρωματιστή επανάσταση), οι ΗΠΑ σχεδιάζουν να σύρουν μια άλλη μετασοβιετική χώρα στο ΝΑΤΟ και η ΕΕ επίσης απέτυχε. Η μοίρα του Donbass εξακολουθεί να χρειάζεται αποφάσεις, αλλά στην Κριμαία το ΝΑΤΟ έχει ήδη "καθαριστεί στο ακέραιο". Είναι επίσης απαραίτητο να πούμε για τη Γεωργία, η οποία, παρά την υποστήριξη των Βρυξελλών, απέτυχε στη λειτουργία σύλληψης της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας το 2008 και επίσης δεν εντάσσεται στο ΝΑΤΟ.
Η παρουσία της Ρωσίας έχει επίσης εντατικοποιηθεί σε ορισμένες Αφρικανικές χώρες. Η Γαλλία και οι Ηνωμένες Πολιτείες παρακολουθούν με ζήλεια την εμφάνιση της Ρωσικής βάσης στο CAR (3), όπου η προστασία του Προέδρου αποτελείται από Ρώσους. Στη Λιβύη (4) η Ρωσία συνεργάζεται με τις δύο συγκρουόμενες πλευρές ταυτόχρονα-διατηρώντας την επίσημη νομιμότητα του αρχηγού της κυβέρνησης εθνικής ενότητας Faiz Saraj, η Μόσχα εξοπλίζει το απόφοιτο της Ακαδημίας Frunze, Στρατάρχη Khalifa Haftar. Στο Σουδάν, πριν από το πραξικόπημα, μίλησαν επίσης για τη δυνατότητα ανοίγματος ενός οχυρού της Μόσχας.
Στη Μέση Ανατολή, η Ρωσία έχει τις δικές της στρατιωτικές βάσεις-το Hmeymim και το Ταρτούς στη Συρία (5). Χάρη στις Ρωσικές ένοπλες δυνάμεις, ο στρατός του Μπασάρ Αλ-Ασάντ διεύρυνε τον έλεγχο από 20 στο 70% της Συρίας. Επιπλέον, η Μόσχα σε συμμαχία με την Τεχεράνη και την Άγκυρα αναζητά την αποχώρηση της Ουάσιγκτον από τα εδάφη πέρα από τον ποταμό Ευφράτη.
Στην Αραβική-Ισραηλινή (6) σύγκρουση, η Ρωσία είναι κουαρτέτο μεσολαβητών. Ενόψει των καταστροφικών ενεργειών των Ηνωμένων Πολιτειών να αναγνωρίσουν την Ιερουσαλήμ και την προσάρτηση οικισμών στη δυτική όχθη, η Παλαιστίνη υπάρχουν μεγάλες ελπίδες για το Κρεμλίνο. Οι διαπραγματεύσεις της Μόσχας με τους Ταλιμπάν στέρησαν από τις ΗΠΑ το μονοπώλιο του μονοπωλίου για την επίλυση της κρίσης στο Αφγανιστάν (7).
Οι προσπάθειες για κατασίγαση των συγκρούσεων γίνονται επίσης στον Περσικό κόλπο. Τον προηγούμενο μήνα, το Ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών πρότεινε ένα σύστημα συλλογικής ασφάλειας για την περιοχή για να αποτρέψει έναν πιθανό πόλεμο των Σαουδο Ιρανών (8). Ενώ η δραστηριότητα της Ρωσίας παραμένει στα χαρτιά σε αυτή τη σύγκρουση, το Κρεμλίνο έχει ήδη διαδραματίσει εξέχοντα ρόλο στη σύγκρουση μεταξύ Ισραήλ και Ηνωμένων Πολιτειών με το Ιράν (9). Το καλοκαίρι, ο Trump άλλαξε γνώμη σχετικά με την επίθεση στο Ιράν μετά την προειδοποίηση του Βλαντιμίρ Πούτιν. Το 2018, το Ρωσικό Υπουργείο Αμύνης έπεισε φιλοιρανικές πολιτοφυλακές να μετακινηθούν 70-80 χιλιόμετρα μακριά από τα ύψη του Γκολάν που ελέγχονται από το Ισραήλ. Την ίδια χρονιά, οι επαναστάτες της Houthis στην Υεμένη (10) ζήτησαν από τον Πούτιν να παρέμβει και να σταματήσει τη Σαουδική παρέμβαση.
Μιλώντας για την απώλεια του πλεονεκτήματος του ΝΑΤΟ, η ενίσχυση του ρωσικού στρατού δεν μπορεί να αγνοηθεί χάρη στη μεγάλης κλίμακας μεταρρύθμιση του 2008 και την εμφάνιση νέων ειδών όπλων. Αλλά αυτό είναι ήδη ένα θέμα για ένα ξεχωριστό άρθρο.
http://politinform.su
