 |
© AP Photo / Jacquelyn Martin
|
Η δήλωση, η οποία είναι απολύτως λογική όσον αφορά την προστασία των βασικών διπλωματικών προτύπων και των προτύπων ευπρέπειας, ήταν ο λόγος για μια σειρά αιτημάτων για την άρση του απορρήτου και την δημοσίευση όλων των διαπραγματεύσεων με τον Ρώσο Πρόεδρο, και ανακοινώθηκε απόδειξη ότι ο Trump δουλεύει για τη Μόσχα.
"Αυτή (η δήλωση του Πεσκόφ) είναι ένας ωραίος τρόπος για να υπενθυμίσει το Κρεμλίνο στον Trump ποιος είναι το αφεντικό ", έγραψε στο Twitter ο David Froome, δημοσιογράφος του The Atlantic και πρώην αρθρογράφος του Προέδρου Μπους.
"Ανοίξτε τους αποθηκευτικούς χώρους!" απαιτεί την Julia Davis, μια διάσημη “ειδική στην Ρώσικη συνωμοσία”.
Όλα θα ήταν εντάξει αν η υπόθεση περιοριζόταν στο Twitter και στις εκκλήσεις συγκεκριμένων Ρωσόφοβων οι οποίοι δεν μπορούν να δεχτούν το γεγονός ότι η έρευνα του ειδικού εισαγγελέα Μιούλερ, τα αποτελέσματα της οποίας βασίστηκαν με τη μορφή τριών χρόνων ζωής και το σύνολο της επαγγελματικής φήμης, χωρίς να καταλήξει σε τίποτα. Το πρόβλημα είναι ότι τα καθιερωμένα μέσα ενημέρωσης άρχισαν να δημοσιεύουν αναφορές ότι ο Λευκός Οίκος κρύβει κάτι τρομερό στις διαπραγματεύσεις μεταξύ του Trump και του Πούτιν και τώρα φέρεται να κρύβει αντίγραφα ακόμη και από στελέχη της Διοίκησης και υπηρεσίες πληροφοριών, επιβάλλοντας σε αυτούς όλο και πιο αυστηρούς νόμους μυστικότητας γι ΄αυτούς.
Είναι σαφές ότι οι δημοσιεύσεις αυτές είναι μια προετοιμασία των μέσων ενημέρωσης για τις αρμόδιες επιτροπές του Κογκρέσου και της Γερουσίας για να έχουν πρόσβαση και να δημοσιεύουν τα πρακτικά στο πλαίσιο της έρευνας παραπομπής.
Σκοπός αυτής της δράσης δεν είναι μόνο να προσπαθήσουν να εξάγουμε από τα αρχεία τουλάχιστον κάποια βρωμιά του Trump, αλλά και να στερήσουν από τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών την παραμικρή ευκαιρία να διεξάγει μια ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική. Αν δεν μπορεί να μιλήσει στο τηλέφωνο χωρίς φόβο ότι την επόμενη μέρα το αντίγραφο θα είναι στους Τάιμς της Νέας Υόρκης, κανείς, ακόμη και οι αρχηγοί των χωρών που είναι στενοί σύμμαχοι των Ηνωμένων Πολιτειών, δεν θα μιλήσει για τίποτα άλλο εκτός από την πρόγνωση του καιρού στη Γροιλανδία.
Η μόνη διπλωματία που θα παραμείνει ο αφέντης του Λευκού Οίκου είναι οι προσωπικές διαπραγματεύσεις (ούτε καν τα γράμματα!), και μόνο εκείνες που θα είναι σε θέση να διεξάγει ο Trump εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών και χωρίς τη συμμετοχή των Αμερικανών μεταφραστών, ακόμη και πριν από αυτούς (μετά το γνωστό σκάνδαλο κατά τη συνάντηση του Ελσίνκι με τον Πούτιν), οι εισαγγελείς, οι βουλευτές ή οι γερουσιαστές οι οποίοι, σύμφωνα με τους νόμους των ΗΠΑ, έχουν το δικαίωμα να ενεργούν ως ανακριτές κατά τη διάρκεια κοινοβουλευτικών ερευνών ή ακροάσεων.
Το πεδίο της προώθησης των μέσων ενημέρωσης της διατριβής "του Trump που κρύβει διαπραγματεύσεις με τον Πούτιν" είναι εντυπωσιακό.
"Σύμφωνα με ανθρώπους που είναι εξοικειωμένοι με την κατάσταση, οι προσπάθειες να περιορίσουν τον Λευκό Οικο στην πρόσβαση στις συζητήσεις του Προέδρου Donald Trump με ξένους ηγέτες επεκτείνονται σε τηλεφωνικές κλήσεις με τον πρίγκιπα Μοχάμεντ Μπιν Σάλμαν και τον Ρώσο Βλαντιμίρ Πούτιν, "ανέφερε το CNN.
"Οι τωρινοί και πρώην αξιωματούχοι ανέφεραν ότι ο Λευκός Οίκος χρησιμοποίησε ένα άκρως απόρρητο σύστημα υπολογιστών, διαθέσιμο μόνο σε ελάχιστους αξιωματούχους, για να αποθηκεύσει αντίγραφα κλήσεων από τον Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν και τη βασιλική οικογένεια της Σαουδικής Αραβίας. "," ανέφεραν οι πηγές στους Νιου Γιορκ Τάιμς.
Δεδομένου της επίσημης ηγέτιδας των δημοκρατικών βουλευτών Νάνσυ Πελόσι ότι η Ρωσία "θα μπορούσε να έχει εμπλακεί" στο σκάνδαλο γύρω από την τηλεφωνική συνομιλία με τον Zelensky, τα επόμενα βήματα είναι αρκετά προβλέψιμα: η ίδια Επιτροπή του Κογκρέσου, η οποία ερευνά την υπόθεση της παραπομπής στο πλαίσιο του UkrainaGate, θα απαιτήσει (αν χρειαστεί, μέσω του Δικαστηρίου) από τον Trump να αποχαρακτηρίσει όλα τα πρακτικά των διαπραγματεύσεων με τον Πούτιν.
Η αναφορά των Σαουδαράβων είναι, παρεμπιπτόντως, επίσης προετοιμασία για παρόμοιες απαιτήσεις με στόχο για να πάρουν τα κείμενα των συνομιλιών για τη σκανδαλώδη δολοφονία ενός διάσημου Σαουδάραβα αντιφρονούντα και αρθρογράφου της Ουάσιγκτον Ποστ, σύμφωνα με την οποία πολλοί οργανισμοί των Αμερικανικών ΜΜΕ και εκπρόσωποι του Δημοκρατικού Κόμματος θεωρούν την βασιλική οικογένεια της Σαουδικής Αραβίας ένοχη. Αν αποκαλυφθούν τα πρακτικά, ο Trump σίγουρα θα κατηγορηθεί όχι μόνο ότι εργάζεται για τον Πούτιν, αλλά και για να βοηθήσει στην συγκάλυψη της δολοφονίας του δημοσιογράφου με αντάλλαγμα διπλωματικές παραχωρήσεις ή ορισμένες υπηρεσίες που παρέχονται σε εταιρείες από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αν το σενάριο κατά το οποίο η Μόσχα έρχεται και πάλι στο προσκήνιο της διαδικασίας της μομφής του Trump πράγματι υλοποιηθεί (υπάρχουν πιθανότητες, αλλά δεν υπάρχουν εγγυήσεις), τότε, φυσικά, θα βλάψει τις Αμερικανικές-Ρωσικές σχέσεις και θα διευκολύνει σοβαρά τη διέλευση μέσω του Κογκρέσου και της Γερουσίας για οποιαδήποτε, ακόμη και τις πιο ριζικές πρωτοβουλίες κυρώσεων κατά της Ρωσίας. Από την άλλη πλευρά, όπως είπε ο Βλαντιμίρ Πούτιν με την ευκαιρία αυτή, "μερικές φορές πιστεύω ότι θα ήταν καλό για εμάς, εάν εκείνοι που επιθυμούν να επιβάλουν κυρώσεις, να επιβάλουν όλες τις κυρώσεις που μπορούν να επιβληθούν, και το συντομότερο δυνατόν. Αυτό θα ελευθερώσει τα χέρια της Ρωσίας για να προστατεύσει τα εθνικά της συμφέροντα με τον πιο αποτελεσματικότερο τρόπο.»
Ωστόσο, το σκάνδαλο για τις τηλεφωνικές συνομιλίες του Trump και η ίδια η διαδικασία μομφής ωφελούν τώρα όλους τους γεωπολιτικούς αντιπάλους των ΗΠΑ.
Πρώτον, η όλη κατάσταση καταδεικνύει σαφώς ότι ο Βλάντιμιρ Πούτιν ήταν 100 τοις εκατό σωστός όταν υπαινίχθηκε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν διοικούνται από προέδρους, αλλά από πολύ διαφορετικούς ανθρώπους "με όμορφα κοστούμια" που εξηγούν στους προέδρους τι να κάνουν και να πουν. Τι θα συμβεί αν ο Πρόεδρος δεν τους ακούσει ή ακόμη εκλεγεί με το σύνθημα να ξεφορτωθεί αυτούς τους πολύ σκιώδεις ηγέτες της βαθύτερης πολιτείας, ο κόσμος τώρα παρακολουθεί το παράδειγμα του Donald Trump.
Η πεποίθηση πολλών ανθρώπων στον πλανήτη ότι «εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι μια πραγματική δημοκρατία» ήταν μια από τα πιο ισχυρά προπαγανδιστικά και ιδεολογικά ατού των Ηνωμένων Πολιτειών. Τώρα αυτό το χαρτί καίγεται στη φλόγα των μέσων ενημέρωσης, το καύσιμο της αναζωπύρωσης το ρίχνει το πολύ βαθύ κράτος , φανερά αντίθετο με τον εκλεγέντα Πρόεδρο.
Και δεύτερον, και στο κυριότερο, η κλιμάκωση της σύγκρουσης σύμφωνα με την "πολιτική δύναμη- των Αμερικανικών υπηρεσίών πληροφοριών" καθιστά τις Ηνωμένες Πολιτείες μη διαχειρίσιμες στην εγχώρια πολιτική και την περιορισμένη ικανότητα στη διεθνή αρένα.
Ο Fred Fleitz, πρώην αξιωματούχος του Συμβουλίου της CIA και της εθνικής ασφάλειας και νυν διευθυντής της ΜΚΟ “Κέντρο Πολιτικής Ασφαλείας”, χαρακτήρισε τη σοβαρότητα του προβλήματος σε μια στήλη για τη New York Post. Κάποια στιγμή είχε πρόσβαση σε προεδρικά αντίγραφα και συναφείς διαδικασίες για τη διατήρηση της μυστικότητας. Ως αποτέλεσμα, έκανε μια απότομη υπόθεση για τις ανησυχίες του σχετικά με την εξελισσόμενη ιστορία: «ανησυχώ πολύ για τον τρόπο με τον οποίο ξεκίνησε η έρευνα μομφής» . Λέγεται ότι αξιωματούχοι πληροφοριών και πιθανώς άλλοι ομοσπονδιακοί υπάλληλοι παραβιάζουν τους κανόνες που διέπουν τις τηλεφωνικές συνομιλίες του Προέδρου με ξένους ηγέτες. Το περιεχόμενο και η αποκρυπτογράφηση των κλήσεων είναι αυστηρά περιορισμένα (για τη διάδοση των πληροφοριών). Ο πληροφοριοδότης εξηγεί στην καταγγελία του ότι δεν άκουσε την κλήση και δεν διάβασε το αντίγραφο-του είπαν για την κλήση άλλοι. Σε αυτή την περίπτωση, οι αξιωματικοί των ειδικών υπηρεσιών παραβίασαν υπερβολικά τους κανόνες και την εμπιστοσύνη που τους δόθηκαν για την προστασία διαβαθμισμένων πληροφοριών. Ωστόσο, ανησυχώ περισσότερο ότι η τελευταία περίπτωση κατάφωρης πολιτικοποίησης των υπηρεσιών πληροφοριών από τους εχθρούς του Trump θα προκαλέσει μακροχρόνια ζημιά στη σχέση μεταξύ της Κοινότητας πληροφοριών και των Προέδρων των ΗΠΑ για τα επόμενα χρόνια. "
Το 1966, οι Νιου Γιορκ Τάιμς ανέφεραν ότι ο Τζον φ. Κένεντι ήταν τόσο δυσαρεστημένος με τις πολιτικές και στρατιωτικές περιπέτειες της κεντρικής υπηρεσίας πληροφοριών που είπε σε έναν από τους έμπιστους του ότι ήθελε να "χωρίσει τη CIA σε χίλια κομμάτια και να τα διασκορπίσει στον άνεμο. "
Αυτή η ευχή δεν προοριζόταν να γίνει πραγματικότητα, γιατί ο Κένεντι σκοτώθηκε έγκαιρα. Στην εποχή μας, το βαθύ κράτος εξακολουθεί να προτιμά άλλες μεθόδους αντιμετώπισης ισχυρογνώμων πολιτικών, αλλά είναι αδύνατο να μην παρατηρήσουμε ότι από την εποχή του Κένεντι η αμερικανική πολιτική (συμπεριλαμβανομένης της αιώνιας παράνοιας για τη "ρωσική απειλή") δεν έχει αλλάξει καθόλου.
https://ria.ru/20190929/1559239253.html
