 |
| © RIA Novosti / Andrey Stenin |
Παρέλαση γκέι υπερηφάνειας. Αρχειοθέτηση φωτογραφίας
Ιρίνα Alksnis
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι δεν υπάρχει γονίδιο για την ομοφυλοφιλία. Και αυτά είναι άσχημα νέα.
Σπάνια, η ακαδημαϊκή έρευνα προκαλεί ευρύ δημόσιο ενδιαφέρον και ειλικρινή ζωντανή ανταπόκριση.
Η διεθνής ομάδα επιστημόνων, η οποία δημοσίευσε πρόσφατα στο περιοδικό " Science" τα αποτελέσματα μιας μελέτης σχετικά με τη σχέση μεταξύ της ομοφυλοφιλίας και του ανθρώπινου γονιδιώματος, πέτυχε.
Με βάση τη μελέτη των βιολογικών δεδομένων σχεδόν μισού εκατομμυρίου (477.552, για την ακρίβεια) Αμερικανών και Βρετανών πολιτών ηλικίας μεταξύ 40 και 69, οι επιστήμονες ήρθαν στα ακόλουθα συμπεράσματα:
"Δεν υπάρχει κανένα συγκεκριμένο γονίδιο που να καθορίζει τον σεξουαλικό προσανατολισμό ενός ατόμου.
"Υπάρχουν πέντε τοποθεσίες στο ανθρώπινο χρωμόσωμα που" σχετίζονται με τη συμπεριφορά του ίδιου φύλου "και για τους άνδρες και τις γυναίκες διαφέρουν.
"Αλλά ακόμη και σε αυτή τη μορφή, η γενετική προδιάθεση εξηγεί την ομοφυλοφιλία σε μια απόλυτη μειονότητα περιπτώσεων (οκτώ έως είκοσι πέντε τοις εκατό). Με άλλα λόγια ο σεξουαλικός προσανατολισμός, σύμφωνα με τους ερευνητές, προσδιορίζεται από έναν σύνθετο συνδυασμό πολύ διαφορετικών παραγόντων, συμπεριλαμβανομένων των περιβαλλοντικών και κοινωνικών.
Αδιάφορη η κοινωνική αντίδραση δεν προκλήθηκε καν από τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξαν οι επιστήμονες. Σε βλάσφημο επίπεδο, ανάμεσα στους ανθρώπους που δεν σχετίζονται με την επιστήμη κυριαρχούν παρόμοιες (αν και, φυσικά, σημαντικά απλουστευμένες) ιδέες σχετικά με τη φύση της ομοφυλοφιλίας. Με αυτή την έννοια, τα αποτελέσματα του έργου απλά επιβεβαίωσαν τα καθημερινά στερεότυπα της σειράς "το γρασίδι είναι πράσινο, το νερό- είναι υγρό, οι ομοφυλόφιλοι είναι διαφορετικοί."
Η έκπληξη προκλήθηκε από το γεγονός της δημοσίευσης μιας τέτοιας μελέτης, ακόμα και από το πιο δημοφιλές επιστημονικό περιοδικό του πλανήτη.
Ο κόσμος είναι ήδη συνηθισμένος στο γεγονός ότι η επιστήμη είναι συχνά στενά συνδεδεμένη με την πολιτική και κοινωνική σφαίρα, που είναι υποδεέστερες από αυτήν . Και σωστά, όταν πρόκειται για την επίλυση πραγματικών προβλημάτων μεγάλης κλίμακας όπως η εξερεύνηση του διαστήματος ή της άμυνας. Οι τελευταίες δεκαετίες σημαδεύτηκαν από ένα πολύ πιο δυσάρεστο φαινόμενο: η επιστήμη μετατράπηκε μαζικά σε εργαλείο υπηρεσιών για ιδεολογικές έννοιες, οι οποίες την κατάλληλη στιγμή δηλώνονται οι μόνες σωστές.
Το θέμα των ΛΟΑΤ είναι ένα βασικό παράδειγμα αυτού. Η προοδευτική παγκόσμια επικρατούσα τάση επιβάλλει ενεργά στην καθυστερημένη ανθρωπότητα την έννοια της οποιασδήποτε σεξουαλικής απόκλισης ως παραλλαγή του κανόνα. Και η διαδικασία εξελίσσεται σε άνοδο.
Τη δεκαετία του 1990, υπήρξε μια τακτοποιημένη εξομάλυνση της κοινής παραδοσιακής αντιπάθειας προς τους ομοφυλόφιλους. Ο ωραίος και αστείος γκέι, όπως ο καλύτερος φίλος του πρωταγωνιστή έγινε τότε η κοινή σφραγίδα του Χόλιγουντ.
Όμως τώρα υπάρχει μια προφανής εξαναγκαστική διαδικασία, αφού έρχεται σε ορμονική θεραπεία σε ανηλίκους, ακόμη και σε αντίθεση με την γνώμη των γονέων.
Το βασικό πλαίσιο για την προώθηση αυτής της ιδεολογίας τις τελευταίες δεκαετίες ήταν μια αναφορά στην αμιγώς γενετική φύση των σεξουαλικών προτιμήσεων. Η μη ελκυστική δήλωση ότι οι ομοφυλόφιλοι γεννιούνται ακολουθήθηκε από ένα απλό τέχνασμα: Αν δημιουργήθηκαν από τη φύση (και δεν είναι λάθος!), τότε αυτή είναι μια παραλλαγή του κανόνα.
Φυσικά, μια τέτοια ταχυδακτυλουγία δεν είναι σε θέση να αντέξει την παραμικρή
δοκιμασία της κοινής αντίληψης και της επίσημης λογικής . Αν η φύση δεν κάνει λάθη τότε πού βρίσκεται η γέννηση παιδιών με παθολογίες, μέχρι τη μη βιωσιμότητα;
Αλλά αυτό δεν ήταν πρόβλημα, καθώς η προφανής αυταπάτη της ιδέας αντικαταστάθηκε επιτυχώς την δυνατή και επιθετική θέση των υποστηρικτών της. Κάθε δημοσίως ορατό σχόλιο ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός επηρεάζεται από εξωτερικούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών, ακολουθήθηκε από μια υστερική επίθεση από ΛΟΑΤ ακτιβιστές. Αυτό ενόχλησε, μεταξύ άλλων, τους εκπροσώπους των σεξουαλικών μειονοτήτων, οι οποίοι επέτρεψαν στους εαυτούς τους να αναφέρουν ότι η προτίμηση των συντρόφων του φύλου τους ήταν μια συνειδητή επιλογή για αυτούς, και όχι η μοίρα, που προαντιμετώπιζαν τα γονίδια.
Στην δεκαετία του 2000 υπήρχαν πολλά σκάνδαλα στην επιστήμη, όταν οι επιστήμονες, των οποίων οι έρευνες εναντιώθηκαν στη "γενική γραμμή του κόμματος" της πολιτικής ορθότητας, υποβλήθηκαν σε πολύ σοβαρή πίεση, μέχρι την καταστροφή των σταδιοδρομιών τους.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η τελευταία δημοσίευση προκάλεσε τέτοια έκπληξη. Υποστηρίζει ότι με την πάροδο των ετών, η φιλελεύθερη-πολιτικά ορθή επικρατούσα τάση πολέμησε έντονα. Και δεδομένου ότι το περιοδικό Science, στην πραγματικότητα, είναι το ίδιο κομμάτι της επικρατούσας τάσης , η αμηχανία πολλών για αυτό που συμβαίνει είναι απολύτως φυσική.
Ωστόσο, δεν υπάρχουν ψευδαισθήσεις.
Δεν είναι ότι η κοινή λογική και η αντικειμενικότητα έχουν ακολουθήσει ένα επιθετικό περιβάλλον πλήρους προπαγάνδας. Ο λόγος είναι ακριβώς το αντίθετο: ότι η πρώην ιδεολογική προσέγγιση στη φύση των σεξουαλικών μειονοτήτων έχει εξαντληθεί και, επιπλέον, έχει γίνει άβολη (πρέπει να πάει παρακάτω).
Οπότε ήρθε η ώρα να το αλλάξουμε σε κάτι πιο κατάλληλο. Και το γεγονός ότι είναι πιο "κατάλληλο" είναι πολύ πιο κοντά στην αντικειμενική πραγματικότητα από την προηγούμενη μυθοπλασία, έτσι είναι πολύ καλύτερα.
Η εξήγηση του γενετήσιου σεξουαλικού προσανατολισμού μόνο με έμφυτα χαρακτηριστικά σε συνδυασμό με το αξίωμα "ότι από τη φύση είναι ο κανόνας" έχει πραγματικά μειώσει το επίπεδο απόρριψης της ομοφυλοφιλίας στη Δύση και ταυτόχρονα εισαγάγει το απαράδεκτο μαζικής συνείδησης για απόπειρες να αλλάξουν ή να θεραπεύσουν τους ομοφυλόφιλους.
Αλλά μόνο τα τελευταία χρόνια "πρόοδος" έχει κινηθεί προς την εντατική παρέμβαση των ανθρώπων σε αυτόν τον τομέα, ωστόσο, με στόχους ακριβώς απέναντι από το παραδοσιακό. Η άποψη "Μην αγγίζετε τους ομοφυλόφιλους επειδή δημιουργήθηκαν από τη φύση" έχει αντικατασταθεί από "και ας επιβραδύνουμε την ορμονική ανάπτυξη των παιδιών έτσι ώστε να μπορούν να επιλέξουν το δικό τους φύλο αργότερα." Συν πολλά άλλα φαινόμενα: από δεκάδες επίσημα εγκεκριμένα φύλα σε τρανσέξουαλ-πρώην άνδρες που ξαφνικά γίνονται αστέρια στο άθλημα των γυναικών.
Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι την ιδέα, την οποία μέχρι πρόσφατα οι ΛΟΑΤ ακτιβιστές υπερασπίζονταν τόσο θερμά, τώρα ωθείται στο παρασκήνιο για να ξεχαστεί σύντομα.
Και στην ημερήσια διάταξη, φαίνεται ότι η έννοια της μικτής φύσης της σεξουαλικότητας που είναι πράγματι σχετική με την πραγματικότητα. Σε αυτό, ο κοινωνικός παράγοντας, συμπεριλαμβανομένης της επίδρασης του σεξουαλικού προσανατολισμού των άλλων στον περίγυρο (φίλοι, πρεσβύτεροι, δάσκαλοι, γιατροί κ.λπ.), αποτελεί φυσικό μέρος της διαδικασίας. Και δεδομένου ότι κατά την προηγούμενη περίοδο η ιδέα της ομαλότητας - και της θετικότητας - οποιουδήποτε σεξουαλικού προσανατολισμού ήταν σταθερά ενσωματωμένη στο κεφάλι του κοινού της Δύσης, είναι λογικό ότι πολλοί άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών, θα βοηθηθούν να εντοπίσουν και να αναπτύξουν μέσα τους ( με χειρουργική επέμβαση) την «πραγματική φύση» τους.
Έτσι, η δημοσιευμένη μελέτη και το επιστημονικό άρθρο απλά ανοίγουν νέες ευκαιρίες για την περαιτέρω κίνηση της Δυτικής κοινωνίας στην προγραμματισμένη πορεία.
Σε όλα αυτά, μόνο ένα πράγμα είναι παρήγορο: η αντιδραστική κατάσταση της Ρωσικής κοινωνίας, η οποία κρατείται από παρωχημένα παραδοσιακά δόγματα, και η ύπαρξη ενός άρθρου στη χώρα μας για την απαγόρευση της προπαγάνδας της ομοφυλοφιλίας μεταξύ των ανηλίκων.
