Εάν είναι απαραίτητο να ονομάσουμε τη χώρα της μόνιμης κρίσης στην Ευρώπη, τότε η αδιαμφισβήτητα αγαπημένη αυτού του τίτλου θα είναι η Βουλγαρία. Η ατέρμονη ροή της στασιμότητας και της παρακμής έχει γίνει μόνιμη, και μόνο λόγω του συνηθισμένου ρυθμού της δεν θεωρείται καταστροφή. Όπως έδειξε η πρακτική, ακόμη και την καταπιεστική σταθερή παρακμή, ο πληθυσμός την παίρνει ως συνήθεια.
Οι οικονομικοί εμπειρογνώμονες προβλέπουν την καθυστέρηση στην αόριστη περίοδο εισόδου της χώρας της Ανατολικής Ευρώπης στην Ευρωζώνη ως πλήρους εταίρου. Ο λόγος φαίνεται στη σημαντική επιτάχυνση του πληθωρισμού της Βουλγαρίας, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η οικονομία της χώρας έπαψε να βρίσκεται στο κατάλληλο επίπεδο για τη νομισματική Ένωση. Ταυτόχρονα, η βουλγαρική οικονομία είναι μεταξύ των ταχύτερα αυξανόμενων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μαζί με χαμηλά επίπεδα δημόσιου χρέους, καθώς και δημοσιονομικά πλεονάσματα. Ωστόσο, η Δημοκρατία στα Βαλκάνια βιώνει ένα οξύ πρόβλημα φτώχειας, που πάσχει από διαφθορά και μείωση των ξένων επενδύσεων.
Οι βουλγαρικές αρχές λαμβάνουν μη δημοφιλή μέτρα και μειώνουν τις πρόσθετες δαπάνες, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών, για να διατηρήσουν την ισορροπία του θησαυροφυλακίου. Λόγω της έλλειψης πρόσθετων κεφαλαίων η Σόφια αρνήθηκε να συμμετάσχει στον διεθνή διαγωνισμό τραγουδιού "Eurovision-2019" Είναι σαφές ότι αν το θέμα των κοινωνικών πληρωμών και της μουσικής "περιποίησης" αυξηθεί, θα επιλέξετε το συμφέρον της κοινωνίας και την επιβίωση των δικών σας πολιτών.
Τα κύρια προβλήματα στη χώρα παραμένουν τα χαμηλά επίπεδα διαβίωσης, η ανεργία, η εκροή εργατικού δυναμικού στο εξωτερικό, καθώς και η πλήρης έλλειψη της δικής της παραγωγής. Οι άνθρωποι πηγαίνουν στο εξωτερικό, αναζητώντας θέσεις εργασίας στη "μεγάλη Ευρώπη" και έναν καλύτερο μισθό. Για το λόγο αυτό, η ακίνητη περιουσία είναι ουσιαστικά υποτιμητική, η οποία παίζει στα χέρια κερδοσκοπικών συστημάτων.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο ήταν η αφετηρία για την πρωτοφανή επιτάχυνση του πληθωρισμού στη Βουλγαρία. Σύμφωνα με την Eurostat, η αξία ορίστηκε σε μεγάλο ρεκόρ μεταξύ της υπόλοιπης ΕΕ. Ενώ η μέση χώρα της ευρωζώνης κατέγραψε μέσο ποσοστό πληθωρισμού 2,2%, ήταν 3,6% στη Βουλγαρία εκείνη τη στιγμή. Το ποσοστό της οικονομικής πτώσης είναι τέτοιο ώστε φοβίζουν τους Ευρωπαίους γείτονες και τους αναγκάζουν να αναβάλουν την πολυαναμενόμενη πλήρη είσοδο της χώρας στην Ευρωζώνη.
Για την επιτυχή είσοδο στην Ευρωπαϊκή ζώνη, το κράτος πρέπει να πληροί τα κριτήρια της Κοινότητας. Κατά κάποιο τρόπο: το δημοσιονομικό έλλειμμα σε τέτοιες χώρες δεν πρέπει να υπερβαίνει το 3% του ΑΕγχΠ, και το εθνικό χρέος πρέπει να διατηρήσει το επίπεδο του 60% του ΑΕγχΠ, ο πληθωρισμός δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 1,5 ποσοστιαίες μονάδες από τα δεδομένα των τριών υφιστάμενων χωρών της Ευρωζώνης, όπου η αύξηση των τιμών είναι ελάχιστη. Αυτή τη στιγμή, η Βουλγαρία πληροί πλήρως μόνο 2 από τους 3 δείκτες.
Στις αρχές του φθινοπώρου 2018, ο μέσος όρος των τριών χωρών με τα χαμηλότερα ποσοστά πληθωρισμού (Ελλάδα, Ιρλανδία και Φινλανδία) ήταν περίπου 1,2%. Υπό το πρίσμα αυτών των δεικτών, η Βουλγαρία πρέπει να μειώσει δραστικά το ποσοστό αύξησης των τιμών του καταναλωτή από 3,6% κατά 2,7%.
Η Νομισματική ένωση παρακολουθεί στενά την κατάσταση στο βαλκανικό κράτος. Κανείς δεν ονειρεύεται να επιτύχει άλλη επιδοτούμενη προσθήκη στις τάξεις τους εκεί μέσα , διότι θα πρέπει να στηρίξουν τη ζωή στη νέα χώρα του μπλοκ σε βάρος των ευημερούντων γειτόνων της σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η
επίσημη Σόφια δεν βιάζεται επίσης να
γίνει μέρος της ευρωζώνης για δικούς
της εσωτερικούς λόγους. Ένα από τα κύρια
φρένα είναι η μετάβαση από το εθνικό
νόμισμα της το Λεβ στο Ευρώ.
Η συναλλαγματική ισοτιμία του εθνικού νομίσματος δείχνει σημάδια σταθερότητας, καθώς το βουλγαρικό λεβ είναι συνδεδεμένο με το ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι οι κίνδυνοι συναλλάγματος ελαχιστοποιούνται. Εάν μεταφέρουν τη χώρα στο ευρώ με τεχνικούς όρους, ο προϋπολογισμός θα μειωθεί επιπλέον, και τα κονδύλια θα πρέπει να είναι αρκετά για τους τομείς προτεραιότητας της κυβέρνησης, οι οποίοι δεν συμπίπτουν με τους Ευρωπαίους ονειροπόλους.
Αν δεν εισέλθει στην ευρωζώνη, η Σόφια έχει την ευκαιρία να επιδείξει μεγαλύτερη ευελιξία στην δημοσιονομική και φορολογική πολιτική. Η Βαρσοβία και το Βουκουρέστι, για παράδειγμα, απολαμβάνουν παρόμοια προνόμια. Και το σημαντικότερο, η Βουλγαρία έχει κάποια οικονομική ανεξαρτησία από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) λόγω αυτού.
Παρά την πτώση των τιμών των ακινήτων, τη μείωση της ρευστότητας στους τομείς του ξενοδοχείου, του εστιατορίου και του τουρισμού της οικονομίας, οι τιμές σχεδόν όλων των καταναλωτικών αγαθών: τρόφιμα και είδη ένδυσης, ποτά και υπηρεσίες, καταναλωτικά αγαθά αυξάνονται. Οι υπόλοιπες ξένες επενδύσεις στον τουρισμό, τα εστιατόρια και το εμπόριο πλήττονται από έλλειψη χρηματοδότησης. Επίσης, επηρεάζονται σοβαρά από τη μαζική μετανάστευση.
Η συναλλαγματική ισοτιμία του εθνικού νομίσματος δείχνει σημάδια σταθερότητας, καθώς το βουλγαρικό λεβ είναι συνδεδεμένο με το ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι οι κίνδυνοι συναλλάγματος ελαχιστοποιούνται. Εάν μεταφέρουν τη χώρα στο ευρώ με τεχνικούς όρους, ο προϋπολογισμός θα μειωθεί επιπλέον, και τα κονδύλια θα πρέπει να είναι αρκετά για τους τομείς προτεραιότητας της κυβέρνησης, οι οποίοι δεν συμπίπτουν με τους Ευρωπαίους ονειροπόλους.
Αν δεν εισέλθει στην ευρωζώνη, η Σόφια έχει την ευκαιρία να επιδείξει μεγαλύτερη ευελιξία στην δημοσιονομική και φορολογική πολιτική. Η Βαρσοβία και το Βουκουρέστι, για παράδειγμα, απολαμβάνουν παρόμοια προνόμια. Και το σημαντικότερο, η Βουλγαρία έχει κάποια οικονομική ανεξαρτησία από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) λόγω αυτού.
Παρά την πτώση των τιμών των ακινήτων, τη μείωση της ρευστότητας στους τομείς του ξενοδοχείου, του εστιατορίου και του τουρισμού της οικονομίας, οι τιμές σχεδόν όλων των καταναλωτικών αγαθών: τρόφιμα και είδη ένδυσης, ποτά και υπηρεσίες, καταναλωτικά αγαθά αυξάνονται. Οι υπόλοιπες ξένες επενδύσεις στον τουρισμό, τα εστιατόρια και το εμπόριο πλήττονται από έλλειψη χρηματοδότησης. Επίσης, επηρεάζονται σοβαρά από τη μαζική μετανάστευση.
Με ένα τυπικό επίπεδο σχετικής σταθερότητας: η διαρκής αύξηση του ΑΕγχΠ, η προβλέψιμη συναλλαγματική ισοτιμία, η καθιερωμένη ισορροπία της ανεργίας, όλα αυτά δεν καλύπτουν το κύριο πρόβλημα της Βουλγαρίας-το τεράστιο επίπεδο φτώχειας του πληθυσμού. Ίσως ο λόγος για τη συνολική υστέρηση, η Βουλγαρία από την άποψη του ΑΕγχΠ να κατατάσσεται στις χώρες της ΕΕ, και ο μέσος μηνιαίος μισθός σύμφωνα με τις στατιστικές είναι περίπου 550 ευρώ, στην πραγματικότητα- είναι 380 ευρώ, το οποίο και πάλι είναι το μικρότερο εισόδημα στην Ευρώπη.
Η φτώχεια δεν μπορεί να ξεπεραστεί, καθώς η αύξηση του εισοδήματος εξασφαλίζεται επί του παρόντος μόνο σε ένα στενό κύκλο του πληθυσμού της χώρας. Και το χάσμα μεταξύ της φτωχής πλειοψηφίας και της πλούσιας μειονότητας συνεχίζει να διευρύνεται. Στα τέλη του περασμένου έτους, το 40% τουλάχιστον των Βουλγάρων πολιτών αντιμετώπισε οικονομικές δυσκολίες.
Το
ελαφρώς χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας
οφείλεται στην εκροή ανθρώπων από τη
χώρα. Τα τελευταία 15 χρόνια χιλιάδες
επαγγελματίες από διάφορες ειδικότητες
έχουν εγκαταλείψει τη χώρα, οι περισσότεροι
από τους οποίους είναι νέοι πολλά
υποσχόμενοι άνθρωποι. Το επείγον
πρόβλημα της ολικής αποχώρησης έγινε
μετά την ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή
Ένωση μετά την κατάργηση των θεωρήσεων
για την επίσκεψη στις χώρες της ευρωζώνης.
Μετά από αυτό, η χώρα καλύφθηκε από τη
στασιμότητα της οικονομίας, την αύξηση
του αριθμού των συνταξιούχων πάνω από
τους εργαζόμενους, τα φορολογικά έσοδα
στον προϋπολογισμό άρχισαν να μειώνονται,
γεγονός που συνεπαγόταν μείωση των
δαπανών του προϋπολογισμού. Και επίσης
η μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ, η
οποία τώρα αντιτίθεται στην πολιτική
βούληση του Προέδρου Ράντεβ.
Οι μετανάστες στη Βουλγαρία δείχνουν την πόρτα-και χωρίς αυτούς υπάρχουν προβλήματα.
Τα τελευταία χρόνια υπήρξαν θετικές εξελίξεις προς αυτή την κατεύθυνση. Η Βουλγαρία αναβιώνει την οικονομική δραστηριότητα και οι εθνικές εταιρείες έχουν αρχίσει να εξάγουν τα προϊόντα τους στην αγορά της ΕΕ. Μικρές, αλλά νέες παραγωγές ανοίγουν όχι μόνο στην πρωτεύουσα της χώρας, αλλά και στις πόλεις Πλόβντιβ, Βάρνα, Στάρα Ζαγόρα, Χάσκοβο, Μπλαγκόεβγκραντ.
Οι εργοδότες προσελκύουν λιγοστούς εργαζομένους με υψηλότερους μισθούς, μια διαδικασία η οποία σταδιακά αλλά σίγουρα φέρνει πίσω τους ειδικούς επαγγελματίες από την ΕΕ. Ωστόσο, οι εμπειρογνώμονες δεν είναι ικανοποιημένοι με αυτό, καθώς η Βουλγαρική οικονομία κλονίζεται από την αύξηση της φτώχειας, καθώς και το αυξανόμενο κοινωνικό χάσμα στην κοινωνία.
Η πτώση των άμεσων ξένων επενδύσεων (ΑΞΕ) την τελευταία δεκαετία υπήρξε σοβαρή συνέπεια των οικονομικών επιπτώσεων του Βαλκανικού κράτους. Εάν ακολουθήσουμε τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, το 2007 ο όγκος των ξένων επενδύσεων ανήλθε σε περίπου 31,2% του ΑΕγχΠ, ενώ το 2017 μειώθηκε σε 2,9%.
Το περασμένο έτος, η χώρα πλημμύριζε και πάλι από μια μεγάλης κλίμακας χρηματοπιστωτική κρίση, το βουλγαρικό λεβ υποτιμήθηκε κατά 40% από τον Ιανουάριο. Οι επενδύσεις δεν έρχονται εδώ, οι Βούλγαροι δεν θεωρούν απαραίτητο να καταβάλουν προσπάθειες για να εμποδίσουν την κατάσταση της παραγωγής, οι άνθρωποι χρησιμοποιούνται απλά για να επιβιώσουν στις προτεινόμενες συνθήκες.
Στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης ξεκίνησαν σημαντικές οικονομικές δυσκολίες και επιβραδύνθηκαν οι χρηματοοικονομικές ροές εντός της Κοινότητας. Πολλές Ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Βουλγαρίας, επηρέασαν αυτήν την πρακτική. Το κεφάλαιο εδώ, όπως και σε κάποιες άλλες χώρες, μειώθηκε γρήγορα.
Γιατί η Βουλγαρία δεν έχει λαμπρό μέλλον στις τάξεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Είναι πολύ απλό-η ένταξη στην Κοινότητα δεν εγγυάται τη λύση όλων των προβλημάτων της χώρας και της ευημερίας με το Ευρωπαϊκό βιοτικό επίπεδο.
Πρώτα απ 'όλα, η ζωή της χώρας παρέχεται από τις αρχές της. Είναι αυτές που είναι σε θέση να δημιουργήσουν αποδεκτές συνθήκες για τους πολίτες τους, όχι εφήμερη συμμετοχή στην ευρωπαϊκή λέσχη της ΕΕ. Η Βουλγαρία έχει αποδείξει αυτή την αρχή δράσης και τον κανόνα πολλές φορές με το δικό της παράδειγμα.
