Ίδρυμα στρατηγικού πολιτισμού
Ελένη Πουστοβοζίνοβα
Οι ετήσιες Ευρωπαϊκές ημέρες ανάπτυξης διεξήχθησαν στις Βρυξέλλες στις 19-20 Ιουνίου, στις οποίες συμμετείχαν περισσότεροι από 8.000 αντιπρόσωποι από 140 χώρες, συμπεριλαμβανομένων αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων, με κορυφαίους εμπειρογνωμόνες και ηγέτες όλων των αποχρώσεων . Μίλησαν για την ανισότητα στον κόσμο συνολικά, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αλλά όχι στην ίδια την Ευρώπη, όπου για περισσότερο από ένα τέταρτο του αιώνα χτίζουν "έναν κόσμο που δεν αφήνει κανέναν πίσω".
"Ιδέα ενός ενιαίου ευρωπαϊκού κράτους, στο οποίο όλοι θα είναι πλούσιοι και χαρούμενοι, αιωρείται πάνω από την Ευρώπη τουλάχιστον από το 1992, όταν το" πιστοποιητικό γέννησης "της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπεγράφη στο Μάαστριχτ και δημιουργήθηκε μια κοινή αγορά και το Ευρώ. Το προφανές είναι ότι ούτε η ισότητα, ούτε η ευτυχία, ούτε ο πλούτος, με ορισμένες εξαιρέσεις, οι Ευρωπαίοι για ένα τέταρτο του αιώνα δεν έχουν προσθέσει, διότι τώρα προσπαθούν να πυροβολήσουν το "πουλί της Ευρωπαϊκής ευτυχίας" . Οι βασικοί "κυνηγοί" δεν είναι τόσο οι Βρετανοί με το Brexit, αλλά τα κόμματα και τα κινήματα που βάζουν το εθνικό συμφέρον μπροστά από τον παγκοσμιοποιημένο. Και αυτοί οι "λαϊκιστές" βομβαρδίζονται με κατηγορίες εθνικισμού και προστατευτισμού.
Οι δυνάμεις είναι πολύ άνισες. Σε αντίθεση με τους ανομοιογενείς ευρωσκεπτικιστές, οι Ευρωκεντρικοί έχουν εδώ και καιρό έναν ενιαίο μηχανισμό για την διαχείριση της εξουσίας. Έχουν το δικό τους Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο των Υπουργών, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το δικαστήριο, την κεντρική τράπεζα και άλλες γραφειοκρατικές δομές. Αυτή η νέα τάξη-Ευρωπαίων αξιωματούχων-πήρε την παλαιά κυρία-Ευρώπη κάτω από το χαλινάρι και την αρμέγει. Η αγελάδα έχει λάβει ένα προϋπολογισμό που είναι 148.200.000.000 ευρώ για 2019. Σχεδόν 166.000.000.000 έχουν διατεθεί , με ορισμένες από τις πληρωμές που θα δοθούν το επόμενο έτος. Μια αύξηση 2,4 τοις εκατό των τελών συντήρησης της ΕΕ οδήγησε στην ιδέα μιας "σταυροφορίας", γράφει ο Economist. Η φράση από το προοίμιο της Συνθήκης του Μάαστριχτ για την Ευρωπαϊκή Ένωση "που αντλεί έμπνευση από την πολιτιστική, θρησκευτική και ανθρωπιστική κληρονομιά της Ευρώπης" και το άρθρο 17, το οποίο υποχρεώνει τα θεσμικά όργανα της ΕΕ να διεξάγουν ανοιχτό και τακτικό διάλογο με εκκλησίες και άλλες θρησκευτικές ομάδες, δίνει στο Βατικανό και όχι μόνο τον λόγο δικαιώματα ψήφου στην κορυφή της πυραμίδας των Βρυξελλών.
Η αντιπαράθεση για το πόσο ευρέως εκπροσωπούνται οι θρησκευτικοί ηγέτες στα υψηλότερα κλιμάκια της εξουσίας της ΕΕ ξέσπασε στο Στρασβούργο, όταν η Πρώτη Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Meire McGuinness ανακοίνωσε την ιδέα της αναζωογόνησης του άρθρου 17 και της συμμετοχής της εκκλησίας στον κοινοβουλευτικό προγραμματισμό, για να εκφράσουν τις ανησυχίες τους. "Αυτή είναι η πλήρης παραφροσύνη", απάντησε η Γαλλίδα ομόλογός της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Βιρτζίνια Ρόζι, "να σκεφτεί για τυχόν αλλαγές που αυξάνουν το ρόλο της εκκλησίας".
Μεταξύ αυτών των δύο απόψεων, απλοϊκά αντανακλώντας τη διαφορά μεταξύ της δεξιάς πτέρυγας των χριστιανών Δημοκρατών και της Αριστεράς, της πιο κοσμικής πτέρυγας τους, και έγκειται στο κύριο πεδίο των Ευρωπαίων πολιτικών και των ψηφοφόρων τους, πιστεύοντας κατηγορηματικά όχι τόσο στον Θεό όσο στην καθολική ψηφοφορία, την ελευθερία του λόγου, το κράτος δικαίου, σύμφωνα με τον Economist. Γι ' αυτούς, η κληρονομιά του Χριστιανισμού είναι λιγότερο σημαντική από τις αξίες του Διαφωτισμού και κανείς δεν προσπαθεί να αποκαταστήσει τον Χριστιανισμό ως τρόπο ζωής και σκέψης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ιδέα της χριστιανικής εκκλησίας που επηρεάζει την πολιτική της ΕΕ τρομοκράτησε την Ευρωπαϊκή Ανθρωπιστική Ομοσπονδία (EHF), η οποία ενώνει 63 ετερόκλητους οργανισμούς "ελεύθερων" φιλοσόφων και ανθρωπολόγων σε 20 ευρωπαϊκές χώρες, αθεϊστές, υπερασπιστές της άμβλωσης και ούτω καθεξής. Η EHF είναι ίση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, αγνοώντας το γεγονός ότι η Ευρώπη σχηματίστηκε αρχικά ως Χριστιανός πολιτισμός.
Φαίνεται ότι υπάρχει πολιτική οξύτητα; Γιατί ξαφνικά "τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι ατομικές ελευθερίες, το κράτος δικαίου, τα επιτεύγματα της επιστήμης" και ακόμη και "συνταγματική δημοκρατία" στην Ευρώπη, σύμφωνα με τον Πρόεδρο της EHF Giulio Ercolessi , βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της επίθεσης; Αποδεικνύεται ότι τα πάντα είναι απλά: "σε Όλη την Ευρώπη, ο λαϊκισμός και το δικαίωμα της ξενοφοβίας αυξάνονται, τα οποία είναι συχνά ντυμένα θρησκευτικά ή με φυσικά Χριστιανικά ρούχα, ακόμη και αν αυτοί οι ηγέτες τους δεν είναι πολύ ευσεβής. Τα κόμματα αυτού του είδους έχουν ήδη λάβει τις βασικές θέσεις στην Ουγγαρία, την Ιταλία και την Αυστρία. Στις ευρωπαϊκές εκλογές του περασμένου μήνα, ο δεξιός εθνικισμός έκανε σημαντικά βήματα στη Βρετανία και τη Γαλλία. Αυτά τα κόμματα γενικά δεν αντιτίθενται ανοιχτά στη φιλελεύθερη δημοκρατία ή στο κράτος δικαίου, αλλά ορισμένοι από τους υποστηρικτές τους δεν σέβονται καθόλου αυτές τις αξίες."
Δεν μπορεί να υπάρξει καμία αμφιβολία ότι η ΕΕ ως θεσμός εξουσίας θα εγείρει όλη τη ρουτίνα των Ευρωπαίων αξιωματούχων για να εμποδίσουν την χριστιανική εκκλησία ή στους δεξιούς εθνικιστές να αδράξουν τις ρίζες αυτής της δύναμης. Κανένας εκλεγμένος αξιωματούχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν θα αρνηθεί να αγωνιστεί για το status quo του για πολύ κατανοητούς λόγους. Από τα 148.200.000.000 ευρώ, σχεδόν 10.000.000.000 δαπανώνται για τους μισθούς των υπαλλήλων στις Βρυξέλλες. Κάθε μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου λαμβάνει 8.757,70 ευρώ το μήνα (περίπου 643,500 σε ρούβλια). Για τις τρέχουσες δαπάνες στη χώρα από την οποία εκλέγεται το μέλος-άλλα 4,513 ευρώ. Αυτά είναι μηνιαία. Και αν ξαφνικά έχασε την καρέκλα του στις Βρυξέλλες και την ίδια στιγμή δεν είχε μετακινηθεί σε άλλη, τότε παίρνει μέχρι και 210,185 ευρώ και μεταφορικά έξοδα 4.000 ευρώ ανά έτος. Για δραστηριότητες εκτός της χώρας, δηλαδή σε επαγγελματικά ταξίδια,-4.454 ευρώ ανά έτος συν ημερήσιο επίδομα 320 ευρώ.
Το τρέχον έτος, ο μηνιαίος προϋπολογισμός κάθε βουλευτή για την πρόσληψη προσωπικών βοηθών είναι 24.943 ευρώ. Συν ένα δωρεάν γραφείο και ένα αυτοκίνητο. Επιπλέον, επιστρέφονται τα δύο τρίτα των δαπανών θεραπείας. Και μέχρι 70 τοις εκατό των αποδοχών κατά τη συνταξιοδότηση στα 63 έτη. Δεδομένου ότι πέρυσι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επιβεβαίωσε την άρνηση των Βρυξελλών να παράσχουν στα μέσα ενημέρωσης πρόσβαση στα έγγραφα σχετικά με τις γενικές δαπάνες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την καταβολή των παροχών, επειδή η επεξεργασία "περισσότερων από τέσσερα εκατομμύρια εγγράφων για όλες τις αιτήσεις θα δημιουργήσει υπερβολική διοικητική επιβάρυνση ", καθόσον είναι αδύνατο να γνωρίζουμε πόσο ένας" ευρωβουλευτής "κοστίζει". Αυτό τείνει στις τάξεις των υπερασπιστών της ΕΕ με τέτοιο τρόπο ώστε είναι απίθανο να υπάρξει μια δύναμη που θα αναγκάσει τις Βρυξέλλες να επιστρέψουν την Ευρώπη στους Ευρωπαίους.
