© AFP
2019/Μλάντεν Αντόνωφ εξέδρα γεώτρησης
στο πεδίο αερίου σχιστολιθικών αερίων
στην Πενσυλβάνια
ΜΟΣΧΑ, 10 Ιουνίου-RIA Novosti, Ναταλία Ντέμπινσκαγια. Σε μια προσπάθεια να αυξηθεί η παραγωγή πετρελαίου, για τον Αμερικανικό σχιστόλιθο καίνε όλο και περισσότερο αέριο. Κατά τη διάρκεια του έτους, ο όγκος που κάηκε χωρίς οποιαδήποτε χρήση του μπλε καυσίμου διπλασιάστηκε σε επίπεδο ρεκόρ 18.700.000 κυβικά μέτρα ανά ημέρα. Πολλές εταιρείες έχουν ήδη υπερβεί τα νομικά όρια της καύσης και η παραγωγή μπορεί να διακοπεί κατόπιν αιτήματος των αρχών.
ΜΟΣΧΑ, 10 Ιουνίου-RIA Novosti, Ναταλία Ντέμπινσκαγια. Σε μια προσπάθεια να αυξηθεί η παραγωγή πετρελαίου, για τον Αμερικανικό σχιστόλιθο καίνε όλο και περισσότερο αέριο. Κατά τη διάρκεια του έτους, ο όγκος που κάηκε χωρίς οποιαδήποτε χρήση του μπλε καυσίμου διπλασιάστηκε σε επίπεδο ρεκόρ 18.700.000 κυβικά μέτρα ανά ημέρα. Πολλές εταιρείες έχουν ήδη υπερβεί τα νομικά όρια της καύσης και η παραγωγή μπορεί να διακοπεί κατόπιν αιτήματος των αρχών.
Καύση στο μέγιστο
Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Nορβηγικής εταιρείας συμβούλων Rystad Energy, οι ποσότητες καπνού και αερίου που απορρίπτονται στην πισίνα του Permian υπερβαίνουν διπλάσια την παραγωγή φυσικού αερίου στο πιο παραγωγικό πυγάδι αέριου στον Κόλπο του Μεξικού - που ανήκει στην Royal Dutch Shell Mars- Ursa όπου φτάνουν τα 7,5 εκατομμύρια κυβικά μέτρα την ημέρα.
Στα
πεδία πετρελαίου σχιστόλιθου στο δυτικό
Τέξας το φυσικό αέριο αξίας περίπου
ενός εκατομμυρίου δολαρίων, καίγεται
καθημερινά χωρίς όφελος, δηλώνει η
εφημερίδα The Wall Street Journal (WSJ). Η κατάσταση
στο πεδίο σχιστόλιθου Bakken στη Βόρεια
Ντακότα είναι ακόμα χειρότερη - κατά το
πρώτο τρίμηνο, οι ποσότητες καθημερινής
καύσης αερίου έφτασαν τα 14 εκατομμύρια
κυβικά μέτρα το πρώτο τρίμηνο του έτους.
Οι περιορισμοί που καθορίζονται από τις κρατικές αρχές δεν συμμορφώνονται από τους εργολάβους. Έτσι, το 2016, το όριο για την καύση εισήχθη- στο 15%, και κατά 2020 θα πρέπει να μειωθεί στο 10 τοις εκατό. Ωστόσο, κατά τους πρώτους τρεις μήνες του έτους, οι παραγωγοί σχιστολίθου έκαψαν το 20% του αερίου.
© AP
φωτογραφία/Brian Witte
Πολέμιοι του
σχιστολιθικού αερίου και της παραγωγής
πετρελαίου στο Μέριλαντ, ΗΠΑΑυτά τα δύο κοιτάσματα πετρελαίου χρησιμοποιούν ετησίως μπλε καύσιμα περισσότερο από τις ανάγκες χωρών όπως η Ουγγαρία, το Ισραήλ, το Αζερμπαϊτζάν, η Κολομβία και η Ρουμανία, δήλωσε ο Rystad.
Θα
πρέπει να κόψουμε την παραγωγή.
Σύμφωνα με τους αναλυτές, στο δεύτερο εξάμηνο του έτους, ο όγκος καύσης αερίου στη λεκάνη του Περμ θα είναι στο επίπεδο των 18.400.000 κυβικών μέτρων την ημέρα. Το πρόβλημα του σχετικού αερίου έχει γίνει τόσο έντονο που μπορεί να υπονομεύσει την ανάπτυξη της παραγωγής του πετρελαίου.
Τώρα είναι δυνατόν να κάψει συνδεδεμένο αέριο εντός 45 ημέρες μετά την έναρξη της παραγωγής στο πηγάδι. Μετά από αυτό, εάν δεν υπάρχει ειδική άδεια, το αέριο πρέπει να έχει εγκλωβιστεί, διαφορετικά η εκχύλιση πρέπει να διακοπεί.
Ωστόσο, δεν υπάρχει απαραίτητη υποδομή και παραγωγική ικανότητα για τη σύλληψη, την αποθήκευση και τη μεταφορά συναφών αερίων σε πεδία σχιστόλιθου. Οι λίγοι αγωγοί φυσικού αερίου που κατασκευάζονται σε κοιτάσματα σχιστολιθικού πετρώματος γεμίζονται στο όριο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το αέριο καίγεται ακόμα και αφού περάσουν τα επιτρεπόμενα χρονικά όρια.
Σύμφωνα με τους αναλυτές, στο δεύτερο εξάμηνο του έτους, ο όγκος καύσης αερίου στη λεκάνη του Περμ θα είναι στο επίπεδο των 18.400.000 κυβικών μέτρων την ημέρα. Το πρόβλημα του σχετικού αερίου έχει γίνει τόσο έντονο που μπορεί να υπονομεύσει την ανάπτυξη της παραγωγής του πετρελαίου.
Τώρα είναι δυνατόν να κάψει συνδεδεμένο αέριο εντός 45 ημέρες μετά την έναρξη της παραγωγής στο πηγάδι. Μετά από αυτό, εάν δεν υπάρχει ειδική άδεια, το αέριο πρέπει να έχει εγκλωβιστεί, διαφορετικά η εκχύλιση πρέπει να διακοπεί.
Ωστόσο, δεν υπάρχει απαραίτητη υποδομή και παραγωγική ικανότητα για τη σύλληψη, την αποθήκευση και τη μεταφορά συναφών αερίων σε πεδία σχιστόλιθου. Οι λίγοι αγωγοί φυσικού αερίου που κατασκευάζονται σε κοιτάσματα σχιστολιθικού πετρώματος γεμίζονται στο όριο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το αέριο καίγεται ακόμα και αφού περάσουν τα επιτρεπόμενα χρονικά όρια.
Οι
αρχές του Τέξας εκφράζουν την αυξανόμενη
ανησυχία τους για την παραβίαση των
περιορισμών στο χρόνο καύσης του πυρσού,
επειδή πιέζονται από περιβαλλοντολόγους.
Η Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος
των ΗΠΑ λέει ότι οι εκπομπές μεθανίου
από την καύση αερίου στη λεκάνη της
Permian είναι τώρα συγκρίσιμη με τις εκπομπές
από δύο εκατομμύρια αυτοκίνητα.
Η κυβέρνηση της Βόρειας Ντακότα είναι επίσης αποφασισμένη. Ως αποτέλεσμα, η προοπτική του κλεισίματος των φρεάτων είναι ολοένα και πιο πραγματική, επιβεβαιώνουν οι αναλυτές του Rystad.
Δεν υπάρχουν λεφτά
Αυτό
θα πλήξει τη βιομηχανία σχιστόλιθου, η
οποία βρίσκεται ήδη σε κρίση. Η παραγωγή
πετρελαίου στις Ηνωμένες Πολιτείες
έφθασε σε ρεκόρ 11.5 εκατομμυρίων βαρελιών
την ημέρα, κυρίως λόγω σχιστόλιθου
πετρελαίου. Αλλά το σχιστολιθικό χαρτί
έχει την άλλη πλευρά. Προκειμένου να
διατηρηθούν οι υψηλές επιδόσεις, οι
φορείς εκμετάλλευσης πρέπει να τρυπάνε
όλο και περισσότερα φρεάτια, και αυτό
απαιτεί τεράστια έξοδα. Αλλά δεν υπάρχει
τρόπος να πάρουν τα χρήματα τους πίσω
ιδιαίαιτερα από τα μη αποδοτικά φρεάτια:
πέρυσι οι επενδυτές επένδυσαν τα μισά
Ως
αποτέλεσμα, ο κλάδος καλύπτεται από
κύμα πτώχευσης. Τον Μάιο, η αμερικανική
εταιρεία πετρελαιοφόρων Service Weatherford
International - ένας από τους κορυφαίους
προμηθευτές γεώτρησης - δήλωσε ότι
προετοιμάζεται για την κατάλληλη
διαδικασία. Και οι ηγέτες των άλλων δύο
παραγόντων στη βιομηχανία πετρελαίου
και φυσικού αερίου, η Halcon Resources και η
Alta Mesa Resources, αμφισβήτησαν την ικανότητα
των εταιρειών να συνεχίσουν τις
δραστηριότητές τους.
Προβλήματα
προέκυψαν και στην California Resources, ειδικευμένη
στην έρευνα και παραγωγή πετρελαίου
και φυσικού αερίου. Η πτώχευση δεν
αποφεύχθηκε από τις εταιρείες Bristow, PHI,
Jones Energy και Rex Energy, οι οποίες επίσης
επιβαρύνθηκαν με χρέη.
Τα
έσοδα από την πώληση του ενός τετάρτου
του αμερικανικού πετρελαίου σχιστόλιθου
χρησιμοποιούνται εξ ολοκλήρου για την
πληρωμή τόκων επί του εταιρικού χρέους,
το κόστος των οποίων αυξάνεται συνεχώς,
η παραγωγή μειώνεται και η τεχνολογία
επιταχύνει τον κύκλο από την άνοδο
μέχρι την ύφεση. Οι αναλυτές αναφέρουν
ότι σε δέκα χρόνια η βιομηχανία σχιστολίθου
δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες τους.