 |
| ©
AFP 2019/Jim Watson |
Ο
Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Mike
Pompeo
Irina Alksnis
Ο
υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Mike
Pompeo , θα φτάσει στη Ρωσία σε διήμερη
επίσκεψη εργασίας στις 13 Μαΐου.
Πιθανώς.
Η
επιφύλαξη
είναι πολύ σημαντική, δεδομένου ότι
κατά τη διάρκεια της τρέχουσας εβδομάδας,
ο Pompeo την τελευταία στιγμή
ακύρωσε (διπλωματικά, «ανέβαλε επ '
αόριστον») δύο προγραμματισμένα ταξίδια:
στη Γερμανία και τη Γροιλανδία. Και οι
Γερμανοί δεν εκτίμησαν την κατάλληλη
Αμερικανική ρητορική με λύπη και αναφορά
σε «επείγοντα θέματα» και θεώρησαν
αυτό το βήμα του Υπουργού Εξωτερικών
ως πολιτικό διάβημα, υποδεικνύοντας τη
«θρυμματισμένη» φιλία μεταξύ των δύο
χωρών.
Ωστόσο, με μεγάλη πιθανότητα αυτή τη φορά όλα θα γίνουν σύμφωνα με το σχέδιο-για τον απλό λόγο ότι οι Αμερικανοί που συναντιούνται με τη Ρωσική ηγεσία το έχουν περισσότερο ανάγκη από το Κρεμλίνο. Το Ρωσική πλευρά είπε ότι η επίσκεψη διοργανώνεται κατόπιν αιτήματος της Αμερικανικής πλευράς. Το κύριο σημείο του προγράμματος του Pompeo θα πρέπει να είναι οι διαπραγματεύσεις με τον Ρώσο συνάδελφο του Sergei Lavrov. Η συνάντηση με τον Βλαντιμίρ Πούτιν "δεν έχει προγραμματιστεί ακόμα".
Όσον αφορά τα πιθανά θέματα συζήτησης των επερχόμενων συνομιλιών η ομίχλη της αβεβαιότητας είναι ακόμη μεγαλύτερη, και όχι επειδή η διεθνής σκηνή βρίσκεται σε μια ανάπαυλα, αλλά για τον αντίθετο λόγο. Η επίσκεψη του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ βρίσκεται σε μια εποχή απότομης επιδείνωσης αρκετών βασικών ζητημάτων της παγκόσμιας πολιτικής. Και δεν είναι η σύμπτωση των γεγονότων, αλλά ότι η Ουάσιγκτον είχε ανοικτά, συνειδητά και σκόπιμα προχωρήσει σε μια ταυτόχρονη κλιμάκωση σε μια σειρά κατευθύνσεων.
Το κυριότερο εδώ, φυσικά, είναι η Κίνα και το Ιράν.
Η απόφαση του Donald Trump να αυξήσει τους φόρους σε κινέζικα αγαθά από 10 σε 25% για ένα ποσό 200.000.000.000 δολαρίων έχει τεθεί σε ισχύ. Η Ουάσιγκτον κατηγόρησε το Πεκίνο για διατάραξη της εμπορικής διαπραγμάτευσης.
Αυτό απέδειξε για άλλη μια φορά την απροσδιοριστία της Αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής: Πρώτα κατηγορεί αδιακρίτως τους συντρόφους για παραβιάσεις, εισαγάγει σε αυτή τη βάση τους περιορισμούς (και ταυτόχρονα να βυθίσει τις παγκόσμιες αγορές σε πανικό), και στη συνέχεια συμφωνεί να συνεχίσουν τις διαπραγματεύσεις. Αλλά οι αποφάσεις που ελήφθησαν παραμένουν, φυσικά, σε ισχύ.
Τώρα ο κόσμος περιμένει να ανταποκριθεί η Κίνα, η οποία έχει ήδη υποσχεθεί αντίμετρα, αλλά το αποτέλεσμα είναι αμετάβλητο-η αντιπαράθεση του εμπορίου έφτασε σε ένα νέο στάδιο.
Η κατάσταση φαίνεται να αναπτύσσεται και γύρω από το Ιράν. Η Ουάσινγκτον ώθησε σταθερά την Τεχεράνη να αποσυρθεί από την πυρηνική συμφωνία με νέες κυρώσεις και έχει επιτύχει κάποια επιτυχία. Οι Ιρανικές αρχές ανακοίνωσαν την αναστολή ορισμένων από τις υποχρεώσεις τους.
Οι άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ευρώπης και της Ρωσίας, επιρρίπτουν σταθερά την ευθύνη για το τι συμβαίνει στην Ουάσιγκτον, αλλά το αποτέλεσμα - που επιθυμούν οι Αμερικανοί - δεν αλλάζει. Το μεγάλο χρονικό διάστημα και οι μεγάλες προσπάθειες για την επιτευχθείσα διευθέτηση γύρω από το Ιράν και το πυρηνικό του πρόγραμμα καταρρέουν μπροστά στα μάτια μας. Και πραγματικά , η ρητορική των ΗΠΑ και το αεροπλανοφόρο που στέλνουν στις Ιρανικές ακτές καθιστούν σαφές ότι αυτός είναι ο κύριος στόχος τους.
Σε αυτό το πλαίσιο, τα συνήθη θέματα του πρόσφατου Ρωσο-Αμερικανικού διαλόγου — Συρία, Βενεζουέλα, Ουκρανία, ακόμη και η ΛΔΚ — φαίνονται λιγώτερο έντονα και λιγότερο οξεία, αν και είναι πιθανό να συζητηθούν σε επερχόμενες διαπραγματεύσεις.
Ωστόσο, αυτό δεν καταργεί το κύριο ερώτημα: Γιατί ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ πάει στο Σότσι; Σε μια εποχή που η Ουάσιγκτον έκανε μια απότομη κλιμάκωση με τους αντιπάλους και απροσδόκητα εξαπλωθηκε με τους συμμάχους της, ποιοι είναι οι στόχοι της επίδειξης φιλικότητας προς τη Ρωσία;
Αξίζει να σημειωθεί αμέσως ότι η φιλικότητα είναι σχετική. Οι ΗΠΑ, εκπροσωπούμενες από τους διάφορους εκπροσώπους τους, παίζουν ταυτόχρονα τους ρόλους του καλού και του κακού αστυνομικού. Την Πέμπτη, ο Trump δημοσίως αρνήθηκε να καλέσει τη Ρωσία ως εχθρό των Ηνωμένων Πολιτειών και δήλωσε την επιθυμία του να βελτιώσει τις σχέσεις. Ο Pompeo, με τη σειρά του, υποσχέθηκε ξανά ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα επιτρέψουν την κατασκευή του Nord Stream 2 στη Μόσχα. Και ο οργανισμός του Bloomberg δημοσίευσε άλλο μήνυμα, σύμφωνα με το οποίο η Ουάσινγκτον μπορεί να συμπεριλάβει τη Ρωσία στον ενημερωμένο κατάλογο των χωρών που "χειραγωγούν το νόμισμά τους για να επιτύχουν εμπορικά πλεονεκτήματα.
Σε γενικές γραμμές, από πάνω μας στριφογυρίζουν ένα μαστίγιο και καθιστούν σαφές ότι αν δεν φύγουμε μακρυά, πρόκειται για μελόψωμο και αξίζει να πληρώσουμε για αυτό.
Αλλά
η Ρωσία έχει ήδη δώσει εκατό φορές να
κατανοήσουν ότι δεν μασάει.
Γιατί
το κάνουν;
Φαίνεται ότι η απάντηση είναι να ψάξουμε για τον ρόλο που διαδραματίζει η Ρωσία στην παγκόσμια σκηνή αυτή τη στιγμή.
Χωρίς μια ιδιαίτερα ισχυρή οικονομία και εκτός του φάσματος των πολιτικών πόρων, η χώρα κατόρθωσε να καταλάβει μια μοναδική θέση εξουδετέρωσης των καταστροφικών σχεδίων των ΗΠΑ - και να εργαστεί με επιτυχία σε αυτήν.
Φαίνεται ότι η απάντηση είναι να ψάξουμε για τον ρόλο που διαδραματίζει η Ρωσία στην παγκόσμια σκηνή αυτή τη στιγμή.
Χωρίς μια ιδιαίτερα ισχυρή οικονομία και εκτός του φάσματος των πολιτικών πόρων, η χώρα κατόρθωσε να καταλάβει μια μοναδική θέση εξουδετέρωσης των καταστροφικών σχεδίων των ΗΠΑ - και να εργαστεί με επιτυχία σε αυτήν.
Στο
τέλος της γεωπολιτικής εξουσίας τους,
οι Ηνωμένες Πολιτείες βασίστηκαν σε
καταστροφικές διαδικασίες στον κόσμο.
Η έναρξη πολέμων, η παρότρυνση των
πολιτικών και οικονομικών κρίσεων, η
οργάνωση των έγχρωμων επαναστάσεων και
η εμπλοκή των ανταγωνιστών, των εταίρων
και ακόμη και των συμμάχων τους είναι
το θρεπτικό περιβάλλον που μετράει η
Ουάσινγκτον. Με αυτή την έννοια, ο Donald
Trump απλά διασφάλισε το μέγιστο δυνατό
άνοιγμα αυτής της πολιτικής.
Αλλά τα τελευταία χρόνια στο δρόμο της Ουάσιγκτον ανυψώνεται τακτικά η Μόσχα, βοηθώντας με τους πιο διαφορετικούς τρόπους-από την οικονομική έως τη στρατιωτική-όλο και περισσότερες χώρες να αποφεύγουν να γλιστρήσουν στην καθορισμένη άβυσσο.
Η τρέχουσα "κλιμάκωση προς όλες τις κατευθύνσεις" είναι πιθανό να υποδηλώνει ότι οι αρνητικές διαδικασίες για τις ΗΠΑ επιταχύνονται και οι αρχές των ΗΠΑ επιβάλλουν μέτρα που θεωρούν ζωτικά για τη χώρα τους.
Ένα
άλλο πιθανό "βήμα" από τη Μόσχα
θεωρείται σαφώς στον Λευκό Οίκο ως μια
εξαιρετικά ανεπιθύμητη εξέλιξη των
γεγονότων.
Και
αν ναι, είναι φυσικό ότι ο Υπουργός
Εξωτερικών των ΗΠΑ θα πετάξει στο Σότσι,
στόχος του οποίου είναι να επιτύχει τη
μη παρέμβαση της Ρωσίας στις συγκρούσεις
που έχουν ξεκινήσει οι Ηνωμένες Πολιτείες
με οποιοδήποτε μέσο, είτε μέσω
πειθούς, απειλών είτε εκβιασμού.
Δεν
ξέρω όμως τι μπορεί να προσφέρει ο
Pompeo.
