Alexei Toporov.
Όπως
και το 1999 και είκοσι χρόνια μετά τις
διεθνείς ένοπλες δυνάμεις του ΟΗΕ και
του ΝΑΤΟ, η KFOR κάνει ότι είναι δυνατόν
για να αποσυρθούν η Σερβία και οι Σέρβοι
από το Κοσσυφοπέδιο και οι Αλβανοί να
διεκδικήσουν τους εαυτούς τους ως
ιδιοκτήτες.Μόνο τον Απρίλιο, έλαβαν χώρα δύο σκάνδαλα που σχετίζονται με την KFOR (ΝΑΤΟ) στο Κοσσυφοπέδιο.
Την 1η Απριλίου, η Πρεσβεία της Μεγάλης Βρετανίας στην επαρχία της Σερβίας (στη «Δημοκρατία του Κοσσυφοπεδίου») και μετά από αυτήν το Υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας ενήργησε με προειδοποιήσεις προς τους πολίτες να μην επισκέπτονται τους βόρειους θύλακες της Σερβίας - Kosovan Mitrovica, Zvechan, Leposavich και Zubin Potok για το λόγο της "εγκληματικής κατάστασης" εκεί. Η διατύπωση είναι ενδιαφέρουσα, δεδομένου ότι τα δεδομένα σχετικά με την εγκληματική κατάσταση στους βόρειους Σερβικούς θύλακες και στους υπόλοιπους δήμους της επαρχίας, που σήμερα κατοικούνται κυρίως από Αλβανούς, δεν είναι υπέρ των τελευταίων. Και μόλις εμφανίστηκαν αυτές οι προειδοποιήσεις, περίπου σαράντα στρατιώτες της KFOR διέσχισαν τη γέφυρα του ποταμού Ιμπάρ, που χωρίζει τα Αλβανικά και Σερβικά τμήματα της Μιτρόβιτσα και στη συνέχεια περπατούσαν κατά μήκος της οδού του Βασιλέως Πέτρου. Το ταξίδι των ένοπλων ανδρών με στολές ξένου στρατού, στις οποίες έχει συνηθίσει το Κοσσυφοπέδιο τα τελευταία είκοσι χρόνια, θα είχε περάσει απαρατήρητο εάν δεν υπήρχαν στρατιώτες με Αλβανικές στολές μεταξύ των αλλοδαπών. Και όταν οι "φιλοξενούμενοι" εγκατέλειψαν το Κοσσυφοπέδιο Μιτρόβιτς / Μιτρόβιτσα, στους πυλώνες του Σερβικού (βόρειου) τμήματος της γέφυρας υπήρχαν επιγραφές: "UCK" (Απελευθερωτικός Στρατός του Κοσσυφοπεδίου) και "Το Κοσσυφοπέδιο είναι Αλβανία".
Μετά
το συμβάν, οι εκπρόσωποι της Σερβικής
Λίστας, ο πολιτικός οργανισμός που
ενώνει τους Σέρβους του Κοσσυφοπεδίου,
έστειλαν αίτημα στον διοικητή της KFOR:
τι θέλει ο Αλβανικός στρατός στο
Κοσσυφοπέδιο Μιτρόβιτσα αν η Αλβανία
δεν ήταν μέλος της αποστολής της KFOR; Η
απάντηση ήταν σύντομη: "¨Ηταν
αξιωματικοί του ΝΑΤΟ [Η Αλβανία -είναι
μέλος της συμμαχίας -] συνοδευόμενοι
από την KFOR διεξήγαγαν μυστικές εργασίες,
κάτι που δεν συνέβαλε στη δημοτικότητα
των δυνάμεων της KFOR (ΝΑΤΟ) μεταξύ των
κατοίκων της περιοχής
Και
η δεύτερη υπόθεση. Στα τέλη Απριλίου,
ένα μέρος των Σέρβων αντιπροσώπων στη
"Δημοκρατία του Κοσσυφοπεδίου",
το οποίο οι ίδιοι οι Σέρβοι θεωρούν
συνεργάτες, έκαναν μια
επίδειξη διαμαρτυρίας.
Γνωρίζοντας
ότι ένας από τους υποστηρικτές της
τελικής απόρριψης του Κοσσυφοπεδίου
από τη Σερβία απαγορεύεται να εισέλθει
στη μεγαλύτερη Σερβία, μια ομάδα
εκπροσώπων του ανεξάρτητου Φιλελεύθερου
Κόμματος μαζί με τον ηγέτη του Σλόμπονταν
Πέτροβιτς (σύμμαχός του Χασίμ Τάτσι)
και την υπουργό του Κοσσυφοπεδίου
Σερβικής καταγωγής Γιάνα Ζιβιτς σε
διαμαρτυρία πέρασε μέσα από τα σύνορα
που διασχίζουν τον Merdar
και πίσω υπό την προστασία της
αστυνομίας του Κοσσυφοπεδίου και των
μαχητών της KFOR κατά παράβαση
του ψηφίσματος 1244 του Συμβουλίου
Ασφαλείας του ΟΗΕ (1999), το οποίο αναγνωρίζει
την κυριαρχία της Σερβίας στην αυτόνομη
επαρχία του Κοσσυφοπεδίου και της
Μετόχια (το κείμενο του ψηφίσματος των
Ηνωμένων Εθνών αναφέρει την ομοσπονδιακή
Γιουγκοσλαβία, της οποίας διάδοχός
της είναι η Σερβία).
Ωστόσο, παραβιάζοντας
την απόφαση 1244, η Συμμαχία ξεκίνησε με
την εισαγωγή των στρατευμάτων της KFOR
στο Κοσσυφοπέδιο, καθώς υποχρεώθηκε να
αφοπλίσει τους Αλβανούς σχηματισμούς,
αλλά αντ ' αυτού επέτρεψε να τους
μετατρέψει σε ολοκληρωμένο στρατό.
Οι
δυνάμεις της KFOR (ΝΑΤΟ) δεν ήταν ποτέ
αμερόληπτες στη σύγκρουση του
Κοσσυφοπεδίου. Το 1999, μόλις μπαίνοντας
στην περιοχή, τα Γερμανικά "ειρηνευτικά
στρατεύματα" στην Πρίζρεν συμμετείχαν
σε ένα περιστατικό που μεταδόθηκε στην
Αμερικανική τηλεόραση: πυροβόλησαν ένα
πολιτικό όχημα με δύο Σέρβους σε κοντινή
απόσταση. Το αυτοκίνητο στη θέα των
ένοπλων αντρών έκανε όπισθεν, ως
αποτέλεσμα ο οδηγός σκοτώθηκε και ο
επιβάτης τραυματίστηκε και αιμορραγούσε.
Δεν υπήρχαν όπλα στο αυτοκίνητο.
Γενικά,
σύμφωνα με ανοικτές πηγές, μόνο από τις
10 Ιουνίου 1999 έως τις 30 Μαρτίου 2000, 835
Σέρβοι σκοτώθηκαν στο Κοσσυφοπέδιο,
περισσότερα από 50.000 σπίτια καταστράφηκαν
ή καταστράφηκαν μερικώς που ανήκουν
σε μη Αλβανούς, και τα πρώτα δύο χρόνια
της θητείας της KFOR στην επαρχία, επιπλέον,
107 ορθόδοξοι ναοί καταστράφηκαν.
Το
δεύτερο ισχυρό ξέσπασμα βίας σημειώθηκε
στο Κοσσυφοπέδιο το 2004, όταν, μετά από
φήμες για Σερβικές δολοφονίες Αλβανών
εφήβων (στη συνέχεια, η εξέταση απέδειξε
ότι τα παιδιά σκοτώθηκαν σε ατύχημα),
ένα κύμα αντισερβικών πογκρόμ σάρωσε
την περιοχή. Στη συνέχεια, σε τρεις
ημέρες 35 ορθόδοξοι ναοί και μοναστήρια,
περίπου 900 σπίτια καταστράφηκαν, 16 άτομα
σκοτώθηκαν (σύμφωνα με επίσημα στοιχεία),
περίπου χίλιοι άνθρωποι τραυματίστηκαν και
περισσότεροι από 4000 Σέρβοι εκδιώχθηκαν
από τόπους κατοικίας.
Για
παράδειγμα, το 2010, κατά τη διάρκεια της
Σερβικής διαμαρτυρίας στο Κοσσυφοπέδιο
Μιτρόβιτσα κατά του ανοίγματος του
γραφείου της αλβανικής αυτονομιστικής
διοίκησης στον θύλακα, ένας άγνωστος
άνθρωπος έριξε μια χειροβομβίδα στο
πλήθος των διαδηλωτών, έξι γυναίκες και
έξι άνδρες τραυματίστηκαν. ένας από
τους τραυματίες, που έλαβαν ένα θραύσμα
στην περιοχή της καρδιάς, πέθανε στη
συνέχεια. Το 2013, απαντώντας στην κατάργηση
από τις Σερβικές αρχές του τρομοκρατικού
μνημείου του UCK στο Πρέσεβο που κατοικείται
κυρίως από Αλβανο Σέρβους, σε αντίποινα
κατέστρεψαν 132 σερβικούς τάφους σε
νεκροταφεία, πυρπολήθηκαν δύο εκκλησίες,
κατέστρεψαν ένα μνημείο των θυμάτων
του Β Παγκοσμίου Πολέμου και κατέστρεψαν
ένα μνημείο για παιδιά του Γκοραζντεβάτ
που σκοτώθηκαν από τους Αλβανούς μαχητές
το 2003 ενώ κολυμπούσαν στο ποτάμι.
Τα εγκλήματα αυτά συνεχίζονται παρά την παρουσία ειρηνευτικών δυνάμεων της KFOR (ΝΑΤΟ) στην επαρχία. Αλλά η KFOR είναι απασχολημένη με άλλα πράγματα. Για παράδειγμα, στην εκκαθάριση των οδοφραγμάτων στα συνοριακά περάσματα των Μπρνυάκ και Γιάρινιε το 2011, τα οποία ανεγέρθηκαν από τους Σέρβους απαντώντας στην πρόθεση των αποσχιστικών αρχών να θέσουν εκεί ολοκληρωμένα τελωνεία στα σύνορα με τη Σερβία. Στη συνέχεια, για να διασκορπιστούν οι Σέρβοι διαδηλωτές, οι Νατοϊκοί άνοιξαν πυρ, ισχυριζόμενοι ότι πυροβόλησαν ανθρώπους με πλαστικές σφαίρες. Ωστόσο, οι γιατροί στην Κοσβοβσκα Μιτρόβιτσα, οι οποίοι χειρούργησαν επτά τραυματίες, διαπίστωσαν ότι οι πληγές είχαν προκληθεί από όπλα 5,65 διαμετρήματος πυρομαχικών που χρησιμοποιήθηκαν από τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ. Το ασθενοφόρο, που ήρθε για τα θύματα, είχε επίσης πυροβοληθεί.
Οι λεγόμενες ειρηνευτικές δυνάμεις στο Κοσσυφοπέδιο ασχολούνται με την ίδρυση του Αλβανικού κόσμου εκεί. Σε μια χούφτα από τους εναπομείναντες Σέρβους ανατέθηκε μόνο ο ρόλος των συνεργατών που συνεργάζονται με το Εθνο-αυτονομιστικό καθεστώς