Ήρωες που ύψωσαν το λάβαρο της νίκης πάνω από το Βερολίνο ("Πράβδα", Μάιος, 1946)

Στις 30 Απριλίου, 1945, οι Σοβιετικοί πολεμιστές ύψωσαν την σημαία της νίκης πάνω στο Ράιχσταγκ στο Βερολίνο.
Αναμένοντας αυτό το μεγάλο γεγονός, από την πλήρη ήττα της φασιστικής Γερμανίας, στην εφημερίδα «Πράβντα» αριθμός φύλλου 110 της 9ης Μαΐου 1946, δημοσιεύθηκε ένα άρθρο που περιγράφει την ηρωική επίθεση στο Βερολίνου από τον Κόκκινο Στρατό και τη στιγμή της τοποθέτησης του λάβαρου της νίκης πάνω στο Ράιχσταγκ.

"Χθες ήμασταν στο Σύνταγμα, το οποίο ύψωσε το λάβαρο της νίκης πάνω από το κέντρο του Βερολίνου-το Ράιχσταγκ. Το Σύνταγμα των τουφεκιοφόρων με τα κόκκινα πανό, που έκανε ένα ένδοξο κατόρθωμα, είναι τώρα μακριά από τις τελευταίες μάχες. Το προσωπικό του Συντάγματος μελετάει σκληρά. Η τελευταία πυροδότηση πραγματοποιήθηκε με μια καλή αξιολόγηση. Το Σύνταγμα συναντά την ημέρα της νίκης στο πεδίο της μάχης

Ο λοχίας Mikhail Yegorov και ο αρχιλοχίας Meliton Kantaria υπηρετούσαν  ακόμα στο Σύνταγμα οι οποίοι  μαζί με τον ταγματάρχη Νταβίτοβ τον λοχαγό Νεστροεφ και τον υπολοχαγό Σαμσόνοβ ύψωσαν το λάβαρο της νίκης πάνω από το Βερολίνο. Τώρα σε όλους τους απενεμήθη το υψηλότερο βραβείο στρατιωτικής ανδρείας και ηρωισμού-ο τίτλος του ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης.

Ο Διοικητής του Συντάγματος Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης, ο Συνταγματάρχης F.M. Ο Ζιντσένκο, ο οποίος ήταν ο διοικητής του μετά το Ράιχσταγκ, μας είπε για τις μάχες στη φασιστική πρωτεύουσα, για τη μάχη για το Ράιχσταγκ και για το ίδιο το Ράιχσταγκ.

-Το Σύνταγμα διέρρηξε το Ράιχσταγκ από τα βορειοδυτικά. Στα δεξιά και στα αριστερά ήταν άλλα συντάγματα και τάγματα. Όλοι φιλοδοξούσαν το κέντρο-προς το Ράιχσταγκ, συνειδητοποιώντας ότι το θέμα είναι μεγάλη τιμή: να εκπληρώσουν την εντολή του Συντρόφου Στάλιν- να υψώσουν το λάβαρο της νίκης πάνω από το Βερολίνο.

Έπρεπε να ξεπεράσουμε την άγρια αντίσταση των Γερμανών. Για παράδειγμα, στο κανάλι Ferbin έπρεπε να κάνουμε τρεις επιθέσεις κατά τη διάρκεια της ημέρας για να πάρουμε μια μισοκατεστραμμένη γέφυρα. Μόνο με την τεράστια υποστήριξη του πυροβολικού κατά τη διάρκεια της τρίτης επίθεσης καταφέραμε να γκρεμίσουμε τους Γερμανούς από το οχυρό στην αντίθετη πλευρά του καναλιού.

Οι άγριες μάχες έγιναν στην περιοχή του Μομπλίτο. Εδώ οι Γερμανοί μερικές φορές περνούσαν στην επίθεση , και μετά σύρθηκαν από όλες τις ρωγμές και προσπάθησαν να επιτεθούν από πίσω. Είναι καλό που το είχαμε σκεφτεί αυτό. Το πρώτο δεύτερο κλιμάκιο έκοψε αυτές τις απόπειρες των Γερμανών. Με τις διαδοχικές μάχες φθάσαμε στην ακτή του Spress.

Το ποτάμι, κομμένος γρανίτης, είχε απότομες ακτές. Το να αναγκαστούμε να περάσουμε το πέρασμα κάτω από τα πυρά του εχθρού δεν το είχε κανείς σκεφτεί. Ήταν απαραίτητο να αδράξουμε τη γέφυρα, η οποία μας πήγε κατευθείαν στην πλατεία εναντίον του Ράιχσταγκ. Η γέφυρα ήταν σε καλή κατάσταση . Καταφέραμε να την προστατεύσουμε με πυροβολισμούς, ώστε οι Γερμανοί να μην έχουν την ευκαιρία να την πλησιάσουν και να την υπονομεύσουν. Στην αντίθετη όχθη υπήρχαν κτίρια υπουργείων-στρατιωτικών και Εσωτερικών Υποθέσεων. Και τα δύο σπίτια ήταν τεράστια, αληθινά οχυρά.

Κάτω από την κάλυψη του πυροβολικού το Σύνταγμα μας έσπευσε να διασχίσει την γέφυρα. Η επίθεση στα κτίρια έγινε από τον διοικητή του Τάγματος Neustroev. Προχωρώντας δεξιά και αριστερά από την γέφυρα οι στρατιώτες μας έβγαλαν τους Γερμανούς από τα πολυβολεία τους με χειροβομβίδες.

Μέχρι το τέλος της μέρας, το κτίριο του Υπουργείου Εσωτερικών είχε οριστικά απαλλαγεί από τους Γερμανούς. Αντιθέτως, σε 300 μέτρα, υπήρχε το Ράιχσταγκ. Μια ακόμη βολή και θα είμαστε στο Ράιχσταγκ…

Ήταν 29η Απριλίου το βράδυ. Όταν επιτεθήκαμε στο Ράιχσταγκ, έπρεπε να ξεπεράσουμε την Βασιλική πλατεία, στα δεξιά ήταν το πάρκο. Υπήρχαν πολλά αντιαεροπορικά όπλα στην πλατεία. Πυροβολούσαν στους στόχους του εδάφους. Οι Γερμανοί ήταν παντού. Εξάλλου, το Ράιχσταγκ και το Τιεργκάρντεν ήταν το τελευταίο τους καταφύγιο. Η περιοχή ήταν όλη μέσα στους κρατήρες , λάκκους, στα χαρακώματα, και οι στρατιώτες τα χρειάζονταν. Από μια τρύπα στη άλλη τρύπα σέρνονταν , πίσω από τις πέτρες κρύβονταν ,και σιγά σιγά πήγαιναν μπροστά

Το πρωί της 30ής Απριλίου, ανοίξαμε πυρ στο Ράιχσταγκ. Όπλα όλων των διαμετρημάτων πυροβολούσαν, τανκς, αυτοπροωθούμενα πυροβόλα πυροβολούσαν, όλμοι χτυπούσαν, τα όπλα Katyusha βρυχούνταν. Ήδη κατά τη διάρκεια της οι δικοικητές του του Συντάγματος Neustroev, και Davydov και ανώτερος Υπολογαχός Samsonov έθεσαν το πεζικό σε επίθεση. Κάτω από την κάλυψη του πυρός, οι στρατιώτες μας γρήγορα μετακινήθηκαν προς το Ράιχσταγκ.

Οι ιχνηλάτες του Συντάγματος Μιχαήλ Yegorov και Μελίτων  Κανταριίγια ήταν οι πρώτοι που έκαναν την έκρηξη στο Ράιχσταγκ. Οι μαχητές κατέλαβαν ένα δωμάτιο, μετά χτύπησαν τους Γερμανούς από το δεύτερο, αλλά ήταν δύσκολο να κινηθούν προς τα εμπρός, και ακόμα πιο δύσκολο να πλοηγηθούν: στους διαδρόμους και στις σκάλες διασκορπίστηκαν προς όλες τις κατευθύνσεις. Οι Γερμανοί τους χτύπησαν με όπλα, έριξαν χειροβομβίδες, και φαίνονταν να είναι παντού: κάτω, πάνω και από τα πλάγια.

Τα πρώτα λεπτά ήταν πολύ δύσκολα. Αλλά οι Σοβιετικοί στρατιώτες μετρούσαν με το μέτρο προχώρησαν μπροστά, καθαρίζοντας τις χειροβομβίδες και πυρ από τις μηχανές. Τέλος, οι δυνάμεις των Γερμανών είχαν κοπεί. Κάποιοι παρέμειναν στους επάνω ορόφους, κάποιοι οδηγήθηκαν στο υπόγειο. Το Ράιχσταγκ χωρίστηκε σε τρία στρώματα: η κορυφή-οι Γερμανοί, στη μέση-εμείς, και κάτω-πάλι οι Γερμανοί.

Εισβάλλοντας στο κτίριο, οι άντρες του κόκκινου στρατού ήθελαν να σηκώσουν το πανό. Στους πρώτους ορόφους ήταν σκορπισμένοι στο παράθυρο. Αλλά ήταν απαραίτητο να υψωθεί επάνω. Και εδώ ο Έγκουνοφ, ο Καναριίγια και άλλοι ήρωες άρχισαν να διεισδύουν προς τα πάνω, χτυπώντας τους Γερμανούς με πυρά αυτόματων όπλων. Ανέβηκαν , ψηλότερα και ψηλότερα, μέχρι που έφτασαν στον θόλο πάνω στον οποίο υψώθηκε το πανό. Ήταν 30 Απριλίου στις 14 25 λεπτά.

Ωστόσο, η μάχη στο Ράιχσταγκ δεν είχε τελειώσει. Οι Γερμανοί συνέχισαν να αντιστέκονται.

Αποφασίσαμε να επιτεθούμε στα κελάρια. Έφεραν άχυρο, βενζίνη, βόμβες καπνού και άρχισαν να καπνίζουν τους Γερμανούς με φωτιά και καπνό. Οι Γερμανοί λίγο συνωστίστηκαν, και μετά δεν μπορούσαν να σταθούν και παραδόθηκαν. Στις 2 Μαΐου όταν παραδόθηκε ολόκληρη η φρουρά του Βερολίνου, από τα υπόγεια του Ράιχσταγκ σύρθηκαν 1.300 Γερμανοί. Μαυρισμένοι από την αιθάλη, καπνισμένοι , βρώμικοι, γεμάτοι γένια , σκύβοντας το κεφάλι, πήγαν στην πλατεία μπροστά από το Ράιχσταγκ, όπου για δύο μέρες ήταν που κυμάτιζε το κόκκινο λάβαρο της Νίκης.

Αντιπρόσωποι από όλες τις μονάδες που συμμετείχαν στην έφοδο του Βερολίνου έφτασαν στο Ράιχσταγκ-όλοι ήθελαν να δουν την τελευταία φωλιά του σφαγμένου φασιστικού κτήνους.

Βερολίνο, 8 Μαΐου.

Газета «Правда» 9 мая 1946 года

https://politikus.ru/v-rossii/118758-geroi-vodruzivshie-znamya-pobedy-nad-berlinom-pravda-may-1946-g.html