Dmitri Sedov
Σύμφωνα με το δελτίο του γραφείου των Ηνωμένων Εθνών για τα ναρκωτικά και το έγκλημα (UNODC) για το 2016, η τάση για αύξηση της κατανάλωσης μαριχουάνας στον κόσμο παραμένει σταθερή. Η ταχύτερη αυξανόμενη κατανάλωση αυτού του φαρμάκου είναι εγγεγραμμένη στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη.
Το 2018, όλες οι απαγορεύσεις χρήσης μαριχουάνας αφαιρέθηκαν στον Καναδά, επιτρέποντας τη μη ιατρική χρήση του φαρμάκου από ενήλικες στην πολιτεία του Μίσιγκαν. Η Ολική απεριόριστη χρήση μαριχουάνας επιτρέπεται σε 11 πολιτείες των ΗΠΑ, και σε 29 κράτη επιτρέπεται να την χρησιμοποιούν. Ακόμη και στη νομοταγή Γερμανία, στην κυβέρνηση ασκούνται πιέσεις από την Ένωση κάνναβης, που ασκεί πιέσεις για την ένταξη της μαριχουάνας στα φάρμακα.
Στη Γερμανία υπάρχουν "μόνο" περίπου 60.000 ασθενείς που τους παρέχονται φάρμακα μαριχουάνας σε βάρος της ασφάλισης υγείας. Κατά την άποψη της «Ένωσης κάνναβης», είναι πολύ μικρό. Θα πρέπει να είναι περίπου 800.000. Εκεί όπου οι φαρμακευτικές εταιρείες μπόρεσαν να προωθήσουν τα φάρμακα μαριχουάνας στην αγορά, η ζήτηση αυξάνεται ραγδαία. Ως αποτέλεσμα, τα Γερμανικά MEDIA αναφέρουν μια ταχεία αύξηση του αριθμού των καταχρήσεων της μαριχουάνας.
Δεν
υπάρχουν επεξηγηματικά έργα σχετικά
με τους κινδύνους της χρήσης μαριχουάνας.
Η αρνητική εμπειρία των κάτω χωρών, η
οποία νομιμοποίησε τη μαριχουάνα το
1976, στα MEDIA αποσιωπάται,
και τα αντικειμενικά
στοιχεία για το τι αποτελέσματα
προέκυψαν από αυτή την
νομιμοποίηση είναι δυνατόν
να βρεθούν μόνο στον
εξειδικευμένο τύπο. Στην Ολλανδία,
αναπτύσσεται εσωτερική παραγωγή
μαριχουάνας.
Οι
Ολλανδοί οι παραγωγοί
έχουν μεγαλώσει την δική
τους ποικιλία, Nederwiet
, η οποία είναι
ισχυρότερη από άλλες ποικιλίες.
Εάν η συγκέντρωση της THC (ουσία υπεύθυνη
για την ναρκωτική δηλητηρίαση) σε στάνταρ
τσιγάρα με μαριχουάνα δεν ήταν περισσότερο
από 5%, με την έλευση του Nederwiet
αυξάνεται σε 20%, ακόμη και μέχρι 35%. Δεν
μπορούμε να ονομάσουμε
ένα τέτοιο "χόρτο "
ότι είναι ελαφρύ ναρκωτικό.
Και
οι Κάτω Χώρες έχουν γίνει ένα σημείο
μεταφόρτωσης βαρέων ναρκωτικών από
άλλες χώρες. Σύμφωνα με
τις Γαλλικές και Βρετανικές
υπηρεσίες επιβολής του νόμου, περίπου
το 80% της ηρωίνης που αποστέλλεται στις
χώρες αυτές προέρχεται από το Βασίλειο
των κάτω χωρών. Παρατηρείται ένα απότομο
άλμα στην κατανάλωση απαγορευμένων
συνθετικών ναρκωτικών.
Σταδιακά
η άποψη ότι η μαριχουάνα είναι ακίνδυνη
είναι ένα θέμα
του παρελθόντος. Οι ΗΠΑ έχουν ήδη αρχίσει
να μελετούν τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις
της χρήσης μαριχουάνας. Σύμφωνα με μια
πρόσφατη δημοσκόπηση, περισσότεροι από
τους μισούς Αμερικανούς ενήλικες έχουν
δοκιμάσει μαριχουάνα τουλάχιστον μία
φορά στη ζωή τους, και 55.000.000, ή 22%, το
χρησιμοποιούν τακτικά. Από αυτούς,
35.000.000 το κάνουν τουλάχιστον δύο φορές
το μήνα. Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου
Carnegie Τζόναθαν Κόλκινς πιστεύει ότι
πολλοί από τους ανθρώπους που χρησιμοποιούν
την μαριχουάνα ομολόγησαν
ότι καταναλώνουν λιγότερο από ότι στην
πραγματικότητα καταναλώνουν.
Η τοξικομανία με τη μαριχουάνα εμφανίζεται όπως και ο εθισμός σε άλλα φάρμακα, αλλά είναι πιο χρονοβόρο. Το κάπνισμα συνήθως ξεκινά από αρκετές φορές το χρόνο και μετά γίνεται πιο συχνό. Μετά από τρία έως τέσσερα χρόνια κανονικής κατανάλωσης αρχίζει να εξασθενεί τη μνήμη. Τότε εμφανίζονται σημάδια κατάθλιψης. Η κατάθλιψη τείνει να προσπαθήσει να ξεπεραστεί και πάλι με τη βοήθεια της μαριχουάνας, η οποία οδηγεί σε μια εμβάθυνση του εθισμού. Η θέληση στη ζωή, η επιθυμία για εργασία, πέφτει, η κοινωνική δραστηριότητα μειώνεται.
Η τοξικομανία με τη μαριχουάνα εμφανίζεται όπως και ο εθισμός σε άλλα φάρμακα, αλλά είναι πιο χρονοβόρο. Το κάπνισμα συνήθως ξεκινά από αρκετές φορές το χρόνο και μετά γίνεται πιο συχνό. Μετά από τρία έως τέσσερα χρόνια κανονικής κατανάλωσης αρχίζει να εξασθενεί τη μνήμη. Τότε εμφανίζονται σημάδια κατάθλιψης. Η κατάθλιψη τείνει να προσπαθήσει να ξεπεραστεί και πάλι με τη βοήθεια της μαριχουάνας, η οποία οδηγεί σε μια εμβάθυνση του εθισμού. Η θέληση στη ζωή, η επιθυμία για εργασία, πέφτει, η κοινωνική δραστηριότητα μειώνεται.
Το
Εθνικό Ινστιτούτο τοξικομανίας
στις Ηνωμένες Πολιτείες
πιστεύει ότι περίπου το 30% των τακτικών
χρηστών μαριχουάνας έχουν ψυχικές
διαταραχές. Έχουν ευερεθιστότητα,
κόπωση, αϋπνία, μειωμένη όρεξη, υπάρχει
ένα αναιτιώδες άγχος. Το
περιοδικό της παιδικής ψυχολογίας και
ψυχιατρικής γράφει για τη σοβαρή ανάπτυξη
των διανοητικών διαταραχών στην εφηβεία.
Μελέτες δείχνουν ότι η μαριχουάνα είναι
χειρότερη για τον εγκέφαλο από το
αλκοόλ.
Ωστόσο, ορισμένοι κύκλοι των Ηνωμένων Πολιτειών συνεχίζουν να καταβάλλουν προσπάθειες για την πλήρη νομιμοποίηση της μαριχουάνας. Το 2018, οι γερουσιαστές Κόρι Γκάρντνερ και Ελίζαμπεθ Γουόρεν συνέταξαν ένα νομοσχέδιο για την κατάργηση της ομοσπονδιακής απαγόρευσης της μαριχουάνας και την προστασία των Πολιτειών στις οποίες έχει ήδη νομιμοποιηθεί η πώλησή της. Αν και, για παράδειγμα, στο Κολοράντο, όπου η απελευθέρωση μαριχουάνας συνέβη το 2016, ο αριθμός των κλήσεων έκτακτης ανάγκης από τους γιατρούς για την υπερβολική δόση ναρκωτικών τριπλασιάστηκε. Το νομοσχέδιο Γκόρντνερ/Γουόρνερ δεν λέει αν επιδιώκει τον στόχο, όπως στις κάτω χώρες, να ανταγωνιστεί την ηρωίνη και την κοκαΐνη και έτσι να αποσπάσει την προσοχή του πληθυσμού από τις πιο σοβαρές μορφές εθισμού. Ωστόσο, η Ευρωπαϊκή εμπειρία αποδεικνύει σαφώς: η νομιμοποίηση της μαριχουάνας οδηγεί στο γεγονός ότι ο εθισμός στα ναρκωτικά του πληθυσμού λαμβάνει τα χαρακτηριστικά του μαζικού κοινωνικού φαινομένου. Και αυτό επιτυγχάνει τον στόχο της αύξησης της ελεγξιμότητας των μεγάλων ανθρώπινων μαζών.
Ωστόσο, ορισμένοι κύκλοι των Ηνωμένων Πολιτειών συνεχίζουν να καταβάλλουν προσπάθειες για την πλήρη νομιμοποίηση της μαριχουάνας. Το 2018, οι γερουσιαστές Κόρι Γκάρντνερ και Ελίζαμπεθ Γουόρεν συνέταξαν ένα νομοσχέδιο για την κατάργηση της ομοσπονδιακής απαγόρευσης της μαριχουάνας και την προστασία των Πολιτειών στις οποίες έχει ήδη νομιμοποιηθεί η πώλησή της. Αν και, για παράδειγμα, στο Κολοράντο, όπου η απελευθέρωση μαριχουάνας συνέβη το 2016, ο αριθμός των κλήσεων έκτακτης ανάγκης από τους γιατρούς για την υπερβολική δόση ναρκωτικών τριπλασιάστηκε. Το νομοσχέδιο Γκόρντνερ/Γουόρνερ δεν λέει αν επιδιώκει τον στόχο, όπως στις κάτω χώρες, να ανταγωνιστεί την ηρωίνη και την κοκαΐνη και έτσι να αποσπάσει την προσοχή του πληθυσμού από τις πιο σοβαρές μορφές εθισμού. Ωστόσο, η Ευρωπαϊκή εμπειρία αποδεικνύει σαφώς: η νομιμοποίηση της μαριχουάνας οδηγεί στο γεγονός ότι ο εθισμός στα ναρκωτικά του πληθυσμού λαμβάνει τα χαρακτηριστικά του μαζικού κοινωνικού φαινομένου. Και αυτό επιτυγχάνει τον στόχο της αύξησης της ελεγξιμότητας των μεγάλων ανθρώπινων μαζών.