ΟΙ Ιδέες και η Ταυτότητα
Το άρθρο επαναλαμβάνεται από το 2014
Ενώ οι λόγιοι πρωτεργάτες του εθνικού κινήματος των Ελλήνων εμπνέονταν από την αρχαία Ελλάδα και χρησιμοποιούσαν μία αρχαΐζουσα μορφή της Ελληνικής, την καθαρεύουσα, oι ίδιοι οι εξεγερμένοι ήταν ομιλητές της δημοτικής με μικρή εξοικείωση με την αρχαιότητα, που θεωρούσαν τους εαυτούς τους απόγονους της εκχριστιανισμένης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και πολέμησαν ως Χριστιανοί εναντίον Μουσουλμάνων. Από τα πρωτότυπα κείμενα της Επανάστασης διαπιστώνεται ο έντονος θρησκευτικός χαρακτήρας της.
Η Επανάσταση κηρύσσεται ως θρησκευτική πράξη τελετουργικά σε ναούς, ενώ η πρόοδος του αγώνα αποδίδεται στον Θεό με δοξολογίες και διακηρύξεις. Οι αγωνιστές επικαλούνται σε κάθε τους προσπάθεια τη συμπαράσταση του Θεού με προσευχές, ικεσίες, εκκλησιασμό συμμετοχή στα Άχραντα Μυστήρια και όρκους στο Ευαγγέλιο και το σταυρό. Πολλές περιπτώσεις τελετουργικής κήρυξης της Επανάστασης αναφέρει ο Ι. Φιλήμων στο "Δοκίμιον περί της Ελληνικής Επαναστάσεως" ενώ συλλογές τέτοιων αναφορών υπάρχουν και σε έργα σύγχρονων συγγραφέων που ασχολούνται με την θρησκευτικότητα στην Επανάσταση.
