© RIA Novosti / Mikhail Alaaddin Συμμετέχοντες στην "Διεθνή ταξιαρχία Che Guevara" στο φόντο του πανθεόν του Simon Bolivar στο κέντρο του Καράκας
Caracas, 19 Φεβ, RIA Novosti, Mikhail Alaeddin. Πριν πάει στο Καράκας, κάθε άνθρωπος ζυγίζει όλα τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα. Λίγοι άνθρωποι σκέφτονται να πετάξουν δέκα ώρες με το αεροπλάνο αναζητώντας προβλήματα στους δρόμους της παγκοσμίου φήμης ισπανόφωνης πόλης.
Caracas, 19 Φεβ, RIA Novosti, Mikhail Alaeddin. Πριν πάει στο Καράκας, κάθε άνθρωπος ζυγίζει όλα τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα. Λίγοι άνθρωποι σκέφτονται να πετάξουν δέκα ώρες με το αεροπλάνο αναζητώντας προβλήματα στους δρόμους της παγκοσμίου φήμης ισπανόφωνης πόλης.
Μερικές εκατοντάδες νέοι, αριστεροί ακτιβιστές από όλο τον κόσμο, σήμερα ήρθαν στο Καράκας όχι για περιπέτεια, αλλά για να στηρίξουν τις κυβερνητικές αρχές, τον Πρόεδρο Νίκολας Μαντούρο και την "Βολιβαριανή επανάσταση".
Γιατί ήρθαν οι νέοι και πώς βλέπουν το Καράκας, προσπάθησε να κατανοήσει ο ανταποκριτής του RIA Novosti.
Σε αντίθεση με ότι λένε
Οι συμμετέχοντες στη δράση της αλληλεγγύης έφθασαν στη Βενεζουέλα για αρκετές ημέρες από περισσότερες από 40 χώρες. Έχοντας διαβάσει και παρακολουθήσει πολλές αναφορές για το Καράκας, όλοι σαφώς έλαβαν υπόψη τις αποχρώσεις της τοπικής πραγματικότητας. Είναι εφοδιασμένοι με Σακίδια, χρυσά κοσμήματα σχεδόν κανένας δεν φοράει.
Οι συνοριοφύλακες δεν κάνουν ερωτήσεις στον έλεγχο. Η όλη διαδικασία πριν βγουν στο δρόμο είναι η ίδια όπως σε οποιοδήποτε σύγχρονο αεροδρόμιο. Το πιθανότερο είναι ότι καταργήθηκαν οι περιττές διαδικασίες για τη νεολαία αλληλεγγύης.
Ο χώρος διαμονής εξέπληξε επίσης όλους. Η κλειστή περιοχή της πανεπιστημιούπολης είναι πολύ πέρα από το κέντρο της πόλης, όχι σαν ένα ξενοδοχείο. Η υπέρβαση της επικράτειας είναι θεωρητικά δυνατή. "Είναι μια πόλη που δεν ξέρετε, για τη δική σας ασφάλεια, μην το διακινδυνεύσετε\" - δίνει οδηγίες ένας από τους συντονιστές στον χώρο της υποδοχής.
Μετά την τοποθέτηση, όπως θα έπρεπε, ξεκίνησε το πρόγραμμα εργασίας. Μια συνοδεία λεωφορείων περιμένει ήδη έξω από το φράκτη της "πανεπιστημιούπολης νεολαίας". 5-6 πληρώματα δύο ατόμων σε μοτοσικλέτες. Οι αθόρυβοι αστυνομικοί, προφανώς, πρέπει να εξασφαλίζουν την ασφάλεια και την άνετη κυκλοφορία στην πόλη.
Αφρικανοί χοροί στο Πάνθεον
Ο πρώτος προορισμός είναι το πάνθεο του Simon Bolivar. Μεγάλο κτήριο με επέκταση με τη μορφή εκκλησίας στο κέντρο της πρωτεύουσας της Βενεζουέλας.
Στην κορυφή που μοιάζει με πυραμίδα, η αιώνια φωτιά καίει, μέσα σε μια εντυπωσιακή αίθουσα με πολύ ψηλό ταβάνι, και από την άλλη πλευρά-μια τιμητική φρουρά γύρω από τον τάφο του σεβαστού ηγέτη και απελευθερωτή-Simon Μπολιβάρ.
Έχοντας ολοκληρώσει τις πανηγυρικές εκδηλώσεις με τη συμμετοχή της στρατιωτικής ορχήστρας, στην έξοδο του Πάνθεον, μια ομάδα ακτιβιστών από τη Νότια Αφρική αποφασίζει να οργανώσει την παρουσίασή τους.
Σε δευτερόλεπτα που ο κύκλος είναι οργανωμένος, η προστασία και οι συμμετέχοντες στη Βενεζουέλα προφανώς δεν είναι έτοιμοι για μη προγραμματισμένη ανάπτυξη των γεγονότων, αλλά η διαδικασία έχει ξεκινήσει.
Η φωνή του ηγέτη της αφρικανικής ομάδας ακούγεται, και η χορωδία παίρνει απαλά το κάλεσμα του "εργοστασίου", το τραγούδι χρωματίστηκε από έναν μαζικό χορό, ο οποίος προσπαθεί να συμπεριλάβει και άλλα μέλη της Διεθνούς Ταξιαρχίας. Καταλαβαίνουν όλοι δυο λέξεις : "σοσιαλισμός" και "Βενεζουέλα". Όλη η παρουσίαση υποστηρίζεται από τα επαναστατικά συνθήματα στα Ισπανικά.
"Εδώ είναι το μικρό μας φεστιβάλ, και λένε ότι δεν τα πάμε καλά", λέει ένας νεαρός συμμετέχων στη Βενεζουέλα, χειροκροτώντας.
Δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου άνθρωποι τριγύρω. Όσοι έχουν δει την "αφρικανική παράσταση" δεν νοιάζονται καθόλου. Προφανώς, οι κάτοικοι του Καράκας είναι τόσο συνηθισμένοι σε συγκεντρώσεις και μαζικές εκδηλώσεις που, κοιτάζοντας αυτό που συμβαίνει, σκέφτονται: "πιθανώς μια άλλη συγκέντρωση υποστηρικτών ή αντιπάλων."
